خانه
سایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
تلاش کویت برای میانجیگری بین قطر و عربستان
منطقه آثار منفی گسترده ای دربردارد و از همین رو وزارت امور خارجه کویت نیز به سیاست توسعه روابط با تمام کشورها ادامه خواهد داد. عربستان پیش از این امکان هرگونه میانجی گری میان ریاض با دوحه را رد کرده بود. عربستان به همراه امارات، بحرین، مصر، دولت شرق لیبی،جزایر مالدیو و رئیس جمهور فراری و مستعفی یمن روابط سیاسی خود را با قطر قطع کردند. اظهارات منتسب به شیخ تمیم بن حمد ...
امارات، قطر را به تشدید اقدامات تهدید کرد
محدودیت های جدید پیش نرود. صبح روز دوشنبه چهار کشور عربی اعم از عربستان، مصر، امارات و بحرین قطع روابط دیپلماتیک خود با قطر به دلیل آنچه حمایت این کشور از تروریسم و پناه دادن به عناصر افراطی خوانده اند، اعلام کردند و به دنبال آن چند کشور دیگر نیز قطع روابط خود با دوحه را اعلام کردند و همه این کشورها پروازهای خود به مقصد قطر را تعلیق کرده و تمامی گذرگاه های مرزی با قطر را مسدود کردند. ...
ترامپ در مورد قطر تغییر موضع داد
و دانا شل اسمیت، سفیر آمریکا در دوحه در توییت خود گفت: دو کشور کارهای مشارکتی دارند. عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین روز دوشنبه به همراه چند کشور عربی دیگر تمامی روابط خود را با دوحه به اتهام حمایت قطر از تروریسم، قطع کردند.
قطع روابط سنگال و جیبوتی با قطر
.... بر همین اساس کشور جیبوتی نیز تصمیم گرفت که از امروز سطح روابط دیپلماتیک خود را با قطر را کاهش دهد. دولت جیبوتی با صدور بیانیه ای اعلام کرد: بعد از بررسی عمیق دلایل بحران در روابط میان عربستان، امارات، بحرین و مصر با قطر، تصمیم گرفتیم سطح روابط دیپلماتیک خود با دوحه را کاهش دهیم. در این بیانیه آمده است: این تصمیم در همبستگی با ائتلاف بین المللی مبارزه با تروریسم، افراطی ...
رایزنی های بن علوی با مقامات کویت درباره حل بحران حاشیه خلیج فارس
به مراحل بدتر کشیده نشود. الناصرگفت: کویت معتقداست که تشدید تنش در سطح منطقه آثار منفی گسترده ای دربردارد و از همین رو وزارت امور خارجه کویت نیز به سیاست توسعه روابط با تمام کشورها ادامه خواهد داد. عربستان پیش از این امکان هرگونه میانجی گری میان ریاض با دوحه را رد کرده بود. عربستان به همراه امارات، بحرین، مصر، دولت شرق لیبی،جزایر مالدیو و رئیس جمهور فراری و مستعفی یمن روابط سیاسی ...
غرب آسیا؛ تلاش ملت ها برای عبور از نظم امپریالیستی
فریده شریفی غرب آسیا از مهمترین کانون های منازعه در جهان بوده و شاید هیچ منطقه دیگری در جهان به این اندازه بحران ساز و تنش زا نبوده است. ریشه های منازعات در این منطقه راهبردی را می توان در اختلافات مرزی و سرزمینی، اختلافات قومی و تعارضات ایدئولوژیک، منابع طبیعی به ویژه نفت و گاز و دخالت قدرت های فرامنطقه ای ... فریده شریفی غرب آسیا از مهمترین کانون های منازعه در جهان بوده و شاید هیچ منطقه دیگری در جهان به این اندازه بحران ساز و تنش زا نبوده است. ریشه های منازعات در این منطقه راهبردی را می توان در اختلافات مرزی و سرزمینی، اختلافات قومی و تعارضات ایدئولوژیک، منابع طبیعی به ویژه نفت و گاز و دخالت قدرت های فرامنطقه ای دانست که هرکدام به تنهایی بر معادلات امنیتی منطقه تاثیر می گذارد، حال آن که در برخی از کشورهای منطقه، مجموعه این عوامل یا برخی از آن ها موجب منازعه و کشمکش با دیگر کشورها شده است. در دوران جنگ سرد توجه مفرط به سطح نظام جهانی و تاثیرات آن بر امنیت ملی موجب بی توجهی به ترتیبات منطقه ای و مزایای آن شده بود. اما با پایان این دوران و افزایش نقش چند جانبه گرایی، از این زمان به بعد، منطقه گرایی، ابعاد متعدد آن، از جمله امنیت، مورد توجه قرار گرفت. لذا اهمیت یافتن نقش ساز و کارهای چند جانبه و منطقه گرایی، توجه به سطح تحلیل منطقه ای و مشترک بودن تهدیدهای امنیتی در دوران پسا جنگ سرد را می توان مهمترین دلایل توجه به ترتیبات امنیتی دانست. در رهیافت جدید امنیتی، مشروعیت سیاسی، توانمندی های نظامی، استراتژیک و اقتصادی و ملاحظات دینی، قومی و مذهبی دخالت دارند. به عبارت دیگر غرب آسیا حوزه ای ژئوپلتیکی است که فرآیندهای جهانی شدن در بستر آن با هم برخورد کرده و معادله امنیتی ویژه و پیچیده ای را برای این منطقه رقم زده است. در این معادله پیچیده امنیتی، مولفه های متعددی تاثیر گذارند و با یک مولفه نمی توان آن ها را تبیین کرد. این مولفه ها در تعامل با یکدیگر هستند و به طور مجزا از هم عمل نمی کنند، بلکه همه آن ها با هم نزدیکی و پیوستگی عمیقی دارند. در معماری امنیتی جدید، تاکید بر شکل گیری دولت فراگیر در کشورهای بحران خیز، تلاش جمعی با مشارکت همه کشورها برای حل بحران ها و عدم ورود به ائتلاف های نظامی که بین دولت ها و ملت ها قرار می گیرند ضروری است. همچنین در این چارچوب، مبارزه با افراط گرایی و تروریسم بر مبنای توسعه یک استراتژی ضد تروریسم منطقه ای با حمایت بین المللی نقطه آغازین برای تعریف و تثبیت فرهنگ امنیت منطقه می باشد.به دلیل اینکه این مسئله همزمان امنیت دولت ها و ملت ها را به چالش می کشد و مشکل مشترک منطقه و جهان است. طراحی و برنامه ریزی یک چیدمان و معماری نوین برای منطقه یک ضرورت استراتژیک محسوب می شود. سرویس خارجی غرب آسیا منطقه ای استراتژیک غرب آسیا در حال حاضر از مناطق مهم و استراتژیک جهان محسوب می شود که از لحاظ جغرافیایی، منطقه ای میان دریای مدیترانه و خلیج فارس است وشامل ترکیه، سوریه، لبنان، فلسطین، عربستان، یمن، کویت، امارات متحده، عمان، ایران، مصر، سودان و بخشی از لیبی در قاره آفریقا می شود. این منطقه محل تلاقی سه قاره بزرگ آسیا، اروپا و آفریقا و مشتمل بر قلمروها و آبراه هایی است که در زمره پراهمیت ترین مناطق ژئواستراتژیک جهان می باشد. اهمیت استراتژیک و نظامی غرب آسیا به لحاظ مجاورت با دو اقیانوس اطلس و هند و وجود دریاهایی مانند دریای مدیترانه، دریای سرخ، دریای خزر، دریای سیاه و همچنین خلیج فارس، از دیرباز مورد توجه کانون های قدرت جهانی بوده است به علاوه وجود کانال ها و تنگه های استراتژیکی چون کانال سوئز، تنگه هرمز، تنگه های بسفر و داردانل، تنگه باب المندب و تنگه جبل الطارق نقش برجسته غرب آسیا را دو چندان کرده است. به همین منظور، تسلط بر این منطقه یکی از اصلی ترین منازعات دو ابرقدرت شوروی سابق و آمریکا در دوران جنگ سرد بود. در میان مناطق استراتژیک غرب آسیا، آبراه خلیج فارس و تنگه هرمز به لحاظ سوق الجیشی و ژئواستراتژیکی، یکی از 14 نقطه مهم جهان به شمار