یر در مقاله ای آورده شده که از آن جایی که بیشتر داستانهای شاهنامه مربوط به زمانی است که ایرانیان تشکیلات سنتی داشته و از راه کشاورزی و دامداری امرار معاش می کرده اند و ایلات و عشایر هم همین شیوه زندگی را تا چندی پیش ادامه داده بودند، گفتار شاهنامه برای آنها کاملا مانوس بوده و گیرندگی فراوانی داشته و دارد. جامعه عشایری همانند جامعه باستانی زمان اشکانیان به ارزشهایی چون شجاعت، ...
ویر می کشد و تجربه های کبوترانه را مزه مزه می کند: پای پوش ما که از جنس نبوّت بود، ما را با نسیمی از زمین می کند/ چوبدست ما به دوش خود بهار جاودان می برد/ هر یک از ما آسمانی داشت در هر انحنای فکر/ هر تکان دست ما با جنبش یک بال مجذوب سحر می خواند/ جیب های ما صدای جیک جیک صبح های کودکی می داد/... روی صورت های ما تبخیر می شد شب. . [28] از تکمیلِ کار نیمه تمام آفرینش، سوره تماشا ...
، خانم ساور سفلی، سه فصل از کتاب مستطابش را چنین آراسته است: یک گفت و گو با هوشنگ ابتهاج: حدیث نفس/ نکته ای چند در باره ی شعر/شعر نو یا کهنه/شعر معاصر/ در پیشگاه مردم. دو نقدها و خاطرات: چهار نامه از شهریار/بررسی "سیاه مشق" توسط بزرگ علوی/ نقد و نظرهایی از پرویز ناتل خانلری، مهدی حمیدی شیرازی، مرتضی کیوان، ایرج افشار، باستانی پاریزی، سیمین بهبهانی ...
خانه
