سینه ها از کینه ها برخزان عشق، برپایان مهر بر افول راستی، آزادگی در کمینگاهی که نامش زندگی است برفنای رادمردی، سادگی در عزای عزت انسان نشین ای دل زخمی، دل تنهای من بر مزار مردمی اشکی فشان چشم من، ای چشم خون پالای من ای قلم ، ای دست، ای شعر، ای زبان پرده گیر از چهره صهیون و صلیب داستان غربت انسان سرای در هجوم تیغ و ...
عمیق آن بر قلب مجروح ام سنگینی می کند. ——————————————- دکتر چمران، قلم روانی داشت؛ و فرصت را برای نوشتن از حالات درون خود از دست نمی داد؛ و شاید نوشتن بخشی از فرآیند محاسبه ی نفس و حساب کشی خود بود. تفاوت نوشته های او با گفتگوهای تنهایی دکتر شریعتی، در بیان اول شخص دکتر چمران و نوشتن از خود است؛ خود او بیش از خود شریعتی در این نوشته ها نمایان است؛ بدون این که او قصد خودنمائی ...
گروه اجتماعی: به سختی سوار اتوبوس می شوم. اتوبوس آنقدر شلوغ است که همان نزدیک در می ایستم و دستگیره اش را می گیرم که مبادا بیفتم. چقدر دلم برای کیوان تنگ شده برای دستان قوی و مردانه اش که به من آرامش خاصی می داد و نگاهش که تمام عشق های دنیا را یکجا به جانم می ریخت. نکند تمام تلاش هایم بی نتیجه بماند و برای همیشه کیوان را از دست بدهم؟ نکند او را از من بگیرند؟ بی او چطور زندگی کنم، نفس بکشم و شب را ...
خانه
