پنجشنبه شب هفته گذشته برای تهیه گزارش به بخش مسمومیت های بیمارستان لقمان الدوله رفتم، در چهار ساعتی که در این بیمارستان حضور داشتم 18بیمار را به دلایل مختلف به این بخش آورده بودند. کمتر از تعداد انگشتان یک دست خودکشی کرده بودند، تعدادی به خاطر مصرف مواد مخدر بخصوص ترامادول، متادون و قرص های روانگردان کارشان به این بخش کشیده بود و چند نفری هم به دلیل مسمومیت های دارویی ناخواسته. ...
باعث شد بار دیگر به رشت بازگردم. می توانید توضیح دهید که دقیقا چه اتفاقی افتاد؟ ببینید اصلا من در آن سال مشمول اداره نظام وظیفه بودم و برای تعیین تکلیف برای دوران سربازی ام به تهران و پادگان سلطنت آباد (پاسداران فعلی) وارد شدم. در آن روزی که به پادگان مراجعه کردم، حدود 5 هزار نفر در آنجا حضورداشتند که از جمله هزار نفرشان مانند من در مقطع دیپلم بودند. در آن زمان رسم بر این بود ...
.... آن سال ها کاوه برای کنسرت هایش هم برای تمرین به خانه ما می آمد چون ما استودیویی به نام استودیو پتو داشتیم که در دهه هفتاد پاتق شده بود. با پتو و شانه تخم مرغ آنجا را آکوستیک کرده بودیم و خیلی از بچه ها که می خواستند کنسرت بگذارند به خانه پدری من در طبقه اول می آمدند. فکر می کنم برنامه یو.ام.سی در سایت تهران اَوِنیو هم همان سال ها ساخته شد که نقش مهمی در روی زمین آمدن خواننده های ...
نگرانی من از این بود که مبادا خلافی انجام دهم و به گوش خانم فرمانفرماییان برسد. ایشان بسیار حساس بودند ، ای کاش که در ایران ، همه حرفه ها چنین نظارتی داشت. در سال 1350 در درمانگاهی واقع در شهر زاهدان ، زیر نظر آقای حقیقت مدیر کل اداره بهداشت و درمان ، مشغول به کار شدم. او علاقه و توانایی های من را خیلی زود کشف کرد. بخاطر می آورم که در جلسه ای مطلبی نوشته بودم که در آن ایام سخنان بسیار ...
! خندید و گفت: آفرین. راهش همین است . من همان روز رفتم زیر پل کریمخان، هرچه چوب و ضایعات بود جمع کردم و اینها را با نخ و میخ به هم وصل کردم. این شد بدنه مجسمه ها و زیرسازی کار. بعد برای بدنه هم به پیشنهاد اوستا حسن، از مغز نان فانتزی استفاده کردیم و اینها را با خاک باغچه جلوی ساختمان و آب مخلوط کردیم و بالاخره یک جوری مجسمه ها را شکل دادیم. وقتی کار تمام شد و هرکدام از ما به مجسمه هایی که ساخته ...
وصل کردم. این شد بدنه مجسمه ها و زیرسازی کار. بعد برای بدنه هم به پیشنهاد اوستا حسن، از مغز نان فانتزی استفاده کردیم و اینها را با خاک باغچه جلوی ساختمان و آاب مخلوط کردیم و بالاخره یک جوری مجسمه ها را شکل دادیم. وقتی کار تمام شد و هرکدام از ما به مجسمه هایی که ساخته بودیم نگاه کردیم، خیلی خوشمان آمد. اصلا چشم مان گرم شد به اینها. دیگر از همین جا همه فکر و ذهن ما شد مجسمه سازی. البته این را هم ...
.... این حرف را نزن. شرمندگی ندارد گفت: الان هم 23 هزارتومان بیشتر ندارم که به تو بدهم و باید تا آخر ماه این پول را استفاده کنید. گفتم: مشکلی نیست. آخر آن موقع شانزدهم ماه بود. وقتی دیدم این طور ناراحت است به او گفتم: من می روم مغازه پایین ساختمان تخم مرغ بخرم و بیایم که با هم شام بخوریم تو که دیگر فرصتی نداری و می دانم از خانه بروی جایی شام نمی خوری. مثل اینکه منتظر بود که من از کنارش بروم تا ...
. آرزویش جمع شدن همه مدرسه های کپری است. برای همین مدام درحال گفت وگو با آدم های خیر در تمام ایران، برای ساخت مدارس روستایی است. مدرسه هایی کوچک که پول زیادی برای ساخته شدن نمی خواهند. تابلوی مدرسه نصب می شود. دانش آموزان با خجالت دست می زنند. نیمکت های سبز رنگ و نو، زیر نور خورشید می درخشند. حجب و حیایی که سال هاست میان ما شهری ها رنگ باخته، در این کوه و کمر، در این تکه فراموش شده از دنیا ...
است تنها از تصویر یا طرح همان شهر استفاده می شود؛ نه میزبان و میهمان با هم. مثلا وقتی مذاکرات هسته ای در استانبول جریان داشت تصویر این شهر و در بغداد و در آستانه نیز. وین چون بین المللی است بحث دیگری دارد. پس اگر تنها تصویر تهران بود بحثی نبود اما حالا که هر سه را گذاشته اند می توان نکاتی را مطرح کرد. چون ایران میزبان است، برج آزادی وسط است و حسن روحانی، رییس جمهوری ایران هم وسط و زیر آن ...
را می آورد. روزی یکی از معلم هایمان گفت که این شعر را به نثر بنویسید: جدا شد یکی چشمه از کوهسار به ره گشت ناگه به سنگی دچار من این کار را کردم. نثر را که خواندم، همه مرا تشویق کردند. همان جا نخستین جرقه نویسندگی در ذهن من زده شد. ** یک بارگفتید قبل از نویسنده شدن، در عرصه ورزش وزنه برداری فعالیت می کردم ولی در جریان مسابقات از آن زده شدم و... حتی جایی در رمان سال های ...
میرزایی را پیش رو دارید. آقا رضا برادر بزرگ تر شما بود؟ بله؛ رضا 23 ساله و بچه ارشد خانواده بود. ما سه خواهر و چهار برادر هستیم که از خانواده ما حسین زودتر از همه و در سن 16 سالگی برای کار به ایران آمد. حدود هفت سالی می شد که زندگی در ایران را انتخاب کرده بود. من هم که پسر دوم خانواده هستم در افغانستان ازدواج کردم و از سال 1395 همراه همسرم مقیم ایران شده ایم. بقیه خانواده ما هنوز ...
خانه
