. این دو نام، در زبان فارسی به ترتیب سروری کردن، آسودن گاه، آسایشگاه، محل استقرار و آسودن معنی می دهد . به عبارت دیگر ساری محل استقرار و آسایش آریایی ها بوده و همین نام طی هزاران سال به صورت ساری در آمده است. توسعه بنای شهرستان ساری را به اسپهبد طوس پور نوذر به دلیل به جا گذاردن یادگار پدرانش (منوچهر، ایرج، فریدون) نسبت می دهند. اما با توجه به شاهنامه که پایتخت پیشدادیان و کیانیان را تمیشه ...
خانه