می رود و بنا به نظریه آلفرد ماهان دریاسالار آمریکایی، خلیج فارس هارتلند زمین بوده و تسلط بر آن تسلط بر جهان است. به علاوه، غرب آسیا در سیاست خارجی قدرت های بزرگ به خصوص آمریکا جایگاه مهمی داشته و آنها با به کار گرفتن سیاست های مختلف در دوره های مختلف) چه به صورت مستقیم یا غیرمستقیم درصدد تأمین منافع خود و مصادره تحولات این منطقه استراتژیک به نفع خود بوده اند. در واقع مرزهای مصنوعی امروزی در غرب آسیا، زاییده حضور قدرت های بیگانه در منطقه و ضعف عمومی حکومت هایی چون ایران و عثمانی در سال های منتهی به جنگ جهانی اول است. این نظم شکل گرفته پس از جنگ جهانی اول، زمینه را برای تنش در غرب آسیا فراهم نمود. تاسیس رژیم صهیونیستی را شاید بتوان اولین حاصل این نظم تلقی کرد. نظمی که به دلیل وجودحکومت های دست نشانده و ضعیف، آغاز بی نظمی ها در این منطقه شد. از دهه 1980 به بعد، دگرگونی هایی در ابعاد مختلف منطقه به وقوع پیوسته اند که از آن جمله می توان به جابجایی ثقل تنش ها از مرزهای رژیم صهیونیستی به خلیج فارس، گسترش جنگ های نیابتی و ظهور پیامدهای امنیتی فناوری ارتباطات در سطوح راهبردی اشاره کرد. آنچه که دست کم از لحاظ تاریخی درغرب آسیا، یک الگوی مسلط امنیت منطقه ای به شمار می رود، نظم منطقه ای رقابتی مبتنی بر واقع گرایی است. یک مجموعه امنیتی محدود نیز در این منطقه وجود دارد که ظاهراً بر خلاف روند مسلط واقع گرایانه، به سمت مشارکت و نهادسازی در تأمین امنیت منطقه ای حرکت کرده است. این مدل امنیتی شورای همکاری خلیج فارس است که طی سال های حیات خود نتوانسته به یک الگوی ترتیبات امنیت منطقه ای تبدیل شود. مهمترین دلیل این کاستی، تحت الشعاع قرار گرفتن شورا در اثر حضور و نقش پررنگ قدرت های فرامنطقه ای است. دومین دلیل عدم موفقیت الگوی مشارکتی شورای همکاری، برون گذاری مهمترین قدرت منطقه ای یعنی ایران از این شورا بوده است. گذری به پیشینه زمان بین جنگ جهانی اول تا آغاز جنگ جهانی دوم (1939 – 1918)، دورانی بسیار مهم برای غرب آسیا محسوب می شود به نحوی که پیامدهای آن هنوز بر این منطقه سایه افکنده است. غرب آسیا در این دوره شاهد رویش قارچ گونه سلطنت های خاندانی بود و این اتفاق نتیجه خواست و منافع حکومت های امپریالیستی اروپایی بود. آنها به این دلیل سیستم سلطنت مطلقه را در غرب آسیا پیاده کردند که فکر می کردند این سیستم می تواند در مراحل اولیه دولت – ملت سازی ثبات آفرین باشد. علاوه بر اینکه تداوم بهره مندی از منابع نفتی و ثروت های غرب آسیا عاملی بود که دولت های غربی به تشکیل حکومت های دست نشانده در قالب سلطنتی و پادشاهی مبادرت ورزند. وعده های نظم نوین روابط بین الملل که توسط وودرو ویلسون رئیس جمهور وقت آمریکا در 14 اصل مطرح گشت، انتظاراتی از حق تعیین سرنوشت ملی در کشورهای منطقه به وجود آورد. در عوض اعراب خود را از حق هرگونه اظهارنظری در زمینه آرایش اراضی تحت حکومت استعماری فرانسه و انگلیس محروم می دیدند. لذا در این دوره با وجود آنکه نخبگانی در منطقه با استعمارگران بریتانیایی و فرانسوی متحد شده و به عنوان واسطه از مزایای رژیم استعماری بهره می برند، با این حال جنبش های قدرتمند عمومی در تمام کشورهای غرب آسیا ظهور یافتند که متعهد به پایان دادن سلطه و اشغال استعمار برای رسیدن به استقلال ملی بودند. لذا پس از دهه 1930 بسیاری از کشورهای منطقه غرب آسیا علیه قیمومیت انگلیس و فرانسه به پا خواسته و با توجه به سلطه نظامی، سیاسی اروپا، شماری از روشنفکران به تبیین آرمان های ملی گرایانه پرداخته و با عقب نشینی استعمار، ملی گرایی فرصت ابراز وجود سیاسی به دست آورد و کشورهای جدیدی ایجاد شد. در این برهه زمانی با توجه به تضعیف عثمانی گرایی در منطقه، سیاست عرب گرایی تحت تأثیر جمال عبدالناصر در منطقه شدت گرفت. گرچه ناصر در پی احیای هویت جهان عرب بود، اما در عمل سیاست عربی وی باعث شد تا نفوذ امپریالیستی غرب در منطقه جای خود را به هژمونی مصر بدهد. لذا در برابر این تهدید، آمریکا پیمان بغداد را برای رفع تهدیدات ایجاد کرد. این پیمان، اعراب را در مهار کردن کمونیسم به ترکیه و ایران پیوند می زد. این در حالی بود که عبدالناصر، کشورهای غربی و اسرائیل را تهدید اصلی می دانست و برای ایران و ترکیه در جهان عرب نقشی قائل نبود و به جای آن دنبال تحقق یک پیمان امنیت جمعی عربی بود. به این ترتیب با وجود حکام عرب اقتدارگرا، فاسد و سرکوبگر، امیدی به بهبود وضعیت کشورهای عربی این منطقه نبود و این حاکمان تلاش می کردند تا از طریق الگوهای مبتنی بر اقتدارگرایی امنیتی ، موقعیت خود را تثبیت کنند. با شکست ناسیونالیسم عربی عبدالناصر و کشورهای متحد، توازن قدرت، سرنوشت فلسطین و جایگاه اسرائیل به عنوان یک کانون قدرت نظامی در منطقه و جهان دچار تغییر شده و صلح اعراب را در کمپ دیوید به همراه داشت. این اقدام که با وساطت جیمی کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا، میان انور سادات و مناخیم بگین برقرار شد، نتوانست به بحران غرب آسیا خاتمه دهد. در این دهه با توجه به شکست آمریکا در جنگ ویتنام، تحت تأثیر سیاست دو ستونی نیکسون ، ایران و عربستان با حمایت آمریکا به دنبال تنش زدایی و تأمین امنیت منطقه غرب آسیا بودند، اما با پیروزی انقلاب اسلامی ایران وضعیت متفاوتی در دنیا نسبت به گذشته ترسیم شد. تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، مهم ترین مسئله برای آمریکا استفاده حداکثری از نفت و گاز غرب آسیا بوده است. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و درپی آن رشد اسلام سیاسی در منطقه، نگرانی های آمریکا درباره ظهور و قدرت یافتن یک رقیب ایدئولوژیک افزایش یافت. آرنولد توین بی ، متفکر انگلیسی در سال 1945 یعنی اواخر جنگ دوم جهانی گفته بود اگر اسلام بیدار شود، غرب باید بداند که روزگار بسیار سختی خواهد داشت. پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره)، تأثیرات مهمی بر منطقه غرب آسیا گذاشت که عبارتند از: تبدیل جریانات اسلامگرای غرب آسیا به بازیگران مهم در جامعه مدنی جهان عرب، شکل گیری گفتمان و هویت اسلامی در مقابل گفتمان های مسلط شامل ناسیونالیسم و غرب گرایی، شکل دهی الگوی جدید نظام سیاسی با رویکرد استقلال طلبانه و تأکید بر دوری از سلطه شرق و غرب، تقویت موج مقاومت مردمی در حمایت از آرمان فلسطین و مقابله با اسرائیل. نقش آمریکا ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم در سال 1941 و تأسیس پایگاه در بخش هایی از غرب آسیا به عنوان یک قدرت بزرگ جدید با سابقه ضد استعماری که به نظر