خانه
سایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
9 ترفند برای کنترل فرزندان در ویندوز 10
صورت جداگانه برای روزهای مختلف هفته انجام دهید. حتی می توانید مقدار استفاده روزانه را نیز محدودتر کنید تا روی دسترسی آن ها کنترل بیشتری داشته باشید. 8. اپلیکیشن ها را محدود کنید گزینه Apps & Games را انتخاب کنید؛ سپس ' Block inappropriate apps and games ' را روی On قرار دهید. به پایین صفحه بروید و سن فرزندتان را مشخص کنید. با این کار آن ها فقط برنامه ها و اپ هایی از ویندوز ...
17 راه برای پس انداز پول در تعطیلات
پروازهای داخلی استفاده کنید، بلیت رفت وبرگشتتان را به طور جداگانه تهیه کنید. حتی می تواند از خطوط پروازی متفاوت نیز استفاده کنید. اگر کمی بتوانید در تعیین برنامه تان انعطاف پذیر باشید، می توانید از قیمت های مناسب تری برخوردار شوید. گاهی اوقات چند روز جابه جایی در سفر، می تواند منجر به تفاوت قیمتی بسیار زیاد در پروازتان بشود. 9. اگر تجربه زیادی در سفر ندارید، با یک آژانس مسافرتی مشورت ...
غرضی:از کسانی که برایم جوک ساختند تشکر می کنم
روز نو : سراغ هر شهروندی که می روی، بیش از هر چیز محمد غرضی را به عنوان نامزد انتخابات سال 92 می شناسد. انگار نه انگار که او از چند دهه پیش از آن انتخابات، در این کشور کار سیاسی کرده و به مقام هایی مانند وزارت رسیده است. همه می گویند غرضی آدم باحالی است ! از او دعوت کردیم به تحریریه شرق بیاید و به سؤالات مخاطبان ما پاسخ دهد. به سرعت می پذیرد. گویی برنامه خاصی برای انتخابات مجلس ...
فرار لذت بخش
. مطابق شب های معمول، رأس ساعت ده شب، مسئول آمار وارد شد و شروع به شمارش کرد. بارها اسرا را شمرد، به اتاق های دیگری سرک کشید و با ناباوری، موضوع فرار سعید را به مسئولان زندان گزارش داد. از فردای آن شب بازجویی های سختی آغاز شد. صبح زود کاک حمه آمد و گفت: حتما جنازه سعید رو تو رودخونه پیدا می کنیم. اون تا حالا خفه شده و جنازه اش یه گوشه ای مونده! وقتی صبح، به همان ...
برخی جاها مواد مخدر و سلاح را می شد مثل نان خرید
چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل [...] چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل مشرق – در قسمت قبل این نوشتار (که ترجمه ای است از سفرنامه ی فهمی هویدی به افغانستان طالبان در سال 1377 شمی با عنوان طالبان، سپاهیان خدا در نبردی اشتباهی! ) ماجرای چگونگی آغاز سفر نویسنده به افغانستان را خواندیم و ایراداتی که به او گرفته می شد تا از این سفر منصرف شود را مرور کردیم. همچنین دیدیم که نویسنده چطور خود را به پاکستان رساند و از آنجا چطور برای وارد شدن به افغانستان به سمت مرز حرکت کرد. ماجرای مواجه با اولین نیروی طالبان و آخرین نیروی طالبان هم ذکر شد. بخش دوم این خاطرات را با هم می خوانیم: حالا ما داخل یک دولت، در دلِ دولت پاکستان هستیم. روی نقشه اگر بخواهی حساب کنی، هنوز از پاکستان بیرون نرفته ایم، و هنوز داخل مرزهای آن هستیم. اما در حقیقت امر، داستان طور دیگری است. این نقطه که حدودا 55 کیلومتر را در بر می گیرد، در اصل تحت سلطه ی حقیقی حکومت پاکستان قرار ندارد. یک جورهایی می توانی بگویی یک منطقه آزاد است. مسئولین این منطقه و اداره کنندگان امورش، شیوخ مشهور قبایل باتان هستند که در دوطرف مرز (یعنی هم در پاکستان و هم در افغانستان) پراکنده اند و حضور دارند. از آنجا که این منطقه، منطقه ی آزاد است، به همین دلیل هرچه در پاکستان ممنوع است، در اینجا مجاز است. از تجارت سلاح گرفته تا تجارت مواد مخدر. از این بگذریم که اینجا، ایستگاه اصلی قاچاق به هر دو کشور است. این اطلاعات برای من تازه نبود، بیست سال پیش هم که در سفرم به افغانستان از اینجا دیدن کردم، مواد مخدر در پیاده رو هم فروخته می شد. سلاح هم –که بخشی از آن در همان منطقه تولید می شد- مثل نان در کنار جاده ها در دسترس بود! از همان جهت که این منطقه منطقه ای آزاد است، در طول سال های گذشته جریان برق را به صورت مجانی از حکومت پاکستان دریافت می کرد، آبش را هم از چاه های همان منطقه به