سایر منابع:
سایر خبرها
هشدارروسیه درباره افزایش تشنج در افغانستان
است و در زمان حاضر امیدی برای بهبودی اساسی وضعیت این کشور وجود ندارد. نماینده رئیس جمهوری روسیه در افغانستان گفت: اکثر مناطق و استان ها امنیت و ثبات ندارد و اوضاع امنیتی بسیار خطرناک است. کابولوف افزود: طالبان همچنان در قالب گروه های بزرگ به اقدام های مسلحانه ادامه می دهد و بیشتر در حال درگیری مسلحانه با نیروهای دولتی است. این گروه تندرو در مراکز استان ها از جمله کابل حملات تروریستی ...
وضعیت افغانستان بحرانی و بی ثبات است
، افزود: در حال حاضر امیدی برای بهبودی وضعیت در این کشور وجود ندارد. کابل اف با تکیه بر اینکه در بیشتر نواحی و استان های افغانستان ثبات و امنیت وجود ندارد، تاکید کرد: چنین وضعیت نه تنها برای این کشور، بلکه برای تمام منطقه خطرناک است. به تصریح وی، جنگجویان گروه طالبان همراه با دیگر گروه های افراطی به حملات مسلحانه خود در این کشور ادامه می دهند و در حال درگیری با نیروهای ارتش ...
سال سخت افغانستان با سه قدرت موازی
امنیتی بازدارد. روس ها از ظرفیت های داعش برای هماهنگی با سیاست های آمریکا در منطقه آگاهی دارند و از قبل تدابیر لازم را در نظر گرفته اند. تحولات سال 94 در افغانستان در مسیری قرار گرفت که این ظن را تقویت کرد که حتی اگر طالبان صادقانه به روند مذاکره و صلح با دولت مرکزی کابل قرار گیرد، داعش جایگزین شود و از صلح و ثبات افغانستان و مناطق همجوار با آن جلوگیری کند. در چنین نگاهی افغانستان هم چنان در کانون ...
برخی جاها مواد مخدر و سلاح را می شد مثل نان خرید
چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل [...] چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل مشرق – در قسمت قبل این نوشتار (که ترجمه ای است از سفرنامه ی فهمی هویدی به افغانستان طالبان در سال 1377 شمی با عنوان طالبان، سپاهیان خدا در نبردی اشتباهی! ) ماجرای چگونگی آغاز سفر نویسنده به افغانستان را خواندیم و ایراداتی که به او گرفته می شد تا از این سفر منصرف شود را مرور کردیم. همچنین دیدیم که نویسنده چطور خود را به پاکستان رساند و از آنجا چطور برای وارد شدن به افغانستان به سمت مرز حرکت کرد. ماجرای مواجه با اولین نیروی طالبان و آخرین نیروی طالبان هم ذکر شد. بخش دوم این خاطرات را با هم می خوانیم: حالا ما داخل یک دولت، در دلِ دولت پاکستان هستیم. روی نقشه اگر بخواهی حساب کنی، هنوز از پاکستان بیرون نرفته ایم، و هنوز داخل مرزهای آن هستیم. اما در حقیقت امر، داستان طور دیگری است. این نقطه که حدودا 55 کیلومتر را در بر می گیرد، در اصل تحت سلطه ی حقیقی حکومت پاکستان قرار ندارد. یک جورهایی می توانی بگویی یک منطقه آزاد است. مسئولین این منطقه و اداره کنندگان امورش، شیوخ مشهور قبایل باتان هستند که در دوطرف مرز (یعنی هم در پاکستان و هم در افغانستان) پراکنده اند و حضور دارند. از آنجا که این منطقه، منطقه ی آزاد است، به همین دلیل هرچه در پاکستان ممنوع است، در اینجا مجاز است. از تجارت سلاح گرفته تا تجارت مواد مخدر. از این بگذریم که اینجا، ایستگاه اصلی قاچاق به هر دو کشور است. این اطلاعات برای من تازه نبود، بیست سال پیش هم که در سفرم به افغانستان از اینجا دیدن کردم، مواد مخدر در پیاده رو هم فروخته می شد. سلاح هم –که بخشی از آن در همان منطقه تولید می شد- مثل نان در کنار جاده ها در دسترس بود! از همان جهت که این منطقه منطقه ای آزاد است، در طول سال های گذشته جریان برق را به صورت مجانی از حکومت پاکستان دریافت می کرد، آبش را هم از چاه های همان منطقه به دست می آورد. به دلیل فشار بحران اقتصادی ای که کشور به آن دچار بود، حکومت اسلام آباد تصمیم گرفت برای برقی که به این منطقه می داد، مبلغی را تعیین کند. این چیزی بود که موجب تحریک شیوخ قبائل بر علیه حکومت و اعلام شورش آنها شد. و بستن و حمله به راه های تجاری این منطقه یکی از نشانه های این شورش است و همین، چیزی بود که موجب شد نیروهای حکومتی در پیشاور، دیروز به ما اجازه عبور به طورخان را ندهند. در آن ساعات اولیه صبح، با وجود هیبت و هراس