نمی رسید جاه طلبی امپریالیستی فرانسه و انگلیس را داشته باشد، مورد استقبال بسیاری از کشورها قرار گرفت. لذا هنگامی که ایالات متحده بعد از جنگ به سرعت نیروهایش را از کشورهای غرب آسیا خارج کرد، این دیدگاه مثبت تقویت شد. پس از جنگ جهانی دوم که شالوده نظام چند قطبی از میان رفت، نظام دو قطبی بر سیستم بین المللی حاکم شد. این نظام دو قطبی تحت رهبری لیبرالیسم آمریکا و سوسیالیسم شوروی مستقر گشته و با توجه به قرار داشتن اغلب کشورهای عمده اروپایی مانند فرانسه، انگلستان و آلمان غربی در جرگه بلوک غرب و همچنین نگرانی فزاینده این کشورها از تهدید کمونیسم، همکاری و همراهی اروپایی ها با آمریکا به ویژه در مسائل امنیتی در حد بالایی قرار گرفت. علاوه بر این، کشورهای کوچک نیز برای تأمین منافع خود ناگزیر به یکی از این دو قطب پیوسته و هر تغییر و تحولی در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی را تنها در سایه پشتیبانی یکی از این دو قطب محقق دانسته و هیچ کشوری خارج از این محدوده امکان فعالیت نداشت. از سوی دیگر با توجه به تب ملی گرایی در بین کشورهای غرب آسیا، سیاست شوروی نیز بر این فرض استوار بود که توده های مردم منطقه که تحت سلطه استعمار قرار داشتند، امپریالیسم را وادار به عقب نشینی از مواضع خود کرده و در نهایت راه سقوط سرمایه داری فراهم خواهد شد که این فرصت خوبی خواهد بود تا کنترل نهضت های غیر مذهبی و ملی گرا را در منطقه به دست گیرد. با توجه به این وضعیت، در سراسر دهه 1950، انگلیس و آمریکا به دنبال راه های مهار گسترش اهداف کمونیسم در خاورمیانه بودند. کشورهای غرب آسیا که یکی وابسته به شرق و دیگری دنباله رو غرب بود، بارها تا مرز جنگ تمام عیار پیش رفته و سلطه روح میلیتاریستی بر جهان به ویژه در غرب آسیا باعث شد تا درآمدهای حاصل از فروش نفت، صرف خرید اسلحه از آمریکا و شوروی شود. رقابت این دو قدرت، خاورمیانه را با تحولات بسیاری روبه رو کرده و این منطقه به بحرانی ترین نقطه جهان تبدیل شد. به علاوه استقرار رژیم صهیونیستی با حمایت انگلیس و آمریکا و جنگ های تجاوزگرانه آن علیه اعراب نیز غرب آسیا را هرچه بیشتر درگیر بحران کرد. نظم سیاسی پس از جنگ سرد آمریکا در این موقعیت برای رسیدن به نظم و ثبات مورد نظر، از یک سو درصدد برتری بر همه کشورها و حل منازعات موجود در منطقه و ایجاد آشتی بین دولت های در حال منازعه بود و از سوی دیگر می کوشید تا دولت هایی را که کوششی برای منطبق کردن خود با سیاست ها و برنامه های این کشور صورت نمی دادند، در انزوا قرار داده و تأثیرگذاری آنها بر نظم و ثبات منطقه ای را محدود سازد. هدف اساسی آمریکا از این اقدام، حفظ امنیت اسرائیل و دفاع از کشورهای عربی مدافع خود برای تأمین نفت و ایجاد زمینه های ثبات در منطقه بود. از آنجایی که ثبات در منطقه نیازمند صلح بین اعراب، اسرائیل و عادی سازی روابط بین آنها و متوجه ساختن ذهن رهبران عرب به دشمن جدید به جای اسرائیل بود، ایران و عراق به عنوان دشمن مشترک آنها معرفی شده و برای تقابل با آن به سیاست مهار دوگانه روی آورند. کنار رفتن شوروی از صحنه با توجه به کنار رفتن شوروی از صحنه رقابت های بین المللی به عنوان رقیب اصلی آمریکا، نه تنها مخالف مهمی با این سیاست وجود نداشت، بلکه اجماع بین المللی را نیز به همراه داشت. این وضعیت از نظرآمریکا زمینه مساعد و مناسبی برای ایجاد نظم نوین منطقه ای مورد نظر به حساب می آمد. از این رو دولت آمریکا با جدیت تمام تلاش می کرد از طریق مذاکره و گفت و گو با دولت های منطقه و تحت فشار قراردادن دولت ها و گروه های مخالف روند صلح، طرح خاورمیانه جدید را تحقق بخشد. بر مبنای این طرح، سعی بر آن بود که نظمی جدید در غرب آسیا مستقر گردد که دولت ها و گروه های ناهماهنگ با منافع آمریکا به حاشیه رانده و منزوی شوند و با پذیرفته شدن اسرائیل به عنوان عضوی عادی در غرب آسیا، ثبات نسبی در منطقه برقرار گردد. اولین گام عملی در این زمینه تشکیل کنفرانس مادرید و امضای قرارداد اسلو میان اسرائیل و فلسطین بود. تحولات دهه 90 در پایان دهه 1990 و اوایل هزاره سوم میلادی، تحولاتی در منطقه به وقوع پیوست که نه تنها پیشرفت سیاست های آمریکا در غرب آسیا را متوقف ساخت، بلکه واقعیت هایی را به تصویر کشید که به رغم حمایت دولت ها، از وجود موانع جدی بر سر راه این سیاست ها خبر می داد. بی نتیجه ماندن مذاکراتی که در چارچوب کنفرانس اقتصادی غرب آسیا و شمال آفریقا با هدف عادی کردن روابط اقتصادی اسرائیل با کشورهای عرب و شکل دادن مناسبات اقتصادی جدید در منطقه صورت می گرفت، عدم پیشرفت مذاکرات سوریه و اسرائیل و در نتیجه عدم تحقق صلح بین اسرائیل با سوریه و لبنان و توقف گفت وگوهای فلسطین، اسرائیل و آغاز انتفاضه دوم در فلسطین در سال 2000 از جمله این تحولات بودند، تحولاتی که گاه مذاکرات و روند صلح را تا نقطه صفر تنزل دادند. در کنار تحولات منطقه غرب آسیا، در سطح بین المللی نیز تحولاتی رخ داد که تأثیر عمیقی بر سیاست های آمریکا به ویژه در منطقه غرب آسیا برجای گذاشت. حملات یازدهم سپتامبر 2001 به آمریکا، جان تازه ای به تصمیم گیرندگان سیاست خارجی آمریکا بخشید و منشأ تغییرات مهمی در جهان و غرب آسیا شد. مهم ترین تغییر آن بود که تا قبل از این واقعه، سیاست قدرت های بزرگ به ویژه ایالات متحده در این منطقه عمدتا مبتنی بر حفظ امنیت و انرژی بوده و به صورت غیر مستقیم، به واسطه دولت های منطقه به اجرا درمی آمد. اما این واقعه بستر حضور مستقیم و دسترسی آسان تر آمریکا در منطقه غرب آسیا را فراهم آورد. تاثیر حادثه 11 سپتامبر به دلیل وقوع حادثه 11 سپتامبر، غرب آسیا به کانون روابط و مرکز ثقل نظام بین الملل تبدیل شده و تصمیم سازان و سیاست پردازان ایالات متحده، با ایجاد پیوستگی و همبستگی بین اسلامگرایی و تروریسم، علاوه بر توسل به نیروی نظامی و قوه قهریه علیه تروریسم، درصدد اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از طریق مهندسی اجتماعی ، سیاسی و اصلاح دینی، مذهبی جوامع غرب آسیا به عنوان خاستگاه تروریسم بین المللی برآمدند. آمریکا به دنبال آن بود که خلیج فارس و غرب آسیا را به حوزه نفوذ انحصاری خود تبدیل کرده و از حضور جدی سایر قدرت های رقیب در منطقه جلوگیری کند. آمریکا که در طول دهه قبل می کوشید تا از طریق مذاکره و گفت وگو با دولت های منطقه، نظم و ترتیبات غرب آسیا را ایجاد و تثبیت کند، با حمله به افغانستان در سال 2002 و حمله به عراق در سال 2003، کوشید تمامی روندها در غرب آسیا را به زور متحول ساخته و پس از دست یابی به برخی از نتایج اولیه در سال 