خانه
سایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
مهم ترین عناوین خبری امروز روزنامه های عربی
استان های جنوب برای تائید دولت تکنوکرات تظاهرات می کنند - ذی قار در صدر استان های امن و هیچ گونه تخلف امنیتی در آن ثبت نشده است الدستور اردن: - عبدالله دوم: اردن خط اول دفاع در منطقه ما علیه قاچاق سلاح و مواد مخدر است - پادشاه اردن بار دیگر بر موضع حمایتی اردن برای مقابله با خطر تروریسم تاکید کرد - تاکید پادشاه اردن بر اهمیت تبادل مستمر اطلاعات و همکاری برای تقویت ...
ناگفته های لغو سفر روحانی/ از ناامنی تا ناراحتی؛ مساله چیست؟
.... میزبان مذاکرات وین هم اشتباه کرد! شاید بررسی واکنش سریع مدیرکل سیاسی وزارت امور خارجه کشورمان به اظهارات رئیس جمهور اتریش خالی از لطف نباشد؛ حمید بعیدی نژاد که ریاست تیم کارشناسی هیات مذاکره کننده ایرانی را نیز برعهده داشته است، روز گذشته در کانال تلگرامی خود، دو فرضیه را درباره سخنان رئیس جمهور اتریش مطرح کرد و نوشت: فرضیه اول آنکه با توجه به قطعیت وصل بودن بانکهای ...
پندها و بندها در تحلیل ماجرای انتخابات
اصولگرایان و هر جناح سیاسی دیگر، اگر خواهان باقی ماندن و دوام یافتن در عرصه سیاسی کشور هستند، باید از خوی تحمیل گری و دیکته کردن دست بردارند و به مردم احترام بگذارند. میدان 72 / حجت الاسلام بهمن شریف زاده: پس از روشن شدن نتیجه آراء در انتخابات اخیر، تحلیل های گوناگونی از سوی افراد و جناح های سیاسی ارائه شد. البته همه تحلیل ها را با وجود تفاوت هایی که دارند، می توان واجد سهمی از حقیقت دانست؛ زیرا هر تحلیلگری از زاویه نگاه خود به دنبال کشف حقیقت است و هم از این رو به بخشی از حقیقت، دست می یابد. لکن برای دست یافتن به بهره بیشتر از حقیقت، می توان مشترکات تحلیل های متفاوت را احصاء و مختصات هر یک را تبیین کرد. برای آنکه بتوانیم این تحلیل ها را درست بررسی کرده و به تحلیلی دقیق تر برسیم، لازم است ابتدا برخی از مسلمات کنونی جامعه خود را شماره کنیم تا در ارائه تحلیل بر خلاف امور مسلم حرکت نکنیم، چراکه حرکت بر خلاف مسلمات، آغاز خطا در تحلیل است. یکی از مسلمات اکثرمردم، کاهش سطح رفاه در جامعه است. مردم از وضعیت معیشت خود راضی و خشنود نیستند. هیچ فرد یا جناحی مدعی بهبود وضعیت معیشت در دولت یازدهم نیست، حتی هیچ یک از اصلاح طلبان هم تا کنون مدعی بهبود وضعیت معیشت مردم نشده است. فقر در بین مردم گسترش و افزایش یافته است و مردم از تهیه بخش قابل توجهی از نیازهای خویش، ناتوان یا کم توان شده اند. دومین امر مسلم این است که مردم، سهم قابل توجهی از وضعیت بَد زندگی خود را معلول ناتوانی دولت می دانند و در حالت خوش بینانه می گویند: دولت نتوانسته در این زمینه موفق عمل کرده و کاری برای مردم انجام دهد. اگرچه برخی امید به بهبود وضعیت اقتصادی پس از تصویب برجام داشتند؛ اما این امید هم با ندیدن تغییری محسوس در کشور، رو به کاهش گذاشته است. سومین امر مسلّم این است که در مدت دو سال و نیمی که از دولت یازدهم می گذرد، محبوبیت دکتراحمدی نژاد پیوسته رو به افزایش بوده است. برای اثبات این مدعا نیازی به اقامه دلیل و برهان نیست، تصریح آقای هاشمی بر اینکه “خطر بازگشت احمدی نژاد را نباید نادیده گرفت” ، اذعان به وجود رأی ده تا پانزده میلیونی احمدی نژاد از سوی صادق زیباکلام و تصریح برخی اصلاح طلبان بر خطر بازگشت احمدی نژاد به سبب عمل نکردن دولت به وعده های اقتصادیش، قسمتی از شواهد من بر این مدعا است، اگرچه این تصریح از سوی اصلاح طلبان، اعترافی بر دومین امر مسلم؛ یعنی تقصیر دولت در وضعیت بد معیشتی مردم نیز هست. تخریب بی وقفه احمدی نژاد از سوی روزنامه ها و رسانه های اصلاح طلب در این مدت نیز گویای همین معنا است که احمدی نژاد چیزی دارد که نباید از او غافل شد و باید پیوسته از او ترسید و احساس خطر کرد و این در حالی است که آقای احمدی نژاد در دو سال و نیم گذشته از هرگونه موضع گیری اجتناب کرده و چیزی نگفته که کسی بخواهد در برابر حرف او موضع بگیرد. اتخاذ این مواضع برعلیه آقای احمدی نژاد نشان دهنده افزایش محبوبیت او است؛ چراکه در غیراین صورت، نیازی به تقابل با احمدی نژاد نبود و کافی بود او را رها کنند تا به مرور فراموش شود. اما آنچه مشهود است، این است که هرگاه آقای احمدی نژاد به جایی رفته و در بین مردم حضور پیدا کرده، توپخانه رسانه ها به شدت بر علیه او فعال شده و بر احتمال بازگشت او تأکید کرده اند. با در نظر گرفتن مسلمات پیشگفته، اصولگرایان پیش از انتخابات به این تحلیل رسیدند که نارضایتی مردم از دولت آقای روحانی، اقتضا می کند که مردم به حامیان او، یعنی اصلاح طلبان و اعتدال گرایان، رأی ندهند، اما آنها با این پرسش روبه رو بودند که آیا مردم با وجود این مقتضا، به نقطه مقابل آنها یعنی اصولگرایان رأی خواهند داد؟ آنها طعم شکست را در انتخابات ریاست جمهوری 92 چشیده بودند و احتمال عدم اقبال مردم به خود را می دادند، اما در همین حال، از محبوبیت رو به افزایش احمدی نژاد آگاه بودند، پس بخش قابل توجهی از آنها طرحی در افکندند و تصمیم گرفتند آقای احمدی نژاد را مصادره کنند. در این راستا به صورت سلسله وار برنامه های تلویزیونی ساخته شد که در آن آقای احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور اصولگرا در کنار مجلس اصولگرا معرفی می شد. البته این کافی نبود، کار دیگری که کردند این بود که به سراغ برخی احمدی نژادی ها رفتند و از ابزارهایی چون نگرانی آنها نسبت به انقلاب و نفوذ دشمن بهره جستند، تا بخشی از سایت ها و رسانه های طرفدار آقای احمدی نژاد را در پازل اصولگرایان وارد سازند. این تلاش تا آنجا ادامه یافت که برخی از هواداران دکتر به ارائه لیست هایی اقدام نمودند که نزدیک به 70 در صد آن با لیست ائتلاف بزرگ اصولگرایان مشترک بود در حالیکه دفتر دکتر احمدی نژاد بارها اعلام کرده بود که دکتر از هیچ جناح و لیستی حمایت نمی کند . این