انگیز بودن کوه ها[ی سر به فلک کشیده]، جاده، آباد و آرامش بخش به نظر می رسید. شدت حرکت در آن زیاد بود و کاروان ماشین های پر از کالا، با سرعت کم و احتیاط از لبه های کوه در حرکت بودند. البته می ترسم کلمه پر ، نتواند منظور مرا برساند، چون ماشین های باری ای که من می دیدم در اصل در حکم یک سری تپه و کوه متحرک بودند، از بس که جنس در آن گذاشته بودند و ابعاد ماشین را (طولی و عرضی و ارتفاعی) بزرگ کرده بودند! دلیل مسئله این بود که هر کالای صنعتی و تولیدی ای که افغانستان چند میلیون نفری (که حالا بیش از بیست میلیون نفر جمعیت داشت) لازم داشت از طریق پاکستان وارد می شد، حالا یا خود پاکستان هم از خارج وارد کرده بود یا ساخت پاکستان بود. این مطلب نشانگر میزان سودی بود که اقتصاد پاکستان از ادامه ی به هم ریختگی اوضاع در افغانستان و توقف ماشین تولید (در همه ی زمینه ها) در آن کشور می برد. این مطلب تقریبا می توانست تأییدی باشد بر حرف برخی آدم های خبیث که می گویند سودی که پاکستان از جنگ در افغانستان می برد کمتر از استفاده ای که می خواهد در سایه ی صلح به آن برسد، نیست. این نکته هم از چشم آدم مخفی نمی ماند که وانت هایی که به افغانستان می رفتند جنس های صنعتی یا کنسرو بود، اما ماشین هایی که داشت از افغانستان برمی گشت یا آدم سوار کرده بود یا مواد خام بار زده بودند (یا چوب یا تولیدات کشاورزی، از قبیل انگور و سیب و انار) یا آنکه خالی بودند و آمده بودند تا از نو جنس بار زده و به افغانستان ببرند. *** وقتی چشم مان افتاد به لشگری از مگس ها که در هوا می چرخیدند، و سر و صدا و هیاهوی بلندی به گوشمان رسید، و حجم انبوهی از افراد پیاده را دیدیم، و پلیس لاغری را که داشت با عصایی بلند دختربچه ای را به جلو می راند، و دستفروش هایی که در دو طرف راه هرچه خوردنی و نوشیدنی که ممکن بود می فروختند، و ارزفروش هایی که برای جلب نظر، پشت میزهای چوبی بلندی نشسته بودند، دیگر آن موقع لازم نبود کسی خبرمان کند که حاجت روا شده و به طورخان رسیده ایم، دروازه ی ما برای ورود به امارت اسلامی افغانستان . در بین این چیزها، هیچ کدام برای من جدید به نظر نمی رسید. من خودم اهل کشوری بودم که با این قبیل تصاویر مأنوس بود، از مگس ها گرفته تا سر و صدای مردم و جمعیت عظیم آدم های پیاده، و حتی چوب پلیس و فحش هایش. چیزی که بیش از همه ی اینها در آن صحنه نظرم را جلب کرد، چیز دیگری بود که برای اولین بار در زندگی ام می دیدم: صف طولانی ای از بچه های کوچک به چشم می خورد که از پنجره ی ماشین، شبیه صف مورچه هایی بود که در سکوت روی زمین راه می رفتند و اول صف، که داخل خاک افغانستان بود (پشت پست بازرسی ای که چیزی نبود جز یک سری آهن که راه را قطع کرده بود) دیده نمی شد. آخر صف هم با حرکتی یکنواخت و آرام، جلوی چشم همه به سمت عمق اراضی پاکستان پیش می رفت. هر بچه ای روی دوشش یک تکه آهن گرفته بود. برخی آهن ها بزرگ تر یا بلندتر بودند و آنها را دو بچه، هن هن کنان و عرق ریزان، حمل می کردند. پرسیدم داستان چیست، گفتند این بچه ها برای برخی تاجران اجناس اسقاطی و قراضه کار می کنند. می گفتند این تاجرها توانسته بودند از طریق تجارت با بقایای سلاح های روسی خراب که بی صاحب در تمام افغانستان ریخته شده بود، ثروت های هنگفتی به جیب بزنند. چون جا به جایی صدها تانک و توپ سنگین سخت بود، این تجار تصمیم گرفته بودند آنها را به تکه های کوچک تقسیم کرده و بعد به داخل پاکستان قاچاق کنند و بعد آنها را بفروشند. این تکه ها در پاکستان ذوب، و برای مصارف دیگر به کار گرفته می شد. تعجبم وقتی بیشتر شد که فهمیدم این صف ها، از اوایل دهه ی نود میلادی به صورت منظم و مستمر ادامه دارد، چون حجم عظیمی از سلاح های شوروی خراب شده در خاک افغانستان وجود دارد. ممکن نبود به ذهن کسی خطور کند که آخر کار سلاح های شوروی که برای به زانو درآوردن و سرکوب افغان ها به آن کشور فرستاده شده بود به اینجا بکشد، هر چند این سرنوشت، بعد از سرنوشتی که خود اتحاد شوروی به آن دچار شد و ممکن نبود به ذهن بشری خطور کند، دیگر چندان عجیب به نظر نمی رسید. با نیشگون همراهم به خودم آمدم، تذکر