بد نیست و خوب است. ولی باز می توانی از دور ایشان را ببینی. مراسم عزاداری ماه محرم در منزل خود فرخ بود که مادرم و خاله ام رد می شوند و فرخ مادرم را به پدرم نشان می دهد و پدر می گوید که برویم خواستگاری. آن زمان نامزدی نبود و عقد می کردند و بعد هم که نامه هایشان شروع می شود. مادربزرگم اجازه نمی دهد که تا وقت ازدواج هم را ببینند و این می شود که نامه نگاری می کنند. نام خانوادگی مادرم بهار شد و پدرم ...
هم خراب کرده ام. چرا که این من و ماها هستیم که باید بازی استاد را ابدی کنیم. چون آدم هایی هستند که هیچ وقت با مرگشان، نقششان در حیات بی انتهای هستی تمام نمی شود. می خواستم برگردم. از جا برنخاسته بودم که دستی بر شانه ام حس کردم. همان حسی که در واپسین دیدارم با امیرخان داشتم. بغض کردم و شنیدم که می گوید: خسته نباشی. شاید هم آرزویم این بود که بگوید خسته نباشی. برگشتم و بخش عروج را در روز پدر، زادروز امام علی(ع)، در تهران نوشتم. این کتاب هدیه ای است به لبخند اول استاد؛ امیرحسین فردی. هنوز به او و روح بزرگش بدهکارم. ...
درباره دلایل پرداخت به چنین موضوع و با چنین زاویه نگاه عریانی عنوان داشت: من به لحاظ اخلاقی نمی خواستم از پدرم سوء استفاده کنم. اما نباید از واقعیت فاصله گرفت. به نظر می رسید من از جاهایی بیننده را نزدیکتر ببرم و در یک جاهایی دستش را بگیرم و عبورش بدهم. ایشان تصریح کرد که پدرش از این که سوژه چنین نگاهی شود، آگاه بوده و با رضایت در برابر دوربین ایشان قرار گرفته است، اما با این وجود این مساله در خصوص ...
انتشار گزارشی توسط یکی از خبرگزاری ها درباره نمایشگاه عکس 91 سالگی پدرم در یکی از گالری های تهران که در آن عکس هایی از زندگی پیرمردی به نام احمد عسگر کیا شامل چند عکس برهنه، روی دیوار رفته است، انتقاد هایی را نسبت به بی اخلاقی به جایگاه پدر و همچنین انتشار تصاویر برهنه به همراه داشت. این گزارش بازخورد های متفاوتی را نیز داشته است. فرشاد عسگر کیا، عکاس این مجموعه که پدرش را سوژه کارش قرار داده است ...
آور است. در این گالری اتفاق دردناک دیگری هم بود، حدود 11 قاب عکس از این مجموعه به فروش رفته بود که می توان به عکس تمام عریان پدر اشاره کرد؛ و این یعنی حراج پدر به اسم هنر... به مناسبت روز پدر گالری دنا نمایشگاهی با عنوان 91 سالگی پدرم را برپا کرده بود. عکس هایی سیاه و سفید از تمام اعضای بدن یک پیرمرد بر قاب ها نشسته بود. فرشاد عسگری کیا، عکاس این مجموعه است. استفاده کودکان ...
به بهانه به تصویر کشیدن حقیقت بشر در معرض دید عموم قرار داده است! این عکاس در بخشی از مصاحبه اش که در خبرگزاری فارس منتشر شده گفته است: می خواستم در کارهایم واقعیتی به دور از دافعه و شعار تو خالی نشان دهم. به همین دلیل موضوع جذابی بود. در مرداد ماه شروع به عکاسی کردم و در دو نوبت با فریم های زیادی عکس گرفتم و همین بین دو نوبت سبب شد تا به آن قالب و شکلی که می خواستم برسم، جهتی پیدا کند ...
موضوع برایم خیلی مهم بود. * پس این کار برایت نوعی ادای دین بوده است. بله نوعی ادای دین هم می تواند باشد. البته شعر این قطعه خیلی تصادفی شکل گرفت؛ با چند نفر از دوستان جمع شده بودیم و حوصله مان سر رفته بود که شروع به نوشتن این شعر کردم و دوستان هم گاهی پیشنهادهایی می دادند. بقیه قطعات مثل موبایل یا حسن هم از ابتدا موسیقی اش ساخته شده بود و روی آن ها شعر نوشتم. * می خواستم به این برسم که ...
زینب(س) درددل کردم. مظلومیت ایشان را با همه وجود لمس کردم. بعد از شهادت برادرانم وقتی سال چهارم دبیرستان بودم در خواب دیدم که در مکان بسیار زیبایی کنار حضرت زینب(س) نشسته ام. کنار ایشان زانو زدم و ساعت ها درددل کردم. احساس می کردم رابطه ای بسیار صمیمی پیدا کرده ام و ایشان نیز به من آرامش می دادند. هیچ گاه این خوابی را که دیدم فراموش نمی کنم و در لحظات سخت زندگی از حضرت زینب(س) کمک می گیرم. ...
...، بسیار بزرگ تر جلوه می کنم (son, sun). (14) این عبارات مفهومی و تمثیلی کار رفته اند و مجال بررسی تمامی آن ها نیست و تنها به ذکر این نکته کفایت می کنیم که هملت با این شخصیت پر از تناقض، معتاد به ساختن چنین تجانساتی شده است، که نمود گروتسک کلام در قرار دادن واژگان بی تناسب در کنار یک دیگر است، مانند لطیفه ای برجسته که خصوصاً به نقاط تاریک و مخوف ذهن بشر نزدیک است. نه تنها جمجمه ...
نشان می دهد که به یک جمجمه خیره شده است. جمجمه یاد آور استفاده ی هنرمندان قرون وسطایی از جمجمه است که در پایین صلیب قرار می گرفته است. در یک بعد می توان این آثار را طرح هایی از شکل و فضا دانست و این صورت های مسخ شده و ساختار کلی بدن، یاد آور اشکال پیکاسوست. اما در هر حال در بُعد سمبلیک این تصلیب ها طرح هایی هستند که سخن از فناپذیری، تنهایی و مرگ دارند و آن چنان که هیودیویس و سالی یارد (3) می گویند ...
بود زینب هزار بار خودش هم شهید شد از بس که ازکنار شهیدان گذشته بود یک لحظه از ارادت خود دست برنداشت عمرش تمام بر سر پیمان گذشته بود بر صفحه های سرخ مقاتل نوشته اند این زن هزار مرتبه از جان گذشته بود احمد علوی ... کربلا در کربلا می ماند، اگر زینب نبود ... سرّ نی در نینوا می ماند، اگر زینب نبود ...
خانه
