خانهسایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
دوباره خواهم خندید
استاد محمدحسین آزادبخت / میرملاس : آن که می خندد، هنوز خبر هولناک را نشنیده است. (برتولت برشت)سال هاست رویایی آرمانی مانند ستاره ای چشمک زن در دوردست ها با کودک درونم گفت وگو می کند. او به من می گوید کاروان هایی از انسان ها در راه اند. آن ها می خواهند بیایند تا از سرزمین مادری من دیدن کنند. این کاروانیان به دنبال رد [...] استاد محمدحسین آزادبخت / میرملاس : آن که می خندد، هنوز خبر هولناک را نشنیده است. (برتولت برشت) سال هاست رویایی آرمانی مانند ستاره ای چشمک زن در دوردست ها با کودک درونم گفت وگو می کند. او به من می گوید کاروان هایی از انسان ها در راه اند. آن ها می خواهند بیایند تا از سرزمین مادری من دیدن کنند. این کاروانیان به دنبال رد پای هزاران ساله ی انسان می گردند. آنان در آغازین ترین صفحات کتاب های تاریخ تمدن بشر نشانی از مردمانی که در سرزمین مادری من می زیسته اند، یافته اند. آنان می آیند تا میراث های معنوی چندین هزار ساله ی بشری را از نزدیک ببینند. ستاره ی چشمک زن می گوید: بار و بنه هایشان را بسته اند، عنقریب به دیارتان خواهد آمد. به ستاره می گویم راه را به آنان به نمایان. بی صبرانه در انتظار آمدنشان هستیم. در این بازی خیال انگیز فوج فوج گردش گرانی را می بینم که از اقوام مختلف و ملت های گوناگون در حالی که کلاه های آفتاب گیر بر سر دارند، آرام آرام از پله های سنگی گردنه ی تیشه کن “سرسورن “پایین می آیند. لابد از دیدن غار باستانی و مسکونی هومیان باز گشته اند. غاری که یکی از باستانی ترین سکونت گاه های انسان بر روی زمین است. می دانم آنان به خود می بالند که با سر انگشتان شان دیواره ی صخره ای آن غار را لمس کرده اند. دیواره ای که صد وچهل و هشت هزار سال پیش انسان های اولیه نیز آن را نوازش کرده اند. لابد آنان در مسیری که می آمده اند تا میرملاس و سرخ دم لکی را ببینند، نقاشی صخره ای گوزن زرد هومیان را دیده اند. مطمئنم مشاهدات خود را از آن چه که دیده اند، به سراسر جهان ارسال کرده اند. می دانم آشوبی در دل صدها نفر دیگر به پا شده است تا به هومیان بیایند و نقاشی های صخره ای چندین هزارساله را ببینند. صحنه هایی از تجسم انسان های اولیه که هر کدام رسانه ای چندین هزارساله هستند. آدمیان، تمام قد در مقابل این دیوار نگاره ها به پا خواهند ایستاد تا به رمز و راز تاریخ تمدنی که بر انسان گذشته است پی ببرند. افرادی از گردش گران را می بینم که در کوچه پس کوچه های بقایای شهری باستانی از عهد عتیق در فرو دست آخرین پله های تیشه کن، گرداگرد راهنمای گردش گران حلقه زده اند تا روایت داستان بیژن و منیژه را بشنوند. راوی به فراز صخره ای اشاره می کند و بقایای “قلعه منیژه” را در دوردست نشان می دهد. گردش گران که از پرسه زدن در عرصه ی شهر باستانی تیشه کن خسته شده اند، می روند تا اتوبوسی آنان را به بقایای تخت گاه سرخ دم لکی ببرد. آنان می خواهند از آخرین کشفیات قوم “الیپی” که پرورش دهندگان گله های گوسفند و رمه های اسب بوده اند دیدن کنند. بازدید از بقایای تخت گاهی که متعلق به خان سالارانی بوده است که بیش از سه هزار سال پیش می زیسته اند. خان سالارانی که شاه هک هایی بوده اند که در قلمروهای کوچک شان حکم رانی می کرده اند. آنان سنگ های حجاری شده ی شیرهای غران و اسب بال دار کشف شده در این تخت گاه را خواهند دید. چون وقت سپری شده است، دیدن از نقاشی های صخره ای میرملاس را به روز بعد موکول می کنند. حتمأ برنامه ریزی می کنند تا پس فردا به ژئوپارک شیرز بروند و آن چه را که تاکنون کنجکاوی آنان را برانگیخته