دست می آورد. به دلیل فشار بحران اقتصادی ای که کشور به آن دچار بود، حکومت اسلام آباد تصمیم گرفت برای برقی که به این منطقه می داد، مبلغی را تعیین کند. این چیزی بود که موجب تحریک شیوخ قبائل بر علیه حکومت و اعلام شورش آنها شد. و بستن و حمله به راه های تجاری این منطقه یکی از نشانه های این شورش است و همین، چیزی بود که موجب شد نیروهای حکومتی در پیشاور، دیروز به ما اجازه عبور به طورخان را ندهند. در آن ساعات اولیه صبح، با وجود هیبت و هراس انگیز بودن کوه ها[ی سر به فلک کشیده]، جاده، آباد و آرامش بخش به نظر می رسید. شدت حرکت در آن زیاد بود و کاروان ماشین های پر از کالا، با سرعت کم و احتیاط از لبه های کوه در حرکت بودند. البته می ترسم کلمه پر ، نتواند منظور مرا برساند، چون ماشین های باری ای که من می دیدم در اصل در حکم یک سری تپه و کوه متحرک بودند، از بس که جنس در آن گذاشته بودند و ابعاد ماشین را (طولی و عرضی و ارتفاعی) بزرگ کرده بودند! دلیل مسئله این بود که هر کالای صنعتی و تولیدی ای که افغانستان چند میلیون نفری (که حالا بیش از بیست میلیون نفر جمعیت داشت) لازم داشت از طریق پاکستان وارد می شد، حالا یا خود پاکستان هم از خارج وارد کرده بود یا ساخت پاکستان بود. این مطلب نشانگر میزان سودی بود که اقتصاد پاکستان از ادامه ی به هم ریختگی اوضاع در افغانستان و توقف ماشین تولید (در همه ی زمینه ها) در آن کشور می برد. این مطلب تقریبا می توانست تأییدی باشد بر حرف برخی آدم های خبیث که می گویند سودی که پاکستان از جنگ در افغانستان می برد کمتر از استفاده ای که می خواهد در سایه ی صلح به آن برسد، نیست. این نکته هم از چشم آدم مخفی نمی ماند که وانت هایی که به افغانستان می رفتند جنس های صنعتی یا کنسرو بود، اما ماشین هایی که داشت از افغانستان برمی گشت یا آدم سوار کرده بود یا مواد خام بار زده بودند (یا چوب یا تولیدات کشاورزی، از قبیل انگور و سیب و انار) یا آنکه خالی بودند و آمده بودند تا از نو جنس بار زده و به افغانستان ببرند. *** وقتی چشم مان افتاد به لشگری از مگس ها که در هوا می چرخیدند، و سر و صدا و هیاهوی بلندی به گوشمان رسید، و حجم انبوهی از افراد پیاده را دیدیم، و پلیس لاغری را که داشت با عصایی بلند دختربچه ای را به جلو می راند، و دستفروش هایی که در دو طرف راه هرچه خوردنی و نوشیدنی که ممکن بود می فروختند، و ارزفروش هایی که برای جلب نظر، پشت میزهای چوبی بلندی نشسته بودند، دیگر آن موقع لازم نبود کسی خبرمان کند که حاجت روا شده و به طورخان رسیده ایم، دروازه ی ما برای ورود به امارت اسلامی افغانستان . در بین این چیزها، هیچ کدام برای من جدید به نظر نمی رسید. من خودم اهل کشوری بودم که با این قبیل تصاویر مأنوس بود، از مگس ها گرفته تا سر و صدای مردم و جمعیت عظیم آدم های پیاده، و حتی چوب پلیس و فحش هایش. چیزی که بیش از همه ی اینها در آن صحنه نظرم را جلب کرد، چیز دیگری بود که برای اولین بار در زندگی ام می دیدم: صف طولانی ای از بچه های کوچک به چشم می خورد که از پنجره ی ماشین، شبیه صف مورچه هایی بود که در سکوت روی زمین راه می رفتند و اول صف، که داخل خاک افغانستان بود (پشت پست بازرسی ای که چیزی نبود جز یک سری آهن که راه را قطع کرده بود) دیده نمی شد. آخر صف هم با حرکتی یکنواخت و آرام، جلوی چشم همه به سمت عمق اراضی پاکستان پیش می رفت. هر بچه ای روی دوشش یک تکه آهن گرفته بود. برخی آهن ها بزرگ تر یا بلندتر بودند و آنها را دو بچه، هن هن کنان و عرق ریزان، حمل می کردند. پرسیدم داستان چیست، گفتند این بچه ها برای برخی تاجران اجناس اسقاطی و قراضه کار می کنند. می گفتند این تاجرها توانسته بودند از طریق تجارت با بقایای سلاح های روسی خراب که بی صاحب در تمام افغانستان ریخته شده بود، ثروت های هنگفتی به جیب بزنند. چون جا به جایی صدها تانک و توپ سنگین سخت بود، این تجار تصمیم گرفته بودند آنها را به تکه های کوچک تقسیم کرده و بعد به داخل پاکستان قاچاق کنند و بعد آنها را بفروشند. این تکه ها در پاکستان ذوب، و برای مصارف دیگر به کار گرفته می شد. تعجبم