اقدام یک کار هدفمند و برنامه ریزی شده با این تحلیل بود که نارضایتی مردم از تیم آقای روحانی به دلیل وضعیت سخت معیشتی، رشد کرده و مردم دل خوشی از این جریان ندارند، پس به آنها “نه” خواهند گفت. اما از آنجا که نسبت به “آری” گفتن مردم به اصولگرایان تردیدهای جدی وجود داشت، باید از موضوع مسلم سوم، یعنی محبوبیت آقای احمدی نژاد بهره می جستند، پس رسماً از نام دکتراحمدی نژاد بهره برداری کردند و متأسفانه برخی از حامیان رسانه ای آقای احمدی نژاد هم با این برنامه همسو شدند و آقای احمدی نژاد را یک اصولگرا معرفی کردند، درحالی که همین اصولگرایان پیوسته از دکتر، اعلام برائت می کردند و او را منحرف از اصولگرایی معرفی کرده و مطرود می خواندند و در بهترین حالت می گفتند: احمدی نژاد یک زمانی از اصولگرایان بود، اما پس از مدتی از جمع اصولگرایان طرد شد و بیرون رفت. رسانه ملی هم که مدت ها حاضر نبود یاد نیکی از آقای احمدی نژاد بکند، در روزهای قبل از انتخابات، مکرراً اسم او را به عنوان “رییس جمهور اصولگرا” مطرح می ساخت و از آنجا که یک برنامه ریزی بزرگ رسانه ای برای این کار صورت گرفته بود، تکذیب های مکرر دفتر دکتراحمدی نژاد هم چندان شنیده نمی شد، تا با این ترفند آقای احمدی نژاد یک اصولگرا شمرده شده و رأی دوستدارانش به سَبَد اصولگرایان ریخته شود. اما پس از انتخابات و در تحلیل عِلل شکست اصولگرایان در تهران، بازی دیگری آغاز شد. برخی کوشیدند احمدی نژاد را به عنوان عامل باخت اصولگرایان معرفی کنند. در اردوگاه اصلاح طلبان، آقای عباس عبدی اصولگرایان را افراد محترمی معرفی کرد که به خاطر ارتباط با احمدی نژادی ها شکست خوردند و آنگاه نتیجه گرفت که اصولگرایان باید احمدی نژادی ها را از خود بِرانَند تا مقبولیت پیدا کنند. برخی رسانه های اصولگرا هم همین موضوع را مورد تأکید قرار داده و مدعی شدند که علت شکست اصولگرایان، احمدی نژاد و خاطرات مردم ازعملکرد بَدِ او بوده است. همانگونه که در انتخابات ریاست جمهوری نیز اصلاح طلبان خواستند پیروزی آقای روحانی را شکست احمدی نژاد وانمود کنند، حال آنکه دکتراحمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری نماینده ای نداشت. اصولگرایان نیز مانند بیشتر اوقات، بازی اصلاح طلبان را خوردند و در موضعی منفعلانه به فرافکنی پرداخته و باخت خود را به گردن احمدی نژاد انداختند. البته دراین بین، عده ای کوشیدند که با انتشار لیستی تلفیقی، ترفند “جناحی نشان دادن” احمدی نژاد را خنثی سازند. اگرچه لیست مذکور، ارتباطی به دکتراحمدی نژاد نداشت؛ اما مانعی دربرابرجنگ روانی اصلاح طلبان ایجاد کرد. اصلاح طلبان پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، با تمام توان کوشیدند، شکست اصولگرایان را، شکست احمدی نژاد معرفی کنند و چنانکه اشاره شد(درتحلیل آقای عباس عبدی) تا کنون از این تحلیل(که آن را مبارزه با احمدی نژاد می دانند) دست نکشیده اند. آنها بارها با گزاره ها و تحلیل های گوناگون کوشیده اند این معنا را به جامعه تلقین کنند که مردم، پشت به احمدی نژاد کرده و از او بیزار شده اند. بدون شک معرفی احمدی نژاد به عنوان یک چهره اصولگرا، می توانست، خوراک تبلیغاتی خوبی برای اصلاح طلبان بسازد تا احمدی نژاد را به عنوان یک چهره شکست خورده معرفی کنند و با این ترفند، اصولگرایان را منفعل ساخته و همصدا سازند؛ چنانکه پس از انتخابات ریاست جمهوری نیز شاهد همین اتفاق بودیم؛ لکن با انتشاراین لیست، قدرت مانور آنها کاهش یافت. البته فارغ از این نکته، لیست مذکور حکایت از آن داشت که احمدی نژاد، شخصیتی فراجناحی است. موضوع عدم اعتقاد آقای احمدی نژاد به رویکردهای انحصاری حزبی و جناحی، مسأله ای است که از مدتها قبل، مکرراً به آن پرداخته ام و این موضوع را تبیین کرده ام که آقای احمدی نژاد جناحی فکر نمی کند و به دنبال سرکوب هیچ جریانی نیست بلکه معتقد است همه جناح ها باید به صحنه بیایند و البته تصریح کردم که این رویکرد با نگاه اعتدالی آقای روحانی که با افراطی و تفریطی خواندن جریان های سیاسی، آنها را به سمت اضمحلال می بَرَد، متفاوت است. احمدی نژادی که من شناختم معتقد است که همه افکار باید در صحنه سیاسی کشور حضور داشته باشند. آنچه از نظر او نباید باشد ستم، اجحاف، استکبار و خودبرتربینی است. جالب آنکه نتیجه انتخابات به نحوی رقم خورد که به دیدگاه آقای احمدی نژاد نزدیک است و یک ترکیب بدون اکثریت مطلق از همه افکار راهی مجلس شدند. یک جبهه قوی از اصولگرایان در کنار یک جبهه قوی از اصلاح طلبان و جبهه دیگری از مستقل ها در مجلس شکل گرفت و در واقع تئوری آقای احمدی نژاد در این مجلس محقق شد. انتشار لیست جبهه توحید وعدالت ازآن جهت مهم بود که در هیاهویی که رسانه ملی وجریان اصولگرا و حتی برخی رسانه های هوادار احمدی نژاد برای اصولگرا نشان دادن احمدی نژاد به راه انداختند، دکتر را از جهت گیری جناحی تبرئه کرد و به دیدگاه آقای احمدی نژاد که بارها اعلام کرده بود که من نه اصولگرا هستم و نه اصلاح طلب، نزدیک تربود. با ذکر این مقدمه اکنون به بررسی و تحلیل آراء بعد از انتخابات می پردازم. در هر انتخاباتی با دو گونه تحلیل روبه رو می شویم: نخست، تحلیلی است که “آری” گفتن و خواستن را اصالت داده و نخواستن را فرع آن می نامد. و دوم “نه” گفتن و نخواستن را اصل، و خواستن را تابع آن می خواند. در انتخابات این دوره مجلس، همه اصولگرایان و اصلاح طلبان، آراء مردم را به شکل نخست تحلیل کردند و نخستین تحلیل را برگزیدند. هر دو جریان سیاسی کشور، انتخاب مردم را از نوع آری گفتن به وضعیت موجود جامعه دانستند. البته اصولگرایانازانتخاب مردم، ابراز تأسف کرده و اهالی تهران را به باد انتقاد و اهانت گرفتند، در حالی که اصلاح طلبان از این انتخاب خرسند شده و به تحسین تهرانی ها پرداختند. اصولگرایان گاه از کاهش سطح دیانت مردم پایتخت گفتند و تهرانی ها را علاقه مند به سبک زندگی غربی خواندند و گاه اهل کوفه و بی وفا