2004، شرایط را برای ارائه نقشه جدید در منطقه موسوم به طرح خاورمیانه بزرگ مناسب دید. این طرح مدعی نشر دموکراسی و آزادی در غرب آسیا و شمال آفریقا بود. دولت بوش و نومحافظه کاران بر اساس این طرح، برخلاف گفتار و کردار دولت های گذشته در آمریکا که همکاری و ائتلاف با دولت های اقتدار گرای منطقه را با استدلال حفظ ثبات در اولویت قرار می دادند و همواره حقوق بشر و دموکراسی را فدای منافع خود می کردند، تلاش کردند با اجرای این طرح، اهداف خود را در منطقه محقق سازند. در این طرح که دارای ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بود، آمریکا به دنبال اهدافی بود که مهم ترین آنها عبارتند از: فراهم کردن نفوذ اندیشه و فرهنگ غربی از طریق دموکراتیزه کردن جوامع اسلامی حتی با اجبار حکومت ها به اعمال دموکراسی، آزادی بیان، آزادی دینی، رعایت حقوق بشر،کنترل کامل و تضمین امنیت صدور نفت و انرژی خاورمیانه، حفظ بازار مصرف منطقه، تداوم بحران در غرب آسیا به منظور ادامه فروش تسلیحات، مدرن کردن جوامع اسلامی از طریق اشاعه فرهنگ غربی، به ویژه در میان نسل جوان و تضمین امنیت اسرائیل و مهار کشورهای غیر همسو با سیاست های واشنگتن. موانع موجود بر سر طرح خاورمیانه بزرگ با وجود تلاش ایالات متحده در اجرای طرح خاورمیانه بزرگ و برگزاری چندین انتخابات در سطح منطقه، مخالفان آمریکا در منطقه به پیروزی های قابل توجهی دست یافتند که این، بیانگر مخالفت افکار عمومی نسبت به حضور آمریکا و دولت های طرفدار آنها در منطقه بود. به عنوان مثال در مصر گروه اخوان المسلمین تعداد زیادی از کرسی های مجلس آن کشور را به دست آورد. در فلسطین، گروه حماس توانست با تکیه بر آرای مردم دولت را به دست بگیرد. به علاوه پیروزی مجاهدین افغان و تشکیل مجلس قانون گذاری اسلامی در افغانستان، پیروزی ائتلاف یکپارچه در انتخابات پارلمان عراق و روی کار آمدن دولت شیعی حامی ایران در این کشور، پیروزی اسلامگرایان شیعه در انتخابات شهرداری استان های شرقی عربستان و همچنین پیروزی حزب الله در انتخابات پارلمانی لبنان و مشارکت در دولت این کشور، تسلیم شدن گروه اکثریت 14 مارس وابسته به غرب در مقابل گروه اقلیت به رهبری حزب الله و تشکیل دولت وحدت ملی لبنان، پیروزی شیعیان بحرین در انتخابات پارلمانی و مسائلی از این قبیل باعث شد تا طرح خاورمیانه بزرگ با موانع بسیار جدی مواجه شده و حتی مشروعیت سیاسی برخی دولت های وابسته به آمریکا نیز زیر سؤال رفت. ایالات متحده آمریکا که بر خلاف راهبردهای اصلاحی خود به موفقیت چندانی در راستای افزایش نفوذ خود یا تضعیف رقبا و دشمنانش در غرب آسیا دست نیافته بود، روابط خود با متحدان دیرینه اش در منطقه را تقویت و با ابزارهای سیاسی، اقتصادی و نظامی در راستای حفظ نظم موجود در منطقه تلاش کرد. بی تفاوتی نسبت به ساختارهای اقتدارگرای عرب در منطقه از جمله عربستان سعودی، مصر، یمن و غیره، چشم پوشی از نقض حقوق بشر در این کشورها، تلاش برای دامن زدن به اختلافات میان موافقان و مخالفان آمریکا و ایجاد بلوکی برای مقابله با کشورهای مخالف آمریکا از مهم ترین سیاست های آمریکا در این دوره بوده و در این راستا آمریکا با افزایش فشارها بر جمهوری اسلامی به دنبال انزوای بیشتر ایران در غرب آسیا و تضعیف متحدانش بود. موضوعی که از راه های مختلفی همچون راه های اقتصادی و به بهانه های گوناگونی مثل برنامه هسته ای، حقوق بشر، حمایت از تروریسم و... تعقیب می شد استقرار نظم جدید پیروزی انقلاب اسلامی در غرب آسیا ، استقرار نظمی جدید مبتنی بر ارزش های دینی بود. جامعه ای که ارزش های غربی، آن را دچار بحران هویت کرده بود. رهبران ایران با انتقاد از دستاوردهای تمدن غیر دینی غرب، طرح پیشین نوسازی را آماج حمله های خود کردند و به تعبیر برخی صاحب نظران، این همان سیاست بازگشت به خویشتن است که اندیشمندان مسلمانی نظیر علی شریعتی آن را دنبال و تبلیغ می کردند. برای رسیدن به نظم مطلوب با ویژگی های ذکر شده اقداماتی لازم است. تضعیف دشمنان در منطقه گام اول است. جمهوری اسلامی ایران در راس محور مقاومت مهم ترین رقیب برای نظم مطلوب تلقی می شود. آمریکا و رژیم صهیونیستی به دنبال تثبیت نظم دلخواه خود با ضربه زدن به محور مقاومت هستند. مهم ترین گام، قطع رابطه ژئوپلتیک محور مقاومت است. این گام در کنار ایجاد تفرقه بین سنی و شیعه و تهاجم فرهنگی پیگیری می شود. در مقابل محور مقاومت سعی در ایجاد یک ائتلاف برای به بازی گرفتن بازیگران فروملی و فراملی و دولتی منطقه دارد تا به نحوی پازل تغییر منطقه را تکمیل نماید. قطع پیوند جغرافیایی محور مقاومت که ژئوپلتیک مقاومت را شکل داده است منجر به قطع ارتباط لجستیکی بین بازیگران محور مقاومت خواهند شد و از سوی دیگر نعل وارونه برای انتقال کانون درگیری از مرز رژیم صهیونیستی به مرز ایران است. قطع کانال تامین لجستیکی حزب الله لبنان از طریق قطع رابطه با سوریه رخ می دهد و اختلال در مسیرلجستیکی تهران، دمشق با ایجاد سدی در عراق اتفاق می افتد. این انقطاع جغرافیایی با ایجاد کمربند حائل کاملا عملیاتی می شود. کمربندی که ابتدا با تجزیه عراق و سپس سوریه ایجاد شده و منطقه غرب آسیا را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم خواهد کرد. ایجاد کشور کردی و همچنین عراق سنی محور اصلی آن خواهند بود که امروز نیز با حضور داعش اتفاق افتاده است. نظم مطلوب منطقه ای اگرچه به نام قوم و مذهب نامگذاری می شود، اما به نظر می آید رژیم صهیونیستی در بین ملت های منطقه دوستی ندارد پس بهترین راه برای تضمین و تثبیت امنیت رژیم صهیونیستی ضعف عمومی کشورهای منطقه است. یعنی هیچ کشوری نه قدرت تهدید رژیم صهیونیستی را داشته باشد و نه نظم نوین منطقه ای این فرصت را برای ایجاد قدرت تهدیدکننده صهیونیست ها فراهم نماید. کشورهایی که درگیر دغدغه حیات و امنیت باشند و قدرت هماوردی با رژیم صهیونیستی را نداشته باشند. خط کشی جدید منطقه با تفکر تخلیه منطقه از تجمیع منابع قدرت، به دنبال تجزیه منابع قدرت منطقه است. آب، انرژی و موقعیت جغرافیایی ابزارهایی برای قدرتمند شدن است. کشور عراق با زمین های حاصلخیز و همچنین بهره مندی از ذخایر انرژی یک ظرفیت برای به چالش طلبیدن رژیم صهیونیستی است. هدف از ایجاد سه کشور کردی، شیعه و سنی در عراق، تجزیه قومی و مذهبی صرف نیست. دجله و فرات دو منبع اساسی آب برای کشورهای عراق و سوریه هستند. این دو رودخانه از ترکیه و از مناطق کردنشین این کشور سرچشمه می گیرد. از سوی دیگر مناطق کردی فاقد موقعیت جغرافیایی مناسب و دسترسی به آب های آزاد هستند. این در کنار تمرکز