وقتی بیشتر شد که فهمیدم این صف ها، از اوایل دهه ی نود میلادی به صورت منظم و مستمر ادامه دارد، چون حجم عظیمی از سلاح های شوروی خراب شده در خاک افغانستان وجود دارد. ممکن نبود به ذهن کسی خطور کند که آخر کار سلاح های شوروی که برای به زانو درآوردن و سرکوب افغان ها به آن کشور فرستاده شده بود به اینجا بکشد، هر چند این سرنوشت، بعد از سرنوشتی که خود اتحاد شوروی به آن دچار شد و ممکن نبود به ذهن بشری خطور کند، دیگر چندان عجیب به نظر نمی رسید. با نیشگون همراهم به خودم آمدم، تذکر داد نیامده ایم اینجا که بمانیم، آمده ایم که از اینجا رد شویم و داخل افغانستان برویم. حرفش را پذیرفتم. جلو راه افتاد و رفتیم به ساختمانی که در آن چند پلیس پاکستانی با هیکل های قشنگ و قامت های بلندشان نشسته بودند. کاری که باید می کردیم را انجام دادیم و بعد از پله پایین رفتیم و وارد اتاق دیگری شدیم. در آن اتاق خلایقی را دیدم که انگار ریش را با ترازو به مساوات بینشان تقسیم کرده بودند، و از چهره شان سرسختی و تندی پیدا بود. نمی توانستم در بینشان رئیس را از مرئوس تشخیص دهم، کما اینکه نمی توانستم کارمند را از ارباب رجوع تشخیص دهم. همراهم که متوجه حیرتم شده بود در گوشم گفت: اینها جماعت طالبان اند! آمدن از یک طبقه به طبقه ی دیگر، شبیه رفتن از عصری و زمانی به عصر و زمان دیگری بود. سریعا به کسانی که نشسته بودند سلام کرد، با تعجب نظرشان به سمتم جلب شد. خطوط چهره شان وقتی گذرنامه ام را دیدند و فهمیدند عرب و مسلمانم باز شد. سریعا آمدند به سمتم و با خوشحالی آشکاری شروع کردند به خوشامدگویی و دست دادن، انگار دوستانی باشیم که بعد از مدت ها دوری باز همدیگر را ببینیم. ناگهان با جوان های طالبان رو در رو شده بودم و این، باعث شوک و حیرتم شده بود، جوان هایی که از وقتی در افق افغانستان ظاهر شدند همه ی دنیا را به خود مشغول و مردم را حیران کرده اند. البته تعجب و شوکم خیلی طولانی شد، چون بعد از آنکه گذرنامه ی مرا مهر کردند یکی شان گذرنامه را به دستم داد و به فارسی گفت: خداحافظ حالا باید سریع می رفتیم سوار ماشین مان می شدیم تا به کابل برویم. انسان کلی عذاب می کشد تا به کابل برسد. وقتی هم به آنجا می رسد، شوکه می شود. و خیلی خوش شانس خواهد بود اگر بعد از مدتی ماندن در آنجا افسردگی نگیرد! به دلیل اینکه فرودگاه کابل تعطیل، و در تیررس سلاح های احمد شاه مسعود –فرمانده مخالف طالبان که در پایگاهی در 25 کیلومتری پایتخت مستقر است- قرار دارد، کسانی که می خواهند به کابل بیایند راهی ندارند جز آنکه از ماشین و راه های زمینی استفاده کنند. مشکل اینجاست که ماشین در دسترس است ولی آنچه راه خوانده می شود، اصلا اینطور نیست! اینکه یک راهی روی نقشه ترسیم شده باشد، لزوما به این معنی نیست که الان در عالم واقع هم بر روی زمین وجود داشته باشد! بله، در افغانستان، راه هایی قبل از سالهای جنگ داخلی وجود داشت، اما به طول انجامیدن 20 ساله ی جنگ موجب شد که دو طرف درگیر یعنی هم کمونیست ها و هم مجاهدین [1]، راه ها را اهدافی نظامی در نظر بگیرند که می شد با نابود کردن آنها جلوی حرکت دشمن را گرفت یا محاصره اش کرد. هیچ کدام از طرف های درگیری هم در انجام این کار کوتاهی نکردند! من گواهی می دهم که در این مأموریتشان پیروزی بزرگی به دست آوردند، شاید اصلا این نابود کردن راه های مواصلاتی، بزرگترین پیروزی طرف های درگیر بوده باشد! ضمنا به این دلیل که جریان بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! مسئله به همین جا ختم نمی شود، چرا که قسمت هایی از راه ها که از سر تصادف از آسیب خمپاره باران جسته، باران ها و سیل ها به سروقتش آمده و این هم همراه شده با اهمال و عدم صیانت از راه ها، از همین رو آنجا ها هم خود به خود و در سکوت، به سریال حفره های خمپاره باران ها پیوسته است! با توجه به مجموعه این دلایل، حالا راه ها هیچ نقشی ندارند جز آنکه به ماشین ها نشان دهند که در صحراهای وسیع افغانستان باید به کدام سمت برانند. در این وضعیت، عاقل کسی است که به جای حرکت بر روی این جاده، از کنارش حرکت کند و حرکت