خانهسایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
"بلک واتر" ماشین آدم کشی و ترور آمریکا
استراتژیست های کاخ سفید به بهانه مبارزه با تروریسم و تامین صلح و منیت جهانی، بر دامنه لشگرکشی های خود در نقاط مختلف دنیا افزودند و افغانستان و عراق دو منطقه در خاورمیانه بودند که در معرض تجاوزات نظامی گسترده ارتش آمریکا قرار گرفتند. "بلک واتر" مدت کوتاهی پس از 11 سپتامبر، قراردادی 5٫4 میلیون دلاری برای تأمین امنیت مقر سیا در کابل با دولت آمریکا امضا کرد و سپس با اشغال عراق از سوی آمریکا ...
کاری که یکسره شد
هنوز است خبری از این سامانه دفاع موشکی نیست! از سوی دیگر با نزدیک شدن به روز دانشجو دانشگاه در دولت روحانی جان تازه ای گرفت اما حاشیه های خود را همواره داشت.تهران و در یک روز برفی تعدادی از دانشجویان در مراسم سخنرانی رئیس جمهور با یکدیگر درگیر شدند و بعد از ظهر نیز در دانشگاه تهران از ورود ابراهیم یزدی به دانشگاه تهران جلوگیری شد. سخنرانی آذر منصوری در اهواز با تنش همراه بود. در کرمان ابراهیم ...
ایران پس از برجام همه معادلات منطقه را بر هم زد
برخی کشورها متخاصم با ایران همواره بر این استوار بود که توان ژئوپولتیک و ژئو اکونومیک ایران را به حداقل ممکن کاهش دهد. حلقه محاصره ایران به نیابت از دشمنان شناخته شده که به دنبال کنترل بازارهای جهانی نفت خام هستند روز به روز تنگ تر شد و مسیرهای صادرات و پیوند انرژی ایران با جهان را هدف گرفت. در شرق ایران به بهانه تحریمها، خط لوله صلح (خط لوله صادرات گاز ایران-پاکستان- هند) متوقف ماند ...
بازخوانی پیام های نوروزی امام (ره)
...، سال خوبی برای روحانیت نبود. در این سال به اسلام تجاوز شد. علمای دین و روحانیون مورد اهانت قرار گرفتند، هتک شدند. در این سال استعمار توطئه هایی را علیه اسلام تدارک دید، عمال پلید استعمار به قرآن جسارت کردند، برای پایمال کردن احکام نورانی قرآن نقشه ها کشیدند، برنامه ها ریختند، طرح ها دادند. اگر مسلمین بدانند که چه توطئه ها و نقشه هایی علیه عزت اسلام،سعادت ملت های مسلمان و استقلال ممالک اسلامی ...
سفر روحانی به اسلام آباد، بهار روابط ایران و پاکستان
.... کشورهایی که تاکنون تلاش کرده اند به حل این تنش کمک کنند از جمله کشور پاکستان، ما همواره به این تلاش ها پاسخ مثبت داده ایم. رئیس جمهوری در ادامه گفت: امیدواریم در آینده نزدیک مسیر درستی برای حل و فصل مشکلات دو کشور پیدا شود. روحانی گفت: دنیای اسلام باید از تنش ها به دور باشد. جهان اسلام نیاز به توسعه و رفاه و پیشرفت دارد و این پیشرفت فقط در سایه صلح و ثبات امکان پذیر است و ...
پیامد تجاوز یکساله عربستان به یمن چه بوده است؟
و امارات که مهم ترین عضو ائتلاف سعودی به حساب می آید عملاً نیروهای خود را از یمن خارج کرده است . * اهداف دشمنان اسلام از راه اندازی جنگ عربستان و یمن اما اهداف و علل آتش افروزی و حمایت همه جانبه دشمنان اسلام از این جنگ و هم چنین امکان ادامه و نتایج و دستاوردهای این منازعه برای عربستان را باید از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داد. الف- دلایل و اهداف فرا منطقه ای: از نگاه ...
تحلیل گر پاکستانی: اسلام آباد خواستار روابطی به مراتب نزدیک تر از گذشته با تهران است
و پاکستان برای توسعه روابط در تمام حوزه های تجاری، اقتصادی و ... ایجاد شده است. وی گفت: سفر اخیر روحانی به اسلام آباد این فرصت را برای دو کشور ایجاد کرد تا ایران و پاکستان بسترها و زمینه های همکاری متقابل با یکدیگر را در تمامی سطوح و زمینه ها به دقت شناسایی و مورد مطالعه و بررسی قرار دهند. وی گفت: پاکستان مدتها بود که منتظر انجام این سفر مهم بود و این سفر نه تنها به لحاظ روابط دو جانبه ...
