خانه
سایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
موشکافی اسرار Game Of Thrones: آزور آهای کیست؟ (1)
بی پایانِ دیگری در راه است قطعا سوال اصلی تان بعد از خواندن تمام این نوشته ها چیزی نیست جز این که ما چرا باید به چنین قصه هایی از تاریخ چند صد سال قبل اهمیت دهیم؟ . موضوع این است که شب بی پایان فقط همان یک بار رخ نداده و بر اساس بسیاری از دیالوگ ها و نوشته ها اطمینان داریم که چیزی به وقوع دوباره اش نمانده است. پس پیش از این که به سراغ بررسی پروتاگونیست های پایان بخش این ...
ترانه ها و آهنگ های نوروزی، از روزگار کهن تا امروز
نوروز در سی دی مجزایی در کنار سی دی نینوا منتشر می شود. علیزاده در این قطعه غم درونی خودش را در مقابل شادی اجتماعی می بیند و ترکیب متناقض آن را به زبان موسیقی درمی آورد. * علیزاده در سال 1369 نیز سرپرستی آهنگسازی آلبومی به نام نوروز را با صدای شهرام ناظری بر عهده گرفت. این آلبوم نخستین بار در شهر کلن به روی صحنه رفت و پنج سال بعد به صورت آلبوم منتشر شد. * محمدرضا شجریان نیز ...
رابطه سرگرمی و امنیت ملی در ایران (2)
...؛ 17 میلیون تومان در سال 76 رقم کمی نبود. گفتم: تنها چیزی که الان به عقل من می رسد این است که فریبرز عرب نیا را بگذارم جای نقش لیلا و نیکی کریمی را هم بگذارم در نقش همسر کارگردان و منشی صحنه علی حاتمی. یک هفته بعد- یعنی 17 آبان0 فیلم برداری را شروع کردیم در حالی که سی صفحه سناریو داشتیم! ولی آن خط اصلی قبلی را در همین سناریوی جدید هم نوشتیم. شب ها سناریو می نوشتم، صبح ها به حسن دوست سر می ...
فرار از زندان 2 قصه اسارت خودساخته آدمی است
دولتی از هنرمند صورت می گیرد. در تئاتر این نداشتن ها هم برای دولتی ها و هم برای مسئولان تئاتری تبدیل به عادت شده اما آیا دغدغه های مالی مختلف برای هنرمندان تئاتر و خانواده هایشان نیز تبدیل به یک عادت همیشگی می شود؟ به نظرم می رسد که باید این دیالیزی رو به موت را با خونی تازه نجات داد. عبدالله زاده در پایان درباره دیگر فعالیت هایش در سال 95 گفت: بعد از نمایش فرار از زندان 2 از 19 اردیبهشت ...
تأملی بر سیاست فرهنگی آیت الله خامنه ای
به گزارش مشرق، دغدغه ها و نگرانی های حضرت آیت الله خامنه ای نسبت به عرصه ی فرهنگ و هنر، نه امر جدید و تازه ای است و نه امری عارضی، مناسبتی و نمایشی. این موضوع در کلام خود ایشان نیز به روشن ترین وجه بیان شده است.سخنرانی حضرت آیت الله خامنه ای در روز اول فروردین – که همه ساله به مناسبت و مناسکی [...] به گزارش مشرق ، دغدغه ها و نگرانی های حضرت آیت الله خامنه ای نسبت به عرصه ی فرهنگ و هنر، نه امر جدید و تازه ای است و نه امری عارضی، مناسبتی و نمایشی. این موضوع در کلام خود ایشان نیز به روشن ترین وجه بیان شده است.سخنرانی حضرت آیت الله خامنه ای در روز اول فروردین – که همه ساله به مناسبت و مناسکی ملی برای طرح برخی از مباحث کلیدی و سیاست های کلان جمهوری اسلامی تبدیل شده است – امسال اگرچه عمدتاً معطوف به مسائل حوزه ی سیاست و اقتصاد بود، اما در بخش پایانی اشارات صریح و مهمی به حوزه ی فرهنگ هم داشت که البته کمتر بازتاب پیدا کرد. از این رو شایسته است این بخش از سخنان نیز مورد تحلیل و واکاوی قرار گیرد، خصوصا با توجه به این که در فرصت محدود این سخنرانی، مباحث حوزه ی فرهنگ مجال شرح و بسط نیافت و چه بسا بخش هایی از آن مباحث پرسش هایی نیز در برخی اذهان ایجاد کرده باشد که نیازمند تبیین و تفصیل است. مناسبت سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی و خصوصا اشاره به نام آن بزرگوار و فعالیت های او در همین سخنرانی در مقام پیش آهنگِ میدان فرهنگ و هنر انقلاب ، فرصتی است تا با مروری بر سخنان رهبر فرهیخته ی انقلاب در دیدارهای مکرّری که با اصحاب فرهنگ و هنر و مدیران فرهنگی و رسانه ای طیِ قریب به سه دهه رهبری جمهوری اسلامی داشته اند، به تبیینی از سیاستِ فرهنگیِ مدنظر ایشان، دست یابیم. طبعا تبیین ارائه شده در این نوشتار، به قدر بضاعتِ مزجات نویسنده و نیز مبتنی بر شناخت و برداشت اوست و لذا باب مطالعات، تبیین ها و نقدهای دیگر در این عرصه گشوده است. طرح بحث تأکیدات مکرر آیت الله خامنه ای بر ضرورت حمایت مقامات دولتی و مسئولین فرهنگی از هنرمندانِ مسلمانِ انقلابی، از جمله در سخنانِ اول فروردین امسال، ممکن است در برخی افراد چنین ذهنیتی ایجاد کند که ایشان صرفا با فعالیت یک طیف و جریان در عالم هنر موافق بوده، خواستار حذف هرگونه تکثر و تنوع فرهنگی و طرد دیگران هستند. به عبارت دیگر، پرسش این است که آیا دیدگاه ایشان مبتنی بر اجرای نوع خاصی از سیاست فرهنگی (Cultural policy) است که در ادبیات مطالعات فرهنگی تحت عنوان یکدست سازی و همگن سازی (Homogenization) از آن یاد می شود؟ آیا چنین برداشتی به واقع بر شخصیت و نگرش فرهنگی آیت الله خامنه ای منطبق است؟ پرسش دوم درباره ی اهمیت مفهوم پیش آهنگ و نیز مصداق های آن در عرصه ی فرهنگ و هنر انقلاب است که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی اخیر بدان اشاره کردند. شهید آوینی چگونه پیش آهنگی بود؟ در چه شرایطی به فعالیت فرهنگی و هنری مشغول بود؟ رابطه او با دستگاه های دولتی و نیز با ولایت و رهبری چگونه بود؟ پرسش سوم این است که با وجود بودجه های شایان توجهی که خارج از دستگاه های دولتی و از طریق نهادها و ارگان های مختلف مذهبی، رسانه ای و نظامی در عرصه فرهنگ هزینه می شود، چه ضرورتی دارد که رهبر انقلاب اینگونه از آبروی خود هزینه کنند و مصرانه از دستگاه های دولتی بخواهند که به مجموعه های خودجوش فرهنگی و هنرمندان انقلابی و حزب اللهی توجه کرده و از آنها حمایت کنند؟ از طرف دیگر، با توجه به اینکه انتقاد از کوتاهی ها و سهل انگاری ها در حوزه ی فرهنگ و مظلومیت فرهنگ ، وجه مشترک انتقادات رهبر انقلاب از چهار دولت دوران رهبری ایشان – با وجود تفاوت های سیاسی آنها – بوده است، چرا ایشان هنوز از دولت به مثابه ی یک نهاد قطع امید نکرده و از آن متوقع هستند؟ شاید پاسخ جامع و کامل به همه ی این پرسش ها در حدود این مقاله نگنجد. اما با توجه به اهمیت آنها تلاش خواهد شد تا به قدر ممکن به آنها پرداخته و پاسخ هایی ارائه شود. آیت الله خامنه ای و مسئله ی فرهنگ دغدغه ها و نگرانی های حضرت آیت الله خامنه ای نسبت به عرصه ی فرهنگ و هنر، نه امر جدید و تازه ای است و نه امری عارضی، مناسبتی و نمایشی. این موضوع در کلام خود ایشان نیز به روشن ترین وجه بیان شده است: در عرصه ی فرهنگ، بنده به معنای واقعیِ کلمه، احساس نگرانی می کنم و حقیقتاً دغدغه دارم. این دغدغه از آن دغدغه هایی است که آدمی به خاطر آن، گاهی ممکن است نصفِ شب هم از خواب بیدار شود و به درگاه پروردگار تضرّع کند. من چنین دغدغه ای دارم. 1 در میان شخصیت های برجسته ی مذهبی و سیاسی و رهبران انقلاب، کمتر کسی را می شناسیم که فرهنگ و هنر برای آنها دغدغه و مسئله جدی بوده باشد. البته در دهه های اخیر عکس یادگاری گرفتن با هنرمندان، حضور نمایشی در مجامع هنری، و استفاده ی ابزاری از هنرمندان در تبلیغات انتخاباتی، میان اهل سیاست رایج شده است. اما کمتر کسی در میان سیاستمداران برجسته ی فعلی یافت می شود که همچون حضرت آیت الله خامنه ای سال ها قبل از آن که در جایگاه مناصب دولتی و حکومتی قرار گیرد و با چهره های برجسته ی شعر و ادب ایران مراوده داشته و با روشنفکران و نویسندگان شاخص کشور در ارتباط بوده باشد؛ حتی شعرا و نویسندگانی که چندان وجهه مذهبی نداشتند. خود ایشان در این خصوص گفته اند: بنده با هنرمندها از شکل های مختلف – بیشتر هنرمندهای عرصه ی شعر و ادبیات و قصه و این حرف ها – از دوران جوانی تا حالا زیاد سر و کار داشتم و لطافت و ظرافت روح این ها را می دانم. 2 این تشخص و ظرفیت فرهنگی، طبعاً آن زمان در میان علما و فضلایی که ملبس به لباس روحانیت بودند، بسیار نادر و کمیاب بود. و حتی امروزه هم هنوز چنین است. آشنایی و تسلط بر ادبیات کهن ایران، شاید در میان حوزویان چندان امر بی سابقه ای نباشد، اما حتی امروز هم در بین علما و فضلا به ندرت می توان کسانی را یافت که بر شعر و ادبیات معاصر ایران و جهان نیز تسلط داشته باشد و از تولستوی ها و شولخوف و هوگو گرفته تا بولگاکف و استاندال و امبرتو اکو رمان و داستان خوانده باشد. ایشان حتی در دوره ی رهبری نیز از پیگیری آثار و نوشته های نویسندگان و روشنفکران داخلی موسوم به دگراندیش غافل نبودند: من یک آدم بسته ی بی اعتنای به خواست ها و هدف های – به اصطلاح امروز – دگراندیشان یا دگراندیشانه نیستم. نه، اسلام این مقدار سعه ی صدر دارد که همه ی حرفها را گوش کند. 3 طبعاً با توجه به بافت های ریشه دار و نیرومند مذهبی و سنتی جامعه ی ما، قرار گرفتن چنین شخصیتی بر مسند عالی ترین مقام مذهبی و سیاسی کشور، یک فرصتِ تاریخیِ استثنایی برای رشد و شکوفایی فرهنگی ایجاد می کرد. و حقیقت این است که علی رغم همه ی نواقص و مشکلات و آسیب ها، نیم نگاهی به تحولات عرصه ی فرهنگ و هنر ایران طی سه دهه گذشته، شواهد گوناگونی از تحقق این رشد و شکوفایی در زمینه های مختلف را آشکار می کند. این سخن البته نه به معنی رضایت از وضع موجود است و نه مدعی تحقق همه ی اهداف و آرمان ها. در این زمینه پیش از هرکسی و بیش از هرکسی شخص رهبر انقلاب، منتقد و مطالبه گر بوده و هستند. شاید اگر نگاه ایشان نیز، مانند برخی مسئولان صرفاً کمّی و آماری بود، دستور می دادند گزارشی تهیه شود که مثلا در دوران رهبری ایشان چقدر تعداد کتاب ها و نشریات و فیلم ها و تئاتر ها و گالری ها و کنسرت ها و جشنواره ها و شبکه های رادیویی و تلویزیونی و کتابخانه ها و مدارس و دانشگاه ها و پژوهشگاه ها افزایش یافته است. و البته ناگفته نماند که تحقّق همین رشد و شکوفایی کمّی و تکثّر و تنوع فرهنگی در ذیل یک حکومت دینی و تحت زعامت یک فقیه یا عالم دینی، به تنهایی و به خودی ِخود، هم در تاریخ دین و هم در تاریخ هنر یک حادثه و پدیده است و در جای خود قابل مطالعه و تحلیل. آن بی آبرویی و روسیاهی که کلیسای کاتولیک با خفقان و انگیزاسیون و داغ و درفش خود طی دوره ی حاکمیت چندصدساله در اروپا برای مفهوم حکومت دینی به جا گذاشته بود، کار جمهوری اسلامی را در پایان قرن بیستم بسیار دشوار کرده و حتی ناممکن جلوه می نمود. اما آن قرون تاریک کجا و این تجربه ی درخشان و الهام بخش در جهان اسلام و تأثیرگذار در جهان کجا که تازه هنوز سه، چهار دهه هم بیشتر عمر ندارد. اما صرف