بر روی کوه و تپه ها را بر حرکت بر روی این جاده ترجیح دهد. بدشانس کسی که باور کند که این جاده است و از روی آن حرکت کند یا اینکه در برخی اوقات مجبور بشود از روی آن حرکت کند. البته در هر حال، هر دویشان قربانی این وضعیت اند. چون سفری که قاعدتا باید دو ساعت یا سه ساعت طول بکشد، حالا هشت یا حتی نُه ساعت به طول می انجامد. چون ماشین ها در این مسیر با سرعت متوسط بیست کیلومتر یا حتی احیانا ده یا حتی پنج کیلومتر در ساعت می رانند. حالا اگر این ماشین، یک وانت یا کامیون حامل اجناس باشد که دیگر باید با نهایت آهستگی و احتیاط و لاک پشتی حرکت کند! روی همین حساب، رسیدن از یک شهر به شهر دیگر، با مسافتی که بینشان هست سنجیده نمی شود [مثلا گفته نمی شود بین این شهر تا آن شهر 50 کیلومتر فاصله است] بلکه با ساعت هایی که مسافر باید بین این دو شهر در راه باشد سنجیده می شود. [مثلا گفته می شود از این شهر تا آن شهر 5 ساعت راه است!] مثلا فاصله بین طورخان (در مرز با پاکستان) تا کابل 300 کیلومتر است و در شرایط عادی، می تواند حداکثر طی سه ساعت طی شود، ولی در آن اوضاع که ما می خواستیم مسیر را طی کنیم، 12 ساعت طول کشید! و مجبور شدیم در بین راه، شب را در جلال آباد توقف کنیم و فردا صبحش باز به مسیرمان ادامه دهیم. عذاب راه فقط در سختی هایش و ساعت های طولانی که آدم باید در جاده باشد خلاصه نمی شود، بلکه خستگی و کوفتگی ای که آدم (از کثرت بالا و پایین رفتن ماشین و گیر کردنش و تکان های شدیدش در طول مسیر) به آن دچار می شود هم هست. مسئله ای که باعث می شود آدم وقتی به مقصد مورد نظرش می رسد بیشتر شبیه جسدی بی جان باشد! ممکن نیست بتوانی سختی راه و رنج هایش را بفهمی مگر اینکه اوضاع جغرافیایی افغانستان را بشناسی. شمال افغانستان منطقه ای دشتی است که عبارت است از دامنه ی کوه های پامیر و هندوکش. در جنوب غربی افغانستان هم منطقه ای دشتی که البته رود هلمند که از کوه های هندوکش جاری است به آن نفوذ می کند. اما وسط این دو، منطقه ای پر از بلندی هاست که دوسوم وسعت کشور را در بر می گیرد و امتداد بلندی های پامیر محسوب می شود که جغرافی دانان، آن را سقف دنیا نامیده اند و کوه های مشهور هیمالیا از آن منشعب می شود. شاخصه ی اساسی آن هم کوه های سر به فلک کشیده ی هندوکش است و شاخه های آن. ممکن نیست کسی بتواند این کوه ها را تخیل و تصور کند مگر وقتی که خودش با چشم آنها را ببیند و شدت هیبت و سرسختی ای که دارد را درک کند، کوه هایی که در برخی موارد ارتفاعشان به 7620 متر می رسد! تقدیرمان این بود که همین منطقه ی مرکزی کشور محل مورد نظر ما و هدف اولمان باشد. پایتخت کشور و مقر حکومت، کابل، در قلب همین منطقه واقع شده است، اگرچه قندهار (محل استقرار رهبر طالبان که به او امیرالمومنین می گویند) در ارتفاعات جنوبی واقع شده است. چیزی که در راه مابین پیشاور و طورخان دیده بودیم را باز در مسیرمان در فاصله ی طورخان و جلال آباد و حتی کابل مشاهده کردیم. ماشین های باری پُر و ماشین های سواری [اتوبوس یا مینی بوس های] رنگارنگ با پرچم های سیاهشان که خیال می کردند با آنها چشم زخم را از خود دور می کند، در برخی موارد هم راننده، یک میمون کوچک (که به آن نسناس میگویند) بالای ماشینش بسته است، شاید معتقد است خوش شانسی می آورد. البته تصویری که در این موضوع در افغانستان دیدیم از سه جهت با تصویری که در پاکستان دیدیم فرق دارد: جهت اول اوضاع بسیار وحشتناک و بد جاده هاست که به آن اشاره کردیم. دوم اینکه جاده های افغانستان هنوز در بین صحنه های نبرد قرار دارد و تانک ها و توپ های سوخته، بالای صخره ها و شن ها دیده می شوند و اتاقک ماشین ها در جای جای مسیر افتاده است. البته ساکنین و مسافران هم با این مسئله سازگاری پیدا کرده اند و مثلا اتاقک ماشین ها تبدیل شده به سایه بان هایی که در پناه آن در سایه بنشینند و گاهی هم این اتاقک ها تبدیل شده به مغازه های کوچکی که به ساکنین چادرها[ی آوارگان] جنس می فروشد. در مورد بقایای تانک ها و توپ ها هم بچه ها را می دیدم که رویش می پرند یا پشتش مخفی می شوند، آن هم در بین