، موضوع وحدت مسلمانان به صورت جدی تری خود را نشان داد و کوشش های افرادی همچون سید جمال الدین اسدآبادی در جهت تحقق وحدت و اخوت اسلامی و ادامه راه او توسط شیخ محمد عبده و شیخ عبدالرحمان کواکبی اقدامات مؤثری در جهت احیای تفکر وحدت اسلامی بود. پس از الغای خلافت عثمانی رئیس دانشگاه الازهر مصر شیخ محمد حسین خضر برای تشکیل کنفرانس اسلامی متشکل از علمای اسلام اقدام نمود و در همان زمان در بیت المقدس کنفرانسی به ...
وجوب امر به معروف و نهی از منکر وجوب امر به معروف و نهی از منکر بین فقهاء اجماعی است (حلی، 1408ق، ج1، ص310)، اما در مورد مبنای آن اختلاف نظر وجود دارد؛ چنانچه برخی مبنای آن را حکم عقل و برخی حکم شرع و بعضی هر دو می دانند(1) سؤالی که مطرح است، این است که آیا امر به معروف و نهی از منکر وظیفه افراد جامعه است یا یک وظیفه حکومتی است؟ در پاسخ باید گفت امر به معروف، مراتب و درجاتی ...
ولایت و حکومت را از طریق نصب و نص می دانند، در عمل، در مقابل مخالفین واکنش نشان ندادند و به دلیل نداشتن یار و همراه برای امام اشاره نموده اند و عدم مبارزه و قیام را تنها به نصرت و یاری افراد استناد داده اند (طوسی، 1414ق، ص124)؛ این در حالی است که اگر عدم همراهی مردم، دارای اعتبار و شأن ویژه ای بود، می بایست به آن اشاره می نمودند؛ به این بیان که اگر خواست مردم به عنوان شرط به دست گیری حکومت می بود یا ...
که مربوط به مرحله جعل است. این قاعده مبنای عقلایی، بلکه عقلی دارد و برای هیچ عاقلی در مقام عمل قابل انکار نیست. مصلحت در این مرحله، در مقام اداره جامعه و صدور حکم حکومتی است. این مرحله، همان مرحله اجراء یا امتثال است، اما مقتضیات اجراء و امتثال در صحنه جامعه را نباید با مقتضیات آن در صحنه فردی یکسان پنداشت. حاصل آنچه در باب تزاحم مطرح می شود، این است که پس از فرض در دست داشتن مطلوب شارع، هنگام ...
...، لاشدّنّ علیک شدّه تدعک قلیل الوفر، ثقیل الظّهر، ضئیل الامر. والسّلام (همان، نامه20)؛ به خدا قسم می خورم، قسم صادقانه، اگر به من خبر رسد که در بیت المال مسلمانان در مالی اندک یا زیاد خیانت ورزیده ای، چنان بر تو سخت گیری کنم که تو را تهی دست و سنگین بار و ذلیل و پست کند! لحن امام(ع) علاوه بر وظیفه نظارت حکومت بر رفتارهای مالی کارگزاران، شدت عمل در برخورد با مفاسد اقتصادی را نیز ...
و خصوص مطلق باشد؛ یعنی هر ضرورتی مصلحت است، اما هر مصلحتی لزوماً ضرورت نیست. به تعبیر دیگر، گاهی مصلحت اولویت تعیینی و گاهی اولویت تفضیلی دارد. در موردی که اولویت تعیینی دارد، همان ضرورت است و در جایی که اولویت تفضیلی دارد، مصلحت بوده و ضرورت نیست (جوادی آملی، 1379، ص465). با وجود اختلاف نظر، نقطه اشتراک در تعریف مصلحت این است که در معنای آن، هم به جنبه دنیوی آن توجه شده و هم به جنبه ...
خانه
