عهده من است. از یک طرف روزها در جمع دارالندوه بود و شبها پنهانی در خدمت پیامبر بود. مدتها حضرت ابوطالب و فرزندش طالب چنین نقشی داشتند که کمتر نامی از او برده شده است. شاهد بر این مطالبی، حدیثی از جناب جابر بن عبدالله انصاری است که قسمت پایانی آن چنین است: ...قَالَ جَابِرٌ: فَقُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، اللَّهُ أَکْبَرُ! النَّاسُ یَقُولُونَ [إِنَ] أَبَا طَالِبٍ مَاتَ کَافِراً ...
کنند که این یکی از همان موارد بوده است. بسا که روایات عدم ایمان ابوطالب را اصلا بعد از رحلت رسول اکرم(ص) جعل کرده اند. ابن حجر از نوشته خطیب بغدادی به سند او از ابو رافع نقل می کند که او شنیده بود که ابوطالب فرمود: "حدثنی محمد أن الله أمره بصله الأرحام، و أن یعبد الله وحده لا یعبد معه أحد؛ و محمد عندی الصدوق الأمین." (ابن حجر، ص203) خطیب و ابن حجر سعی در نفی این روایت دارند. ...
او را از حامیان پیامبر حذف کنیم، دشمنان به راحتی می توانستند پیامبر را نابود کنند یا وادار به سکوت نمایند. مهمترین جهت در این حمایت، حسن سیاست حضرت ابوطالب و پشت پرده انجام دادن و کتمان اقداماتش بود که در روایات هم به این تصریح شده است. او در قالب عمویی که از فرزند یتیم برادرش حمایت می کند وارد میدان شد و به این بهانه با حمایت ظاهری، از این نگاه در واقع زمینه را برای آزادی عمل پیامبر در تبلیغ اسلام ...
خانه