داد نیامده ایم اینجا که بمانیم، آمده ایم که از اینجا رد شویم و داخل افغانستان برویم. حرفش را پذیرفتم. جلو راه افتاد و رفتیم به ساختمانی که در آن چند پلیس پاکستانی با هیکل های قشنگ و قامت های بلندشان نشسته بودند. کاری که باید می کردیم را انجام دادیم و بعد از پله پایین رفتیم و وارد اتاق دیگری شدیم. در آن اتاق خلایقی را دیدم که انگار ریش را با ترازو به مساوات بینشان تقسیم کرده بودند، و از چهره شان سرسختی و تندی پیدا بود. نمی توانستم در بینشان رئیس را از مرئوس تشخیص دهم، کما اینکه نمی توانستم کارمند را از ارباب رجوع تشخیص دهم. همراهم که متوجه حیرتم شده بود در گوشم گفت: اینها جماعت طالبان اند! آمدن از یک طبقه به طبقه ی دیگر، شبیه رفتن از عصری و زمانی به عصر و زمان دیگری بود. سریعا به کسانی که نشسته بودند سلام کرد، با تعجب نظرشان به سمتم جلب شد. خطوط چهره شان وقتی گذرنامه ام را دیدند و فهمیدند عرب و مسلمانم باز شد. سریعا آمدند به سمتم و با خوشحالی آشکاری شروع کردند به خوشامدگویی و دست دادن، انگار دوستانی باشیم که بعد از مدت ها دوری باز همدیگر را ببینیم. ناگهان با جوان های طالبان رو در رو شده بودم و این، باعث شوک و حیرتم شده بود، جوان هایی که از وقتی در افق افغانستان ظاهر شدند همه ی دنیا را به خود مشغول و مردم را حیران کرده اند. البته تعجب و شوکم خیلی طولانی شد، چون بعد از آنکه گذرنامه ی مرا مهر کردند یکی شان گذرنامه را به دستم داد و به فارسی گفت: خداحافظ حالا باید سریع می رفتیم سوار ماشین مان می شدیم تا به کابل برویم. انسان کلی عذاب می کشد تا به کابل برسد. وقتی هم به آنجا می رسد، شوکه می شود. و خیلی خوش شانس خواهد بود اگر بعد از مدتی ماندن در آنجا افسردگی نگیرد! به دلیل اینکه فرودگاه کابل تعطیل، و در تیررس سلاح های احمد شاه مسعود –فرمانده مخالف طالبان که در پایگاهی در 25 کیلومتری پایتخت مستقر است- قرار دارد، کسانی که می خواهند به کابل بیایند راهی ندارند جز آنکه از ماشین و راه های زمینی استفاده کنند. مشکل اینجاست که ماشین در دسترس است ولی آنچه راه خوانده می شود، اصلا اینطور نیست! اینکه یک راهی روی نقشه ترسیم شده باشد، لزوما به این معنی نیست که الان در عالم واقع هم بر روی زمین وجود داشته باشد! بله، در افغانستان، راه هایی قبل از سالهای جنگ داخلی وجود داشت، اما به طول انجامیدن 20 ساله ی جنگ موجب شد که دو طرف درگیر یعنی هم کمونیست ها و هم مجاهدین [1]، راه ها را اهدافی نظامی در نظر بگیرند که می شد با نابود کردن آنها جلوی حرکت دشمن را گرفت یا محاصره اش کرد. هیچ کدام از طرف های درگیری هم در انجام این کار کوتاهی نکردند! من گواهی می دهم که در این مأموریتشان پیروزی بزرگی به دست آوردند، شاید اصلا این نابود کردن راه های مواصلاتی، بزرگترین پیروزی طرف های درگیر بوده باشد! ضمنا به این دلیل که جریان بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! مسئله به همین جا ختم نمی شود، چرا که قسمت هایی از راه ها که از سر تصادف از آسیب خمپاره باران جسته، باران ها و سیل ها به سروقتش آمده و این هم همراه شده با اهمال و عدم صیانت از راه ها، از همین رو آنجا ها هم خود به خود و در سکوت، به سریال حفره های خمپاره باران ها پیوسته است! با توجه به مجموعه این دلایل، حالا راه ها هیچ نقشی ندارند جز آنکه به ماشین ها نشان دهند که در صحراهای وسیع افغانستان باید به کدام سمت برانند. در این وضعیت، عاقل کسی است که به جای حرکت بر روی این جاده، از کنارش حرکت کند و حرکت بر روی کوه و تپه ها را بر حرکت بر روی این جاده ترجیح دهد. بدشانس کسی که باور کند که این جاده است و از روی آن حرکت کند یا اینکه در برخی اوقات مجبور بشود از روی آن حرکت کند. البته در هر حال، هر دویشان قربانی این وضعیت اند. چون سفری که قاعدتا باید دو ساعت یا سه ساعت طول بکشد، حالا هشت یا حتی نُه ساعت به طول می انجامد. چون ماشین ها در این مسیر با سرعت متوسط بیست کیلومتر یا حتی احیانا ده یا حتی پنج کیلومتر در ساعت می رانند. حالا اگر این ماشین، یک وانت یا کامیون حامل اجناس باشد که دیگر باید با