روحانی درباره تنش در روابط ایران و عربستان چه گفت؟
روحانی در ادامه اظهاراتش ابراز امیدواری کرد که دو کشور ایران و عربستان مسیر درست را برای حل مسائل و مشکلات فی ما بین در آینده ای نزدیک انتخاب کنند. رئیس جمهوری ایران گفت که کشورش علاقه ای به ادامه تنش با عربستان سعودی ندارد، وی تاکید کرد که ایران و عربستان سعودی دو کشور مهم در منطقه و جهان اسلام هستند و مشکلات و مسائل میان دو کشور باید حل شود. سخنان رئیس جمهوری کشورمان درباره عربستان ...
تهران باید رفتارش را تغییر دهد/ درها برای عادی سازی روابط باز است
کشور باز است. رئیس جمهوری ایران اخیرا در پاگستان گفته بود که کشورش علاقه ای به ادامه تنش با عربستان سعودی ندارد، وی تاکید کرد که ایران و عربستان سعودی دو کشور مهم در منطقه و جهان اسلام هستند و مشکلات و مسائل میان دو کشور باید حل شود. روحانی در ادامه اظهاراتش ابراز امیدواری کرد که دو کشور ایران و عربستان مسیر درست را برای حل مسائل و مشکلات فی ما بین در آینده ای نزدیک انتخاب کنند. وی ...
باراک اوباما چقدر موفق بود؟
نمایندگان دو طرف کمک کرد و در نهایت به معاهده صلح انجامید. در مقایسه با او، به نظرتان رویکرد اوباما در قبال تلاش برای ازسرگیری مذاکرات تا چه اندازه کارآمد بوده است؟ معضل منازعه فلسطین و رژیم اسرائیل مسئله ای بدون راه حل در دسترس و موجود است؛ این نتیجه ای است که اوباما از شرایط حاکم بر منطقه در سال های اخیر گرفته است. همچنین به دلیل وجود چالش های دیگر در خاورمیانه، اوباما تصمیم گرفته تا بر ...
شیعه نیازی به دلار نفتی ندارد
حال ما ناچاریم در شریعت با زبان روز حرکت کنیم، چون ما علاوه بر مردم عادی با قشر تحصیل کرده و نیز با مردم سایر کشورها و با فرهنگ های گوناگون نیز سر و کار داریم. کشور هندوستان به اندازه جمعیت ایران شیعه دارد؛ یک سوم جمعیت پاکستان شیعه اند؛ افغانستان هم همین طور. تمام این منطقه شیعه دارد. حتی عربستان، که این مسئله را به روی خودش نمی آورد و هیچ وقت هم آمار نمی دهد، اما تعداد شیعیان در این کشور بسیار ...
آمریکا بحران سوریه را تحت فصل هفتم منشور ملل متحد خواهد برد
" وزیر امور خارجه دولت سوریه نیز این تصمیم گیری در مورد مساله را حق مردم سوریه و نه در صلاحیت میز مذاکره دانسته است. تلاش معارضان برای شکست مجدد گفتگو ها، تعیین پیش شرط برای حضور و نقش آفرینی کشورهای دیگر در بحران سوریه را در گفتگویی با "حسن هانی زاده" کار شناس مسائل خاورمیانه بررسی کردیم. هانی زاده در خصوص چندصدایی میان معارضان سوری و شکست چند دور گفتگوهای صلح گفت: معارضان ...
همراه با ظریف از جاکارتا تا سیدنی+عکس
این کشور به منظور ریاست بر جلسه 20 ژوئیه 2015 در مورد موضوع هسته ای که منجر به صدور قطعنامه 2231 به اتفاق آراء شد به نیویورک سفر کرد . این کشور در قبال فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران مواضع متعادل تری داشته و همواره بر حل این موضوع از طریق مذاکره تأکید کرده است و به تحریم های یکجانبه غرب علیه ایران نپیوست . نیوزیلند همچنین به سمت توسعه روابط با کشورهای خاورمیانه گرایش پیدا ...
اولین سفر خارجی رئیس جمهور چگونه گذشت؟
اسلام دارد. وی افزود: بنابراین اگر مشکلی بین دو کشور است باید حل و فصل شود. کشورهایی که تاکنون تلاش کرده اند به حل این تنش کمک کنند از جمله کشور پاکستان، ما همواره به این تلاش ها پاسخ مثبت داده ایم. رئیس جمهوری در ادامه گفت: امیدواریم در آینده نزدیک مسیر درستی برای حل و فصل مشکلات دو کشور پیدا شود. روحانی گفت: دنیای اسلام باید از تنش ها به دور باشد. جهان اسلام نیاز ...
جنگ افغانستان؛ تاریخی که برای افغان ها تکرار شد + تصاویر
به پیروزی در افغانستان بعید به نظر می رسد زیرا در آن سال ها پاکستان همچنان به حمایت از طالبان ادامه می داد و خاک این کشور قلمروی مناسبی برای فعالیت های این گروه شبه نظامی تروریست به شمار می رفت. زمانی که اعضای طالبان تحت فشار قرار می گرفتند، همواره می توانستند به پاکستان گریخته و خود را برای نبردی دیگر در روزی دیگر آماده سازند؛ درست همانند حمایتی که ترکیه امروز از داعش انجام می دهد. با این حال ...
