سایر منابع:
سایر خبرها
گروهی از محققان، یک جرم فضایی را شناسایی کردند که در فاصله ای معادل فاصله مشتری تا خورشید، در مدار خورشید گردش می کند و به نظر می رسد متعلق به یک منظومه دیگر است. این جرم فضایی که 2015 BZ509 نام دارد، احتمالا میلیاردها سال قبل و در زمانی که خورشید هنوز درون یک کلاستر از ستاره ها قرار داشت، وارد منظومه شمسی شده است. شهاب سنگ ها معمولا اجرام سنگی هستند که پس از شکل گیری منظومه شمسی در ...
تمام تاریخ عنوان شده و دانشمندان زیادی اندازه این شهاب سنگ را بین 60 تا 190 متر تخمین زده اند. این تفاوت در تخمین اندازه، به خاطر این بود که هرگز مشخص نشد این سنگ آسمانی یک شهاب سنگ بود یا یک ستاره دنباله دار، با وجود این که این سنگ آسمانی در هوا منجفر شد و به طور مستقیم با سطح زمین برخورد نکرد اما بزرگی آن به حدی بود که به عنوان یک برخورد از آن یاد می شود. تحقیقات به دست آمده نشان می ...
به گزارش ایسنا به نقل از ماهنامه انجمن نجوم سلطنتی، Oumuamua که پیشتر آخرین مداخله گر بین ستاره ای نام گرفت و در سال 2017 تیتر اخبار را به خود اختصاص داد، تنها یک مسافر در حال عبور از منظومه شمسی بود. این درحالی است که سیارک اخیر کشف شده با نام (514107) BZ509-2015 اقامت طولانی مدتی در این منظومه دارد. همه ی سیارات و اکثریت عمده دیگر اجرام موجود در منظومه شمسی حرکتی منظم و در یک جهت به ...
ژانویه 2016 با اعلام نتیجه های بررسی رفتار گروهی از اجرام کمربند کویپر بسیار بیشتر شد. محققان شواهد غیر مستقیم بیشتری از سیاره نهم بر اساس یک مدل جدید علمی از مدار غیرمعمول چند جرم فرانپتونی دیگر ارائه کردند. در بحث خود، نویسندگان مدل از شکل گیری سیاره که ممکن است شامل مهاجرت از منظوم شمسی داخلی، مانند "فرضیهٔ سیاره غول پیکر پنجم" باشد را در نظر گرفته اند. نخستین نشانه های وجود سیاره نهم ...
ستاره شناسان به کمک تلسکوپ فضایی هرشل تابش لیزری نادری را در سحابی سیاره ای مِنزِل 3 (3 Menzel ) شناسایی کردند. ممکن است این تابش حاکی از وجود منظومۀ ستاره ای دوتایی در مرکز این سحابی باشد. سحابی سیاره ای مِنزل 3 اغلب با نام سحابی مورچه شناخته می شود. سحابی مورچه، سحابی سیاره نمای دوقطبی در صورت فلکی گونیاست که حدود 8 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد. این سحابی نیز مانند سایر سحابی های ...
.... اولین بار در سال 2016 شواهدی به دست آمد که نشان می داد تعدادی از اجرام آسمانی در منظومه شمسی که در فاصله زیادی از پلوتو قرار دارند، رفتار عجیبی دارند و اگر چه همه آنها به دور خورشید می چرخند، اما زاویه و نحوه چرخش انها منطقی نیست. همین امر نشان می داد که آنها تحت تاثیر جاذبه جرم یا سیاره آسمانی بسیار بزرگتری قرار دارند و همین مساله بر مدار چرخش آنها تاثیر گذارده است ...