است، در دره ی شگفت انگیز شیرز ببینند. همه ی کاتالوگ هایی را که با خود دارند می برند تا در هتل های شهر کوهدشت، بخوانند و دمی بیاسایند. فردا بعد از این که اطلاعاتی کسب کرده اند از کریدور پر ماجرای جاده ی “سرگیز” عبور می کنند تا دوباره به اعماق تاریخ اجتماعی بشر سفر کنند. همین بازی های خیالی کودک درونم مرا وا داشته است تا پا پیش نهم و برای تحقق همین آرمان های خیال انگیز با گروهی که برای مطالعه ی شیرز آمده اند، آشنا شوم. شنیده بودم که استاندار لرستان در یافته است که یکی از مبانی توسعه در استان، جلب گردش گران است. او و مشاورینش به درستی در یافته اند که جاذبه های گردش گری میراث زمین شناختی لرستان ژئوتوریسم( گردش گری آگاهانه و مسئولانه در طبیعت با هدف تماشا و شناخت پدیده ها و فرآیندهای زمین شناختی و آموختن نحوه ی شکل گیری آن ها) است و به همین خاطر لرستان را به عنوان پایتخت ژئوتوریسم ایران معرفی کرده اند. سال هاست یکی از بزرگان این دیار از دنیای خیال انگیز من و کودک درونم خبر دارد. باره آرزوهای دست نیافتنی ام را با او در میان گذاشته ام. حیفم می آید نامش را نبرم، ایشان آقای سیروس ابراهیمی مشاور میراث فرهنگی و گردشگری استاندار هستند. آقای ابراهیمی با من تماس گرفتند تا برای شرکت در جلسه ای به استانداری بروم. دیدم انگار قرار است بخشی از رویاهایم تعبیر شود. چون آقای استاندار مصمم هستند که همه ی ژئو سایت ها (مکان هایی که دارای پدیده ها یا عارضه های کم یاب و ارزش مند زمین شناسی هستند) را به صورت ماکت در بیاورند. هم چنین قرار است 3 ژئو پارک (گستره ای با مرزهای کاملأ آشکار و پهنه ی کافی که در برگیرنده ی چند پدیده ی زمین شناختی کم یاب و برجسته بوده و در آن گستره ی جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی ارزش مند یافت شود) در لرستان به ثبت برسد. که باید ماکت این ژئو پارک ها نیز ساخته شود. یکی از این ژئوپارک ها دره ی شیرز و هومیان و میرملاس است که احتمالأ در یونسکو به ثبت جهانی برسند. به همین منظور با کارشناسان اداره ی کل سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی لرستان جلساتی تشکیل دادیم. من برای هماهنگی بیش تر به تهران رفتم تا با آقای علی رضا امری کاظمی مسئول ژئوتوریسم و میراث زمین شناختی ایران جلسه ای داشته باشم. با ایشان ملاقات کردم. در یک جلسه ی پربار بعد از دیدن نمونه ی کارهای من پذیرفته شد تا با آن ها برای تحقیق و ایجاد نمایشگاهی دائمی در استان همکاری داشته باشم و تعدادی از موضوعات مورد نظر آنان را به صورت ماکت مستند سازی کنم. هنوز سرخوش از دست یابی به رویاهایم بودم که پیامی از دوست نازنینم لقمان دریافت کردم. نوشته بود: باز کجای سرزمینم در امتداد دوزخ جهل خاکستر شد؟! دیگر حتا لانه ی قّلته کمری ها هم، امن نیستند؟ می دانستم حتماً خبر ناگواری است. تاب نیاوردم. زنگ زدم. گفت: چنگری آتش گرفته است. دو شبانه روز است که می سوزد. کجایی؟ چرا چیزی نمی نویسی؟ زانوهایم سست شدند. از پای درآمدم. روی سکوی کنار خیابان نشستم. پرده ای تاریک مانند توری سیاه از روی چنگری فرو غلتید. بر روی تخت گاه الیپی ها باد آن را با خود به سرسورن برد. تیشه کن و هومیان سیاه پوش شدند بوی کباب قُلْته کمری ها را حس کردم. گوزن زرد و زخمی هومیان را تیره و تار دیدم. نمی دیدم که بر سرشیرز چه آمده است. به آسمان نگاه کردم ستاره ی چشمک زن انگار افول کرده بود. از سایر دوستام خبر گرفتم. آره، فاجعه اتفاق افتاده بود، من خبر نداشتم. از این رو بود که این روزها می خندیدم. *محمدحسین آزادبخت/ سیمره ی 328 (94/5/21) درج شده توسط : امین آزادبخت (مدیر سایت ) ...