نظر از نقش بی بدیل نهاد ولایت فقیه در تأمین امنیت کلی کشور، و نیز تأمین امنیت فعالیت های فرهنگی و اجتماعی و مهار نیروها و جریان های خودسر ، مروری بر بیانات ایشان در دیدارهای مکرر با اهالی فرهنگ و هنر و مدیران فرهنگی، آشکار کننده ی شواهدی از نقش فعال ایشان در گشایش فضای فرهنگی پس از جنگ و نیز توصیه به استفاده از هنرمندان از طیف های مختلف و آثار آنها است حتی برخی هنرمندان چپ گرا و مارکسیست که در دهه ی شصت به دلایلی زندانی بوده اند. به عنوان مثال ایشان در سال 1370 در دیدار اعضای گروه ادب و هنر رادیو می فرمایند: در خصوص معرفی مترجمان و کارهای آنها هم می توانید فعال باشید. ما ترجمه های خوب و مترجمان خیلی خوبی داریم؛ اینها چهره های معروفی هستند؛ هیچ اشکالی ندارد که کارهاشان معرفی بشود. مثلاً به آذین و محمّد قاضی مترجمان خوبی هستند؛ چه عیبی دارد که ما ترجمه های اینها را معرفی کنیم؟ مشکلی در کار به آذین وجود ندارد؛ او از خیلی از نویسندگان و مترجمانی که الان هستند، بهتر است. به آذین مترجمی بسیار قوی است؛ به نظر من او از قاضی هم چیره دست تر است. شعرایی از این قبیل هم هستند؛ مثلاً در شعر، عِدل به آذین، ابتهاج است. ابتهاج شاعر خوبی است؛ شعر خوبی از او بخوانید؛ مانعی ندارد... شما باید آدم هایی داشته باشید که بنشینند مثلاً کار جمالزاده، هدایت، چوبک و ... را واقعاً نقد کنند و نقاط قوّت و ضعفش را بگویند .4 در همان سال و طی دیداری با مجمع هنرمندان و نویسندگان مسلمان – که از قضا در آن روزگار از حسین شریعتمداری و مهدی نصیری تا شهید آوینی و سیدمهدی شجاعی در آن عضو بوده اند – می فرمایند: رد کردن مطلق آن قدیمی ها (در عرصه هنر)، هیچ مصلحت نیست؛ برای خاطر این که اگر رد کردیم، دو اشکال بزرگ به وجود می آید: اولاً آنها سرمایه هایی دارند که متعلق به ماست و ما از آن سرمایه ها محروم می مانیم ... اشکال دوم این است که بالاخره عده یی می روند از این ها استفاده می کنند. این صحنه ی عظیم جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی است؛ فقط هم شما نیستید. کسانی پیدا می شوند، می روند به اینها ارزش می دهند، اینها را ترجیح می دهند، دودستگی به وجود می آورند، زیر چتر اختلافات خطی قایمشان می کنند ... باید هنرپیشه ها و هنرمندان خوب را به کار گرفت. 5 حتی آنگاه که ایشان توصیه ی مشخصی در جهت آفرینش گونه ی خاصی از آثار هنری – از جمله آثار دینی و انقلابی – دارند، بلافاصله یادآور می شوند که این توصیه ها به معنی الزام و اجبار نیست: البته هیچ الزام و اجباری وجود ندارد که این گونه عمل بشود یا نشود. کسانی که با نظرات من در این زمینه ها آشنا هستند، می دانند که بنده معتقد نیستم که هنر با بخشنامه و دستور و فرمان و حکم و این طور چیزها درست می شود. این از آن چیزهایی است که با حکم درست نمی شود؛ باید انگیزه وجود داشته باشد. 6 و به راستی آیا اگر رهبری دنبال یکدست سازی و همگن سازی فضای فرهنگی بوده و خواهان فعالیت تنها یک طیف و جریان هنری در کشور باشد، در دیدار با جمع گسترده ای از سینماگران کشورش – که از محمدرضا اصلانی و کیانوش عیاری و تهمینه میلانی در آن هست تا مجید مجیدی و ابراهیم حاتمی کیا و کمال تبریزی – چنین سخن می گوید: خواستم به سینماگران کشور احترام کنم؛ در واقع به سینمای کشور. من این نشست و انعکاس بیرونی این را به معنای تکریم هنر سینما و هنرمندان سینما تلقی کرده ام و دوست دارم این احساس در کشور گسترش پیدا کند و اهمیت سینما برای همه آشکار شود. هر کسی داعیه ای دارد، جهت گیری ای دارد و توقعی دارد؛ اما بالأخره همه بر این معنا اتفاق نظر داشته باشند که این هنرِ بسیار پیچیده و برجسته ی سینما، برای کشور یک ضرورت و یک نیاز است. 7 میدان نابرابر فرهنگ و اهمیّت سیاست فرهنگی با توجه به این مشی و بینش و تشخص فرهنگی، مشخص می گردد که توصیه ها و تأکیدهایی از قبیل آنچه در سخنرانی روز اول فروردین سال جاری توسط رهبر انقلاب مطرح شد، نه به منظور حذف و طرد دیگران، بلکه به قصد تبیین خط مشی های اساسی و یادآوری سیاست گذاری های کلان و نیز تذکر اولویت هایی است که گاه مدیران و مسئولان فرهنگی به دلیل استغراق در امور جاری روزمره از آن غافل می شوند. در واقع این توصیه ها و تأکیدات بیش از آنکه ماهیت سلبی داشته باشد، ماهیت ایجابی دارد. طبعا برای هر کشوری که در عرصه ی فرهنگ بودجه هایی هرینه می کند، مسئله سیاست فرهنگی اهمیت می یابد و لازم است اولویت ها و جهت گیری ها در صرف این هزینه ها مشخص شود. نابرابری های تاریخی و ساختاری در میدان فرهنگ یکی از شاخصه های اولویت سنجی در سیاست گذاری فرهنگی است. به عنوان مثال، کشوری که سال ها شاهد مناسبات تبعیض نژادی بوده و اکنون نیز با گرایش های نژادپرستانه مواجه است، طبعا تلاش می کند برای اصلاح نگرش های شهروندان و ایجاد زمینه ی همزیستی مسالمت آمیز میان نژادهای مختلف، از برنامه ها و آثاری که در راستای این سیاست ها هستند، حمایت بیشتری به عمل آورد. در میان رویدادها و تحولات تاریخ معاصر جهان، بدون تردید انقلاب اسلامی ایران و هشت سال دفاع مقدس از بزرگ ترین جلوه های ایستادگی و پیروزی ملت ها در برابر قدرت های جهانی به شمار می آیند. اما این انقلاب و