سایر منابع:
سایر خبرها
نگاهی به تولید موسیقی انقلابی پیش و پس از بهمن 57
...، ماندگاری این حادثه را تضمین می کند. البته من شاعر نبودم، اگرچه در همان زمان واژه هایی را در کنار هم قرار می دادم اما هنوز هم خودم را نه شاعر و نه آهنگساز نمی دانم. در هر حال کلامی را سر هم کردم و در همان برهه، به ذهنم خطور کرد که چقدر خوب می شود اگر مردم این اشعار را زمزمه بکنند. می توان این برهه زمانی را آغاز اتفاقی به نام موسیقی انقلاب دانست؟ - این موسیقی که نامش را هر ...
شاعر با رئالیته ادبی زنده است نه با فضای مجازی/برخی شاعران از رئیس جمهور ایران بانفوذتر هستند
شده تر هستند. با این شاعر به بهانه کم کاری اش در انتشار آثارش در این روزهای شاعرانه اش به گفت و گو نشستیم که در ادامه آن را می خوانید: **در سال های اخیر موج تازه ای از شاعران در بازار نشر، رواج پیدا کرده است. نظرتان درباره اشعار این نسل تازه چیست؟ نسل نوی شاعران به تعبیر من در بازه زمانی سال های 85 تا 92 که اوج شگل گیری شبکه های مجازی در ایران بود نشو و نما کردند و عمدتا ...
شعرزادگان فرش های قرمز
روحوضی هایی شد که روایتگرانی از شاعر و هنرپیشه داشت. آنکه نوشتار این متون را در دست داشت به باز آفرینی منثور همان اشعار در قالب نوین نثر هایی مسجع می پرداخت. پرده خوانی ها و نمایش های تعزیه ما تلفیق اجرا و شعر و کلام منثور بود که شخصیت یا شخصیت ها را به بازی می گرفت و به نمایش می نشست. شاعر هنوز در مرکز این متون نمایشی بود. نظم یا شعر تنها قدرت استعاره و تشبیه توان تداعی تصاویر ماورایی ...
فقط ابلهان متحول نمی شوند
داریم که او این تجربه جنون آسای خواب و بیداری را به دنیای واقعی ترجیح بدهد و دل نکند از آن. اگر این انتخاب او باشد این بار انتخابی از سر خودخواهی است و بدون توجه به همه کسانی که چشم انتظارش هستند، کاش این بار هم مثل همیشه فقط به خودش فکر نکند و بازگردد به دنیایی که می گفت ادبیات و هنر می تواند نجاتش بدهد،تغییرش بدهد. شخصیت داریوش شایگان را در کجای کتاب فانوس جادویی زمان می توان پیدا کرد، چه ...
در مراسم اهدای جایزه و نشان ابوالحسن نجفی عنوان شد؛ ابوالحسن نجفی عاشق زبان و ادبیات فارسی بود
...، جایی که آدم ها برای کشتن تربیت می شوند. اما در سراسر این کتاب حرفی از خونریزی به میان نیامده است. او ادامه داد: قهرمانی اصلی داستان فقط سه بار دست به اسلحه می برد و همه آدم ها در پادگان خود را برای جنگ آماده می کنند، جنگی که همه می دانند سرانجام سر می گیرد اما زمانش مشخص نیست. این رمان سه نسل از یک خانواده را در بر می گیرد در بازه زمانی 65 سال می گذرد. مارش رادتسکی به زعم برخی از ...
