صحیفه بر ضرورت دست یابی به آن برای حصول خیر اعلا تأکید شده، بهینه سازی تعامل با خداوند است. این تعاملِ بهینه هم جنبه هایی ذهنی و روانی دارد، و هم جنبه هایی رفتاری و بیرونی (برای اشاره بدین معنا، رک : سلیمانی، 82). از بُعدِ روانی و ذهنی، تعامل بهینه آن است که اولا، انسان به یاد خدا باشد (20/ 29، 47/ 114، 47/ 110)؛ بدین معنا که در ساحت عاطفی وجود او یا همان قلبش فرمانبَری از خداوند جای گیرد (47/ 130 ...
خانه
