و خالی کرد و هم نورد افقهای دور گشت: گوش کن، جاده صدا می زند از دور قدم های ترا چشم تو زینت تاریکی نیست پلک ها را بتکان، کفش به پا کن، و بیا و بیا تا جایی، که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد و زمان روی کلوخی بنشیند با تو و مزامیر شب اندام ترا، مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند. [42] * صورت منقح و ویراستهٔ درسگفتار سه جلسه ای ...
خانه
