وقتی نامه بود و پست چی بود و انتظار...

قدس آنلاین :آن روزها که دلنوشته هایت را برروی کاغذ مینوشتی ...آن را درپاکت چهارگوش سفیدی میگذاشتی...تمبری برآن میزدی... برمیخاستی و میرفتی به چهارراهی که یک جعبه فلزی زرد با شکاف کوچکش سرخیابان ایستاده بود. و تو نامه ات را که حامل پیامی به عزیزانت بود راهی سفرمیکردی... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)