نهایت آهستگی و احتیاط و لاک پشتی حرکت کند! روی همین حساب، رسیدن از یک شهر به شهر دیگر، با مسافتی که بینشان هست سنجیده نمی شود [مثلا گفته نمی شود بین این شهر تا آن شهر 50 کیلومتر فاصله است] بلکه با ساعت هایی که مسافر باید بین این دو شهر در راه باشد سنجیده می شود. [مثلا گفته می شود از این شهر تا آن شهر 5 ساعت راه است!] مثلا فاصله بین طورخان (در مرز با پاکستان) تا کابل 300 کیلومتر است و در شرایط عادی، می تواند حداکثر طی سه ساعت طی شود، ولی در آن اوضاع که ما می خواستیم مسیر را طی کنیم، 12 ساعت طول کشید! و مجبور شدیم در بین راه، شب را در جلال آباد توقف کنیم و فردا صبحش باز به مسیرمان ادامه دهیم. عذاب راه فقط در سختی هایش و ساعت های طولانی که آدم باید در جاده باشد خلاصه نمی شود، بلکه خستگی و کوفتگی ای که آدم (از کثرت بالا و پایین رفتن ماشین و گیر کردنش و تکان های شدیدش در طول مسیر) به آن دچار می شود هم هست. مسئله ای که باعث می شود آدم وقتی به مقصد مورد نظرش می رسد بیشتر شبیه جسدی بی جان باشد! ممکن نیست بتوانی سختی راه و رنج هایش را بفهمی مگر اینکه اوضاع جغرافیایی افغانستان را بشناسی. شمال افغانستان منطقه ای دشتی است که عبارت است از دامنه ی کوه های پامیر و هندوکش. در جنوب غربی افغانستان هم منطقه ای دشتی که البته رود هلمند که از کوه های هندوکش جاری است به آن نفوذ می کند. اما وسط این دو، منطقه ای پر از بلندی هاست که دوسوم وسعت کشور را در بر می گیرد و امتداد بلندی های پامیر محسوب می شود که جغرافی دانان، آن را سقف دنیا نامیده اند و کوه های مشهور هیمالیا از آن منشعب می شود. شاخصه ی اساسی آن هم کوه های سر به فلک کشیده ی هندوکش است و شاخه های آن. ممکن نیست کسی بتواند این کوه ها را تخیل و تصور کند مگر وقتی که خودش با چشم آنها را ببیند و شدت هیبت و سرسختی ای که دارد را درک کند، کوه هایی که در برخی موارد ارتفاعشان به 7620 متر می رسد! تقدیرمان این بود که همین منطقه ی مرکزی کشور محل مورد نظر ما و هدف اولمان باشد. پایتخت کشور و مقر حکومت، کابل، در قلب همین منطقه واقع شده است، اگرچه قندهار (محل استقرار رهبر طالبان که به او امیرالمومنین می گویند) در ارتفاعات جنوبی واقع شده است. چیزی که در راه مابین پیشاور و طورخان دیده بودیم را باز در مسیرمان در فاصله ی طورخان و جلال آباد و حتی کابل مشاهده کردیم. ماشین های باری پُر و ماشین های سواری [اتوبوس یا مینی بوس های] رنگارنگ با پرچم های سیاهشان که خیال می کردند با آنها چشم زخم را از خود دور می کند، در برخی موارد هم راننده، یک میمون کوچک (که به آن نسناس میگویند) بالای ماشینش بسته است، شاید معتقد است خوش شانسی می آورد. البته تصویری که در این موضوع در افغانستان دیدیم از سه جهت با تصویری که در پاکستان دیدیم فرق دارد: جهت اول اوضاع بسیار وحشتناک و بد جاده هاست که به آن اشاره کردیم. دوم اینکه جاده های افغانستان هنوز در بین صحنه های نبرد قرار دارد و تانک ها و توپ های سوخته، بالای صخره ها و شن ها دیده می شوند و اتاقک ماشین ها در جای جای مسیر افتاده است. البته ساکنین و مسافران هم با این مسئله سازگاری پیدا کرده اند و مثلا اتاقک ماشین ها تبدیل شده به سایه بان هایی که در پناه آن در سایه بنشینند و گاهی هم این اتاقک ها تبدیل شده به مغازه های کوچکی که به ساکنین چادرها[ی آوارگان] جنس می فروشد. در مورد بقایای تانک ها و توپ ها هم بچه ها را می دیدم که رویش می پرند یا پشتش مخفی می شوند، آن هم در بین گله های بز و گوسفند که آنها هم در حرکت و پریدن روی این وسایل با بچه ها همراهی می کنند! سومین تفاوت بین مسیر در افغانستان و پاکستان هم خود را در شکل محل های استقرار آوارگان نشان می دهد. در طول سال های جنگ اوضاع شهرهای اصلی افغانستان به کلی بهم ریخت و برخی از ساکنین آنها ترجیح دادند برای پناه جویی به جنوب کشور بروند و سازمان های بین المللی در آغاز برای سرپناه یافتن آنها چادرهایی برپا کردند که در ادامه تبدیل شدند به خانه های فقیرانه ی آنها که بیشتر شبیه جعبه های گلی چیده شده کنار هم به نظر می رسند. این خانه ها بعد از آنکه