، پارسی و پارسی را معادل ایرانی می گیرد. این در حالی است که شاعران بزرگ ما هر دو اصطلاح را به معنی هم به کار می برده اند: وقتی ناصر خسرو می گوید: من آنم که در پای خوکان نریزم مر این قیمتی دُرّ لفظ دری را منظور او از دری همان واژگانی است که با آنان شعر می سروده و نثر می نوشته یعنی همان زبان پارسی که در سفرنامه و اشعار او برجای مانده است. ...
خانه
