آرامش دارم و می دانم دیگر رسیده ام به قله ی المپ امریکایی خودمان. فردا صبح وقتی به مبل سبز اطلسی نگاه کنم در جا عاشقش می شوم و این که سبز اطلسی را عین لجنی می بینم روی آب راکد، موقتی است. ولی فردا صبحش مبل تکی بی آزار از شب قبل هم حال به هم زن تر شده بود و هنوز نیامده برای سوئیت شبی صد و بیست و پنج دلار که مخصوص خودم تزئین شده بود، بیش از حد چاق و غیرقابل تحمل شده بودم. توی سوئیت، تصادفی ...
خانه
