سایر منابع:
سایر خبرها
محققان موسسه فناوری ماساچوست (دانشگاه ام آی تی) و سایر نهادهای علمی و تحقیقاتی بر این باورند که راز دوام سازه های 2000 ساله روم باستان را کشف کرده اند و می گویند که جواب این معما در خاصیت خودترمیمی بتن های استفاده شده در آنهاست. به گزارش ایندیپندنت، نتیجه تحقیقات این پژوهشگران که در شماره اخیر نشریه پیشرفت های علمی منتشر شده، حاکی است که جواب این معما در یکی از اجزا تشکیل دهنده سنگ ...
از موسسه فناوری ماساچوست نمونه های دو هزار ساله بتن رومی را از محوطه باستان شناسی در پریورنو ایتالیا به دقت مورد مطالعه قرار دادند. پژوهشگران از میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس، پراش پودر و تصویربرداری رامان کانفوکال استفاده کردند تا درک بهتری از اجزای آهکی این بتن به دست آورند. یکی از سؤالات پژوهشگران ماهیت آهکی بود که استفاده شده بود. تصور رایج این بوده است که ...
وسیله تغییر در خصوصیات و جنس خاک (با مخلوط نمودن مصالح مناسب اختلاط عمیق و تراکم سطحی یا استفاده از مواد افزودنی) و یا اضافه کردن المان های غیرخاکی به خاک (مانند تزریق با فشار بالا، یا ژئوسنتتیک ها، ستون های شنی، شمع های عمیق و ریزشمع ها، انکراژ یا میخکوبی، ژئوفوم) است. همچنین در برخی از راهکارها، تغییر در روند طراحی سازه براساس فرونشست یا اضافه کردن المان های تقویتی پیشنهاد می شود. از ...
های آن ها به نام معبد پانتئون هنوز سالم مانده است و نزدیک دو هزار سال قدمت دارد. پانتئون به عنوان یکی از بزرگ ترین گنبد های جهان جزو شگفتی های دنیای معماری است. ویژگی های این سازه ی بتنی به طور کلی به مواد سازنده ی آن نسبت داده می شود: پوزولان، ترکیبی از خاکستر آتشفشانی و آهک است. این دو ماده وقتی با آب ترکیب شوند برای تولید بتن قوی واکنش نشان می دهند. اما آنطور که کاشف به عمل آمده، این ...
گروهی از محققان بین المللی به رهبری مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) دریافته اند که مواد تشکیل دهنده این سازه ها نه تن ها کمی با آنچه تصور می کردیم، متفاوت بوده، بلکه از تکنیک متفاوتی برای ساخت آن ها هم استفاده شده است. محققان می گویند وجود یک نوع ماده معدنی کوچک به نام آوار آهک (Lime Clasts) باعث شده است که این بتن ها به نوعی قابلیت ترمیم خود را داشته باشند. در گذشته تصور می شد که این مواد به ...