انکار مادیون و شرک یهود و نصاری شمرده می گردد: (همان) اساس همه این سخن های بی فایده بشری یک چیز زیادتر نبود و آن عدم دقت به علم بلامعلوم و قدرت بلامقدور و قرار دادن ذات خداوند بعنوان علّت برای نظام ذاتی بود، بدون در نظر گرفتن مشیّت، عزم، تقدیر، قضاء و رأی بعنوان نهایتی بی نیاز از هر چیز دیگر برای حق تعالی. (همان) زنده یاد میرزا در مقابل چنین موضع هایی نسبت به علم ، از اساس و ...
فی مرتبه ذاته بلا معلوم ولا مکشوف. (همان) ذات علم کشف از نقیضین است در حالی که نقیضینی نیست، برهان و نشانه ای خواهد بود برای تقدّس علم حق تعالی از احتیاج به معلوم و مکشوف، چه رسد به اینکه این معلومات در ذاتش بوده و محصور به موجودات بدون نقائض آن ها باشد. و این برهانی بر بدون حد بودنِ علم خداوند به یکی از طرفین تناقض در مرتبه ذاتش است، بدون هیچگونه معلوم و مکشوفی. ایشان با ...
نظر می رسد انتساب این مذهب به شخص امام صادق(ع) و نامیدن آن به (مذهب جعفری)، برآمده از وضعیتی باشد که در آن مذاهب یکی پس از دیگری پدیدار می شدند و متداول ترین شیوه برای تمییز آنها از یکدیگر، انتساب آن به افرادی بوده است که بنیانگذار یا تدوینگر آن بودند. برخی از شواهد نشان می دهد که منتسب شدن این مذهب به امام صادق(ع)، در همان عصر حیات حضرت وجود داشته است(همان: 211). رویارویی اندیشه ها و ...
آثار و مفاخر فرهنگی ادامه داد: به عبارتی، در حالی که، ذات متن مقدس و به ویژه غایت آن، فی حد ذاته نافی و ناقض تفسیرند پس چگونه می توانند خود امکانِ تفسیر خویش را فراهم سازند و بدان دامن زنند و حتی اقوال و قرائت ها و تفسیرهای مختلف را بر جانِ خود پذیرا باشند؟ بر این سؤال ها بیفزاییم ضرورت پاسداری و نگهبانی از متن را، تا در ورطه برداشت های گوناگون و تفسیرهای نابجا نغلتد و حقیقتش قلب نگردد و یا به تعبیر ...
ادیان و همه متون مقدس صدق می کند. حال می ماند عقل. اگر داستان هرمس را مبنا قرار دهیم باید ببینیم هنگامی که نبی یا پیامبر به عنوان محمل و مفسرِ حقیقیِ وحی موجود نیست چه کسی باید نقش تفسیر را به عهده گیرد؟ ادیان و مشارب دیگر در این مختصر موضوعِ بحث نیستند اما اسلام چرا. در اسلام عقل علاوه بر مقام جامعیت، مقام کاشفیت دارد و در این صورت به عنوان سبب مؤثر در کشف اغراض و غایات آیات، باید در منشاء و وضع خود ...
آنان است (فتح، 10)، در این جا ید به معنای ظاهری یعنی دست نیست و منظور آن است که قدرت خدا بر فراز همه قدرت هاست یا در آیه الرَّحْمَنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَی: خدای رحمان که بر عرش استیلا یافته است (طه، 5) قطعا خداوند که جسم نیست که کرسی و تختی داشته باشد که بخواهد رویش بنشیند و این سیطره پروردگار بر عالم هستی و وجود است. از این رو اگر برخی مانند ابن تیمیه و وهابیت یَدُ اللَّهِ را به معنای دست خدا ...
که آن مخلوق اثری از آثار ذاتش و رشحه ای از رشحات فیض خود اوست. در نتیجه وجود آن مخلوق، بهجت و خیری برای خداوند حاصل نمی کند؛ بلکه بهجت خداوند به چیزی است که ذاتاً محبوب اوست و آن، ذات خود خداوند است که هر کمال و جمالی، فیضی از جمال و کمال اوست (همان). بنابراین خداوند به سبب علم به ذاتی که منبع هر جمال و کمالی است، شدیدترین ابتهاج را به ذاتش دارد و نیز ابتهاج به آثاری دارد که از ذاتش صادر ...
صور و معنای قدسی خلق می کند که در آن برخی تعین ها، اقنوم ها، اشخاص الهی یا لوگوس به صورت مطلق به نظر می رسند، بدون آنکه ذات مطلق فی حد ذاته باشند. اگر یک مسیحی خدا را به صورت "تثلیث" یا مسیح را به صورت لوگوس می بیند و به این عقیده، به یک معنای مطلق پایبند است، این امر فقط از نگاه دینی قابل فهم است و حال آنکه از نگاه مابعدالطبیعی، این امور به صورت "مطلق نسبی" دیده می شوند؛ زیرا فقط الوهیت ...
خانه