به ولایت. البته اصلاح طلب ها هم برخلاف تحسینی که از تهرانی ها کردند، مردم شهرستان ها را به خاطر رأی کمتری که به آنها دادند، فاقد بلوغ سیاسی نامیدند. به هر حال هر دو جریان، تحلیلی یکسان از انتخابات داشتند که عبارت از رضایت به وضعیت موجود بود. این همان تحلیل آری گفتن است که “نه” گفتن به اصولگرایان، فرع بر آن و تابعی از آن دانسته شد. باید توجه داشت که در این تحلیل، آری گفتن اصالت دارد؛ به این معنا که هدف مردم، ابراز رضایت از وضعیت موجود تلقی شده است؛ یعنی مردم به آری گفتن فکر می کردند که لازمه اش رأی نیاوردن اصولگرایان بوده است؛ چنانکه آقای روحانی هم این انتخابات را مهر تأییدی از سوی مردم بر عملکرد دولت خود تلقی کرد. اما درباره این انتخابات، تحلیل دیگری می توان داشت که متفاوت با تحلیل دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب است. این تحلیل، تحلیلی از نوع دوم است که بر طبق آن، رأی مردم از نوع “نه” گفتن و نخواستن است و ارتباطی به رضایت آنها از وضعیت موجود ندارد. البته طبیعی است که “نه” گفتن آنها به اصولگرایان، منجر به رأی آوردن اصلاح طلبان شد. به نظر من مردم در این انتخابات به اصلاح طلبان، آری نگفتند و از وضعیت موجود، ابراز رضایت نکردند؛ بلکه به اصولگرایان “نه” گفتند و آنها را نخواستند، همچنانکه در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نیز به اصولگرایان “نه” گفتند و نتیجه آن، رأی آوردن آقای روحانی شد. البته منظورمن از این تحلیل، نفی کلی رأی “آری” به اصلاح طلبان نیست؛ زیرا به هر حال، جریان اصلاح طلب، حامیانی دارد که همیشه به گزینه های این جریان رأی آری می دهند؛ همچنانکه اصولگرایان هم حامیانی دارند که همیشه به گزینه های جریان اصولگرایی رأی آری می دهند. مقصود من از مردم، آن بخش گسترده ای است که در ذیل هیچ جریان سیاسی قرارنگرفته و با عنوان هوادار دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب، شناخته نمی شوند. “آری گفتن” آنها به اصلاح طلبان، برای آن نبوده که از وضعیت زندگی خویش راضی باشند و عملکرد دولت یازدهم را مثبت ارزیابی کنند یا آنگونه که برخی پنداشته اند: وضعیت معاش، برایشان مهم نباشد و به فرهنگ غربی بیندیشند؛ بلکه “آری” گفتن آنها به تبع “نه” گفتن به اصولگرایان پدید آمده است. اکنون پرسش این است که چرا مردم به اصولگرایان “نه” گفتند؟ مگر مردم ازاصولگرایان چه دیدند و به آنها چه احساسی داشتند که ایشان را وکیل خویش نکردند؟ بی شک مردم اشکالاتی دراصولگرایان می دیدند که به آنها “نه” گفتند. یکی از اشکالاتی که مردم سال ها و به ویژه در ماه های اخیر از اصولگرایان مشاهده کردند، تحمیل، اجبار و الزامی است که در قالب دفاع از اسلامیت و آرمانهای انقلاب از ایشان دیدند و می بینند. بسیاری ازاصولگرایان به تحمیل و دیکته کردن افکار و خواسته های خود، که آن را مساوی با دینداری وآرمانهای انقلاب می دانند، عادت کرده اند. فشاری که مردم از این تحمیل احساس می کردند درچند هفته پیش از انتخابات شدت گرفت؛ زیرا اصولگرایان، انقلابی بودن و ولایی بودن را فقط در رأی دادن به لیست اصولگرایان تعریف کردند و لیست جناح دیگر، سازشکار و غربزده و... معرفی شد. اصولگرایان باید می فهمیدند احساس بَدی که از اتهام دور شدن از اسلام، ولایت و آرمانهای امام و انقلاب به مردم دست می دهد، همیشه آنها را وادار به تبعیت از اصولگرایان نمی کند، بلکه چه بسا فاصله مردم از اصولگرایان را بیشتر می کند. آنها باید این حقیقت را باور کنند که “آزادی” و “اختیار” از اصلی ترین فطریات مردم است که نادیده گرفتن آن، سبب نفرت مردم وانزوای اصولگرایان خواهد شد، پس به هیچ بهانه ای نباید نادیده گرفته شود حتی اگر پای آرمانهای انقلاب در میان باشد. “آزادی” و “اختیار” ازنخستین گرایش های فطری و اساسی ترین و مهم ترین خواسته های انسان است. انسان، با اختیار و اراده، انسان تعریف می شود و رشد او نیز وابسته به داشتن اختیار است. اگر جلوی اراده انسان گرفته شود، رشد نمی کند و کوچک می ماند، از این رو وقتی آزادی از فردی سلب شود به لحاظ روانی خود را در تنگنایی احساس می کند که حتی نفس کشیدن برای او سخت خواهد شد. این اصل فطری از نخستین و مهم ترین آرمان های انقلاب ما نیز بوده است تا آنجا که می توان گفت که مقدم بودن “استقلال” بر “آز ادی” در اساسی ترین شعارانقلاب یعنی “استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی” فقط برای رعایت وزن و قافیه شعار بوده است وگرنه “آزادی” تقدم رُتبی بر دو بخش دیگر شعار دارد. مردم ایران برای آزاد شدن از استبداد قیام کردند و انقلاب اسلامی تا زمانی که در حال حرکت به سمت آزاد کردن و توسعه اختیار انسان ها است، پایدار و باقی می ماند. اصولگرایان باید هرچه زودتر به این دَرک برسند که با دیکته کردن نمی توان مردم را مطیع و تابع ساخت. البته این توصیه شامل حال دیگر جریان های سیاسی کشور همچون اصلاح طلبان و اعتدال گرایان نیز می شود. اصلاح طلبان با وجود شعارهایی که حکایت از توجه ویژه به حق آزادی و اختیار دارد، کارنامه درخشانی از خود در رعایت این حق، برجا نگذاشته اند. قلع و قمع اساسی و گسترده اصولگرایان از مناصب گوناگون (مناصب قوه مجریه) در دوره اصلاحات، و به کارگیری فرهنگ “داس” به جای فرهنگ “کلید” نسبت به هواداران محمود احمدی نژاد در دولت یازدهم، فشار روانی شدیدی بر جامعه وارد ساخت که از جریان اصلاح طلب و جریان اعتدال، چهره خشنی ترسیم کرد، اگرچه اصلاح طلبان به سبب دور بودن یازده ساله از قدرت در ساحت سیاسی و اجرایی کشور، قادر به دیکته کردن به مردم نبودند در حالی که جریان اصولگرا همیشه واجد قدرت بوده و مع الاسف تحمیل و الزام، همیشه در گفتار و کردار ایشان، مشهود بوده است. این تفاوت (نبودن اصلاح طلبان در عرصه قدرت) چهره معتدل تری از اصلاح طلبان نسبت به اصولگرایان در ذهن مردم، ترسیم کرده است که عاملی برای ترجیح اصلاح طلبان شد. فشاروالزام