دفاع، تنها مقاومت در برابر امپریالیسم و استعمار کهنه و نو، و یا مقاومت در برابر نظام سرمایه سالاری غرب و نظام کمونیستی شرق نبود. آنچه این انقلاب و دفاع را از دیگر نهضت ها و جنبش ها متمایز می کرد، تفاوت گفتمان حاکم بر آن، با گفتمان مسلط سکولار و تفکرات عصر روشنگری اروپا بود که دین را از متن جامعه حذف کرده و به کلی به حاشیه ها رانده بود. حکومت پهلوی طی پنجاه سال حاکمیت خود، چه با استفاده از چماق و چکمه رضاخانی و چه با مدرنیسم شهبانویی، به سرکوب سیستماتیک گفتمان دینی و اسلامی پرداخت. در مدرنیسم فرهنگی نظام پهلوی، هیچ جایی برای هنرمندان اسلام گرا نبود. همان گونه که در نظام آپارتاید آفریقای جنوبی، هیچ جایی برای هنرمندان سیاه پوست نبود. در نتیجه طی پنجاه سال بخش مهمی از جامعه از دست یابی به مهارت های بیانی و ابزارهای فرهنگی و هنری لازم برای بازنمایی فرهنگ و هویت خود در قالب رسانه های جدید بازماند. با پیروزی انقلاب اسلامی، تصور این بود که در عالم هنر یکسره آرمان ها و ارزش های اسلامی و انقلابی حاکم شود و دیگران به کلی از عرصه حذف شوند. همان طور که مثلا پس از انقلابِ سکولار فرانسه، دستِ مذهب از ساحت های مختلف اجتماعی و فرهنگی به کلی قطع شد. یا آنگونه که پس از انقلاب اکتبر روسیه دست طبقه اشراف و بورژواها قطع شد. اما برخلاف انتظار و ادعاهای بسیاری که مطرح شده، پس از انقلاب جریان های مدرنیستی و گفتمان های سکولار در عالم هنر ادامه یافت. از این نظر انقلاب اسلامی در قبال جریان های فکری و فرهنگی مخالف خود، بسیار با تسامح و تساهل بیشتری رفتار کرد. در این قریب به چهار دهه ای که از انقلاب اسلامی می گذرد، آثار سینمایی و هنری فراوانی با بودجه های دولتی تولید شده و یا جوایز جشنواره های دولتی را برنده شده که لزوماً نسبتی با شعارهای اسلامی و آرمان های انقلابی نداشته است. از طرف دیگر، روند ظهور و بروز هنرمندانی از اقشار و طبقات مذهبی جامعه، به دلیل آن سابقه ی عملکرد حکومت پهلوی و نیز ذهنیت منفی رایج در این اقشار و دیگر موانع عرفی و اجتماعی، به کندی انجام شده است. مدیران فرهنگی نیز حوصله چندانی برای تربیت چنین نسل جدیدی نداشتند و برای پرکردن برنامه ها و گزارش ها و افزایش آمار تولید، طبعاً بیشتر سراغ حرفه ای ها می رفتند. بنابراین، ظاهرا حکومتی اسلامی در قدرت بود، اما اگر مفهوم دانش/قدرت فوکویی را مدنظر قرار دهیم، در سپهر فرهنگی و هنری معادلات قدرت به گونه ی دیگری بود. در چنین زمینه ی تاریخی و اجتماعی نابرابری است که توصیه ها و تأکیدهای رهبر انقلاب به مدیران فرهنگی جهت آغوش گشودن برای هنرمندان مسلمان و انقلابی معنا و مفهوم پیدا می کند، چرا که هنرمندانی که بخواهند هویت اسلامی و انقلابی خود را حفظ و ابراز کنند در چنین فضایی در جایگاه اقلیت قرار می گیرند. همانگونه که شهید آوینی و یاران او در دهه ی شصت در اقلیت بودند. باید توجه شود که مقصود نگارنده اینجا قضاوت اخلاقی در مورد هنرمندان نیست. تنها خداوند به عاقبت کار انسان ها آگاه است و از رستگاری و یا خسران نهایی آنها خبر دارد. بر اساس نصوص اخلاقی، ما نباید به استناد اعمال و ظواهر – یا به تعبیر رهبر انقلاب به دلیل نقص ظاهر – به تعییر دیگران پرداخته و خود را نزد خداوند برتر از آنها بدانیم.8 اما اینجا، سخن درباره ی حفظ و ابراز یک هویت فرهنگی است. سیاه پوستان در آفریقای جنوبی، آمریکا و یا اروپا، خود را برتر از سفیدپوستان نمی دانستند، اما خواهان فرصتی برای بازنمایی هویت های نادیده انگاشته و بازگویی تاریخ های ناگفته خویش بودند. اما تبعیض اجتماعی و نژادپرستی نهادینه شده در ساختار صنعت سینمای این کشورها، اجازه آموختن و رشد و ظهور و بروز به استعدادهای سیاهان نمی داد. حتی امروز هم از نوعی نژادپرستی پنهان در اعطای جوایز جشنواره های سینمایی سخن گفته می شود.9 پیش آهنگانِ غریبِ عرصه ی فرهنگ و هنر وضعیت فیلم سازان مسلمان و انقلابی در سال های پس از انقلاب نیز، بر خلاف آنچه ممکن است در نگاه اول تصور شود، شبیه چنین وضعیتی است. در واقع این فیلم سازان بخشی از جامعه را نمایندگی می کنند که در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس سهم بسیار بزرگی داشته است، اما متناسب با این سهم خود بازنمایی نشده است. حتی برخی فیلم سازانی که در ابتدا به قصد بازنمایی آرمان ها و خواسته های این بخش جامعه قدم در وادی سینما گذاشتند، بعدها به سراغ داستان ها و مضامینی رفتند که متناسب با ذائقه ی دیگر اقشار و گروه های جامعه بود. در چنین موقعیتی است که مفهوم پیشاهنگ در عرصه ی فرهنگ و هنر انقلاب اهمیت پیدا می کند؛ مجاهدانی که علی رغم همه ی سختی ها و موانع و مخالفت ها و تحقیرها، جسورانه گام در راه های نرفته می گذارند. دشواری کار امثال شهید آوینی البته تنها ناشی از غربت در بین اغیار نبود، بلکه او در روزگار خود حتی بین دوستان و مدیران فرهنگی نیز غریب بود. و چه بسا این غربت ویژگی ذاتی هر پیش آهنگ و پیشرو یی در عرصه ی فرهنگ و هنر باشد. در تاریخ چهارم آذرماه سال 1370 تعدادی از فیلم سازان مذهبی و انقلابی دیداری خصوصی با آیت الله خامنه ای داشته اند. از متن سخنان رهبر انقلاب در این دیدار، چنین بر می آید که این افراد نزد رهبر