منابع عمده انرژی عراق و همچنین ایران، کویت و عربستان در حاشیه خلیج فارس است. از این رو تجزیه منطقه به معنی تقسیم منابع قدرت است. منابعی که با حیات منطقه ارتباط پیدا می کند. از این رو تشکیل مناطق تجزیه شده زمینه وابستگی متقابل برای ادامه حیات را ایجاد می کند. تبدیل کشورهای قدرتمند و یا بالقوه قوی به مناطق کوچک محتاج به یکدیگر. یکی نفت دارد راه صدور ندارد و دیگری دریا دارد نفت و آب ندارد. تجزیه عراق دومینوی فروپاشی خط کشی های پیشین منطقه را در پی خواهد داشت و تشکیل کشور کردی زمینه را برای گسترش عمق راهبردی و فضای تنفس رژیم صهیونیستی فراهم می کند. چرا که صهیونیست ها نسبت به حضور در کردستان خوش بین هستند و براین مسئله نیز سرمایه گذاری کرده اند و تشکیل کردستان را فرصتی برای حضور در همسایگی کشورهای قدرتمند منطقه از جمله ایران می دانند. نظم مطلوب منطقه ای از دیدگاه کنشگران غرب آسیا سیاست ها و اهداف کنشگران در کلان موضوع های امنیت منطقه، معیار خوبی برای برآورد همگرایی یا واگرایی بین ایشان است. اگر دو کنشگر در تمام کلان موضوع ها با یکدیگر تفاهم و همگرایی داشته باشند، می توانند در یک جبهه امنیتی قرار بگیرند. اگر دو کنشگر در تمام کلان موضوع ها تعارض داشته باشند، به هیچ وجه قابلیت هم نشینی در یک قطب را نداشته و قطعاً در تقابل با هم قرار خواهند گرفت. بنا به تحلیل کارشناسان، کنشگران فعال و موثر بر ترتیبات امنیت منطقه ای در غرب آسیا طی سال های آینده به این شرح خواهند بود: * کنشگران دولتی منطقه ای: ایران، عربستان، ترکیه، مصر، عراق، قطر و رژیم نامشروع صهیونیستی * کنشگران دولتی فرامنطقه ای: آمریکا، انگلستان، فرانسه، روسیه * نهادها و سازمان های بین المللی و منطقه ای: سازمان ملل، شورای همکاری خلیج فارس، اتحادیه اروپا * کنشگران غیردولتی: گروه های فرقه گرای افراطی (داعش)، حکومت اقلیم کردستان و گروه های کردی می توان کنشگران فعال و اثرگذار دیگری همچون حزب الله لبنان را نیز نام برد، اما این کنشگر همسو با ایران فعالیت می کند و به نوعی در حوزه نفوذ ایران جای می گیرد. در این منطقه ژئوپلتیک و ژئو استراتژیک هر چه همگرایی ها بیشتر و واگرایی ها کمتر باشند، کنشگران با یکدیگر همسویی بیشتری خواهند داشت. بنابراین هر قطب امنیتی از مجموعه ای از کنشگران تشکیل می شود که در کلان موضوع های امنیتی، همگرایی بالایی دارند. زمانی می توان انتظار داشت که ترتیبات امنیتی پایداری بر منطقه حاکم شود که تمام کنشگران فعال در امنیت منطقه، از همگرایی و همسویی بالایی برخوردار باشند. در غیر این صورت، ترتیبات امنیتی محدود، بخشی و ناپایدار خواهد بود. ایران در مجموعه امنیتی منطقه غرب آسیا با رژیم صهیونیستی، آمریکا، انگلیس، فرانسه، عربستان و واگرایی زیادی داشته و در درجه بعدی با اتحادیه اروپا، قطر، و ترکیه اختلاف نظر دارد. عربستان سعودی فقط با ایران و روسیه واگرایی قابل توجهی دارد و با عراق و حکومت اقلیم اختلاف نظر دارد. ترکیه از همگرایی خوبی با کنشگران دیگر برخوردار است و فقط با ایران، عراق، روسیه و حکومت اقلیم کردستان اختلاف نظر جزیی دارد. چهار کنشگر فرامنطقه ای شامل آمریکا، انگلیس، فرانسه، اتحادیه اروپا، و دو کنشگر منطقه ای شامل رژیم صهیونیستی و ترکیه، در کنار هم یک مجموعه بسیار همگرا را تشکیل می دهند، به نحوی که هر کدام از آنان با تمام پنج کنشگر دیگر، همگرایی قوی دارند. قطر، ترکیه و عربستان نیز از سویی دیگر، مجموعه ای همگرا را تشکیل می دهند. بر پایه همگرایی ها و واگرایی های کنشگران در مورد کلان موضوع های امنیت منطقه ای، دو قطب بندی در منطقه ایجاد شده که عبارتند از قطب آمریکا شامل آمریکا، انگلیس، فرانسه، اتحادیه اروپا، رژیم صهیونیستی، ترکیه، عربستان، مصر، قطر و قطب ایران شامل ایران، روسیه، عراق ایران به دلیل مواضعش نسبت به حضور و نفوذ قدرت های فرامنطقه ای، امنیت رژیم صهیونیستی، رقابت تسلیحاتی، رقابت گفتمانی و جنبش های اجتماعی، و امنیت انرژی، تحت فشار کنشگران قطب آمریکا است. روسیه نیز در مسائل مربوط به حضور و نفوذ قدرت های فرامنطقه ای، رقابت گفتمانی و جنبش های اجتماعی و نهایتاً رقابت تسلیحاتی، با کنشگران دیگر تعارض دارد. ایران در کلان موضوع های امنیت منطقه، با بیشتر کنشگران جنبه واگرایی دارد. دولت مرکزی عراق اگرچه با ایران همگرایی خوبی دارد لیکن با آمریکا، انگلیس و اتحادیه اروپا هم مواضع نزدیکی دارد. با نزدیک تر شدن این کنشگر به ایران و روسیه و فاصله گرفتن از آمریکا و کنشگران غربی، می توان بیش از پیش به تقویت قطب ایران امیدوار بود. هم اکنون هیچ کنشگر دیگری مستعد ورود به قطب ایران نیست. ترکیه، قطر و اتحادیه اروپا سه کنشگر مهم هستند که واگرایی کمی با ایران دارند. می توان از واگرایی با این کنشگران کاست و اعتمادسازی را در دستور کار قرار داد. دست کم از این طریق، زمینه های تخاصم با سه کنشگر به فرصت های تعامل تبدیل خواهند شد. تروریسم تکفیری از جمله مهم ترین زمینه های همگرایی ایران با کنشگران دیگر است.تروریسم در کنار سه کلان موضوع دیگرِ رقابت گفتمانی، هویتی و جنبش های اجتماعی، ثبات سیاسی، اجتماعی دولت ها و آثار منطقه ای آن، و حضور و نفوذ قدرت های فرامنطقه ای در منطقه، از کلان موضوع های اثرگذار منطقه است. ایران می تواند در مسئله ثبات دولت ها و رقابت های گفتمانی هم نقش سازنده تری در منطقه ایفا کند که سبب همگرایی بیشتر با دیگران باشد. اگرچه زمینه های واگرایی در قطب آمریکا چندان پررنگ نیست، استفاده تاکتیکی از شکاف بین رقبا ممکن است. با این حال ایران باید به طرح های فریب رقبا توجه داشته باشد و هزینه های منطقه ای خود را به دقت مدیریت کند. یکی از راهبردهای رقبا، پراکنده کردن انرژی ایران در مسائل مختلف منطقه و در پی آن افزایش هزینه های ایران است. برای مثال بحران یمن می تواند هزینه مادی و معنوی بالایی برای ایران به همراه داشته باشد و واگرایی با کنشگران دیگران را افزایش دهد. دیپلماسی هوشیارانه ایران از ایران هراسی و شیعه هراسی خواهد کاست. مبارزه ایران با داعش، نه به عنوان جنگ شیعه و سنی که باید در چارچوب دغدغه های عام انسانی و حقوق بشر نمایانده شود. ایران با وانمایی گفتمان خود به عنوان یک گفتمان فرانژادی و فرامذهبی می تواند جامعه جهانی را با سهولت بیشتری با خود همراه کند. اعتمادسازی و تنش زدایی، لازمه دستیابی به الگوی امنیت منطقه ای مشارکتی است، و این امر با حفظ منافع و تکیه بر اصول انقلاب اسلامی از جمله گفتمان تقریبی امکان پذیر است. توصیه های راهبردی با توجه به مولفه های یاد شده، آینده خاورمیانه و