گله های بز و گوسفند که آنها هم در حرکت و پریدن روی این وسایل با بچه ها همراهی می کنند! سومین تفاوت بین مسیر در افغانستان و پاکستان هم خود را در شکل محل های استقرار آوارگان نشان می دهد. در طول سال های جنگ اوضاع شهرهای اصلی افغانستان به کلی بهم ریخت و برخی از ساکنین آنها ترجیح دادند برای پناه جویی به جنوب کشور بروند و سازمان های بین المللی در آغاز برای سرپناه یافتن آنها چادرهایی برپا کردند که در ادامه تبدیل شدند به خانه های فقیرانه ی آنها که بیشتر شبیه جعبه های گلی چیده شده کنار هم به نظر می رسند. این خانه ها بعد از آنکه ساکنینش به دیار خود برگشتند همچنان باقی ماند و تا الان هم برجاست و شاهدی است از آن دوره. تا وقتی به ورودی کابل نرسیده بودیم برخوردی با نیروهای طالبان نداشتیم. آنها، پنج تایشان برای استراحت کنار جاده نشسته بودند و چای سبز می نوشیدند و پشتشان یک وانت دوکابینه بود که پشتش مسلسل سبک کارگذاشته بودند. چون ماشین گرد و خاک گرفته بود و به جای اینکه پلاک داشته باشد، سلاح داشت، راننده سریعا فهمید که ماشین، ماشین حکومت است، فلذا به محض دیدنش ضبط ماشین را خاموش کرد و نوار کاست را به آرامی در جیبش گذاشت. آن موقع داشتیم به آوازهای زیبایی از یکی از مشهورترین خوانندگان زن افغان به نام نغمه گوش می کردیم که بعد از وارد شدن طالبان به کابل و ممنوع شدن آواز و موسیقی توسط آنان به پاکستان رفته بود. برایم تعریف کردند که صدای شیرین او و خواننده ی محبوب پشتون عبدالله مقری با نوار کاست هنوز در همه ی خانه ها پخش می شود، نوارهای کاست این دو هم در حجم عظیم از پاکستان به افغانستان قاچاق می شود. آواز نغمه که گوش می کردیم می گفت: آقای ملای من، به دادم برس. معشوقم تب کرده و منتظر دعایی است که تو برایش بنویسی، شاید جان را به تنش برگرداند! صحنه خالی از پارادوکس هم نبود، نغمه داشت با آواز مخاطب خودش ملا را صدا می کرد، و کمی بعد چند نفر از ملاهای طالبان در جاده پیدا شدند! [در زبان افغان ها، به نیروهای طالبان ملا هم گفته می شود.] ادامه دارد ... پی نوشت ها: 1- مجاهدین ، به نیروهای اسلام گرایی گفته می شد که با گرایش های سیاسی و بینشی مختلف، در دوران حکومت کمونیستی و حضور شبه اشغالگرانه ی ارتش سرخ شوروی در خاک افغانستان (از اواخر دهه ی 50 شمسی)، به عنوان جهاد ، شروع به جنگ با آنان کردند. در بین این نیروها، هم نیروهای دارای گرایش های بازترسیاسی دیده می شد و هم نیروهای اسلام گرای سنتی و هم برخی نیروهای سلفی. مجاهدین از احزاب و گروه های مختلفی تشکیل شده بود که پس از پیروزی بر کمونیست ها و اخراج شوروی از افغانستان در سال 92 نتوانستند بین خود به توافق برسند و جنگ داخلی بین خود آنان آغاز شد که در نهایت موجب به وجود آمدن حرکت طالبان و شکست همه ی مجاهدین از این حرکت تازه تأسیس گردید. از سران مجاهدین می توان به احمد شاه مسعود، برهان الدین ربانی، گلبدین حکمتیار، عبدرب الرسول سیاف و شهید عبدالعلی مزاری نام برد. قسمت های قبل: مقدمه قسمت 1 Let’s block ads! (Why?) منبع: مشرق کد مطلب : سایر اخبار ...
اکران فوق العاده سینما فرهنگ
علی آذری در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه افزون بر چهار نوبت نمایش روزانه سینما فرهنگ که از ساعت های بعد از ظهر تا شب ادامه می یابد، اظهار کرد: از دوشنبه 9 فروردین یک نوبت سانس ویژه در ساعت 11 صبح به برنامه های اکران سینما افزوده شد. وی با بیان اینکه در ادامه اکران نوروزی سینما فرهنگ، سانس فوق العاده ای هم در نظر گرفته شده، ادامه داد: دوشنبه ساعت 11 کوچه بی نام روی پرده می رود و ...
راز ورشکستگی بزرگ تلویزیون
تولید آن زمان مشخص کنند. موازی کاری قضیه چیست؟ یکسری از برنامه ها هستند که دقیقا شبیه یکسری برنامه دیگرند. یعنی تلویزیون دو سه تا برنامه همزان روی آنتن می فرستد که وجود یک شان کلا کافی است. یعنی با وجود برنامه اول، عملا لزومی به پخش برنامه دوم وجود ندارد اما تلویزیون همچنان اصرار دارد که هر دو سه تا برنامه را همزمان روی آنتن بفرستد. موازی ها کدامند؟ همه می دانیم که ...