ترافیک نیمه سنگین در ورودی های تهران
. افزایش 10.8 درصدی تردد در 24 ساعت گذشته براساس تصاویر دریافتی از دوربین های نظارتی، سامانه های ترددشمار وگشت های شعب راهداری سراسر کشور، در حال حاضر به استثنای محورهای مسدود و ممنوع در زیر ذکرشده، مابقی محورهای مواصلاتی کشور بازوتردد درآنها به روال عادی درجریان است. در شبانه روز گذشته، کل تردد ثبت شده براساس آخرین اطلاعات دریافتی از 1550 ترددشمار فعال درمحورهای ...
ناگفته های سردار احمدی مقدم فرمانده سابق نیروی انتظامی
قسمت که صخره ای می شد، گفتم بخشی را که خاکی می شد تا به جاده می آمد، خاکریز بزن و از کنار خاک بیاور و بریز. فقط یک مقدار راه بگذار مردم اسلام آباد که رفتند خاکریز را قطع کن و یک خاکریز بلند روی جاده بزن. فاصله بین دو تیر چوبی را که منطقه اصلی، روی جاده و 200 متر بود به بچه های تیپ قائم سمنان که سازمان یافته تر و گردان بودند دادم و گفتم این منطقه شماست. سمت راست لشکر 27 و چپ هم لشکر انصارالحسین ...
جغرافیای قلبهایی به وسعت دریا
رضوی است. سایه های سرگردان گروک به لحاظ پرداخت داستانی، از ساختاری مناسب و روایتی اصولی بهره مند است. در این اثر شکل زبان، فخیم و صحیح است و مخاطب امروز با زبانی یکدست و هموار، مواجه است که از آغاز تا پایان داستان، یاور اوست.صفا ایران پور در این اثر همچنین کوشیده است از گویش بومی مردم منطقه در شکل دستوری زبان فارسی، بهره جوید تا جامه مناسبی را بر کلام و عبارات داستانش بپوشاند و شاید به همین ...
تعطیلات نوروز کجا بریم – راهنمای سفر نوروزی 95
دیدنی این شهرستان، علاوه بر دامنه های ساوالان و بزگوش و باغ های روستاهای اطراف سراب، می توان به آبگرم های معدنی آلله حق، اسبفروشان، اردها و ساری قیه اشاره کرد. به نظر آنوبانینی این شهرستان دارای قدمت طولانی بوده و از جمله آثار باستانی آن سنگ نوشته های اورارتویی (به خصوص رازلیقو) و قلعه های تاریخی در اطراف کوه ها می باشد. اهر اهر از شهرهای قدیمی استان آذربایجان شرقی ایران است. این ...
مساجدی مانده ازدوران گورکانیان, قاجار و ایلخانیان
این منبر نشان می دهد که چند هنرمند توانا ، مدتی دراز صرف ساختن آن کرده اند . اسنه یا اسنق روستای بزرگی است از دهستان آلان براغوش بخش مهربان که در 13 کیلومتری جاده بستان آباد سراب و 7 کیلومتری شرق مهربان واقع شده است . نام اسنه در کتاب حدودالعالم باسم سراو و میانه یک جا ذکر شده ، و مؤلف کتاب آن را به داشتن مسجد سنگی مهم متعلق به اوایل قرن هشتم ، و افسانه های متداول بین مردم آن حوالی ...