نظم های سیاسی، امنیتی موجود در آن وضعیتی پیچیده تر خواهد یافت و مسیری پر فراز و نشیب و نامعلوم در پیش است. با این حال آنچه مشخص است کشورهایی خواهند توانست جایگاه منطقه ای خود را مستحکم سازند و از گردنه های پرچالش عبور کنند که با رویکرد منطقی و سیاست گذاری اصولی از تشدید بحران ها دوری گزینند و با کنار نهادن گزینه های تاریخ مصرف گذشته همچون تهاجم نظامی و لشکرکشی های پرهزینه مدیریت و کنترل بحران های منطقه را در دست گیرند. کاخ سفید نیز اکنون دریافته است که در تغییر ثقل راهبردی از غرب آسیا به شرق آسیا دچار اشتباه محاسباتی شده و با غافل گیری راهبردی در جنگ نیابتی خسارت های جبران ناپذیری به آمریکا تحمیل شده است. به همین دلیل به این نتیجه تلخ رسیده که ایران به سرعت در حال پر کردن خلأ قدرت در منطقه است. روسیه به منطقه غرب آسیا بازگشته است ، ترکیه و عربستان قربانی جنگ نیابتی می شوند، توازن راهبردی در منطقه تغییر کرده است و تداوم پیروزی های ائتلاف چهارگانه، رژیم صهیونیستی را نا امن تر می سازد و اما از نگاه جمهوری اسلامی ایران نیز عامل ایجاد تنگنای امنیتی غرب آسیا در دو بعد قرار می گیرد. بعد اول، حضور و مداخله کشورهای فرامنطقه ای است که به دلیل تعقیب منافع خود و اصطکاک منافع با کشورهای منطقه اوضاع امنیتی را پیچیده تر می کنند. اما در بعد دوم، بی کفایتی و خیانت خصوصا سران کشورهای به ظاهر مسلمان غرب آسیا است. اذعان، آموس یادلین رئیس پیشین اطلاعات ارتش اسرائیل به همکاری بین عربستان و اسرائیل علیه تهدیدات ایران، نامه صمیمانه محمد مرسی به شیمون پرز در اوج شروع بیداری اسلامی در مصر، و اذعان پرز مبنی بر اینکه عربستان امروز، اسرائیل را تهدیدی برای بقای خود نمی بیند، بلکه از بنیادگرایی اسلامی واهمه دارد و سرکوب مردم بحرین توسط رژیم آل خلیفه و موارد متعدد دیگر، در این بعد از تحلیل قرار می گیرد. در جایگاه مقابله با این دو بعد جمهوری اسلامی ایران باید ترکیبی از عوامل مادی و ذهنی را مدنظر قرار دهد. از یک سو در بعد مادی، توجه جدی به لزوم قوی شدن در زمینه های اقتصادی و استحکام سایر ابعاد اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مدنظر است. معیارهایی از قدرتمند شدن که وابستگی های اساسی به خارج را کاهش دهد. در بعد ذهنی نیز، تلاش نخبگان در تغییر ذهنیت غلط برخی از مردم منطقه از جنگ شیعه و سنی در دنیای اسلام است. تصوری که از سوی رسانه های مورد حمایت عربستان با عنوان تلاش ایران شیعی برای بازیابی قلمرو دوران صفوی و بالاتر از آن بازیابی قلمرو امپراتوری پارس مطرح گردیده است از این رو تا زمانی که نگاه تقابل شدید به خصوص از لحاظ ایدئولوژیکی وجود داشته باشد هرگونه تقویت امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی ایران با برداشت های ناصحیح القا می شود در معماری امنیتی جدید منطقه غرب آسیا، تلاش جمعی با مشارکت همه کشورها برای حل بحران ها و عدم ورود به ائتلاف های نظامی، همچنین مبارزه با افراط گرایی و تروریسم در راستای تامین امنیت منطقه ضروری است. چون این مسئله همزمان امنیت دولت ها و ملت ها را به چالش می کشد و مشکل مشترک منطقه و جهان است. نتیجه گیری تحولات شکل گرفته در منطقه استراتژیک غرب آسیا موجب بر هم خوردن نوعی نظم سنتی یا به عبارت دیگر واپسگرا در منطقه بود که سال ها با هدف تامین منافع قدرت های فرامنطقه ای، حیاتی لرزان داشت. به عنوان مثال سقوط دیکتاتورهای مصر و تونس به عنوان متحدان سنتی غرب، رژیم صهیونیستی و دولت های مرتجع عربی و سپس روی کار آمدن دولت های مردمسالار در این کشورها منجر به سقوط برخی کانون های تقابل منطقه ای با ایران شد. هر چند اتحاد سه گانه غربی، عربی، عبری توانست در کشوری چون مصر با کودتا مسیر بازگشت دیکتاتورها را هموار سازد. از سوی دیگر رسیدن توفان بیداری اسلامی به کشورهایی چون یمن و بحرین به معنای آشفته شدن خواب راحت سعودی ها به عنوان پاسبان واپسگرایی و منافع دولت های غربی در منطقه بود تا جایی که خیزش مردمی بحرین، سعودی ها را سراسیمه به فکر سرکوب کردن اکثریت معترض بحرینی انداخت و هواپیماهای آل سعود را برای بمباران قیام مردم یمن به این کشور گسیل داشت. سعودی ها که می کوشند در پی تجاوز نظامی به یمن به نوعی برای این اقدام خود مشروعیت سازی کنند و نهادی را بر مبنای الگوی ائتلاف تحت رهبری خود در این حمله برای تجارب بعدی پایه ریزی کنند و به تشکیل ارتش مشترک عربی امید بسته اند. این در حالی است که کشورهایی نظیر مصر و قطر حاضر به قرار دادن زمام چنین ارتشی به دست رهبران ریاض نیستند و به آن به چشم ابزاری برای اهداف محدود و مشخص می نگرند. برخی دولت ها همچون بغداد نیز اصولا قصد همسو شدن با ماجراجویی های آل سعود را در منطقه ندارند و به این ترتیب ناکارآمد بودن اتحادها و ائتلاف های عربی در اینجا نیز نمود خود را آشکار می سازد. اما شکل گیری گروه هایی چون داعش ، جبهه النصره ، جیش الاسلام و... که نسل تازه گروه های تروریستی می باشند و برخلاف القاعده مدعی کشورداری و تشکیل دولت هستند ، مهم ترین و تهدیدزاترین پدیده های آغاز هزاره سوم میلادی به شمار می روند که چهره غرب آسیا را در هم فشرده اند. به همین دلیل به جرات می توان گفت تنها کشوری که می تواند درآینده غرب آسیا و نظم های سیاسی، امنیتی موجود در آن نقش موثری داشته باشد و پازل امنیتی این منطقه حساس و مهم را با راهبردهای امنیتی و هوشیارانه خود چیدمان ساز ایران است. با در نظر گرفتن این ملاحظات که در پیچ و خم بحران های موجود در منطقه که غالبا تحمیلی و ساختگی هستند گرفتار نشود و بحران ها را هوشیارانه و مدبرانه مدیریت کند. منابع: 1- الهی، همایون، 1384، خلیج فارس و مسائل آن، تهران، نشر قومس. 2-خالدی، رشید، 1385، تجدید حیات امپراتوری، ترجمه محمود مهدوی فر و مهدی علی آبادی، تهران، ابرار معاصر. 3-دهقانی فیروزآبادی، سید جلال 1383، طرح خاورمیانه بزرگ و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره 25، پاییز. 4-زکریا، فرید، 1384، آینده آزادی، تهران، نشر نی. 5-سلیمانی، محمد باقر، 1379، بازیگران روند صلح خاورمیانه، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی. 6-صادقی، حسین، 1386، طرح خاورمیانه بزرگ، تهران، نشر میزان. 7-کامروا، کامران، 1388، خاورمیانه معاصر، ترجمه محمد باقر قالیباف و سید موسی پورموسوی، تهران، قومس. 8- واعظی، محمود و دیگران، 1387، سیاست خارجی قدرت های بزرگ و اصلاحات در خاورمیانه، تهران، پژوهشکده تحقیقات استراتژیک. 9- خبرگزاری فارس،1/4/1395 10- ماهنامه آینده پژوهی، 23/5/ ...