اصولگرایان زمانی که با عدم پایبندی بخشی از آنها به آرمان ها همراه شد، فاصله مردم را آز آنها بیشتر کرد. مردم از سویی الزامات اصولگرایان را احساس می کردند و از سوی دیگر عدم صداقت آنها در پایبندی به آرمان های انقلاب را مشاهده می کردند. برای مثال، تجمل گرایی، آفتی بود که سال ها به زندگی مسؤولان نظام راه یافته بود تا جایی که فریاد رهبر انقلاب را از پانزده سال پیش درآورده و هر سه قوه کشور را مأمور مبارزه با آن کرده بودند و این در حالی بود که رسیدگی به مستضعفان از مهم ترین آرمان های انقلاب بود. مردم شاهد بودند که این آفت نه تنها از بین نرفت که در زندگی بسیاری از مسؤولان، توسعه هم پیدا کرد. فاصله طبقاتی پدید آمد و به صورت زشت و زننده ای شدت گرفت و جلوه هایی از آن برای همه مردم عیان شد تا جایی که فضایی از بی اعتمادی به مسؤولان نظام پدید آمد و رو به گسترش گذارد. این بدبینی به اندازه ای رشد کرد که اگر نبود ساده زیستی تعدادی از رادمردان دولت احمدی نژاد، قطار انقلاب به پرتگاه سقوط نزدیک شده بود. اینکه رهبر انقلاب، بارها و بارها از احیای آرمان های انقلاب در دولت احمدی نژاد سخن گفتند، کنایه ای تلخ از رسوخ آفات گوناگون به زندگی مسؤولان نظام داشت که مع الاسف بخش قابل توجهی از آنها اصولگرا بوده و هستند. البته باید توجه داشت که احمدی نژاد و یاران واقعی او، بخش کوچکی از مسؤولیت های کشور را در اختیار داشتند و تلاش بی وقفه آنها در هشت سال پرفراز و نشیب، اگرچه باب بسیاری از کانال های ثروت را بر اشخاص خاص بست و رو به مردم گشود، اما با مقاومت و توطئه ثروت اندوزان اجحافگر، ادامه پیدا نکرد. اکنون شاهدیم که بارها با بهانه های مختلف تلاش شده که این کانال ها بر مردم بسته شود. بارها از قطع یارانه ها سخن به میان آمد، خانه های ارزان قیمت در طرح مسکن مهر، هنوز تحویل نمی شود یا با مشقتی مثل جان دادن، تحویل می شود. سود وام های بانکی که روزی به دوازده درصد رسید و بنابر آن بود که تک رقمی شود، با مخالفت مجلس به اصطلاح و در ادعا اصولگرا پله های ارتقاء را طی کرد و به جای پیشین خود بازگشت و در آرزوی ترقی به مراتب بالاتر است. این ها همه از دوگانگی بین مدعیان آرمان های انقلاب و عملکرد آنها حکایت دارد. بنابراین مردم از مدعیان اصول و آرمان های انقلاب، هم تحمیل و اجبار بسیار دیدند و هم شاهد بی صداقتی بسیاری از آنها در پایبندی به همان آرمان ها بودند. بدیهی است که این دو عامل برای “نه گفتن” به مدعیان کافی بود. در اینجا توجه به چند نکته لازم به نظر می رسد: نکته اول آنکه “نه گفتن” مردم به اصولگرایان، نه تنها “نه گفتن” به اصول و آرمان های انقلاب نبود، بلکه این آرمان گرایی و ایمان مردم به اسلام و انقلاب بود که آنها را به این نتیجه رساند که به مدعیان بی عمل اصول و آرمان ها، “نه” بگویند. به نظر بنده مردم به اصولگرایی “نه” نگفتند، بلکه به مدعیان اصولگرایی؛ یعنی اصولگرایان موجود، نه گفتند.نکته دوم اینکه آنها که به اصولگرایان، رأی “آری” دادند، درحقیقت به اصولگرایی و نه اصولگرایان، رأی دادند. بسیاری از کسانی که به لیست اصولگرایان رأی دادند، ابراز می کردند که رضایتی از افراد لیست ندارند، بلکه برای رأی نیاوردن اصلاح طلبان به لیست اصولگرایان، رأی می دهند. بنابراین اصولگرایان نباید همه آرایی که برای آنها به صندوق ریخته شده را حاکی از باورمندی مردم به خودشان بدانند، بلکه بسیاری از این آراء در حقیقت، تابع رأی “نه” به اصلاح طلبان است که این مؤید تحلیل ما نسبت به آراء مردم در این انتخابات است. در حقیقت، بسیاری از مردم به اصولگرایان “نه” گفتند و بسیاری به اصلاح طلبان. رأی “آری” به هیچیک از دو جریان، اصالت نداشت. آنها که از دیکته کردن اصولگرایان و بی صداقتی اغلب آنها به تنگ آمده بودند، به آنها “نه” گفتند و آنها که به اصولگرایان “آری” گفتند نیز در حقیقت به اصلاح طلبان (به هر دلیلی) “نه” گفتند. پس رأی “آری” اغلب مردم به اصلاح طلبان به خاطر رضایت از وضعیت موجود نبود و رأی “آری” بقیه مردم به اصولگرایان نیز، حاکی از باور ایشان به اصولگرایان نبود، بلکه این دو “آری” تابعی از رأی “نه” بوده است. به نظرمی رسد این واقعیتی است که سزاوار است هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا پذیرای آن باشند، اگرچه موجب ناخرسندی آنها باشد. مردم ما پایبند به ارزش های انسانی- الاهی اسلام و آرمان های فطرت پسند همان انقلابی هستند که خود برپا کرده اند، پس بیگانگان نپندارند که نه گفتن به اصولگرایان، نتیجه سُست شدن ایمان آنها به اصول و ارزش های خود است. اصولگرایان هم سزاوار نیست که همین نغمه را ساز کنند و مردم تهران را به سُست ایمانی متهم سازند. آنها باید به جای ایراد اتهام بر مردم، به ایراد اتهام به خود بپردازند. البته تنها از اهل انصاف می توان توقع داشت که به جای متهم کردن مردم به سُست ایمانی، جناح خویش را به بی صداقتی و تحمیل گری نسبت به مردم، متهم سازند. اهل انصاف کسانی هستند که اسلام و انقلاب را مساوی خویش نمی پندارند. آنها که اسلام و انقلاب را محدود و منحصر به خود می دانند، خود را معیار سنجش درست از نادرست می پندارند و همیشه مواضع حق به جانب دارند، پس اگر مردم به آنها بِگِرَوند، انقلابی و مؤمن هستند و اگر از آنها روی بگردانند، به سُست ایمانی و غربزدگی متهم می شوند. نکته سوماین است که تغییر پیام انتخابات به وسیله هر جناح سیاسی، مانع از رشد سیاسی جناح های سیاسی کشور می شود و حرکت آنها را در بالندگی با اختلال روبه رو می سازد. اگر حقیقت پیام مردم در انتخابات اخیر، “نه” به بی صداقتی و تحمیل و دیکته کردن باشد، تحلیل نادرست آن به “رضایت از وضعیت موجود” حال چه با تحسین اصلاح طلبان همراه باشد و چه با تقبیح اصولگرایان، تغییر پیام انتخابات از حقیقت خویش است و این کار، اگر آگاهانه انجام شود، سِرقت پیام مردم است. اصلاح طلبان اگر واقعا به آزادی های اجتماعی و حقوق انسانی اهمیت می