خاطره ای تلخ تر از رحلت امام(ره)/ سال اول جنگ نابرابرترین سال های نبرد بود/ ما نه بر سر خاک بلکه به خاطر ...
را آنجا بازداشت کردند و صبح به منطقه خانقین و بغداد بردند. در خانقین نیز از ما بازجویی و طبق روش همیشگی شان با کتک و شکنجه پذیرایی کردند؛ جالب تر اینکه در دیوار های اردوگاه نیز نوشته بودند شما میهمانان ما هستید! فرهنگ بعثی ایجاب می کرد که از میهمان با کتک پذیرایی کنند. پس از خانقین ما را به بغداد بردند و حدود دوازده روز در بازداشتگاه وزارت دفاع نگه داشتند و از آنجا به اردوگاه ...
گفت و گو با رشیدپور درباره تمام جنجالهایش
این همه گفت و گو در این مملکت انجام می شود. یک گفت و گو می شود دید در شب خیلی بی انصافی است که بیاییم و بگوییم که نه، چون مهمان ها این شکلی بوده، دید در شب دارد دیده می شود که تمام مهارت های ساخت یک برنامه هاردتاک در آن رعایت می شود وگرنه قبل و بعدش، هم بوده و هم خواهدبود. سالار عقیلی مهمان تان بود. در شبکه من و تو هم او را دیدید؟ حس تان چه بود؟ دیدمش، بله. شاخ درآوردم. ...
امکان استفاده شبانه از بالن سواری در منطقه آزاد ارس
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از تبریز؛ عزیزیان گفت: با تجهیز سایت بالن سواری ارس به روشنایی مورد نیاز، گردشگران نوروزی می توانند از برنامه مهیج بالن سواری در ساعات شبانه در ایام باقیمانده از تعطیلات نوروزی استفاده کنند. وی اضافه کرد: پیش از این ساعت فعالیت بالن تفریحی ارس از 10 صبح تا 7 عصر بود اما اکنون تا پاسی از شب امکان بهره مندی علاقه مندان از این برنامه ...
33 ثانیه بعد از تحریمی هفت ساله
به این مساله اشاره کرده است که در صورت نمایش ساز از صدا و سیما، موسیقی دگرگون می شود. البته که امیدی به این دگرگونی نیست. تهیه کنندگان در خوش بینانه ترین شرایط سری به یکی از فروشگاه های فروش سی دی و آلبوم سر می زنند و چند سی دی می خرند و آن وقت با خیال راحت هر زمان که احساس نیاز کردند، در دستگاه های پیشرفته پخش صدایشان بگذارند و در برنامه هایشان استفاده می کنند- امیدواریم که دانلود نکنند- . اصلا ...
کلاس موسیقی در دانشگاه علامه و خبری که معاونت فرهنگی را مجبور به برکناری کرد +فیلم
سیستان و بلوچستان خبرداد که اتوبوس های سرویس دانشجویان این دانشگاه، چند روز است که مختلط شده. خبرنگار خبرنامه دانشجویان ایران ؛ کسب اطلاع کرد پیش از سال 1390 و به علت اعتراضات پی در پی عموم دانشجویان، اساتید و برخی کارمندان، سرویس های حمل و نقل دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان از حالت مختلط به حالت تفکیکی خواهران و براردان تبدیل شد. مشکلات به وجود آمده به واسطه اختلاط در ...
اعتیاد به تلفن همراه
... یکی از زمینه های اصلی در بروز مشکلات خانوادگی و اصولاً نارضایتی از زندگی مشترک، فضای مجازی است که تحت تأثیر تولیدات رسانه ای به وجود آمده و باعث آن گردیده تا سطح توقع و ارضاء از زندگی های مشترک را به خصوص در میان نسل جوان بالا ببرد. تحت تأثیر این فضا آنچه جوان باید از زندگی مشترک انتظار باید داشته باشد به نوعی تحریف می شود. لذت و صمیمیتی که از برنامه ها و محتویات رسانه ها مانند فیلم ها و ...
جلفاگردی نوروزی
جلفا مستقرند و علاقه مندان به پرواز را دقایقی در فراز منطقه آزاد ارس به پرواز در می آورند. پرواز با بالن همه روزه از ساعت 10 صبح آغاز و تا پاسی از شب ادامه پیدا می کند. علاقمندان به پرواز گزینه دیگری برای تفریح نیز دارند. پرواز تفریحی با پاراگلایدر زیر آسمان آبی جلفا بسیار جذاب خواهد بود. قایقرانی و ماهیگیری نیز بخش دیگری از جاذبه های تفریحی این منطقه است. این میزان تنوع برنامه های تفریحی می ...
اعلام برنامه های سیزدهمین روز ستاد نوروزی ارس
...> همزمان با این برنامه ها نمایشگاه صنایع دستی در جلفا آماده پذیرایی از گردشگران نوروزی است. این نمایشگاه در محل بازار روس ها دایر بوده و از ساعت 9 صبح تا 22 به روی بازدیدکنندگان باز است. امکان استفاده مهمانان نوروزی از برنامه های مهیج ورزشی و سرگرمی شامل بالن سواری، کارتینگ، زیپ لاین، پینت بال و بیلیارد هم وجود دارد که به تناسب علاقه هر یک از مهمانان دقایق و ساعات فراموش نشدنی را رقم خواهند زد ...