فریب دام گسترده شده برای قطر را نخوریم
حرا- روز دوشنبه پنجم ژوئن 2017 عربستان سعودی ،مصر، بحرین و امارات کلیه روابط دیپلماتیک خود با قطر را به بهانه حمایت این کشور از تروریسم و افراطی گرایی قطع کردند. به نظر می رسد قطع روابط (عربستان و سه کشور عربی دیگر) و بستن مرز های هوایی، دریایی و تنها راه زمینی از عربستان با قطر مقدمه ای برای منزوی کردن دوحه است. این احتمال وجود دارد که گام بعدی دخالت نظامی برای تغییر رژیم در قطر باشد. پس از سفر ...
3 بندر ایران آماده صادرات میوه و غذا به قطر از هفته آینده
آینده تکلیف صادرات به قطر مشخص خواهد شد که آنها چه مقدار درخواست محصولات غذایی و میوه و تره بار دارند تا تامین کنیم البته این ظرفیت وجود دارد که در صورت درخواست قطر، صادرات محصولات کشاورزی و غذایی را به این کشور از هفته آینده آغاز شود. وی با بیان اینکه در شرایط کنونی روزانه 40 تا 50 کانتینر میوه و تره بار به کشورهای حاشیه خلیج فارس به ویژه امارات صادر می شود ادامه داد: با این توانمندی و اعمال ...
همکاری پاکستان با هواپیمایی قطر برای انتقال مسافران به عربستان
: با توجه به اینکه عمره گزاران پاکستانی مقیم دوبی قرار بود با هواپیماهای قطرایرویز به جده بروند، آمار دقیقی از آنها نداریم اما در تلاشیم با همکاری سفارت پاکستان در قطر، جزئیات بیشتری از آمار مسافران پاکستانی مقیم قطر به مقصد جده به دست بیاوریم. گفتنی است فرودگاه حمد دوحه هاب پروازهای منطقه خلیج فارس، آفریقا و جنوب آسیا محسوب می شود و بر اساس اعلام وب سایت این فرودگاه، از ژانویه تا مارس (ابتدای دی ماه تا انتهای اسفند سال گذشته) طی سه ماه 9 میلیون و 800 هزار نفر از طریق این فرودگاه به مقاصد مختلف پرواز داشته اند. ...
درخواست جهانی برای استفاده از آسمان ایران
به گزارش ایسنا، با توجه به آنکه شرکت هواپیمایی قطر ایرویز در طول روز ده ها برنامه پروازی به مقصد بیش از 100 کشور جهان انجام می دهد، هواپیماهای این کشور در طول روز از حریم هوایی تعداد زیادی از همسایگان استفاده می کردند که با توجه به تصمیمات جدید ائتلاف عربی جدیدی که ضد دوحه شکل گرفته امکان تداوم استفاده از آن وجود ندارد. به دنبال این اتفاق یکی از اصلی ترین مقاصد محتمل ورود هواپیماهای ...
ترکیه در قطر نیروی نظامی مستقر می کند
به گزارش کرج رسا ، مقاماتی از حزب حاکم عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی ترکیه از تصمیم پارلمان این کشور برای تسریع در تصویب لایحه استقرار نظامیان این کشور در قطر خبر دادند. در این گزارش گفته شده است که به نظر می رسد این اقدام ترکیه در حمایت از قطر در برابر فشارهای عربستان، امارات، بحرین و مصر صورت می گیرد. گفتنی است پیشتر در اردیبهشت ماه سال جاری در پی جلسه کمیسیون امور خارجی ...
واکنش های بین المللی به حمله تروریستی تهران
ادامه مبارزه با تروریسم منصرف نمی کند. وزارت خارجه سوریه افزود: سوریه درباره پیامدهای ادامه حمایت های مالی و تسلیحاتی از گروه های تروریستی و ترویج تندروی و تفکر تکفیری بر امنیت و ثبات کشورهای منطقه و جهان به کشورهایی که پشت اینگونه اعمال قرار دارند، هشدار می دهد. امارات حملات تروریستی در تهران را محکوم کرد امارات عربی متحده اقدامات تروریستی امروز چهارشنبه در تهران ...
رایزنی قطر با ایران و ترکیه برای تهیه آب و غذا
پول نیوز - رویترز اعلام کرد که مسئولان قطری در حال مذاکره با ایران و ترکیه برای تهیه آب و غذا هستند. با گذشت دو روز از آن که بزرگترین تامین کنندگان قطر یعنی امارات متحده عربی و عربستان سعودی، روابط دیپلماتیک و تجاری خود را با این کشور وابسته به واردات قطع کردند، قطر در حال مذاکره با ایران و ترکیه برای تضمین تامین آب و غذا در بحبوحه نگرانی از کمبودهای احتمالی است. یک مقام ...
قطر به ژاپن برای تامین گاز طبیعی مایع اطمینان داد
...> تارنمای ژاپن تایمز تصریح کرده است که قطع رابطه عربستان و چند کشور دیگر با قطر یکی از منفی ترین تحولات در خاورمیانه در سال های اخیر به حساب می آید. عربستان، مصر، امارات و بحرین روز دوشنبه در یک اقدام مشترک با ادعای حمایت قطر از تروریسم و افراط گرایی روابط سیاسی خود را با دوحه قطع کردند و به دنبال آن گذرگاه های زمینی و هوایی و دریایی خود را بر روی این کشور بستند. قطع پروازهای بین این کشورها از دیگر اقدامات آنان علیه قطر است و دوحه نیز متقابلا پروازهای خود را به این کشورهای قطع کرده است. آساق**1597**انتشاردهنده:فرهاد راستی ...
بلومبرگ: دعوای آل سعود با قطر پیشینه ای 22 ساله و ریشه در گاز دارد
درآمد سرانه 130 هزار دلار در سال به ثروتمندترین کشور جهان و بزرگترین صادر کننده گاز طبیعی مایع در دنیا بدل شد. تمرکز قطر بر بازار گاز باعث شد که از زیر استیلای عربستان سعودی و دیگر همسایگان در شورای همکاری خلیج فارس بیرون بیاید. در همین راستا قطر روابط مستقل خود را با ایران، ایالات متحده که پایگاه نیروهایش در خاورمیانه را در آن کشور مستقر دارد و اخیرا روسیه بنا کرده است. امیر ...
طرد قطر، فرصت معدنی یا بحرانی زودگذر؟
جهانی شود مگر اینکه به مجرای دیگری برای وارد کردن نیازمندی های خود متوسل شود، با توجه به اینکه قطر کشوری وابسته به واردات است و تنها محصول عمده این کشور، گاز، نفت و محصولات پتروشیمی است. حدود نیمی از کل واردات غذای این کشور نیز از مرز زمینی با عربستان انجام می شود که اکنون بسته شده و گزارش هایی از هجوم مردم برای خرید نیازهای روزمره به گوش می رسد. قطر مرز مشترک زمینی با عربستان سعودی و مرز ...
واشنگتن از تصمیم 4 کشور عرب برای قطع رابطه با قطر خبر نداشت
...> وی افزود: قطر پیشرفت های گسترده ای در مقابله با بودجه رسانی برای گروههای تروریستی داشته اما همچنان باید اقداماتی در این راستا انجام دهد. به گزارش ایرنا، عربستان، مصر، امارات و بحرین دو روز پیش در یک اقدام مشترک با ادعای حمایت قطر از تروریسم و افراط گرایی، روابط سیاسی خود را با دوحه قطع کردند و به دنبال آن گذرگاه های زمینی و هوایی و دریایی خود را بر روی این کشور بستند. قطع پروازهای بین این کشورها از دیگر اقدامات آنان علیه قطر است و دوحه نیز متقابلا پروازهای خود را به این کشورها قطع کرده است. ...
یگان های ارتش قطر ائتلاف سعودی را ترک کردند
ارتش قطر در این ائتلاف را متوقف کرده است. کشورهای عربستان، بحرین، مصرائتلاف و امارات روز دوشنبه طی بیانیه هایی جداگانه قطع تمام روابط دیپلماتیک و ارتباط های زمینی و هوایی خود را با کشور قطر به علت آنچه حمایت دوحه از تروریسم و دخالت در امور دیگر کشورها نامیده اند، اعلام کردند. همچنین پس از این اقدام عربستان، مصر، امارات، و بحرین، دولت های مالدیو، لیبی، و دولت غیرقانونی و فراری یمن نیز اعلام کردند که روابط خود را با قطر را قطع کرده اند. ...