دهند، نباید با تحلیل نادرست از نتیجه انتخابات به “رضایت از وضعیت موجود” پیام مهم مردم در “نه” گفتن به تحمیل و سلب اختیار را پنهان ساخته و نادیده بگیرند؛ چرا که با این کار، مانع از رشد خود و دیگر جریان های سیاسی کشور خواهند شد. آیا اصلاح طلبان، خود را محتاج پیام آزادی خواهی و صداقت طلبی مردم نمی دانند؟! آیا آنها می خواهند که پس از گذشت دوره جدید مجلس، با “نه گفتن” اغلب مردم روبه رو شوند. انتشار و ترویج پیام واقعی انتخابات، سبب رشد همه جریان های سیاسی کشور می شود؛ چرا که همه می آموزند که اولا هیچ وقت، نظر خویش را بر مردم به هیچ شکلی تحمیل نکنند و ثانیا به نظر مردم، هرگونه که باشد، احترام بگذارند، نه آنکه مثل برخی اصولگرایان، مردم تهران را سُست ایمان و غربزده بخوانند یا همچون برخی اصلاح طلبان، مردم دیگر استان ها را، فاقد بلوغ سیاسی بنامند. نکته چهارم اینکه با تحلیل درست از انتخابات، دیگر جایی برای ابراز خوشحالی از شکست هیچ جریان و جناحی باقی نمی ماند. آنچه جای خشنودی دارد، حق طلبی مردم و شکست ظلم به حقوق آنها است. ما باید از پیروزی مردم سالاری یا همان دموکراسی خشنود باشیم نه از پیروزی فلان جریان و جناح. مردم ایران، هیچگاه از آرمان های انقلاب فاصله نگرفتند که اصولگرایی(نه اصولگرایان) شکست خورده باشد؛ بلکه از بی صداقتی و تحمیل و دیکته کردن متنفر شده اند و مدعیان اصولگرایی را به عقب رانده اند و این پیروزی آرمانگرایی و اصولگرایی است؛ زیرا آزادی از آرمان های اساسی انقلاب است. همچنین به اصلاح طلبان، آری نگفته اند که پیروزی اصلاح طلبان باشد؛ بلکه در “نه گفتن” به بی صداقتی و تحمیل، از صداقت و حق انتخاب خود، دفاع کرده اند که این پیروزی اصلاح طلبی(نه اصلاح طلبان) است. پس مردم اصولگرایانی هستند که پیوسته به اصلاح آفات پدید آمده درجامعه گرایش نشان می دهند و این، معنایی به جز پیروزی مردم ندارد. شاید بارها از زبان افراد گوناگون شنیده ایم که پیروز انتخابات، مردم هستند، ولی تبیین شفافی از این جمله نداشتیم. برخی نیز این جمله را تنها یک شعار برای از دست ندادن قافیه می دانند؛ اما اکنون می توان تحلیل واضحی از این جمله داشت که مردم ضمن پایبندی به باورهای الاهی و انقلابی خویش، به تحمیل و بی صداقتی مدعیان همان باورها، “نه” می گویند تا وضعیت موجود و مسؤولان و مدیران نظام را اصلاح کنند و به حقوق خویش دست یابند، پس سنگر به سنگر برای احقاق حقوق خویش، پیش می روند و همیشه فاتح هستند، اگرچه از بد عهدی ها لطمه ها خورده باشند. نکته پنجم اینکه مردم با هیچ جناح و جریان فکری و سیاسی در کشور دشمنی و مخالفت ندارند. مردم برخلاف برخی افراد جناحی، آنقدر بزرگوار و آزاداندیش هستند که هیچ جناحی را به خاطر نوع اندیشه اش، متهم و محکوم نسازند. مردم، معیارهای ویژه خود را برای داوری و انتخاب دارند. آرمان های انسانی و گرایش های فطری، یگانه معیار سنجش مردم است. صداقت، آزادی، شجاعت، تواضع، مردانگی، عدالت خواهی، حق جویی، کِبرستیزی و... معیارهایی هستند که مردم ما، “اصولگرا” “اصلاح طلب” “اعتدالگرا” و “عدالتخواه” را با آن می سنجند. از همین رو است که نتیجه آراء آنها در نسبت با جریان ها و جناح ها، گوناگون و متفاوت است تا آنجا که این تفاوت، تحلیل نادرستی را در ذهن برخی بزرگان به وجود آورده بود که می گفتند “مردم ایران، قابل پیش بینی نیستند”. در حالی که اگر ما معیار وضابطه مردم را به درستی بشناسیم، خواهیم دید که مردم ما همیشه بر معیارهای انسانی و فطری خویش، ثبات داشته و دگرگون نشده اند وهم از این رو، انتخاب آنها همیشه بهترین انتخاب بوده است. تفاوتی که در نتیجه انتخاب دیده می شود، ناشی از تغییرات دائمی جناح ها و جریان های سیاسی در عملکرد خویش است که اگر پیام مردم را به درستی دریافت کنند، بی تردید رشد خواهند کرد. ساده تر بگویم اگر می بینیم که در طول تاریخ انقلاب، آراء مردم گاه به این جناح و گاه به آن جناح، متمایل شده است، باید توجه داشته باشیم که این تمایل، نه به موجب تغییر معیارهای مردم است و نه به سبب بازیگری جناح ها و فریب خوردن مردم از بازیگری آنها است، بلکه این تغییر، معلول میزان منفی یا مثبت بودن عملکرد جناح ها است. البته باید توجه داشت که عملکرد ضعیف جریان های سیاسی و منازعه آنها با یکدیگر، کار را به آنجا رسانده است که تغییرات، بیشتر بر اساس اندازه نگاه منفی به جریان ها انجام می شود نه بر پایه اندازه نگاه مثبت به آنها؛ یعنی مردم به هر جریان سیاسی که امتیاز منفی بیشتری دهند، مسیر برای جریان سیاسی دیگر باز می شود که این، حکایت تلخی از اصالت رأی منفی، و تابعیت رأی مثبت مردم به جریان ها است. این زنگ خطری است که چند سالی می شود که برای دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب به صدا درآمده است. در اینجا لازم می بینم به اشکالی که بر این تحلیل از انتخابات وارد کرده اند، بپردازم. در مصاحبه ای که با روزنامه فرهیختگان داشتم پس از ارائه فشرده این تحلیل، با پرسشی از سوی مصاحبه کننده روبه رو شدم که مهم و قابل تأمل است. پرسش این بود که اگر انتخاب مردم را از سنخ “نه گفتن” تحلیل کنیم، چرا مردم این “نه” را با شرکت نکردن در انتخابات، اعلام نکردند؟ مردم می توانستند احساس خویش را با عدم مشارکت در انتخابات ابراز کنند. آیا لزومی داشت که بیایند و “نه” بگویند؟ اگرچه روزنامه مذکور در تنظیم مصاحبه، این پرسش را درعبارات گوناگون بعدی، تفصیل داد تا تحلیل مذکور را ناتوان از حل این اشکال نشان داده و جانب “آری گفتن به وضعیت موجود” را تقویت کند، لکن باید توجه داشت که تحلیل ما بر مسلمات پیشگفته استوار است و با هیچ حقیقت مسلمی ناسازگار نیست در حالیکه “رضایت از وضعیت موجود” با وجود تعطیل بسیاری از کارگاهها و بیکار شدن بسیاری از کارگران و کارمندان و رشد قیمت ها و ده ها معضل پیش آمده در دولت یازدهم، شباهت بسیار به مزاح دارد یا اهانت به شعور مردم است. اما پاسخ به پرسش مذکور با توجه به نکات پیشگفته، آسان و سهل است. همانطور که در نکته دوم گفته شد: مردم ما پایبند به ارزش های انسانی- الاهی اسلام و آرمان های فطرت پسند همان انقلابی هستند که خود برپا کرده اند ونه گفتن آنها به اصولگرایان، نتیجه سُست شدن ایمان آنها به اصول و ارزش هایشان نیست. هم از این رو است که در انتخابات، مشارکت می کنند و با انقلاب، قهر نمی کنند. مردم اگر بخواهند به جریان های سیاسی کشور پیامی بدهند، از باورهای خود فاصله نمی گیرند. به عبارت دیگر به گونه ای عمل نمی کنند که دشمنان انقلاب از آن سوء استفاده کنند. مردم ایران به اندازه ای فهیم و هوشیارند که بهانه ای به دست دشمنان انقلاب نمی دهند. همچنین چنانکه در نکته پنجم گفته شد: مردم با هیچ جناح و جریان فکری و سیاسی در کشور دشمنی و مخالفت ندارند. آنها با بی صداقتی و تحمیل و بی اعتنایی به مردم مخالفند و با خوی بزرگوارانهخود، بارها فرصت خدمتگزاری به جناح های سیاسی کشور داده اند. اما آیا جناح های سیاسی، قدر نعمت دانسته اند یا با برخی رفتارهای خویش، از اعتماد مردم به خود کاسته اند؟ اما پندهایی که با تکیه کردن برتحلیل مورد نظر می توان گرفت، از این قرار است: نخست آن که اصولگرایان و هر جناح سی اسی دیگر، اگرخواهان باقی ماندن و دوام یافتن در عرصه سیاسی کشور هستند، باید از خوی تحمیل گری و دیکته کردن دست بردارند و به مردم احترام بگذارند. با آنها صادق باشند و از شعار بی عمل بپرهیزند و این تنها با دریافت صحیح پیام انتخابات، ممکن است. اصولگرایان نباید مثل اصلاح طلبان بپندارند که با اتصال به این یا آن شخصیت، دوام می یابند. اگر اصلاح طلبان برای بقای سیاسی خویش، متمسک به آقای هاشمی رفسنجانی شدند و ماکیاول مآبانه در زیر چتر کسی قرارگرفتند که هیچ تناسبی با مَنِش سیاسی او نداشتند و آنگاه برای توجیه هواداران خویش، مدعی دگرگونی آقای رفسنجانی شدند، اما اصولگرایان نباید به ارائه چهره ای دگرگون شده از دکتر احمدی نژاد بپردازند و بپندارند که با مصادره دکتر احمدی نژاد، می توانند به حیات سیاسی خویش ادامه دهند. احمدی نژاد کسی نیست که برای بازگشت به قدرت با کسی معامله کند و از آنچه که هست و باور دارد، فاصله بگیرد. آنها اگر احمدی نژاد را باور دارند، باید از کوتاهی ها و ستم هایی که در حق او و همراهانش روا داشتند، پوزش بخواهند و با این بازگشت، تحول را آغاز کنند. دوم آن که اصلاح طلبان نیزاگر واقعا به اصلاح، اعتقاد دارند، باید از سیاست ماکیاولی دست بکشند و همان جلوه کنند که هستند. مردم از بوی معامله بر سر قدرت و ثروت، متنفر و بیزارند، پس اگر چنین بویی به مَشامِشان برسد، از آنها بیزار خواهند شد. سوم آنکه هواداران دکتر احمدی نژاد هوشیار باشند که هیچ جریان و جناحی برای احمدی نژاد شناسنامه جناحی صادر نکند که عظمت و محبوبیت دکتر به فراجناحی بودن او بستگی دارد. اما با دقت به این نکته هم توجه کنند که معنای فراجناحی بودن دکتر، مقابله او با جریان های سیاسی کشور نیست؛ چرا که در اینصورت، او خود تبدیل به جریانی شبیه دیگر جریان های سیاسی کشور می شود که هر کدام خود را مساوی درستی و حقیقت، تعریف می کنند؛ هم از این رو احمدی نژاد دست ردّ به سینه هیچ جناحی نمی زند؛ اما به رنگ آن جناح هم درنمی آید. او حاضر نخواهد شد که هیچ جناحی برای او شناسنامه جناحی جعل کند؛ اما با روی گشاده از هم پیمانی جریان های سیاسی برای خدمت به مردم و مقابله با ستم و اجحاف و استکبار، استقبال می کند. پس اگر اصولگرایان یا هر جناح دیگری به سوی او رفتند، این نباید به معنای جناحی شدن احمدی نژاد تفسیر شود. امید که بندها را بگسلیم و از پندها بهره مند شویم. کد مطلب : سایر اخبار ...
چشم انداز 6 روند در سال 95
قبلی سهم آن به حد رقت باری کاهش یافت و در همان حدود باقی مانده است. از آسیب پذیران دیگر شرایط مالی، طرف های معامله با دولت یعنی پیمانکاران و شرکت ها، موسسات و افرادی بوده که از دولت مطالبات داشته اند. با توجه به اینکه پیش بینی می شود قیمت نفت در سال جاری نیز از افزایش قابل ملاحظه ای بر خوردار نخواهد شد مساله سر و سامان دادن به اقتصاد داخلی و خصوصا بودجه دولت از اهمیت بر خوردار می شود و اقدامات از ...
سپاه قدس؛ از مبارزه با اشغالگری رژیم صهیونیستی تا اشغال پایتخت کشورهای عربی
، نشان دهنده آن است که اسرائیل- هم پیمان اصلی واشینگتن و مسکو- از هرگونه تهدید ایران در امان است. بلکه می توان گفت مداخلات سپاه قدس در سوریه و عراق در نهایت به نفع اسرائیل خواهد بود و تهران نیز از حمایت مقاومت اسلامی حماس به سبب مخالفت با بشار اسد دست کشیده است. این پایگاه اماراتی در ادامه گزافه گویی های خود نوشت: باسم الآغا، سفیر فلسطین در عربستان سعودی به تازگی حمله تندی به دولت ایران ...
وقتی برجام به مذاق آمریکایی ها خوش می آید / برجامیزه کردن توان موشکی ایران؛ دستورکار جدید واشنگتن + ...
...، ایران را مجبور به نشستن پشت میز مذاکره با دستور کار موشک های بالستیک کنند. غربی ها به رهبری آمریکا برای تحقق این پروژه خود، ابتدا در متن قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل که در تایید توافق برجام تصویب شد، بندی آورده اند که می تواند مبنای حقوقی برای تحریم های جدید موشکی ایران باشد. در بند 3 از پیوست B این قطعنامه که توسط وزارت خارجه ترجمه شده، آمده است: ایران ...
احمدی نژاد با یارانه 250 هزارتومانی چقدر شانس انتخاباتی دارد؟
می دهد: به طور کلی درباره موضوع بازگشت آقای محمود احمدی نژاد به عرصه سیاست و همچنین انتخابات هیچ برنامه ای وجود ندارد و شخص آقای احمدی نژاد نه اراده و نه تصمیمی برای فعالیت در سیاست ندارند. او که سرمنشا این احتمالات را فضاسازی رسانه ای می داند ، توضیح می دهد : اگر به سوابق شعار یارانه 250 هزار تومانی مراجعه کنیم، می بینیم که این مساله برای اولین بار سوم دی ماه سال 91 با عنوان پنج برابر ...
هاشمی: باران مردم همه چیز داشت!