بازتاب گسترده سفر روحانی به اسلام آباد در رسانه های خارجی
...، محصولات و وسایل جراحی و پزشکی، وسایل ورزشی و محصولات کشاورزی است. شبکه خبری "العربیه" نیز با انتشار گزارشی از سفر اخیر روحانی به پاکستان به عنوان تلاش ایران برای گسترش همکاری های منطقه ای یاد کرده است. این شبکه خبری سعودی می نویسد:"حسن روحانی بر لزوم افزایش همکاری ها منطقه ای برای رشد و ثبات اقتصادی در منطقه جنوب آسیا تاکید کرد. این شبکه خبری اشاره می کند که پاکستان با توسعه بندر ...
پدرخوانده: داعش فرزند خلف وهابیسم است
انقلاب ایران در منطقه زنگ خطر را برای سعودی ها به صدا درآورد. هرچه تنش بین ایران و عربستان بالا می گرفت استفاده ایدئولوژیک سعودی ها از وهابیسم نیز افزایش می یافت. ابتدا ترویج این برداشت از اسلام در میان اقشار فقر مسلمان در حاشیه دنیای اسلام مثل پاکستان آغاز شد. مسجد فیصل در اسلام آباد بزرگترین مسجد در خارج از عربستان بود که با پول سعودی ها ساخته شد. توزیع پول هم هم زمان در بین اقشار فقیر پاکستان ...
جهان در اولین هفته فروردین 95
پاکستان اعلام کرد که اسلام آباد خواستار روابط دوستانه با کابل است و در انتظار دور جدید صلح و توسعه در افغانستان است. اقدام خصمانه آل سعود علیه یک روحانی به جرم همبستگی با حزب الله امام جماعت مسجد الرسول الاعظم(ص) گفت که مقامات رژیم سعودی به وی گفته اند دیگر امام جماعت و امام جمعه نیست. آیت الله الشیخ حسین آل راضی امام جماعت مسجد الرسول الاعظم(ص) در منطقه "العمران" در ...
سلوک سیاسی آیت الله العظمی بروجردی(ره)؛ پیش درآمد نهضت حضرت امام خمینی
...> دولت از ترس، به درخواست های آقای قمی پاسخ مثبت داد. این روحیه اجتماعی و وظیفه شناسی آیت الله بروجردی موجب شد امام خمینی ایشان را شایسته مرجعیت عامّه بداند و با تلاش ها و زمینه سازی هایی ایشان را به قم دعوت کند (کرباسچی، 1380، ص195) تا بلکه بتواند به انتظاراتش پاسخ دهد و در انتظام حوزه های علمیه و مدیریت و تقویت معنوی جهان تشیع، گام های اساسی بردارد. منابع ابراهیم پور، ابراهیم ...
حاج قاسم چگونه وارد سپاه قدس شد؟
گندمی و متواضع است. او پس از آنکه در سن کمتر از 50 سالگی به فرماندهی سپاه قدس رسید به دنبال تغییر دومینوی قدرت در منطقه غرب آسیا به نفع ایران بود و در این پروسه با تاکید بر قدرت نظامی گام برمی داشت. او نقش مهمی در حمایت از سوریه دارد و به حضور نامحسوس خود در جهان ادامه می دهد. این نشریه با اشاره به نقش موثر فرمانده سپاه قدس در منطقه و به خصوص در عراق و سوریه از قول یکی از مقامات ...
پیشنهاد پاکستان به ایران در مورد مذاکرات
به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، مقامات پاکستانی در سفر حسن روحانی رئیس جمور اسلامی ایران به اسلام آباد پیشنهاد داده اند تا تهران در روند مذاکرات صلح افغانستان ایفای نقش کند. برهمین اساس اسلام آباد از تهران خواسته تا برای پیشبرد اهداف مذاکرات صلح افغانستان میان ایران، پاکستان و افغانستان نشست سه جانبه ای صورت گیرد. حسن روحانی نیز پس از دریافت این پیشنهاد از سوی مقامات ...
تحلیلی بر ریشه ها و بسترهای عملیات های تروریستی در ترکیه
تهران-آنکارا در مسایل منطقه ای جهان اسلام بود، که متاسفانه اردوغان ناخواسته در زمین بازی غرب قرار گرفت و چشم اندازهای غرب را عملیاتی کرده و می کند. * محیط سیاسی امنیتی ترکیه در تنگنای بحران سوریه ترکیه به دلیل موقعیت و پتانسیل های ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک خود به طور تاریخی با سطحی از چالش و تنش امنیتی در محیط خود مواجه بوده است. به جرأت می توان گفت دوره اول و دوم حاکمیت حزب عدالت و ...
