و نامیرای ما در هراسند. آری مگر می توانند که ضرب شصت های علی وار تو را در این هفت خوان فریب و فتنه فراموش کنند.از مارون الراس و بنت الجبیل تا پالمیرا ،از جُرف الصَخَر تا نینوا، از دمشق تا بغداد حمیت و هیبت مردانه و کریمانه تو بود که چشم فتنه را کور کرد. راستی تو با این خیل عاشق چه کرده ای که چنین بی تو بی تابند؟ مگر تو به تنهایی برای کرور کرور خلایق دلتنگ و بی قرارت چه فوج ...
خانه