ساکنینش به دیار خود برگشتند همچنان باقی ماند و تا الان هم برجاست و شاهدی است از آن دوره. تا وقتی به ورودی کابل نرسیده بودیم برخوردی با نیروهای طالبان نداشتیم. آنها، پنج تایشان برای استراحت کنار جاده نشسته بودند و چای سبز می نوشیدند و پشتشان یک وانت دوکابینه بود که پشتش مسلسل سبک کارگذاشته بودند. چون ماشین گرد و خاک گرفته بود و به جای اینکه پلاک داشته باشد، سلاح داشت، راننده سریعا فهمید که ماشین، ماشین حکومت است، فلذا به محض دیدنش ضبط ماشین را خاموش کرد و نوار کاست را به آرامی در جیبش گذاشت. آن موقع داشتیم به آوازهای زیبایی از یکی از مشهورترین خوانندگان زن افغان به نام نغمه گوش می کردیم که بعد از وارد شدن طالبان به کابل و ممنوع شدن آواز و موسیقی توسط آنان به پاکستان رفته بود. برایم تعریف کردند که صدای شیرین او و خواننده ی محبوب پشتون عبدالله مقری با نوار کاست هنوز در همه ی خانه ها پخش می شود، نوارهای کاست این دو هم در حجم عظیم از پاکستان به افغانستان قاچاق می شود. آواز نغمه که گوش می کردیم می گفت: آقای ملای من، به دادم برس. معشوقم تب کرده و منتظر دعایی است که تو برایش بنویسی، شاید جان را به تنش برگرداند! صحنه خالی از پارادوکس هم نبود، نغمه داشت با آواز مخاطب خودش ملا را صدا می کرد، و کمی بعد چند نفر از ملاهای طالبان در جاده پیدا شدند! [در زبان افغان ها، به نیروهای طالبان ملا هم گفته می شود.] ادامه دارد ... پی نوشت ها: 1- مجاهدین ، به نیروهای اسلام گرایی گفته می شد که با گرایش های سیاسی و بینشی مختلف، در دوران حکومت کمونیستی و حضور شبه اشغالگرانه ی ارتش سرخ شوروی در خاک افغانستان (از اواخر دهه ی 50 شمسی)، به عنوان جهاد ، شروع به جنگ با آنان کردند. در بین این نیروها، هم نیروهای دارای گرایش های بازترسیاسی دیده می شد و هم نیروهای اسلام گرای سنتی و هم برخی نیروهای سلفی. مجاهدین از احزاب و گروه های مختلفی تشکیل شده بود که پس از پیروزی بر کمونیست ها و اخراج شوروی از افغانستان در سال 92 نتوانستند بین خود به توافق برسند و جنگ داخلی بین خود آنان آغاز شد که در نهایت موجب به وجود آمدن حرکت طالبان و شکست همه ی مجاهدین از این حرکت تازه تأسیس گردید. از سران مجاهدین می توان به احمد شاه مسعود، برهان الدین ربانی، گلبدین حکمتیار، عبدرب الرسول سیاف و شهید عبدالعلی مزاری نام برد. قسمت های قبل: مقدمه قسمت 1 Let’s block ads! (Why?) منبع: مشرق کد مطلب : سایر اخبار ...
آمریکا به دنبال زمینه سازی حضور داعش است
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ؛جنرال کمپل فرمانده پیشین نیروهای حمایت قاطع در افغانستان در روز خداحافظی خودش از این ماموریت، گفت که صلح با طالبان باعث می شود که داعش در افغانستان قوت بیشتری پیدا کند. این سخن نشان می دهد که هرگاه سخن از صلح در افغانستان زده می شود، سناریوی دیگری از جنگ نیز طرح می شود و مردم افغانستان باید بدانند که قرار نیست آرامشی در افغانستان وجود داشته ...
حامیان دوستم و عطا خویشتندار باشند/ از اعلام آمادگی حکمتیار برای صلح استقبال می کنیم
گروه گفته است که دستان پشت پرده سبب ایجاد درگیری بین حامیان حزب جمعیت اسلامی و جنبش اسلامی افغانستان شده است و نباید در جهت خواسته دشمنان گام بردارند. دو حزب باید برای ثبات سیاسی و تلاش برای حکومت متکی به آرای مردم همکاری کنند. این بیانیه می افزاید که جمعیت اسلامی افغانستان ضمن حمایت از مذاکرات صلح این کشور، از اعلام آمادگی حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار استقبال می کند و ...
نیروهای امنیتی افغان توان تأمین امنیت پارلمان را هم ندارند
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه ای خبرگزاری تسنیم ، صبح امروز صحن پارلمان افغانستان مورد اصابت سه راکت قرار گرفت، اما تاکنون مشخص نشده که این حمله راکتی از چه منطقه ای و از سوی چه شخص یا گروهی به پارلمان افغانستان انجام شده است. این حمله همزمان با حضور مقامات نهادهای امنیتی افغانستان به پارلمان این کشور برای پاسخ به سوالات نمایندگان مردم بوقوع پیوسته است. نمایندگان مردم در ...