انقلاب به گله و شکایت از شهید سید مرتضی آوینی پرداخته اند که آن زمان در حوزه ی هنری فعالیت می کرد. آیت الله خامنه ای در پاسخ به یکی از این افراد فرموده اند: حالا شما آقای آوینی را مثال زدید – من بحثی ندارم – من آقای آوینی را هم خیلی بیشتر از شما نمی شناسم. من می خواهم شماها کوشش کنید، این اختلاف سلیقه هایی که در این زمینه ها دارید، عمده و جاگیر نشود؛ نه در فضای ذهن، و نه در فضای عمل. ممکن است دو نفر با همدیگر همکاری نکنند؛ اشکالی هم ندارد. شما می گویید من با آن آقا نمی توانم همکاری کنم؛ خیلی خوب، مانعی ندارد. بر روح هنرمند نمی شود تحمیل کرد که باید شما این جا همکاری کنید؛ لیکن نگذارید این اختلاف سلایق به تعارض و بگومگو برسد؛ این را واقعاً به عنوان یک اصل و یک شاخص در نظر داشته باشید. 10 داستان غربت شهید آوینی در صداو سیما در دهه ی شصت و اوایل دهه ی هفتاد را نیز بارها شنیده ایم. تا آنجا که یکی از مدیران ارشد وقت سازمان پس از اعتراض آن شهید به سانسور مجموعه مستند خنجر و شقایق در تلویزیون، نزد آیت الله خامنه ای می آید و عکس هایی از دوران دانشجویی شهید آوینی قبل از انقلاب را نزد ایشان می آورد تا به اصطلاح او را از چشم رهبری بیاندازد: یک وقت کسی پیش من آمد و از فردی در همین جمع شما -که من خیلی به او علاقه و ارادت داشتم و دارم- بدگویی کرد. بدگویی اش هم این بود که گفت: این فرد، قبل از انقلاب چنین و چنان بوده است و برای صحّت ادعایش، عکس هایی هم به من نشان داد. من به آن کس گفتم همین عکس ها و مدارک، دلیل است که ارادت من به این شخص، مضاعف شود. واقعاً هم خدا می داند که ارادتم مضاعف شد. به آن کس گفتم -حالا نمی خواهم خصوصیّات و جزئیّات را بگویم؛ و الّا همه تان تصدیق می کردید- : ارادت من مضاعف شد. این حرف هایی که تو می گویی، موجب می شود ارادت من به این شخص، بیشتر شود. این آدم آن طوری بوده و حالا این است!؟ 11 موضع انتقادی شهید آوینی در مورد سیاست های وزارت ارشاد در آن دوران و خصوصا سال های پس از جنگ را نیز در مقاله ی معروف تجدد یا تحجر؟ – که در سال 1370 منتشر شد – خوانده ایم. آنجا که این سید شهید در نقد سخنان وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی دقیقاً از همان دغدغه ها و نگرانی هایی سخن می گوید که آیت الله خامنه ای طی این سال ها و از جمله در سخنرانی نوروزی خود بدان اشاره داشته اند: اشتباه دیگر دوستان ما] در وزارت ارشاد [که ریشه در مرعوبیت آنها در برابر غرب دارد آن است که آنها افق حرکت انقلاب و شرایط آماده جهانی را در این عصر احیای معنویت و اضمحلال غرب نمی بینند و بالتبع هرگز برای وصول به این غایت تلاش نمی کنند. دگراندیشان و روشنفکران سکولار باید آزاد باشند، اما رشد و بالندگی نسل انقلاب نیز مواظبت می خواهد. دولت جمهوری اسلامی حقیقتا به شعار آزادی مطبوعات، نویسندگان و هنرمندان پایبندیِ اعتقادی دارد، اما دوستان خویش را از یاد برده است و اکنون مجموع سیاست های نظام اسلامی کار را به آنجا کشانده که نسل انقلاب در هنر و ادبیات احساس عدم امنیت و بیهودگی می کند. 12 همین برخوردهای دستگاه های دولتی و رسمی با پیشاهنگ هایی چون سیدمرتضی آوینی، موجب شد در اوایل دهه ی هفتاد رهبر انقلاب شخصا وارد عمل شده و برای احیای مجموعه روایت فتح، دستور دهند نهادهای دیگری غیر از صداوسیما و وزارت ارشاد پیش قدم شده و امکانات لازم را فراهم آورند. مرحوم سلحشور نیز در ساحت و سطحی دیگر، علی رغم انکارها و تحقیرهایی که از جانب دوست و دشمن متحمل می شد، در راه تولید آثار نمایشی منبعث از منابع دینی و قرآنی، گام های استوار و پرثمری برداشت که با استقبال گسترده در داخل و خارج مواجه شد. فعالیت های او نیز بدون حمایت رهبری امکان پذیر نبود. دلایل تأکید رهبری بر حمایت دولت از هنر دینی و انقلابی ممکن است تصور شود که با توجه به حمایت های شخص رهبر انقلاب و نیز تأسیس مجموعه ها و سازمان های فرهنگی مختلف خارج از دولت، دیگر نیازی نباشد که رهبر معظم انقلاب همچنان بر انتظارات و توقعات خود از دستگاه های دولتی و مدیران فرهنگی پای فشاری و اصرار کنند. این نگاه از چند جهت قابل تأمل است که در این مجال به دو مورد آن اشاره می شود: اولا در عرصه فرهنگ و هنر، تنها پول یا سرمایه ی اقتصادی اهمیت ندارد و مسئله ی اعتبار و یا سرمایه ی نمادین نیز بسیار اهمیت دارد. جشنواره هایی که عمدتاً با بودجه ی دولتی اداره می شوند، هرچند سکه های طلا نیز به برگزیدگان خود هدیه می کنند، اما در اصل دست اندرکارِ توزیعِ سرمایه ی نمادین بین هنرمندان هستند. نکته ی دوم هم این است که تأکید آیت الله خامنه ای به مدیران فرهنگی دولت برای حمایت از هنرمندان مذهبی و انقلابی، تنها به دلیل ایجاد امکانات و شرایط کار برای این هنرمندان نیست. مدیران دولتی نیز خود نیازمند چنین ارتباطی هستند. همان گونه که در عرصه ی اقتصادی، قطع ارتباط برخی مدیران دولتی با طبقات محروم و مستضعف، رفته رفته منجر به تغییر اولویت ها و سیاست های آنها و نهایتا دگرگونی شخصیت انقلابی آنها گردید، در عرصه ی فرهنگی نیز قطع ارتباط مدیران فرهنگی با هنرمندان مذهبی و انقلابی، و محدود شدن دایره ی ارتباطات آنها به اقشار و طیف های خاص، طبعاً