نگاهی به سفر عالی ترین مقام اجرایی ایران به پاکستان بعد سالیان متمادی
برای کاهش تنش ها با عربستان سعودی ، اقدامات ایران برای برقراری صلح در افغانستان ، از دیگر سوالاتی بود که روحانی به آن ها پاسخ داد. سفر دو روزه ی روحانی به پاکستان در عصر شنبه با بدرقه رسمی ممنون حسین، رییس جمهوری این کشور تمام شد ورییس جمهور کشورمان به تهران بازگشت. او در فرودگاه مهرآباد، مورد استقبال معاون اول رییس جمهوری، و مشاور امور بین الملل رهبر معظم انقلاب اسلامی و ...
وهابیت سگ ولگرد آمریکا و عربستان است
گونه ای که افراط گرایی جای اسلام واقعی را گرفت. جابر ادامه داد: آمریکا نظام مصر و دانشگاه الازهر را که نماد صلح و تسامح و مبارزه با صهیونیسم است ترور کرد تا بتواند منطقه عربی را در راستای خدمت به رژیم صهیونیستی تحت سلطه خود بگیرد به گونه ای که تا امضای توافق کمپ دیوید بین قاهره و تل آویو پیش رفت . وی افزود: با امضای این توافقنامه عربستان توانست رهبری منطقه را برعهده بگیرد ...
غرضی: آقای مصباح با طناب احمدی نژاد رای نیاورد
ثابت و مشخص شد که آمریکا دیگر نمی تواند با نیروی نظامی مسائلش را پیش ببرد. در این سال ها ثابت شد که ایران قدرت سیاسی برتری دارد و آمریکا بخشی از قدرت سیاسی خود را در منطقه واگذار کرده است. بهترین نمونة آن صحبت های آقای کری در عربستان با آقای سلمان مبنی بر اینکه باید واقعیت قدرت سیاسی ایران را بپذیرید، است. این اظهارنظر نشان دهندة اثبات قدرت سیاسی ایران به قدرت های جهان در ...
صادارت گاز ایران به پاکستان؛ در بن بست ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک تنش زای منطقه
پرس به نقل از نفت ما ، خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان و هند، در بن بست و گرفتار ژئوپولیتیک پیچیده و تنش زای منطقه و رقابتهای ایدئولوژیک شده است. سفر دو روزه دکتر روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران به پاکستان، اهمیت زیادی داشته و بازتاب گسترده ای در رسانه های منطقه داشته است. در این سفر دو روزه، وزرای نفت، صنعت، نیرو نیز حضور داشتند. در این سفر مذاکراتی در زمینه مسائل اقتصادی و ظرفیتهای توسعه آن ...
برخی جاها مواد مخدر و سلاح را می شد مثل نان خرید
چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل [...] چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل مشرق – در قسمت قبل این نوشتار (که ترجمه ای است از سفرنامه ی فهمی هویدی به افغانستان طالبان در سال 1377 شمی با عنوان طالبان، سپاهیان خدا در نبردی اشتباهی! ) ماجرای چگونگی آغاز سفر نویسنده به افغانستان را خواندیم و ایراداتی که به او گرفته می شد تا از این سفر منصرف شود را مرور کردیم. همچنین دیدیم که نویسنده چطور خود را به پاکستان رساند و از آنجا چطور برای وارد شدن به افغانستان به سمت مرز حرکت کرد. ماجرای مواجه با اولین نیروی طالبان و آخرین نیروی طالبان هم ذکر شد. بخش دوم این خاطرات را با هم می خوانیم: حالا ما داخل یک دولت، در دلِ دولت پاکستان هستیم. روی نقشه اگر بخواهی حساب کنی، هنوز از پاکستان بیرون نرفته ایم، و هنوز داخل مرزهای آن هستیم. اما در حقیقت امر، داستان طور دیگری است. این نقطه که حدودا 55 کیلومتر را در بر می گیرد، در اصل تحت سلطه ی حقیقی حکومت پاکستان قرار ندارد. یک جورهایی می توانی بگویی یک منطقه آزاد است. مسئولین این منطقه و اداره کنندگان امورش، شیوخ مشهور قبایل باتان هستند که در دوطرف مرز (یعنی هم در پاکستان و هم در افغانستان) پراکنده اند و حضور دارند. از آنجا که این منطقه، منطقه ی آزاد است، به همین دلیل هرچه در پاکستان ممنوع است، در اینجا مجاز است. از تجارت سلاح گرفته تا تجارت مواد مخدر. از این بگذریم که اینجا، ایستگاه اصلی قاچاق به هر دو کشور است. این اطلاعات برای من تازه نبود، بیست سال پیش هم که