از یونان تا ترکیه؛ اوضاع ناگوار مهاجرین افغان و بی رحمی اروپا
مهاجرین به ویژه مهاجرین افغان را در دستور کار خود قرار داده است. هم اکنون تعدادی از مهاجرین افغان که پیش از این بحث پذیرش آنها حل شده بود از سوی یونان به کشورشان بازگردانده شدند . اتفاقات این چند روز اخیر و برخورد نامناسب ترکیه و کشورهای اروپایی با مهاجرین افغان صدای وزیر امور مهاجرین افغانستان را هم امروز در آورد و وی در نشست سران جی7 از کشورهای اروپایی خواست در زمینه مباحث مهاجرین همکاری کنند . با اندکی اضافه و تلخیص برگرفته از خبرگزاری تسنیم، تاریخ انتشار: 5 فروردین 1395، کد مطلب: 1033475: www.tasnimnews. ...
نورستانی رفت راه برای اصلاحات هموار خواهد شد؟
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ؛محمد یوسف نورستانی، رییس کمیسیون مستقل انتخابات از سمت خود استعفا داد. صفحه فیسبوک با نشر این خبر نوشته است که محمد یوسف نورستانی درک از وضعیت سیاسی و اجتماعی افغانستان، منافع ملی و اعاده ثبات و رفاه اجتماعی مردم افغانستان را دلایل استعفای خود عنوان کرده است. هم چنان صفحه فیسبوک ارگ نوشته است که رییس جمهور با سپاسگزاری از استعفای ...
رئیس جمهوری افغانستان: به حضورزنان در صفوف نیروهای مسلح افتخارمی کنم
افغانستان افزود که ما برای ثبات منطقه و جهان می جنگیم، زیرا تروریست ها تهدیدی برای تمامی منطقه و کشورهای جهان هستند و نیروهای مسلح افغانستان با شجاعت علیه این تهدید مبارزه می کنند و از برکت این مبارزه و فداکاری، نسل های آینده در رفاه بسر خواهند برد و تاریخ این کارنامه شجاعت نظامیان افغان را فراموش نخواهد کرد. اشرف غنی با بیان اینکه جنگ بر ملت افغانستان تحمیل شده است، تصریح کرد: نیروهای مسلح ...
کمیسیون اصلاح انتخاباتی یا کمیسیون ارگ؟
ناامنی ها هم هر روز رو به گسترش است . در بسیاری از ساحات در این روزها جنگ است و داعش و طالب و حزب اسلامی و حکمتیار و دیگر گروه ها هر روز ساحه نفوذ خود را بیشتر می کنند . امید، با بیان اینکه، در حکومت اراده ای برای انتخابات مردمی وجود ندارد افزود: چیزی که سران حکومت، روی دست گرفته اند یک انتخابات گوسفندی است که در گذشته نیز چنین انتخاباتی داشتیم که مادر بحران و عامل بحران در افغانستان ...
شریک ساختن تجارب کشورهای جنگ زده در چهارمین نسشت جی7+ در کابل
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ؛چهارمین نشست نمایندگان بیست کشور جنگ زده جهان موسوم به گروه جی7+ با تاکید بر حل مشکلات به منظور تامین صلح، بهبود حکومتداری، رشد اقتصادی، اشتغال زایی در کشورهای در حال بحران، بهبود ارایه کمک های بین المللی و موثریت آن و هم چنین حل معضل مهاجرت در کشورهای عضو پنج شنبه در کابل به کار خود پایان داد. این نشست روز چهارشنبه، چهارم حمل، با حضور ...
پیامدهای حمایت کابل از ریاض در جنگ یمن/ بازگشت تروریسم سازمان یافته به افغانستان و نارضایتی همسایگان
بمباران های متوالی جنگنده های عربستان سعودی و هم پیمانانش منهدم شده، اما با این وجود مقاومت مردم، ریاض را به روزهای شکست نزدیک کرده است. این تحلیل گر صاحب نام افغانستان گفت که جنگ عربستان در یمن جنگی ضد جنبش عدالت خواهی مردم فلسطین و سایر ملت های مسلمان منطقه است و هرگونه همسویی با عربستان سعودی، همسویی با تروریسم، افراطیت و بدنام کردن دین اسلام است. وی افزود: متأسفانه ریاض در سال های گذشته ...
کتاب ملل و ملی گرایی در شرق اسلامی با نگاهی به ایران در روسیه منتشر شد
در چاپ مجموعه ها و مونوگرافی ها به ما کمک می کنند و در این زمینه همکاری های مهدی سنایی سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو که کارهای فراوانی برای تقویت و گسترش ارتباطات علوم انسانی و علمی بین دو کشور پیگیری می کنند، بسیار ارزشمند است. اوضاع سیاسی و بین المللی منطقه ای و جهانی ناشی از شرایط کنونی در جهان اسلام، بحران دولت - ملت و تکامل نظام دولتی در منطقه، گسترش فرقه های افراطی و جنبش های نظامی ...
