به گزارش سلامت آنلاین ، پدر طب عفونی ایران بیش از 20 جایزه علمی به پاس خدمات برجسته در بخش آموزش و پژوهش دریافت کرده و نخستین پزشک ایرانی است که نشان علمی چهره ماندگار به او اعطا شده و از سال 88 هر ساله در زمینه بیماری های عفونی جایزه ای بین المللی به نام او به بهترین پزشکان حوزه های مختلف پزشکی اعطا می شود. دکتر یلدا دستی هم بر قلم دارد و شش جلد کتاب در خصوص بیماری های عفونی تالیف کرده وده ها مقاله داخلی و خارجی در حوزه تخصص اش به رشته تحریر درآورده است. آنچه در پی می آید ، حاصل گفتگو با اوست. آقای دکتر یلدا با 87 سال سن، هنوز هم طبابت می کنید؟ نه دیگر طبابت را کنار گذاشته ام، اما گاهی بعضی اساتید برخی بیماران که تشخیص و درمان بیماری شان کمی مشکل است را نزد من می فرستند. چرا پزشکی را انتخاب کردید، پدر و مادرتان دوست داشتند پزشک شوید؟ نه. آنها اصلا کاری نداشتند. در مقطع دبیرستان در ...
اخلاق و کم حرفی بود. حتی ماشین هم نداشت و بسیار ساده زیست بود. تقریبا شخصیتی مثل خودم داشت. وقتی کسی با این خط مشی زندگی سر راه فردی قرار بگیرد، طبیعی است که او را الگوی زندگی اش قرار می دهد. من هم به خاطر اخلاق خاص استادم به او علاقه پیدا کردم و تصمیم گرفتم در بخش عفونی کار کنم. استادم گفت آقای یلدا، در عفونی خبری از پول نیست ها. اگر فکر پول درآوردن هستی، در بخش دیگری مشغول شو. من هم گفتم دنبال ...
(احتمالاً گلکسی اس 8). از سرعت بالای ثبت عکس در پرچمدار سامسونگ به وجد آمده بودم، خصوصاً در مقایسه با موبایل خودم که یکی از پرچمداران ال جی بود و در آن زمان چندان سریع به حساب نمی آمد. برای امتحان کردن سرعت عکس برداری، تلاش کردم پرواز پرندگان از فراز پشت بام خانه ی مقابل را ثبت کنم. این عکس به خوبی حس و حال آن لحظه را در خود محفوظ دارد، تصویری که با این تفسیر روی حساب اینستاگرام شخصی من قرار گرفت: ...
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از ایل بانو ، دکترکیارش پاداش متولد1348 ساکن دم دره بی بی رشیده ، چشم که بازکردم با راز و نیاز و مناجات پدر و مادر مواجه شدم. پدرم حسن و مادرم نازلی عشق به معبود و کسب نان حلال را سرلوحه کارخودقرار داده بودند روزهای اول زندگی که با همه سختی ها همراه بود شیرینی های خاص خود را داشت، انروزها که پدرم سختی کار دامداری وکسب معاش و مادرم سختی های زندگی و نداری ...
صخره ای ایستاده ام که مه سرتاپایش را فرا گرفته و نمی دانم آن پایین چه چیزی در انتظارم است، ولی پریدم. خوشحالی ام برای این بود که بین آدم هایی قرار گرفتم که از جنس من بودند. من بخشی از آن ها شدم و آن ها بخشی از من. کسی به ما نمی گفت چه طور قصه بنویسیم. شبیه این بود که در یک راه طولانی و سرد و برفی پیش برویم تا به خورشید یا ماه برسیم و هرکس افتاد، دیگران دستش را بگیرند و بلندش کنند. پس از ...
باید به دنبال کار می رفتم و با توجه به ورزیدگی و توانمندی هایی که در خود می دیدم، یقین داشتم که می توانم در بازار کار هم موفق باشم؛ اما تمام مدت نوجوانی و جوانی ام، به ورزش سپری شد و به صورت حرفه ای ورزش می کردم، به طوری که تمام فکر و ذکرم ورزش بود و همین شد که از جامعه ای که در آن بودم، شناختی پیدا نکردم. سنم داشت بالا می رفت و باید به فکر زندگی هم می بودم؛ روزی که تصمیم گرفتم، دیگر ...
خود جای داده است. این دره که کال جنی نامیده می شود یکی از منحصر به فردترین دره های ایران است که مانند سرزمین عجیبی از صخره هاست که دخمه هایی در دل دیواره ها و اشکال عجیب و نامتجانسی را در خود گنجانده است. اهالی این منطقه این دره را خانه جن و ارواح می دانند و داستان هایی از ربوده شدن دختران جوان توسط اجنه در این دره برای شما تعریف خواهند کرد. قدیمی ترها بر این باور بودند که ...
دیوارنگاری های طاق بستان هم شاملش می شود. فرش کوچک اتاق خواب را هم خودم با کامواهای رنگی درست کردم و البته چند ماه قبل از تغییر دکوراسیون آن را انجام دادم. مطلب مرتبط: ساخت پادری با کامواهای پارچه ای،آموزش قدم به قدم ! آرام خانمحمدی من عاشق رنگ هستم و به نظرم در هنر مدرن و یا دکوراسیون مدرن می توانیم با فضا و رنگ ها دست و دل بازتر، بازی کنیم. آرام ...
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از سفیر دنا ؛ صدا از دور می اید،بنگ بنگ، صدای زوره تفنگ سرکش برنو؛ همان شکارکش، شکارکُش ها هل هله کنان بر روی جنازه زخمی کَل دنا می ایستند، خوشحالند، اما نه از ته دل، آری این است رسم نانوشته و بد روزگار. اینجا دنا است، صخره های سخت، کمرهای مهیب، ارتفاع بی پناه دنا، کوهپایه عظیم قلب زاگرس، قرن هاست این سنگ های بیصدا حیات وحش دنا را در خود آرمیده ...
خانه