ترکیه به دنبال اعزام ارتش به قطر
عربستان سعودی، امارات، بحرین و مصر، رابطه با قطر را قطع کرده اند و تحریم های اقتصادی سیاسی را علیه این کشور اعمال کرده اند رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه گفته است که به دنبال ارتقاء سطح روابط با ترکیه است. 4 کشور مرزهای خود را به روی قطری ها و وسایل حمل و نقل قطر بسته اند و شهروندان قطری را نیز از کشورهای خود اخراج کرده اند. قطر همپیمان ترکیه است و هر دو کشور حامی اسلام سیاسی ...
اردن سطح روابط با قطر را کاهش داد
همچنین با لغو مجوز شبکه قطری الجزیره، دفتر این شبکه در امان را تعطیل کرد. محمد مومنی، وزیر اطلاع رسانی و سخنگوی دولت اردن با صدور بیانیه ای اعلام کرد، بعد از بررسی دلایل بحران در روابط مصر، سعودی، امارات و بحرین با قطر، دولت امان تصمیم گرفته سطح روابط دیپلماتیک خود را با قطر کاهش دهد و مجوز فعالیت دفتر شبکه الجزیره در این کشور را لغو کند. بر اساس گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس ...
عربستان پس از شکست در یمن به دنبال عرض اندام در قطر است
... گزینه های قطر برای شکستن انزوا اما قطع روابط دیپلماتیک عربستان، امارات، مصر و بحرین با قطر و تحریم زمینی، هوایی و دریایی آن در حالی است که قطر گزینه های متعددی دارد که کمک می کند این انزوا را بشکند از جمله اینکه می تواند از ایران، روسیه و ترکیه و سایر کشورها کمک بگیرد. به هر حال قطر اکنون به طور مستقیم هدف قرار گرفته است همانطور که عراق، سوریه، یمن، لیبی، فلسطین و دیگران ...
قطر: عربستان و امارات کنوانسیون های حقوق بشری را نقض کرده اند
المللی و کنوانسیون های حقوق بشری، رسیده ایم که تنها اتباع قطری را دربر نمی گیرد بلکه شهروندان کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را نیز شامل می شود. وی افزود که از دانشجویان قطری در عربستان، امارات و بحرین خواسته شده است تا بدون تکمیل دوره تحصیلی خود هر چه سریع تر این کشورها را ترک کنند. صبح روز دوشنبه چهار کشور عربی اعم از عربستان، مصر، امارات و بحرین قطع روابط دیپلماتیک خود ...
مهلت 5 روزه اردن به سفیر قطر برای ترک این کشور
سطح روابط دیپلماتیکش با قطر مطلع شده است و این امر طبق عرف دیپلماتیک به این معناست که سفیر باید طی کمتر از پنج روز این کشور را ترک کند. این در حالی است که محمد المومنی سخنگوی دولت اردن، شب گذشته اعلام کرد که در پی قطع رابطه عربستان و دیگر کشورها با قطر، این کشور نیز سطح روابط خود با دوحه را کاهش می دهد. اردن همچنین دفتر شبکه الجزیره ، وابسته به حکومت قطر، در این کشور را بسته ...
بحران قطر و هوشیاری ایران
پروازی بدون توجه به ابزارهای مورد نیاز بیداد می کند و چنگ و دندان نشان دادن الگوی سلاطین شده است. تب تندی که شاهد آن هستیم نتیجه سرکشی کشوری کوچک با داشته های اقتصادی بی شمار است؛ کشوری که در سرتا سر جهان دارای سهام بوده و خود را مستحق بیشتر از آنچه که هست می داند. دخالت در سوریه، لیبی، مصر و عراق بخشی از فعالیت های او هستند و این امروز برای برادر بزرگتر( عربستان) هیچ خوشایند نیست. قطر از ...
آیا مراودات 114 میلیون دلاری ایران و قطر متحول می شود؟
وجود دارد. در حقیقت، محاصره اقتصادی قطر توسط چهار کشور عربستان، امارات، مصر و بحرین در حالی همچنان ادامه داد که ارتباط زمینی این کشور منحصر به ارتباط با عربستان بوده و در حوزه حمل ونقل دریایی نیز کاملاً به امارات وابسته بوده است. بر این اساس با قطع ارتباط اقتصادی عربستان و امارات با قطر، عبور روزانه نزدیک به 600 تا 800 کامیون از مرز زمینی این دو کشور مختل و حمل ونقل دریایی کالا از امارات به ...
بحران قطر به جام جهانی فوتبال 2022 رسید/ نگرانی فدراسیون آلمان
به گزارش گلستان ما به نقل از گاردین، قطع رابطه دیپلماتیک برخی از کشورهای عربی با دوحه، امکان میزبانی قطر برای جام جهانی فوتبال 2022 را مورد تردید قرار داده است. گفتنی است دوشنبه صبح عربستان، بحرین، امارات و مصر به اتهام حمایت قطر از گروه های اسلامی حماس و اخوان المسلمین، رابطه دیپلماتیک خود را با این کشور قطع کردند. به این ترتیب عربستان تنها مرز خاکی با قطر را مسدود کرد و دیگر کشورهای ...
بحران منطقه، دیپلماسی ایران- دیاکو حسینی*
... دوم؛ قطر با زخم خوردن از عربستان سعودی باید آموخته باشد که تاکنون در مسیر نادرستی در برابر جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته بود و اکنون فرصت یافته است که اراده اصیل جمهوری اسلامی ایران را در همکاری های منطقه ای و گفت وگوهای مبتنی بر منافع و احترام متقابل آزمایش کند. دوحه از همین امروز می تواند مطمئن باشد که بازنگری اصولی و واقع بینانه دیپلماسی این کشور در قبال ایران با استقبال تهران ...
ظریف در سفری از پیش اعلام نشده وارد ترکیه شد
دوشنبه کشورهای بحرین، امارات متحده عربی و مصر با هدایت عربستان روابط خود دیپلماتیک و اقتصادی خود با قطر را قطع کردند. این اقدام با همراهی کشورهای کوچک تر عربی هم همراه شد. همزمان، رویترز به نقل از یک مقام قطری اعلام کرد که این کشور برای تامین آب و غذای مورد نیاز خود با ایران و ترکیه گفتگو کرده است. سفر ظریف به آنکارا اندکی پس از حملات تروریستی داعش به تهران انجام می شود. هفته ...
تاثیر مناقشه قطر بر بازار انرژی
قطع روابط چند کشور عربی از جمله عربستان، مصر، امارات و بحرین با قطر در بازار انرژی جهان تاثیرات و تبعاتی خواهد داشت. بازار جهانی نفت در روز نخستی که این خبر اعلام شد با افزایش قیمت نفت خام مواجه گشت اما در دو روز گذشته، قیمت ها روند کاهشی به خود گرفت. مناقشه چند کشور عربی با قطر موجب خواهد شد تا در کوتاه مدت، نوساناتی را در قیمت های نفت و گاز شاهد باشیم، اما اگر این مناقشه تداوم پیدا کند با ...
اختلاف میان کشورهای عربی تاثیری بر توافق اوپک ندارد
به گزارش رویترز، الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه اعلام کرد: در روزهای آینده ماه ژوئن در آستانه، پایتخت قزاقستان، با خالد الفالح، وزیر انرژی، صنایع و منابع معدنی عربستان، دیدار می کند . وی همچنین اعلام کرد با وجود تنش دیپلماتیک میان برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، توافق نفتی میان کشورهای عضو و غیرعضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) باید به قوت خود باقی بماند . وزیر انرژی روسیه گفت: توافق کاهش عرضه نفت باید همچنان محقق شود و هیچ موضوعی به آن آسیب نمی رساند . نواک همچنین اعلام کرد که روسیه برای بحث درباره بحران روابط قطر و چند کشور عربی، خواهان نشست اضطراری با اوپک نیست.عصام الرزوق، وزیر نفت کویت هم اعلام کرد که با وجود تنش دیپلماتیک اخیر میان کشورهای عربی، قطر همچنان به توافق کاهش تولید نف ...