کری: ایران از حامیان حل بحران سوریه است
، اجماع داریم. روشن است روسیه در مقایسه با کشورهای دیگر منافع بیشتر و مهمتری در رابطه با رژیم اسد دارد و اخیرا نیز تصمیم گرفت از جانب اسد اوضاع را تثبیت کند. آنها این کار را کردند و متعاقب آن رئیس جمهور پوتین به این نتیجه رسید که به هدف مورد نظر خود دست یافته و زمان آن است که اعلام کند عقب نشینی نیروها از سوریه را آغاز می کنند. در عین حال هم او و هم لاوروف وزیر خارجه اش بر تعهد خود به فرایند سیاسی در سوریه و پیدا کردن راهی برای حل بحران سوریه از طریق مذاکرات و فرایند ژنو برای تحقق انتقال سیاسی در سوریه تاکید کردند. ...
بان کی مون: از پیشروی علیه داعش در عراق شگفت زده شدم
برای مردم عراق به وجود آورده است گفت: آشتی ملی موضوع مهمی در استراتژی مبارزه با داعش است، زیرا آنها از اختلافات و افراد مستضعف سوء استفاده می کنند. دبیرکل سازمان ملل متحد از رهبران سیاسی و جامعه مدنی و عشایر عراق خواست که به منظور برقرای صلح و ثبات در عراق که با مشکلات و چالشهای اقتصادی زیادی مواجه است، همکاری کنند. وی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد که اصلاحات باید تدابیری ...
کودکان یمنی نیازمند کمک فوری هستند
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ؛سازمان جهانی حمایت از کودکان در بیانیه ای اعلام کرد با سپری شدن یک سال از حملات متجاوزانه عربستان و کشتار هزاران غیر نظامی یمنی، بحران انسانی در یمن افزایش یافته است به طوری که 90 درصد کودکان این کشور نیازمند کمک های انسانی فوری هستند. در ادامه این بیانیه آمده است که جامعه بین المللی 10 میلیون کودک یمنی را در مقابل حملات عربستان ...
ایجاد سازمان شبه ناتو روسیه را از آسیای مرکزی دور خواهد کرد
بررسی قرار گرفته است. کنیازف گفت: برای چین منطقه بسیار مهم است که باید امنیت آن حفظ شود زیرا از نظر اقتصادی نیز حائز اهمیت است و محل عبور جاده ابریشم است. چین به دنبال حفظ منافع اقتصادی خود در منطقه است این کارشناس ادامه داد: بنابراین در 13 مارس 2016 بنا به اطلاعاتی که از افغانستان و پاکستان دریافت شده است ارتش آزادی بخش چین مصمم شده است که برای حفاظت از کریدور ...
هاشمی:انفجار اطلاعات از طریق رسانه های مجازی منجر به شکسته شدن دیوارهای سانسور شد/انتشار واقعیت های ...
آیت الله هاشمی رفسنجانی امروز در ادامه دیدارهای نوروزی، به مناسبت سال نو با ابراز تأسف از حوادث تروریستی اخیر در کشورهای بلژیک و پاکستان و همچنین اوضاع آشفته کشورهای افغانستان، عراق، لیبی، سوریه، یمن و سایر نقاط، خاطر نشان کرد: گروه های تروریستی از جمله داعش که اخیراً به سلاح شیمیایی نیز دست پیدا کرده، تبدیل به ویروس بسیار خطرناکی شده که در همه جای دنیا در حال عضوگیری، انجام کارهای تروریستی و اقدامات جنایتکارانه است. ...
دبیرکل سازمان ملل بیروت را به مقصد بغداد ترک کرد
ارسال 4 پیام برای لبنانی ها بر ضرورت همکاری همه لبنانی ها از جمله احزاب سیاسی این کشور برای انتخاب رئیس جمهور این کشور تاکید کرد و گفت که سازمان ملل از نیروهای مسلح لبنان حمایت می کند زیرا به امنیت و ثبات نه تنها لبنان بلکه همه منطقه منجر می شود. بان کی مون در پاسخ به این سئوال ، چرا سازمان ملل در رسیدن به حل سیاسی بحران سوریه ناکام مانده است؟، خاطرنشان کرد: متاسفانه اوضاع در سوریه همچنان بد ...
جهان در اولین هفته فروردین 95؛ از پیروزی های ارتش سوریه تا انفجار در قلب سیاسی اروپا
کمیته های مردمی یمن به مرکز تجمع مزدوران ائتلاف متجاوز سعودی در مأرب، شماری از آنها کشته یا زخمی شدند. جشن پرچم گشایی در پاراچنار پاکستان مردم مسلمان پاراچنار پاکستان همه ساله سال نو را با برگزاری مراسمی تحت عنوان جشن پرچم گشایی برافراشتن پرچمی به یاد امام علی (علیه السلام)، به شادی می پردازند. ارتش آمریکا: 500 نیروی نظامی تا تابستان به افغانستان اعزام می شوند ...
هموار شدن زمینه اصلاحات انتخاباتی پس از نورستانی
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ؛محمدیوسف نورستانی اخیرا پس از مدیریت جنجالی ترین انتخابات ریاست جمهوری در سال 1393 خورشیدی، به منظور اعاده ثبات و رفاه اجتماعی مردم ، از راس کمیسیون مستقل انتخابات کنار رفت. اشرف غنی، رییس جمهور کشور نیز، با ابراز قدردانی از آقای نورستانی، استعفایش را پذیرفته است. محمدیوسف نورستانی زمانی استعفا داد که در فرمان تقنینی ریاست جمهوری در ...
