محسن رضایی یادم داد خوب بجنگم و اسیر نشوم / آرزو می کردم بمیرم ولی لخت نشوم

هیچ وقت به لخت شدن در اسارت فکر نکرده بودم

سرنگهبان شدم. دکتر جمال و دیگر نگهبان های کمپ مشغول میوه خوردن بودند. با احترام به دکتر جمال گفتم: دکتر! من از طرف بچه ها یه خواهشی داشتم! هیچ راهی نداره ما لخت نشیم؟ دکتر گفت: مگه عیبی داره لخت بشید؟! از لحنش معلوم بود حرف هایم برایش اهمیتی ندارد. با تکبر و غرور با اسرا برخورد می کرد. حرفم را ادامه دادم؛ دکتر! عیب که داره، بالاخره ما هم شخصیت داریم، این طوری شخصیتمون له میشه! دکتر گفت: ناصر ...