در سفرم به افغانستان از اینجا دیدن کردم، مواد مخدر در پیاده رو هم فروخته می شد. سلاح هم –که بخشی از آن در همان منطقه تولید می شد- مثل نان در کنار جاده ها در دسترس بود! از همان جهت که این منطقه منطقه ای آزاد است، در طول سال های گذشته جریان برق را به صورت مجانی از حکومت پاکستان دریافت می کرد، آبش را هم از چاه های همان منطقه به دست می آورد. به دلیل فشار بحران اقتصادی ای که کشور به آن دچار بود، حکومت اسلام آباد تصمیم گرفت برای برقی که به این منطقه می داد، مبلغی را تعیین کند. این چیزی بود که موجب تحریک شیوخ قبائل بر علیه حکومت و اعلام شورش آنها شد. و بستن و حمله به راه های تجاری این منطقه یکی از نشانه های این شورش است و همین، چیزی بود که موجب شد نیروهای حکومتی در پیشاور، دیروز به ما اجازه عبور به طورخان را ندهند. در آن ساعات اولیه صبح، با وجود هیبت و هراس انگیز بودن کوه ها[ی سر به فلک کشیده]، جاده، آباد و آرامش بخش به نظر می رسید. شدت حرکت در آن زیاد بود و کاروان ماشین های پر از کالا، با سرعت کم و احتیاط از لبه های کوه در حرکت بودند. البته می ترسم کلمه پر ، نتواند منظور مرا برساند، چون ماشین های باری ای که من می دیدم در اصل در حکم یک سری تپه و کوه متحرک بودند، از بس که جنس در آن گذاشته بودند و ابعاد ماشین را (طولی و عرضی و ارتفاعی) بزرگ کرده بودند! دلیل مسئله این بود که هر کالای صنعتی و تولیدی ای که افغانستان چند میلیون نفری (که حالا بیش از بیست میلیون نفر جمعیت داشت) لازم داشت از طریق پاکستان وارد می شد، حالا یا خود پاکستان هم از خارج وارد کرده بود یا ساخت پاکستان بود. این مطلب نشانگر میزان سودی بود که اقتصاد پاکستان از ادامه ی به هم ریختگی اوضاع در افغانستان و توقف ماشین تولید (در همه ی زمینه ها) در آن کشور می برد. این مطلب تقریبا می توانست تأییدی باشد بر حرف برخی آدم های خبیث که می گویند سودی که پاکستان از جنگ در افغانستان می برد کمتر از استفاده ای که می خواهد در سایه ی صلح به آن برسد، نیست. این نکته هم از چشم آدم مخفی نمی ماند که وانت هایی که به افغانستان می رفتند جنس های صنعتی یا کنسرو بود، اما ماشین هایی که داشت از افغانستان برمی گشت یا آدم سوار کرده بود یا مواد خام بار زده بودند (یا چوب یا تولیدات کشاورزی، از قبیل انگور و سیب و انار) یا آنکه خالی بودند و آمده بودند تا از نو جنس بار زده و به افغانستان ببرند. *** وقتی چشم مان افتاد به لشگری از مگس ها که در هوا می چرخیدند، و سر و صدا و هیاهوی بلندی به گوشمان رسید، و حجم انبوهی از افراد پیاده را دیدیم، و پلیس لاغری را که داشت با عصایی بلند دختربچه ای را به جلو می راند، و دستفروش هایی که در دو طرف راه هرچه خوردنی و نوشیدنی که ممکن بود می فروختند، و ارزفروش هایی که برای جلب نظر، پشت میزهای چوبی بلندی نشسته بودند، دیگر آن موقع لازم نبود کسی خبرمان کند که حاجت روا شده و به طورخان رسیده ایم، دروازه ی ما برای ورود به امارت اسلامی افغانستان . در بین این چیزها، هیچ کدام برای من جدید به نظر نمی رسید. من خودم اهل کشوری بودم که با این قبیل تصاویر مأنوس بود، از مگس ها گرفته تا سر و صدای مردم و جمعیت عظیم آدم های پیاده، و حتی چوب پلیس و فحش هایش. چیزی که بیش از همه ی اینها در آن صحنه نظرم را جلب کرد، چیز دیگری بود که برای اولین بار در زندگی ام می دیدم: صف طولانی ای از بچه های کوچک به چشم می خورد که از پنجره ی ماشین، شبیه صف مورچه هایی بود که در سکوت روی زمین راه می رفتند و اول صف، که داخل خاک افغانستان بود (پشت پست بازرسی ای که چیزی نبود جز یک سری آهن که راه را قطع کرده بود) دیده نمی شد. آخر صف هم با حرکتی یکنواخت و آرام، جلوی چشم همه به سمت عمق اراضی پاکستان پیش می رفت. هر بچه ای روی دوشش یک تکه آهن گرفته بود. برخی آهن ها بزرگ تر یا بلندتر بودند و آنها