خودم را لوس کنم که من یتیم بزرگ شده ام و هیچ وقت خدا نشده که پدرم را دیده باشم. از او فقط یکی دو قطعه عکس دارم که مرا بغل کرده.چند ماهم بود که رفت و حقیقتش را بخواهی ، هیچ وقت این را جایی ننوشتم. به مردم چه ! چه ربطی دارد به کسی که زندگی درست همان اول راه ، خنجرش را تا دسته فرو کرده در پشت من و سرنوشت و آینده ام! به کسی چه ! این غم من است نه دیگران. منتهی وقتی شنیدم یکی آمده و نگذاشته که تو جامی را ...
خانه
