همه مَلاست. سطح و صِقالَتِ رویِ من مُستَغرَق است به قبولِ نورِ او. پس در هر نظری که به ذاتِ خود کنم همه آفتاب را بینم. که اگر آینه را در برابرِ آفتاب بدارند، صورتِ آفتاب در او ظاهر گردد؟ اگر تقدیراً آینه را چشم بودی و در آن هنگام که در برابرِ آفتاب است در خود نگریستی همه آفتاب را دیدی. اگرچه آهن است، أنَا الشَّمس گفتی، زیرا که در خود الّا آفتاب ندیدی. اگر أَنَا الحقّ گوید یا سُبحانی ما أَعظَمَ شَأنی گوید، عُذرِ او را قبول واجب باشد. کتاب قصّه های شیخ اشراق چاپ نشر مرکز می باشد که ویرایش متن آن توسط جعفر مدرّس صادقی صورت گرفته است. پی نوشت: [1] آفتاب پرست ...
خانه