...> هر دولتی بقا و دوامش به عملکردش بستگی دارد. می دانید که مردم به خاطر کاری که این دولت مخصوصا در پرونده ای هسته ای کرد، دوباره انتخاب می کنند. مخصوصا از تجربه های انتخابات استفاده خواهندکرد، مگر اینکه کسانی بخواهند رابطه مردم و دولت را با تبلیغات دروغین به هم بریزند. البته توجه به معیشت و اشتغال مردم از ضرورت هاست و اگر دولت به دور از شعار، وارد مبارزه با فساد شود، مردم با میل به ایشان رای می دهند ...
آصفی: برجام حسادت خیلی ها را برانگیخت/ انتخابات 94، پشتوانه دیپلماسی سال 95 است
ایران آنلاین /حمیدرضا آصفی، دیپلمات باسابقه کشورمان و سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه در گفت گو با خبرگزاری آنا به بررسی اوضاع دیپلماسی کشورمان در سال 94 از برجام تا قطع روابط عربستان با ایران و همچنین دلایل خانه نشینی این روزهایش و آینده سیاست خارجی پرداخته است. چرا پس از تغییر دولت، زمانی که بسیاری از دیپلمات های کشورمان که در دوره دولت نهم و دهم خانه نشین شده بودند و به کار بازگشتند به ...
پایان دموکراسی متکثر در ترکیه
، زبانش می گوید ولی دلش با رئیس است. اما او به شدت از رفتار های وی طی این 5 سال ناراضی بود. ورودش به مساله سوریه و سیاست های او در نسبت با ایران را نقد، حتی رفتارهایش را در چارچوب ایدئولوژی اسلامی نمی دانست. او فساد مالی افشا شده طی این سال ها را ضربه محکمی به جریان اسلامی در ترکیه قلمداد کرد. شِنول فرد میانسال جمع نیز با ذکر اتفاقات و رفتارهایی اسلامی که طی سال های اخیر در ترکیه و در بدنه دولت اتفاق ...
چرا سال 1395 از حیث اقتصادی حساس و مهم است؟
هدف انتظار می رود پیشرفت های علمی اقتصادمحور در رأس توجهات باشد. امروز حدود 60 درصد ظرفیت تولید ایران خاموش است و فعال کردن همین ظرفیت می تواند بزرگ ترین تصمیم اقتصادی کشور باشد. اگر در سال 95 دولت محترم نگاه خود را از بیرون به داخل برگرداند و اصل بهره وری تولید داخل را در اولویت قرار دهد، سال 95 می تواند جبران مافات برای دولت باشد. برای حل سریع این مساله توجه به صنایع متوسط و کوچک، اهمیت ...
سوریه در سالی که گذشت
برای بحران سوریه بود. هم زمان با زیر سوال رفتن امکان دوام آتش بس به دلیل بهانه تراشی گروه های معارض، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در جلسه کمیته روابط خارجی سنا از توسل واشنگتن به طرح جایگزین نامشخص یا همان پلان B در صورت عدم جدیت مسکو و دمشق در خصوص مذاکره درباره انتقال قدرت در سوریه خبر داد! وی در این باره مدعی شد: قرار نیست کارآمدی طرح آتش بس در عرض شش ماه یا یک سال و نیم آینده یعنی زمان ...
دو روش مخالفان روحانی
دولت چندان ممکن نیست. ناکارآمدی دولت نیز از همین جا امکان بروز پیدا می کند. این ناکارآمدی بیش از آنکه ناشی از دولت یا خود رئیس جمهور باشد، از همان وضعیتی نشئت می گیرد که دولت از بطن آن برخاسته است: کاهش قیمت نفت. اما مسأله اصلی دولت این است که چگونه می تواند جهت گیری های اقتصادی اش را تحقق ببخشد تا به هدفش که پیوند خوردن با بازارهای جهانی است، برسد. کارشناسان اقتصادی دولت که در واقع نقطه ...
سوئیفت هنوز برای ایران باز نشده است
تا به این جنگ داخلی پایان داده شود. جنگ داخلی در این کشور تاکنون قربانیان زیادی گرفته و همین طور جنبشهای زیادی از آوارگان را پدید آورده است. وی افزود: ایران در منطقه حساسی از جهان سیاست قرار دارد و از این رو مسئولیت مهم و قابل ملاحظه ای نیز دارد. اکنون همه طرفها دقیقاً به این مسئله توجه دارند. رئیس جمهور و وزیر امور خارجه ایران بسیار فعال عمل می کنند. مسئولیت بزرگی است و آرزو می کنم که ...
رازهای مصطفی رحماندوست
را در میان آجرهای بیرونی خانه پنهان می کردم و همواره روز بعد می دیدم که دوباره خبری از پولم نیست، سال های بعد دریافتم که من در آن زمان فکر می کردم این پول را در بلند ترین جای ممکن روی دیوار می گذارم اما فهمیدم آن گونه نیست زیرا من نسبت به قدی که داشتم تصور می کردم و همواره پول هایم را از دست می دادم. این راز اقتصادی من بود. شما در دوران کودکی رازهای ادبی یا اجتماعی هم داشته ...
مرضیه دستجردی:به خوراک سگ ارز می دادند اما به بهداشت نه
سایر ثبت نام کنندگان هم آقای احمدی نژاد بود که با یکدیگر در یک لیست قرار داشتیم. در برخی جلسات آن زمان ایشان را دیده بودم و بعد هم که هر دو رای نیاوردیم. *از همان ابتدای شروع به کارم برای من روشن شد که بالاخره یکسری مسائلی وجود دارد که من و رییس جمهور روی آنها توافق نداریم. ولی همیشه این فکر را می کردم که من وزیر این دولت و کابینه هستم و باید از رییس خودم تبعیت داشته باشم و نسبت به آن ...
گزیده بیانات رهبر انقلاب درباره اقتصاد مقاومتی
خودتان را در درون مقاوم کردید، دیگران به جای اینکه شما را تحریم کنند، می آیند منّت شما را می کشند؛ وقتی دیدند شما از فشار اقتصادی، از تحریم اقتصادی خم به ابرو نمی آورید، عقب نشینی نمی کنید، مجبور به قبول شکست نمی شوید، آن وقت دیگر غلط می کنند تحریم کنند؛ می فهمند که کار بی فایده ای است. این اساس کار است. اینکه بنده می گویم اقتصاد مقاومتی و تکرار میکنم، به خاطر این است. بنده از ده سال، دوازده سال پیش ...
سال شلوغ دیپلماسی با سفر 30 وزیر خارجه به تهران
این سفر با رئیس جمهور و رئیس مجلس شورای اسلامی ایران نیز دیدار کرد. 29جولای - سفر وزیر خارجه فرانسه به ایران سفر لوران فابیوس نخستین دیدار وزیر خارجه فرانسه از ایران طی 12 سال گذشته بوده است. وی در این سفر علاوه بر همتای خود با وزیر صنعت، معدن و تجارت، وزیر راه و شهرسازی، معاون اول رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست دیدار کرد. 3 آگوست - سفر وزیر خارجه صربستان به ...
توافق نگرش ما به ایران را تغییر نداده است
باقی است سوریه آینده ای نخواهد داشت. بحران سوریه راه حل غربی ندارد، مساله سوریه و عراق راه حلی انگلیسی، فرانسوی یا آمریکایی ندارد. این مشکلات باید به صورت داخلی حل شود. اگر این پرونده ها راه حل های نظامی داشته باشد باید این راه حل ها از درون آن کشور صورت گیرد. به این معنا که باید نیروهایی داخلی در عرصه میدانی آن کشور وجود داشته باشند که برای ایجاد امنیت و تامین صلح برای آینده فعالیت کنند. از این ...