فراتر از یک انفجار
...، روی به جنبه توصیفی آن آورده اند. "تحلیل و رمزگشایی از حملات بروکسل" خط قرمزی است که دستگاههای امنیتی غرب بار دیگر آن را در قبال رخدادهای اخیر در نظر گرفته و مانع از عبور رسانه های خود از این خط قرمز می شوند. در حداقلی ترین و خوشبینانه ترین نگاه ممکن، وقوع حوادث بروکسل معلول قصور و بی تفاوتی دستگاه های امنیتی غرب نسبت به "تروریست های نشانه دار" بوده است. رمزگشایی از دیالوگ مقامات ...
کمی آن طرف تر ؛ رنگ و بوی بهار کودکان افغانستانی تغییر کرده است + تصاویر
به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، بهار امسال افغانستان هم از راه رسید و مردم این کشور در میان هیاهوی جنگ و صلح این بار نیز پای سفره های هفت سین خود نشستند و برای سالی پربرکت و آرام دعا کردند. اما کمی آن طرف تر و در لابه لای کوچه پس کوچه های امروز هرات دنیا برای کودکان افغانستانی هنوز رنگ و بوی بهار و نوروز به خود نگرفته است. بچه های این کوچه پس کوچه ها با نگاهی معصوم می ...
العبادی: تروریسم تهدیدی برای جامعه جهانی است
مضیقه قرار دارد. با این وجود ما توانستیم از این مشکل در سال 2015 و اوایل سال 2016 عبور کنیم. بهای نفت امروز در مواردی به پانزده درصد میزان دو سال پیش سقوط کرده است. بودجه عراق تا نود درصد به درآمدهای نفتی وابسته است و به همین علت سقوط بهای نفت به شدت بر بودجه کشور تاثیر گذاشته است. از جامعه جهانی و نهادهای بین المللی مالی می خواهیم تا از عراق حمایت کنند. وی خاطر نشان کرد: برنامه اصلاحاتی ...
چالش های پیش روی آمریکا در خاورمیانه چه خواهد بود؟
اتخاذ کرده و باعث بی ثباتی دائمی شوند. جنگ های داخلی مشکلاتی هستند که معمولاً سال های زیادی پابرجا خواهند ماند. درگیری های موجود در خاورمیانه به عنوان موتور ایجاد بی ثباتی محسوب می شود که در حال حاضر بزرگ ترین خطر برای مردم منطقه و سایر نقاط جهان در حال مطرح شدن است. اثرات جنگ داخلی معمولاً گریبانگیر کشورهای همسایه نیز می شود. تعداد زیادی از پناهجویان از مرزهای کشور عبور کرده و همچنین ...
مرغ ها به لانه باز می گردند
تر برای مردم عراق و افغانستان و لیبی و سوریه و یمن ریخته بودند و مانع دولت هایشان از صادرات گسترده سلاح به منطقه و حمایت از سیاست های تغییر رژیم شده بودند، امروز شاهد گسترش روز افزون کشتار و ترور در سراسر دنیا نبودیم. جنگ و خشونت و فلاکتی که کشورهای غربی برای کشورهای مختلف به ارمغان آورده اند، دیر یا زود، مستقیم یا غیر مستقیم به کشور خودشان باز خواهد گشت. امیدی به سیاستمداران نیست، اما ...
سواد و تروریسم چه رابطه ای دارند؟
به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ؛بنیادگرایی و افراطیت خشونت آمیز تهدید بزرگ به امنیت ملی همه ی کشورهای جهان به شمار می رود. نخستین دهه ی قرن بیست و یک با حملات تروریست های مرتبط به شبکه ی القاعده به برج های سازمان تجارت جهانی در نیویارک، در واقع دینامیک جنگ و ترور را در دنیا عوض کرد. از آن تاریخ به بعد کشورهای جهان در کنار مبارزه نظامی علیه گروه های تروریستی، تلاش ...
"بلک واتر" ماشین آدم کشی و ترور آمریکا
باشگاه خبرنگاران: در بحبوحه جنگ اوکراین در شرایطی که شرق و غرب یک بار دیگر در برابر هم صف آرایی کرده بودند و منطقه کریمه به مناقشه جدید روسیه و آمریکا بدل شده بود، باز هم نام "بلک واتر" بر سر زبان ها افتاد. موضوع زمانی آغاز شد که در برخی سایت های خبری، فیلمی مبنی بر حضور نظامیانی بی نام ونشان در شهر "دونتسک" اوکراین منتشر شد؛ این نظامیان در حالی که صورت پوشیده ای داشتند به تظاهرات مردم ...
ماجرای انتقال گاز ایران به پاکستان(1)
تجارت امروز: ایجاد خط لوله انتقال گاز ایران به هند و پاکستان نخستین بار در سال 1990 مطرح شد، اما مذاکرات جدی بر سر این طرح که خط لوله صلح نامیده می شود از سال 2002 آغاز شد. فاز نخست خط لوله صلح در خاک ایران از سال 1385 آغاز شد و در سال 1389 مورد بهره برداری قرار گرفت. طول این خطه لوله در داخل ایران 907 کیلومتر است و از عسلویه در استان بوشهر شروع می شود و از استان های فارس، هرمزگان و کرمان عبور می ...