را دو بچه، هن هن کنان و عرق ریزان، حمل می کردند. پرسیدم داستان چیست، گفتند این بچه ها برای برخی تاجران اجناس اسقاطی و قراضه کار می کنند. می گفتند این تاجرها توانسته بودند از طریق تجارت با بقایای سلاح های روسی خراب که بی صاحب در تمام افغانستان ریخته شده بود، ثروت های هنگفتی به جیب بزنند. چون جا به جایی صدها تانک و توپ سنگین سخت بود، این تجار تصمیم گرفته بودند آنها را به تکه های کوچک تقسیم کرده و بعد به داخل پاکستان قاچاق کنند و بعد آنها را بفروشند. این تکه ها در پاکستان ذوب، و برای مصارف دیگر به کار گرفته می شد. تعجبم وقتی بیشتر شد که فهمیدم این صف ها، از اوایل دهه ی نود میلادی به صورت منظم و مستمر ادامه دارد، چون حجم عظیمی از سلاح های شوروی خراب شده در خاک افغانستان وجود دارد. ممکن نبود به ذهن کسی خطور کند که آخر کار سلاح های شوروی که برای به زانو درآوردن و سرکوب افغان ها به آن کشور فرستاده شده بود به اینجا بکشد، هر چند این سرنوشت، بعد از سرنوشتی که خود اتحاد شوروی به آن دچار شد و ممکن نبود به ذهن بشری خطور کند، دیگر چندان عجیب به نظر نمی رسید. با نیشگون همراهم به خودم آمدم، تذکر داد نیامده ایم اینجا که بمانیم، آمده ایم که از اینجا رد شویم و داخل افغانستان برویم. حرفش را پذیرفتم. جلو راه افتاد و رفتیم به ساختمانی که در آن چند پلیس پاکستانی با هیکل های قشنگ و قامت های بلندشان نشسته بودند. کاری که باید می کردیم را انجام دادیم و بعد از پله پایین رفتیم و وارد اتاق دیگری شدیم. در آن اتاق خلایقی را دیدم که انگار ریش را با ترازو به مساوات بینشان تقسیم کرده بودند، و از چهره شان سرسختی و تندی پیدا بود. نمی توانستم در بینشان رئیس را از مرئوس تشخیص دهم، کما اینکه نمی توانستم کارمند را از ارباب رجوع تشخیص دهم. همراهم که متوجه حیرتم شده بود در گوشم گفت: اینها جماعت طالبان اند! آمدن از یک طبقه به طبقه ی دیگر، شبیه رفتن از عصری و زمانی به عصر و زمان دیگری بود. سریعا به کسانی که نشسته بودند سلام کرد، با تعجب نظرشان به سمتم جلب شد. خطوط چهره شان وقتی گذرنامه ام را دیدند و فهمیدند عرب و مسلمانم باز شد. سریعا آمدند به سمتم و با خوشحالی آشکاری شروع کردند به خوشامدگویی و دست دادن، انگار دوستانی باشیم که بعد از مدت ها دوری باز همدیگر را ببینیم. ناگهان با جوان های طالبان رو در رو شده بودم و این، باعث شوک و حیرتم شده بود، جوان هایی که از وقتی در افق افغانستان ظاهر شدند همه ی دنیا را به خود مشغول و مردم را حیران کرده اند. البته تعجب و شوکم خیلی طولانی شد، چون بعد از آنکه گذرنامه ی مرا مهر کردند یکی شان گذرنامه را به دستم داد و به فارسی گفت: خداحافظ حالا باید سریع می رفتیم سوار ماشین مان می شدیم تا به کابل برویم. انسان کلی عذاب می کشد تا به کابل برسد. وقتی هم به آنجا می رسد، شوکه می شود. و خیلی خوش شانس خواهد بود اگر بعد از مدتی ماندن در آنجا افسردگی نگیرد! به دلیل اینکه فرودگاه کابل تعطیل، و در تیررس سلاح های احمد شاه مسعود –فرمانده مخالف طالبان که در پایگاهی در 25 کیلومتری پایتخت مستقر است- قرار دارد، کسانی که می خواهند به کابل بیایند راهی ندارند جز آنکه از ماشین و راه های زمینی استفاده کنند. مشکل اینجاست که ماشین در دسترس است ولی آنچه راه خوانده می شود، اصلا اینطور نیست! اینکه یک راهی روی نقشه ترسیم شده باشد، لزوما به این معنی نیست که الان در عالم واقع هم بر روی زمین وجود داشته باشد! بله، در افغانستان، راه هایی قبل از سالهای جنگ داخلی وجود داشت، اما به طول انجامیدن 20 ساله ی جنگ موجب شد که دو طرف درگیر یعنی هم کمونیست ها و هم مجاهدین [1]، راه ها را اهدافی نظامی در نظر بگیرند که می شد با نابود کردن آنها جلوی حرکت دشمن را گرفت یا محاصره اش کرد. هیچ کدام از طرف های درگیری هم در انجام این کار کوتاهی نکردند! من