دراماتیک داشته باشد، باید شخصیت های اس وقس دار و جانداری هم پرداخت کنید و قصه از درون بر اساس کاراکتر و اهداف این ها حیات پیدا کند. بدون شخصیت های نیرومند واقعی شما نمی توانید نمایشنامه خوبی بنویسید. گام سوم، زبان نمایشنامه است. زبانی که چالاک باشد و در عین اصالت، ظرافت های صحنه ای داشته باشد و پر از لایه های متعدد روان شناسی، جامعه شناسی و حتی فلسفی و نمادشناسی باشد. در عین حال که از ابعاد ...