دستورِکار فعالیت آنها را نیز تحت الشعاع قرار می دهد. در واقع به نظر می رسد رکن اساسی سیاست ِ فرهنگی آیت الله خامنه ای این است که ایجاد شرایط و امکان فعالیت برای هنرمندان طیف های مختلف در نظام جمهوری اسلامی، نباید به قیمت هضم و اضمحلال هویت فرهنگی نظام و قلبِ ماهیت دینی و انقلابی آن تمام شود که خون های پاک بی شمار برای تحقق و حفظ آن ریخته شده است. همانگونه که جمهوری فرانسه نیز – که خون های بسیاری برای تحقق و حفظ ماهیتِ سکولار آن طی وقایع انقلاب فرانسه و پس از آن بر زمین ریخته شد – امروز به هیچ عنوان اجازه نمی دهد هویتِ سکولار آن خدشه دار شود و مثلاً اثری از اسلام در مناسبات حکومتی و سیاسی آن دیده شود، ولو به قدر روسری دختربچه ای در مدرسه ای، و یا حذف بطری مُسکری از روی میز شامی. پی نوشت ها: 1٫ بیانات در دیدار هنرمندان و مسئولان فرهنگی کشور، مورخ 22/04/1373٫ کلیه بیانات مورد ارجاع در مقاله حاضر در پایگاه اطلاع رسانی Khamenei.ir قابل دسترسی است. 2٫ بیانات در دیدار هنرمندان و دست اندرکاران صداوسیما، مورخ 12/ 04/1389٫ 3٫ بیانات در دیدار مدیران شبکه ی دوم سیما، مورخ 1370/07/11٫ 4٫ بیانات در دیدار اعضای گروه ادب و هنر صدای جمهوری اسلامی ایران، مورخ 1370/05/12٫ 5٫ بیانات در دیدار اعضای مجمع نویسندگان مسلمان، مورخ 1370/07/28٫ 6٫ بیانات در دیدار جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر، 1380/05/01٫ 7٫ بیانات در دیدار جمعی از کارگردانان سینما و تلویزیون، مورخ 1385/03/23٫ 8٫ امام خمینی رحمه الله علیه در کتاب چهل حدیث می فرمایند: شیخ جلیل ما، عارف کامل، شاه آبادی روحی فداه می فرمود: تعییر] سرزنش و عیب جویی [به کافر نیز نکنید در قلب، شاید نور فطرتش او را هدایت کند و تعییر و سرزنش کار شما را منجر به سوء عاقبت کند. امر به معروف غیر از تعییر قلبی است. بلکه می فرمودند کفاری که معلوم نیست با حال کفر از این عالم منتقل شدند را لعن نکنید. شاید در حال رفتن هدایت شده باشند و روحانیت آنها مانع از ترقیات شما شود. (چهل حدیث، شرح حدیث سوم، ص 67). 9٫ بخش هایی از این مقاله برگرفته از مقدمه ی نگارنده بر کتاب سینمای مقاومت؛ نظریه ها، سیاست ها، نقدها است که توسط انتشارات سوره مهر در دست انتشار است. 10٫ بیانات در دیدار با جمعی از هنرمندان، مورخ 1370/09/04٫ 11٫ بیانات در دیدار هنرمندان و مسئولان فرهنگی کشور، 1373/04/22 12٫ آوینی، سید مرتضی (1370) تجدّد یا تحجّر؟ ، ماهنامه سوره، دوره اول، شماره 27، ص 7-11٫ دکتر شهاب اسفندیاری Let’s block ads! (Why?) منبع: مشرق کد مطلب : سایر اخبار ...
دیگر به دیدن گالری ها نمی روم
...> چرا؟ چه چیزی را نگاه کنم؟ اعصابم خراب می شود. وقتی 270 گالری داریم که هفته ای یک بار نمایشگاهشان عوض می شود، چه چیزی برای نمایش می ماند؟ وقتی مدرسه می رفتم، می گفتند گالری داران عده ای نقاش را انتخاب می کنند و گالری دار بابت فروش اثر به آنها پول می دهد. آن موقع درباره امپرسیونیست ها و داداییسم و... می گفتند. بعدها گفتند هنرمند فردی آزاد است، صبح بیدار می شود، دلش می خواهد بخوابد یا ...
هفتم اسفند به سه روایت
طوری که به نظر نمی رسد در آینده ای نزدیک آنها بتوانند با تیم تازه نفسی که 8 سال جز نظاره گری و تجربه اندوزی کاری در سیاست نداشته به رقابت بپردازد. ابتکار عمل اصلاح طلبان در خرداد 94 نتیجه محدودیت های متنوع و متعددی بود که در طول هشت سال قبل از آن و به خصوص حد فاصل سال های 88 تا 92 متحمل شدند. این ابتکار عمل بعد از توفیق آنها در سال 92 البته متوقف نشد بلکه با خلاقیت بیشتر تداوم یافت تا در ...
سعۀ صدر و زلال بودن آوینی مرا مجذوب او کرد/ مرتضی وجوهی دارد که من نمی فهمم
.... معمولا هر سال یک بهاریه برای ماهنامه فیلم می نویسم، اسفند سال گذشته، شبی نشستم که بهاریه ای بنویسم. خودم هم نمی دانستم چه می خواهم بنویسم. گاهی اینجوری هم می شود که تو بدون چیزی از پیش فکر شده می نشینی به نوشتن و آن چیزی که ذهنت را بیشتر از همه مشغول کرده خود به خود بر قلم جاری می شود، همین جوری هم شد. چندسطر که نوشتم دیدم یک مرد مسن است در آستانۀ آلزایمر و شب عید توی خانه اش تنهاست ...
استاد منوچهر ستوده درگذشت
مردم صاحب نام خانوادگی شدند، پدر من در هنگام گرفتن شناسنامه اسم خانوادگی " صدیقی" را عوض کردند و " ستوده" گذاشتند و "خلیل ستوده" شدند. پدر من در تهران به دنیا آمدند و خودم هم در محله سرچشمه تهران در سال 1292 شمسی متولد شدم. پدرم بیست و پنج ساله بود که پدربزرگم فوت کرد و مسئولیت بازماندگان خانواده به گردن ایشان افتاد. وی برای گذران زندگی مدتی در یک دکان قنادی شاگرد بود و پس از مدتی در ...
رسالت هنر انقلابی و وظایف هنرمندان در این عرصه
سالروز شهادت سید شهیدان اهل قلم شهید سیدمرتضی آوینی و روز هنرانقلاب اسلامی، گزیده ای از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره ی رسالت هنر انقلابی و وظایف هنرمندان در این عرصه را منتشر می کند: * هنر انقلابی باید زیبایی ها را تبیین کند پنجاه، شصت سال کسانی بر ما حکومت کردند که آورنده ی آن ها، نه اینکه ما نبودیم- چون در ایران حکومت مردم به این صورت اصلًا سابقه نداشت- بلکه دلاوریِ ...