گواهی می دهم که در این مأموریتشان پیروزی بزرگی به دست آوردند، شاید اصلا این نابود کردن راه های مواصلاتی، بزرگترین پیروزی طرف های درگیر بوده باشد! ضمنا به این دلیل که جریان بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! مسئله به همین جا ختم نمی شود، چرا که قسمت هایی از راه ها که از سر تصادف از آسیب خمپاره باران جسته، باران ها و سیل ها به سروقتش آمده و این هم همراه شده با اهمال و عدم صیانت از راه ها، از همین رو آنجا ها هم خود به خود و در سکوت، به سریال حفره های خمپاره باران ها پیوسته است! با توجه به مجموعه این دلایل، حالا راه ها هیچ نقشی ندارند جز آنکه به ماشین ها نشان دهند که در صحراهای وسیع افغانستان باید به کدام سمت برانند. در این وضعیت، عاقل کسی است که به جای حرکت بر روی این جاده، از کنارش حرکت کند و حرکت بر روی کوه و تپه ها را بر حرکت بر روی این جاده ترجیح دهد. بدشانس کسی که باور کند که این جاده است و از روی آن حرکت کند یا اینکه در برخی اوقات مجبور بشود از روی آن حرکت کند. البته در هر حال، هر دویشان قربانی این وضعیت اند. چون سفری که قاعدتا باید دو ساعت یا سه ساعت طول بکشد، حالا هشت یا حتی نُه ساعت به طول می انجامد. چون ماشین ها در این مسیر با سرعت متوسط بیست کیلومتر یا حتی احیانا ده یا حتی پنج کیلومتر در ساعت می رانند. حالا اگر این ماشین، یک وانت یا کامیون حامل اجناس باشد که دیگر باید با نهایت آهستگی و احتیاط و لاک پشتی حرکت کند! روی همین حساب، رسیدن از یک شهر به شهر دیگر، با مسافتی که بینشان هست سنجیده نمی شود [مثلا گفته نمی شود بین این شهر تا آن شهر 50 کیلومتر فاصله است] بلکه با ساعت هایی که مسافر باید بین این دو شهر در راه باشد سنجیده می شود. [مثلا گفته می شود از این شهر تا آن شهر 5 ساعت راه است!] مثلا فاصله بین طورخان (در مرز با پاکستان) تا کابل 300 کیلومتر است و در شرایط عادی، می تواند حداکثر طی سه ساعت طی شود، ولی در آن اوضاع که ما می خواستیم مسیر را طی کنیم، 12 ساعت طول کشید! و مجبور شدیم در بین راه، شب را در جلال آباد توقف کنیم و فردا صبحش باز به مسیرمان ادامه دهیم. عذاب راه فقط در سختی هایش و ساعت های طولانی که آدم باید در جاده باشد خلاصه نمی شود، بلکه خستگی و کوفتگی ای که آدم (از کثرت بالا و پایین رفتن ماشین و گیر کردنش و تکان های شدیدش در طول مسیر) به آن دچار می شود هم هست. مسئله ای که باعث می شود آدم وقتی به مقصد مورد نظرش می رسد بیشتر شبیه جسدی بی جان باشد! ممکن نیست بتوانی سختی راه و رنج هایش را بفهمی مگر اینکه اوضاع جغرافیایی افغانستان را بشناسی. شمال افغانستان منطقه ای دشتی است که عبارت است از دامنه ی کوه های پامیر و هندوکش. در جنوب غربی افغانستان هم منطقه ای دشتی که البته رود هلمند که از کوه های هندوکش جاری است به آن نفوذ می کند. اما وسط این دو، منطقه ای پر از بلندی هاست که دوسوم وسعت کشور را در بر می گیرد و امتداد بلندی های پامیر محسوب می شود که جغرافی دانان، آن را سقف دنیا نامیده اند و کوه های مشهور هیمالیا از آن منشعب می شود. شاخصه ی اساسی آن هم کوه های سر به فلک کشیده ی هندوکش است و شاخه های آن. ممکن نیست کسی بتواند این کوه ها را تخیل و تصور کند مگر وقتی که خودش با چشم آنها را ببیند و شدت هیبت و سرسختی ای که دارد را درک کند، کوه هایی که در برخی موارد ارتفاعشان به 7620 متر می رسد! تقدیرمان این بود که همین منطقه ی مرکزی کشور محل مورد نظر ما و هدف اولمان باشد. پایتخت کشور و مقر حکومت، کابل، در قلب همین منطقه واقع شده است، اگرچه قندهار (محل استقرار رهبر طالبان که به او امیرالمومنین می گویند) در ارتفاعات جنوبی واقع شده است. چیزی که در راه مابین پیشاور و طورخان دیده بودیم را باز در مسیرمان در فاصله ی طورخان و جلال آباد و حتی کابل مشاهده کردیم. ماشین های باری پُر و