چگونه سالی پُر از سلامتی داشته باشیم؟
نباید انجام دهید درست کنید بعد از اینکه لیست کارهایی که باید در روز انجام دهید را نوشتید، از خود بپرسید کدامشان واقعا نیاز است که انجام شود و کدامیک غیر منطقی یا نا مهم است. سپس روی آنهایی که فکر می کنید فقط انرژی تان را می گیرند و ذهنتان را خسته می کنند خط بکشید. خواب را منظور کنید بسیاری از ما خواب را به عنوان یک فعالیت به حساب نمی آوریم. بنابراین برنامه ریزی برایش ...
گفتگو با لیلا حاتمی و علی مصفا درباره سینما و زندگی
. آخرین تجربه مشترک سینمایی شان در همین سالی که گذشته به نمایش درآمد. در دنیای تو ساعت چند است؟ به کارگردانی صفی یزدانیان، تجربه موفقی بود که اتفاقا تهیه کنندگی آن را هم علی مصفا بر عهده داشت؛ تجربه ای که در آن، زری خوشکام – همسر علی حاتمی – دوباره نقش آفرینی کرد. در نشست صمیمانه ای که در یکی از شب های جشنواره با حضور جواد طوسی و با میزبانی زری خوشکام انجام شد، لیلا حاتمی و علی ...
همراه با ظریف از جاکارتا تا سیدنی+عکس
روز دیدار و رایزنی در کانبرا و سیدنی، استرالیا را به مقصد تهران ترک کرد و پس از 17 ساعت پرواز صبح پنجشنبه 27 اسفند ماه وارد تهران شد. رئیس دستگاه دیپلماسی روز شنبه 29 اسفند ماه نیز سفری یک روزه به ترکیه داشت و با مقامات این کشور راه های گسترش مناسبات را بررسی و درباره تحولات منطقه به گفت وگو پرداخت. رایزنی های پسابرجامی ظریف در شش کشور جنوب شرق آسیا و اقیانوسیه پایان یافت و ...
خواب مرگ شوکران سفرهای نوروزی/واژگونی خودرو واژه آشنا برای سمنان
همه سرنشینان خودرو در خواب باشند، راننده نیز ازنظر روانی به خواب تمایل خواهد داشت، ابراز داشت: هم وطنان باید بدانند که سفر نوروزی از ابتدای درب منزل آغاز می شود و باید از لحظات سفر لذت برد اما برخی شهروندان تنها هدف مسافرت خود را رسیدن به مقصد می دانند و برای آن تعجیل دارند. وی افزود: توجه به جلو، کنترل وسیله نقلیه، انتخاب درست ساعت و مسیر حرکت، اطمینان از سلامت خودرو، همراه داشتن سوخت ...
همه تفریحات دنیا را اینجا تجربه کنید
را تجربه کنید. کانکون شهر همیشه بیدار است. بسیاری از مراکز خرید، رستوران ها و کافه ها تا نزدیکی صبح باز هستند. بنابراین بهتر است خوابتان را در سفر مدیریت کنید تا بتوانید تمام جاذبه های شهر را ببینید. اگر همراه کودکان به کانکون سفر می کنید حتما سراغ ورزش های آبی بروید. شهر کانکون برای علاقه مندان به تاریخ، ماجراجویان و ورزشکاران یک شهر فوق العاده است. می توانید ساعت ها ...
ویژه/ پنج آرزو برایِ یورو 2016
برایِ پوششِ جامِ جهانی به فرانسه رفته بودیم در رستورانِ "کولوم دور" در سن پل دو ونس نشسته ایم و نهار می خوریم. پشتِ سرمان نقاشی هایی از پیکاسو، ماتیس و شاگال است که گویا به جایِ پرداختِ صورت حسابشان برایِ رستوران کشیده اند. ما جوری زندگی می کردیم که آلمانی ها بهش می گویند: شاهانه زندگی کردن در فرانسه . من هر روز صبح بعد از تماشایِ بازیِ دیشب دیر از خواب بلند می شدم و یا در لیون بودم و روزنامه یِ اکیپ ...
داشتن رابطه جنسی با حضور نوزاد!
رابطه جنسی داشته باشند را به وقتی موکول کنند که کودک خواب است یا در خانه نیست. حتی می توان رابطه ی جنسی را از شب به صبح و زمانی که کودک خواب است موکول کرد. اگر سن بچه طوری باشد که بتوان آن را به کسی سپرد بهتر است در هفته برای یک ساعت این کار را انجام داد تا والدین بدون استرس از بیدار شدن بچه رابطه ی جنسی شان را برقرار کنند. تولد فرزند در زندگی مشترک چیزی است که باید زندگی را تکامل ...
9 دشمن زندگی زناشویی از دیدگاه روانشناسی ازدواج!