داریوش شایگان: فقط ابلهان متحول نمی شوند
شخصیت داریوش شایگان را در کجای کتاب فانوس جادویی زمان می توان پیدا کرد، چه بخشی از این کتاب به شما نزدیک تر است؟ اغلب کسانی به سمت پروست می روند که با او به شکلی همدلی دارند یا به دلیلی خاص به سمتش می روند، در جستجوی زمان ازدست رفته ، کتابی نیست که از سَر تففن سراغش رفت. اول کتاب فانوس جادویی زمان درباره گرایشم به پروست مطالبی گفته ام: زمانی که در دانشگاه ژنو دانشجو بودم، به دلیل علاقه ای که به ادبیات داشتم سر کلاس استاد ژان روسه، که از نمایندگان مکتب ژنو است، در دوره ای شش ماهه با موضوع پروست شرکت کردم و از آن موقع به این نویسنده علاقه مند شدم و شروع کردم به خواندن رمان جستجو . جلد اول رمان را خواندم، اما اشتغالات دیگر ذهنی مانع از آن شد که مابقی مجلدات را بخوانم. تا اینکه بیست وپنج، شش سال پیش در بازگشت به ایران، تمام آثار پروست را همراه خود آوردم و کل مجموعه را خواندم. اگرچه تحت تأثیر این کتاب قرار گرفتم، اما باز فرصتی دست نداد که روی این موضوع کار کنم، چون مشغول نگارش کتاب افسون زدگی جدید و هویت چهل تکه بودم. هنگام نوشتن کتاب جنون هشیاری ، نظریات والتر بنیامین درباره پیشگامی بودلر در طرح مفهوم تذکار که بعدها در رمان پروست نقش عمده ای ایفا می کند، نظرم را جلب کرد. این شد که برگشتم به دوباره خواندن پروست، اما این دفعه با نگاه خریدارانه. کتاب جستجو بی آنکه پیرو مکتب فلسفی خاصی باشد، از لحاظ شیوه طرح کردن مسائل اساسی، رمانی فلسفی است. مخصوصاً قسمت اول کتاب که با خواب شروع می شود، خواب بنیادین! که خواب خیلی عجیبی است. البته اولین خوانندگان رمان جستجو ، درباره این بخش نسبتاً طولانی درباره شرح غلت زدن فردی که دریافت های لحظه نیمه بیداری اش را به تفصیل بیان می کند، نظر چندان مساعدی نداشتند، چون به اهمیت این موضوع آگاه نبودند. خوابی که در اینجا پروست از آن سخن می گوید در حقیقت مظهر جوهر است. راوی داستان، در آن حالت نیمه-خفتگی مدام از خودش می پرسد، من کی ام؟ کجا هستم؟ در چه زمانی به سر می برم؟ زمان از لحظه بیداری راوی شروع می شود و کل رمان در کُنه این خواب بنیادین مستتر است. همان طور که رولان بارت گفته این خواب بنیادین، در حکم ماندالا ی تبتی بودایی است که تمام داستان، بالقوه در آن موجود است. در قسمتی از کتاب فانوس جادویی زمان ، برای روشن تر شدن این مفهوم پیچیده، از تمثیل قرقره استفاده کرده ام: قرقره ای ریسمان-پیچیده ای که هنوز گشوده نشده است. قرقره مصداق جوهر است که به محض گشوده شدنش، زمان آغاز و دنیایی خلق می شود. شش مجلد بعدی رمان در حقیقت گام به گام با این ریسمان در حال گشوده شدن که همان مسیر سیروسلوک راوی داستان است، پیش می رود و ادامه پیدا می کند: گذر از خان های مختلف و برخورد با مرشدهای گوناگون-برگوتِ نویسنده، الستیرِ نقاش، و ونتویِ موسیقیدان- و برگرفتن تعالیمی از آنان؛ آزمودن آلام عشق و دست به گریبان شدن با پریشانی حسادت؛ فروغلتیدن در ورطۀ یأس و نومیدی، تا آنجا که می توان گفت شش جلد از رمان هفت جلدی جستجو ، شرح نومیدی راوی داستان است که مدام در تحقق بخشیدن به رسالت نویسندگی اش شکست می خورد و مأیوس می شود، هم از خودش و هم گاهی از ادبیات به طور کلی. بالاخره اما در پایان، یعنی در مجلد زمان بازیافته ، با وقوع پی درپی رستاخیزهای خاطره ، راوی موفق می شود رسالتش را محقق کند. ساختمان کتاب بسیار دقیق و از پیش طراحی شده است، با علمِ به اینکه پروست قسمت آخر جلد پایانی را بلافاصله بعد از قسمت نخست جلد اول نوشته بوده، یعنی ساخت رمان از ابتدا در ذهنش کاملاً شکل گر ...