تیپ متفاوت مهسا کرامتی در جشن عروسی برادر همسرش ! + عکس های جدید همسر و فرزندش
... نام مانی را من و همسرم با هم انتخاب کردیم ولی من دوست داشتم حتما پسرم نشانه ای از پدر همسرم (امیر قویدل ) را داشته باشد . به خاطر همین اسم امیر مانی را برای پسرم انتخاب کردیم. خاطره خیلی پررنگی که از ایشان دارم مربوط می شود به زمانی که ایشان در بیمارستان بستری بودند. آخرین باری که ایشان را دیدم برای ملاقات رفته بودیم و مرتب با ایشان صحبت می کردیم و بهشان قوت قلب می دادیم و آرزو می کردیم ...
در سینما درصد جانبازی به من تعلق می گیرد
پرویز پرستویی که برای بازی در نقش حاج حیدر فیلم بادیگارد سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول جشنواره سی و چهارم را به دست آورده در تازه ترین گفت و گوی خود که در همشهری جوان منتشر شده، حرف های جالبی درباره حاشیه های اطرافش زده؛ او باز هم به افخمی و فراستی تاخته، از این که چرا کمدی بازی نمی کند گفته، از مصائب بازیگری و آسیب هایی که دیده، از سیمرغ مصلحتی، از پیشنهاد مهران مدیری برای بازی در مرد هزار چهره ، از علت ورود به مقوله تهیه کنندگی و... ...
واکنش ها به بیماری استاد شجریان
ایران که دوم فروردین امسال انجام شد، وی هفته گذشته برای دومین بار، از طریق مشاور اطلاع رسانی خود جویای احوال استاد آواز ایران شد. محمدرضا شجریان نیز در پاسخ به این احوالپرسی در پیامی صوتی که از طریق شبکه اجتماعی تلگرام برای عباس زارع نژاد، مشاور اطلاع رسانی وزیر بهداشت ارسال کرد از پیگیری وزیر بهداشت قدردانی کرد و گفت که در سلامت است. استاد شجریان در این پیام صوتی گفته است: سلام، جناب دکتر هاشمی نازنین، ممنونم که پیگیر احوال من هستید، من الحمدالله حالم خوب است و در کنار خانواده هستم، تا دو یا سه ماه دیگر نیز کار درمان من به نتیجه مطلوب می رسد، به دوستان بگویید حالم خوب است. ...
نابینایان در مبارزه با مشکلات خانه نشین نشوند
...: صالح شمس از خوانندگان روشندلی است که دیپلم رشته علوم انسانی دارد و در حال حاضر در مراسم و جشن های مختلف ادارات و نهادهای فرهنگی به اجرای برنامه می پردازد؛ در ادامه گفت وگو با این هنرمند مازندرانی از نظرتان می گذرد. فارس: از چه زمانی متوجه استعداد خودتان در زمینه خوانندگی شدید؟ در سن 8 سالگی وقتی که تعدادی از دوستان پدرم صدایم را گوش دادند و گفتند که استعداد خوانندگی ...
بایدها و نبایدهای اقتصادی از دیدگاه امام محمد باقر علیه السلام
داشته باشد. اگر ملتی کمک خواست و ملتی دیگر کمک داد، خواه ناخواه، اولی، برده و دومی، آقاست. چقدر جهالت و حماقت است که آدمی، ارزش سلامت اقتصادی را درنیابد و نفهمد اقتصاد مستقل، از شرایط حیات ملی است .3 نقش اقتصاد در بالندگی و رشد معنوی، فرهنگی و سیاسی کشور و ایمن کردن جامعه از خطر استکبارگران، موجب شد رهبر معظم انقلاب، امسال را سال جهاد اقتصادی نام گذاری کند. ایشان در پیام نوروزی خویش فرمود ...
اوضاع سیاسی روزگار امام محمد باقر (ع)
وضع سیاسی آن دوران را بیان و سخت گیری های خلفای اموی را درباره شیعیان تشریح کرده است (جعفریان، 1384، ص313). فشاری که از سوی اموی ها بر شیعه اعمال می شد، جز در دو سال حکومت عمر بن عبدالعزیز، در تمام دوران حکومت آنان به شدت ادامه داشت. سخنانی همچون مَنْ بُلِیَ مِنْ شیعتنا بِبَلاءٍ فَصَبَر کتب الله له أجر ألف شهید؛ هرکس از شیعیان ما به بلایی گرفتار آید و شکیبایی از خود نشان دهد، خدا او را ثواب هزار ...
بخش های خواندنی کتاب - آوینی؛ شهید فرهنگ -
...: این مایه فقط می تواند مال آوینی باشد! ستایش رهبری از متون روایت فتح اوایل سال 66 پس از شهادت تعدادی از همکارانمان با حضرت آیت الله خامنه ای دیدار داشتیم. ایشان در این دیدار خصوصی حدود یک ساعت درباره برنامه روایت فتح صحبت کردند و بیش از هر چیز روی متن برنامه ها تاکید فرمودند. بعد از ما پرسیدند: نویسنده این برنامه کیست؟ شهید مرتضی آوینی کنار من نشسته بود. از قبل به ما سپرده ...
10 قدم ساده برای آنکه انسان بهتری باشید
هوایتان را عوض کند. واقع گرا باشید؛ بهتر است شلواری که 3 سال است حتی یک بار هم نپوشیده اید را یا دور بیاندازید یا به کسی ببخشید که بتواند از آن استفاده کند. چرخی در منزل خود بزنید و در مورد هر چیزی از خود بپرسید آخرین باری که از آن استفاده کرده اید کی بوده است. 3- فعالیت داوطلبانه داشته باشید داوطلبانه در انجام کار خیری به نفع جامعه ی خود شرکت کنید. نتیجه ی این نوع فعالیت ها را به ...
کارگردانی که 25سال نماز شبش ترک نشد
...، "جلال آل احمد"، "مجله های مکتب اسلام "، "قورباغه دروغگو" و ... هیات خانگی سلحشور که شهرت زیادی داشت خواهر مرحوم سلحشور درباره هیأت خانگی و خانوادگی ایشان اینگونه می گوید: حاج فرج اصرار داشتند که در خانه شان هیأت برگزار کنند. بعد از چند سال در جلسه ای خانوادگی مطرح شد که این هیأت در منزل خواهرها و برادرها به صورت گردشی برگزار شود، بعد از شنیدن نظرات همه، برادرم مخالفت کرد و گفت ...
این تهرانِ عقب مانده...
ساختاری عادی نداریم و به همین دلیل باید دیدگاه پیچیده تری در مدیریت و تصمیم گیری داشته باشیم. می توانم بگویم حداقل از دهه 40 تا امروز این پیچیدگی و پختگی در تصمیم گیری را برای تهران شاهد نبوده ایم و در عوض صحبت ها و تصمیماتی که درباره مسائل مهم تهران مانند آلودگی هوا یا زلزله مطرح می شود، عمق فاجعه را در تصمیم گیری نشان می دهد. یعنی در عین اینکه بسیاری از شرایط اجتناب ناپذیر بوده، در بخش ...