علاقه دارید و از آن لذت می برید، می توانید با تفاهم بر روی فیلم خاصی، از تماشای آن لذت ببرید. فراموش نکنید که صله رحم را همواره در برنامه های خودتان بگنجانید. مبادا طوری رفتار کنید که ببینید دیگر از گردش های دو نفره و شب نشینی های رمانتیک خبری نیست! باید دوباره آن حال و هوا را به دست آورید و به اتفاق یکدیگر از خانه بیرون بزنید! حالا که به تازگی از شر تلویزیون خلاص شده اید، سعی کنید که ...
برای تبلیغ دین اسلام تلاوت می کنم نه کسب رتبه
اینکه سال 1388 در جلسات قرآن استاد محمد بیداد که در مشهد مقدس برگزار می شد، حضور یافتم. این جلسات بسیار پرشور بود و بسیار با برنامه پیش می رفت. در جلسه استاد بیداد از ساعت 3 بعد از ظهر تا 7 شب به آموزش قرآن پرداخته می شد البته جذابیت این جلسات زنگ تفریح و امکان استفاده از بازی های مختلف در منزل استاد بود به طوری که ما پس از هر 45 دقیقه که فنون قرائت را می آموختیم از وسایل بازی و حتی بازی ...
اولین دستگیری متهم به قتل سال95
روز بعد از پایان ساعت کار تا پاسی از شب اقدام به مسافرکشی با خودروی سواری خود می کرد. بیست وپنجم آبان ماه وی آخرین تماس را با منزل برقرار کرد و گفت: در حال کار در خیابان است تا ساعت 12 شب از او خبری نداشتیم. به خیال اینکه اقدام به سوار کردن مسافر و رفتن به سمت قم کرده است، دیگر با او تماس نگرفتم، اما صبح بیست وششم آبان وقتی غیبت مجید طولانی شد، موضوع را با برادر همسرم در میان گذاشتم. هرچه ...
گقتگوی طنز با ظریف؛ پیشهادی برای درمان کمردرد!
خب در آن لحظه گفته شده بود که برویم خانه هایمان، ما هم گفتیم خب برویم. *ما گاهی برنامه های کاری شما را که می بینیم، وحشت می کنیم. مثلاً ده شب با خانم موگرینی دیدار می کنید، دوازده شب شام کاری با وزیر خارجه سوئیس، بعد یکهو دو شب آقای جان کری زنگ می زند، شش صبح هم باید برید استقبال نخست وزیر گواتمالا. کلاً به خواب اعتقاد دارید؟ (خنده) کمی. من معمولا عادت دارم شب ها بین 10 تا 11 ...
چرا اسیر روابط عاشقانه نادرست و زیان بار می شویم؟
داشته باشم کم کم از بین رفت. شروع کردن گفتگو را کنار گذاشتم و سعی کردم از همه چیزهایی که قبلاً نادیده می گرفتم لذت ببرم. لیستی از چیزهایی که همیشه دوست داشتم انجام دهم درست کردم و همه را انجام دادم. این باعث شد ذهنم از او دور بماند و چشمانم به حقیقت باز شود. با گذشت زمان، کم کم دیگر او بود که به من نیاز داشت. ولی دیگر خیلی دیر شده بود. از خودم سوال می کردم آیا بخاطر ...
در زندگی زناشویی این نکات را فراموش نکنید
تان می شود و به تدریج تیشه به ریشه رابطه می زنید. زن دوم می گیرم شب دیر به خانه می آیید ، همسرتان می گوید :"کجا بودی تا این وقت شب؟" شما هم می گویید:"خونه دومی !!!" خیلی شوخی جالبی بود نه ؟ یا مثلا بدون هیچ بهانه ای مسئله زن دوم را مطرح می کنید ! مثلا به بچه هایتان می گویید:" آره دیگه کم کم میخوام یه مامان جدید براتون بیارم!" البته تجربه ی من ثابت کرده مردانی که از این شوخی ها می ...
سحرخیز باشیم، که چی بشه؟!
خواب رفتن و بیدار شدن به بدن شما کمک می کند عادت شب زنده داری را تغییر و آن را با شرایط جدید وفق دهد. از ساعت های زنگدار با دکمه ی اسنوز استفاده نکنید دکمه ی اسنوز برای این طراحی شده است که بتوانید بدون اینکه به چرخه ی خواب عمیق وارد شوید چند دقیقه بیشتر بخوابید. اما این می تواند تحول عادات خواب و تبدیل شدن شما به یک فرد سحرخیز را با مشکل مواجه کند. روز ها خود را در معرض ...
20 عادتی که شما را بیمار و چاق می کنند-قسمت اول
...، اضطراب، افسردگی و مقاومت در برابر انسولین می شود و ممکن است به دیابت نوع 2، فشار خون بالا و بیماری های قلبی منجر شود. خواب شبانه به تولید هورمون های چربی سوز کمک می کند؛ بنابراین می بایست هفت یا هشت ساعت در روز بخوابید. 4. به رژیم غذایی جدید خود عادت نکرده اید اگر تمام امیدتان را بر رژیم غذایی پالئو یا برنامه های غذایی کم کربوهیدرات نهاده اید، بهتر است مراقب باشید. اغلب رژیم ...