نقش فرهنگ در شکل گیری اقتصاد مقاومتی
اجتماعی در ایران" از طرف دفتر امور اجتماعی وزارت کشور انجام داده است 9/43 درصد به رواج کم و خیلی کم گذشت، 7/34 درصد تا حدودی، 4/21 درصد زیاد و خیلی زیاد معتقد هستند.در خصوص انصاف نیز 9/41 درصد به رواج کم، 42 درصد تا حدودی و 1/16 درصد زیاد و خیلی زیاد معتقد هستند.درخصوص میزان بده بستان(کمک) افراد با فامیلهای درجه یک(7/72 درصد زیاد و خیلی زیاد) و دو(47 درصد زیاد و خیلی زیاد) و دوستان و آشنایان(6/ ...
کسی توان رقابت با روحانی را در سال 96 ندارد/اصلاح طلبان سال 88 باید بردبارتر می بودند
زعم یونسی یک ذخیره ملی است برای نجات ملی . وزیر اطلاعات دولت اصلاحات حتی به کسانی که حرف از چهارساله بودن دولت روحانی می زنند نیز کنایه زده و می گوید این فقط یک آرزو برای این افراد است هیچ کس توان رقابت با روحانی در سال 96 را ندارد . بخش هایی از گفتگوی ویژه نامه نوروزی روزنامه آرمان با علی یونسی دستیار ویژه رییس جمهور در امور اقوام و اقلیت ها را در ادامه بخوانید؛ ...
آیا تشکیل اتحاد سنی علیه تهران ممکن است؟
در منطقه است. از این رو، در ماه مارس، با کمک ریاض، نام این ساختار شیعه نظامی – سیاسی به طور رسمی به عنوان سازمان تروریستی اعلام شد. ابتدا، شورای همکاری های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس این قرار را تصویب و سپس، کمیته وزیران امور خارجه اتحادیه کشورهای عربی قطعنامه مربوط را صادر کرد. اما، تمامی اعضای اتحادیه کشورهای عربی در خصوص این قرار اتفاق نظر نداشتند. عراق و لبنان به تندی با اتخاذ چنین قراری ...
انتقاد از وزرات بهداشت با محور بی عدالتی
61 سال دارد و فوق تخصص جراحی قلب است. چند دهه ای می شود که گذشته از طبابت و گرفتن تیغ به دست در عالم سیاست هم دست توانایی دارد. برخلاف سایر سیاستمداران و کسانی که به تازگی به مجلس می روند و همیشه کت وشلوار می پوشند وی ظاهری ساده دارد، راننده شخصی هم ندارد. البته اطرافیانش می گویند او کاری به کار دولت ها ندارد و اصلاً برایش فرقی نمی ک ...
توافق کاغذی؛ خسارت محض فرجام 70 روز اجرای برجام
امروز بیش از 70 روز از شروع اجرای برجام می گذرد که به تعبیر وزیر امور خارجه، بر روی کاغذ تعهداتی را انجام دادند اما در عمل و از طریق راههای انحرافی مانع از تحقق آن تعهدات شدند. خبرگزاری مهر- محبوبه نیاورانی: پس از مذاکرات طولانی 12 ساله ایران و غرب بر سر پرونده هسته ای ایران، دولت یازدهم با شعار مذاکره برد – برد به منظور رسیدن به توافق با 1+5 مذاکرات را به صورت جدی دنبال کرد و در نهایت ...
برجام یک خبر خوش برای ملت ایران در سال 94 بود
شعار سال : حسین انصاری راد نماینده سابق مجلس مهمترین اتفاق سال 94 را توافق هسته ای ایران و گروه 5+1 دانست و گفت: یکی از بهترین خبرهایی که همه ملت ایران را شاد کرد و بار سنگینی را از دوش ملت برداشت مساله برجام و حل پرونده هسته ای ایران بود. خوشبختانه با این توافق بخشی از تحریم ها رفع شد و احتمالاتی که پیرامون وقوع جنگ وجود داشت از سر ایران برداشته شد. در نهایت معتقدم که توافق یک خبر خوش و میمون ...
گفتگوی جنجالی فرج اله مومنی در مورد انتخابات و اصلاح طلبان کوهدشت
... به اعتماد این که دولت در حال بررسی قضیه است ما نیز در این خصوص تلاش وافری انجام دادیم. گرچه خیلی وعده و وعیدها مبنی بر پیگیری اعتراضات داده شد اما حتا در حد یک بازرسی مختصر نیز به این امر توجه نشد که در این میان همان طور که اشاره کردم خیانت برخی مسوولان شهرستان در عادی جلوه دادن شرایط از مسائلی است که مردم قطعاً بر مقصران نخواهند بخشید. اما این مسوولانی که شما اشاره کردید، همواره ...
سعدالحریری درمسکو / حمایت حریری از عربستان و ادعای دخالت ایران در کشورهای منطقه
مساله را در داخل حل کرد و نیاز به کمک دوستان لبنان و متحدانش در خارج داریم. وی افزود ما مسکو را دوست لبنان می دانیم و همیشه رابطه خوبی با آن داشتیم. حریری در ادامه افزود: مشکل کنونی در سوریه دو بخش دارد. بخش نخست دولت اسلامی (گروه تکفیری صهیونیستی) داعش و بخش دوم بشار اسد است. بیشتر بازیگران منطقه ای و بین المللی می خواهند بحران سوریه بصورت نهایی حل شود و نابود کردن داعش امر بسیار مهمی ...
همه ادعاهای تکذیب شده دولت!/ از حل شدن 6 ماهه پرونده هسته ای تا ادعای خروج از رکود!
متوقف شده 8 سال پس از روز اجرا- Implementation Day- صورت خواهد گرفت و لغو تحریم های تعلیق شده توسط آمریکا به صورت قطعی انجام نخواهد شد و در این خصوص دولت آمریکا در حیطه اختیارات رئیس جمهور آمریکا برای لغو تحریم ها صرفا تلاش خواهد کرد (نک به: قسمت چهارم از بخش B از ضمیمه دوم (Annex II) برجام). ثانیا: عدم صحت ادعای رئیس جمهور محترم توسط برخی مسئولین ارشد وزارت خارجه نیز تایید شده است ...
ناگفته های "مرعشی" از "انتخابات مجلس" و "لاریجانی"
؟ مطمئن بودیم اگر حرف واحد بزنیم، مردم با ما خواهند بود. فقط این احتمال وجود داشت که مردم رنجیده باشند و پای صندوق های رأی حاضر نشوند، اما وقتی بزرگان بسیج شدند و به صحنه آمدند، مردم هم تصمیم گرفتند رأی بدهند. چهارشنبه پیش از برگزاری انتخابات هفتم اسفند، آخرین نظرسنجی ما انجام شد. من در مسیر ورامین برای ایراد یک سخنرانی بودم که تلفنی از نتایج نظرسنجی باخبر شدم و همان شب قاطعانه ...
جایگاه دیپلماسی در قدرت ملی محمد حسن دریایی
این منافع به منافع موازی و سپس به منافع مشترک، در حال ایفای نقش بوده است. هدف این دیپلماسی داشتن دید حداکثری به منافع ملی با توجه به ضرورت افزایش قدرت و مقدورات ملی بوده است. دیپلماسی و رویکرد تعاملی با جهان در خصوص موضوع هسته ای سرلوحه امور شده است. ویژگی این دیپلماسی آن است که نه منفعل و نه تهاجمی است بلکه به صورت همکاری و تفاهم دوسویه و سازنده عمل میکند. زیرا تعامل مشترک برای همه منافع ...