نقد تاریخ به زبان طنز/ حکمت کار خیر آمریکا؛ تمدن از آمریکا، نفت از ایران!
خبرگزاری فارس - حسام آبنوس: این کتاب در حالی منتشر و رونمایی شده که عده ای می خواهند چهره آمریکا را بزک کنند ولی این کتاب چهره واقعی و کریه و بدون بزک آمریکا را نمایان کرده تا دیگر کسی جرأت نکند به روی آمریکا لبخند بزند. این ها سخنان محمدصادق کوشکی است که در آیین رونمایی تاریخ مستطاب آمریکا عنوان کرده است. تاریخ مستطاب آمریکا در حقیقت نقد تاریخ جنایت بار ایالت متحده آمریکا به زبان طنز ...
کارت پوشش خبری مسابقات لیگ برتر دارم ولی برای بازی استانی بلیط تهیه می کنم!
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از عصرساری ، اکبر قاسمپور هنرمند عکاس مازندرانی از سال 72 با شاگردی شروع به کار و پس از 8 سال مغازه شخصی خود را باز کرد، وی از سال 89 با شرکت در کلاس های انجمن سینمای جوان فعالیت حرفه ای را آغاز و از سال 90 وارد فعالیت خبری ورزشی و مستند شد. وی از کودکی به عکاسی علاقه داشت و آن طور که می گوید؛ نخستین بار در سال دوم ابتدایی ماکت دوربین را برای ...
علمِ ضد خدا، به سمت اثبات خدا پیش می رود
و در نتیجه نیازی به خدا نداریم تا به وسیله آن، [چرایی و چگونگی] پدیده های جهان را تفسیر کرده یا از طریق آن جواب های کلی برای [درک] جهان بیابیم. اما تمام چیزهایی که بعد از آن سال رخ داد، ثابت کرد برای تصدیق ادعای مرگ خدا خیلی زود بوده است، حتی بالاتر از این، آنچه معتقدین به این نظریه، نقطه اصلی قوت خود پنداشته بودند، حالا تبدیل شده است به نقطه ضعف اصلی شان و آن هم چیزی نیست جز همان بحث ...
استاد یدالله بهزاد کرمانشاهی، ستاره ای در آسمان فرهنگ و ادب
آن سال های دانش آموزان را چون یادگاری عزیز، نگهداری می کرد . 27سال از عمر پربرکت او در خدمت به فرهنگ کرمانشاه و پرورش نسل جوان گذشت. در اوقات فراغت، وقتِ او به مطالعه، سرودن شعر و پرداختن به خوشنویسی سپری می شد . او دانشمندی فرزانه، معلمی ادیب و شاعری توانا بود که علاوه بر شاعری، در هنر خوشنویسی دست داشت و از تعلیمات استادان بزرگ خوشنویسی کشور، همانند علی اکبر کاوه، حسن خطاط ...
فرهنگ در رسانه
خواهد بود که میدان عمل شبکه های ماهواره ای بازتر و تأثیرگذاری شان بیشتر می شود، اما صداوسیما در قبال این رفتار ها چه می کند؟ کانال های تلگرامی که هر روز اخبار دروغینی علیه رسانه ملی منتشر می کنند بعد از رو شدن دروغ هایشان بی اعتبار می شوند، اما باز هم کانال ساز ها خسته نمی شوند و دروغ هایشان را در کانال های جدید منتشر می کنند. به جرئت می توان گفت روابط عمومی صدا و سیما در یک سال گذشته یکی از پرکارترین ...
حماسه مردم آمل در استقبال از فرزند ملت+تصاویر (بروز می شود)
...: آدرس وب: پاسخ: کد امنیتی: اسفندیار | 1395/1/19 - 20:10 | 0 0 | برای احمدی نژاد فردا وپس فردا و هفته ی بعد و ماه بعد وسال بعد حرکت رو به روشنی است و برای دشمنان احمدی نژاد فردا و پس فردا و هفته ی بعد و ماه بعد و سال بعد حرکت رو به تاریکی . نام: پست الکترونیکی: آدرس وب: پاسخ ...
چهل روز پس از درگذشت فرج الله سلحشور
. مثلا در جشنواره بین المللی فیلم فجر که در ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود، کمتر اثری درباره انقلاب وجود دارد و باید تلاش کرد تا هنرمندان این مسیر را ادامه دهند. ** پیشگام فیلم های دینی در تلویزیون علیرضا سربخش مدیر مسئول سینما رسانه با اشاره به بازیگری و فیلم های تولیدی این هنرمند در 30 سال گذشته گفت: مردان آنجلس از جمله فیلم های تاثیرگذار دهه شصت اوست و در واقع ...
حامد بهداد: من اونی نیستم که میشناسید
گوید از دنیای بازیگری هایش و نظر خود را در مورد بعضی از هم نسلان بازیگری خود می گوید و در انتها از حواشی می گوید که حول و حوش او زیاد گفته می شود. قبل از شروع مصاحبه در دو جمله کوتاه می توان حامد بهداد را مردی ساده، صادق و بی تعارف معرفی کرد که به هنرمند بودن خود مطمئن است. در جشنواره فیلم فجر امسال بازی حامد بهداد را در دو فیلم نیمه شب اتفاق افتاد و هفت ماهگی دیدیم. در فیلم اول که در ...
شرایط سیاسی احمدی نژاد را به قدرت بازمی گرداند!
احمدی نژاد به صحنه سیاسی و بررسی حواشی آن آرمان با عبدالرضا داوری به گفت وگو پرداخته است که در ادامه می خوانید: برخی بر این باورند که محمود احمدی نژاد احتمالا در سال 96 مجددا کاندیدای ریاست جمهوری خواهد شد. تحلیل شما درباره این مساله چیست؟ رئیس جمهور سابق ایران از نظر شخصی تمایلی به حضور در انتخابات سال 96 ندارد، زیرا این حضور برای وی مزیتی ندارد. بر اساس رایزنی های خصوصی که ...
این روزهای عباس کیارستمی/آیدین آغداشلو
برابری می کنند. آدمِ ساده زیست و فروتنی است. چنین شهرتی اصلا متکبرش نکرده. خانه اش را عوض نکرده. دوستانش را عوض نکرده. هیچ چیزی را عوض نکرده. رفاقت من با او به شصت سال بالغ می شود، از سال دوم دبیرستانِ جمِ قلهک و بعد از تمام شدن دبیرستان به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و بعد از آن به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. و بعد از آن دورادور تماشا کردم و دیدم چه طور قد می کشد و سایه ...