ماشین های سواری [اتوبوس یا مینی بوس های] رنگارنگ با پرچم های سیاهشان که خیال می کردند با آنها چشم زخم را از خود دور می کند، در برخی موارد هم راننده، یک میمون کوچک (که به آن نسناس میگویند) بالای ماشینش بسته است، شاید معتقد است خوش شانسی می آورد. البته تصویری که در این موضوع در افغانستان دیدیم از سه جهت با تصویری که در پاکستان دیدیم فرق دارد: جهت اول اوضاع بسیار وحشتناک و بد جاده هاست که به آن اشاره کردیم. دوم اینکه جاده های افغانستان هنوز در بین صحنه های نبرد قرار دارد و تانک ها و توپ های سوخته، بالای صخره ها و شن ها دیده می شوند و اتاقک ماشین ها در جای جای مسیر افتاده است. البته ساکنین و مسافران هم با این مسئله سازگاری پیدا کرده اند و مثلا اتاقک ماشین ها تبدیل شده به سایه بان هایی که در پناه آن در سایه بنشینند و گاهی هم این اتاقک ها تبدیل شده به مغازه های کوچکی که به ساکنین چادرها[ی آوارگان] جنس می فروشد. در مورد بقایای تانک ها و توپ ها هم بچه ها را می دیدم که رویش می پرند یا پشتش مخفی می شوند، آن هم در بین گله های بز و گوسفند که آنها هم در حرکت و پریدن روی این وسایل با بچه ها همراهی می کنند! سومین تفاوت بین مسیر در افغانستان و پاکستان هم خود را در شکل محل های استقرار آوارگان نشان می دهد. در طول سال های جنگ اوضاع شهرهای اصلی افغانستان به کلی بهم ریخت و برخی از ساکنین آنها ترجیح دادند برای پناه جویی به جنوب کشور بروند و سازمان های بین المللی در آغاز برای سرپناه یافتن آنها چادرهایی برپا کردند که در ادامه تبدیل شدند به خانه های فقیرانه ی آنها که بیشتر شبیه جعبه های گلی چیده شده کنار هم به نظر می رسند. این خانه ها بعد از آنکه ساکنینش به دیار خود برگشتند همچنان باقی ماند و تا الان هم برجاست و شاهدی است از آن دوره. تا وقتی به ورودی کابل نرسیده بودیم برخوردی با نیروهای طالبان نداشتیم. آنها، پنج تایشان برای استراحت کنار جاده نشسته بودند و چای سبز می نوشیدند و پشتشان یک وانت دوکابینه بود که پشتش مسلسل سبک کارگذاشته بودند. چون ماشین گرد و خاک گرفته بود و به جای اینکه پلاک داشته باشد، سلاح داشت، راننده سریعا فهمید که ماشین، ماشین حکومت است، فلذا به محض دیدنش ضبط ماشین را خاموش کرد و نوار کاست را به آرامی در جیبش گذاشت. آن موقع داشتیم به آوازهای زیبایی از یکی از مشهورترین خوانندگان زن افغان به نام نغمه گوش می کردیم که بعد از وارد شدن طالبان به کابل و ممنوع شدن آواز و موسیقی توسط آنان به پاکستان رفته بود. برایم تعریف کردند که صدای شیرین او و خواننده ی محبوب پشتون عبدالله مقری با نوار کاست هنوز در همه ی خانه ها پخش می شود، نوارهای کاست این دو هم در حجم عظیم از پاکستان به افغانستان قاچاق می شود. آواز نغمه که گوش می کردیم می گفت: آقای ملای من، به دادم برس. معشوقم تب کرده و منتظر دعایی است که تو برایش بنویسی، شاید جان را به تنش برگرداند! صحنه خالی از پارادوکس هم نبود، نغمه داشت با آواز مخاطب خودش ملا را صدا می کرد، و کمی بعد چند نفر از ملاهای طالبان در جاده پیدا شدند! [در زبان افغان ها، به نیروهای طالبان ملا هم گفته می شود.] ادامه دارد ... پی نوشت ها: 1- مجاهدین ، به نیروهای اسلام گرایی گفته می شد که با گرایش های سیاسی و بینشی مختلف، در دوران حکومت کمونیستی و حضور شبه اشغالگرانه ی ارتش سرخ شوروی در خاک افغانستان (از اواخر دهه ی 50 شمسی)، به عنوان جهاد ، شروع به جنگ با آنان کردند. در بین این نیروها، هم نیروهای دارای گرایش های بازترسیاسی دیده می شد و هم نیروهای اسلام گرای سنتی و هم برخی نیروهای سلفی. مجاهدین از احزاب و گروه های مختلفی تشکیل شده بود که پس از پیروزی بر کمونیست ها و اخراج شوروی از افغانستان در سال 92 نتوانستند بین خود به توافق برسند و جنگ داخلی بین خود آنان آغاز شد که در نهایت موجب به وجود آمدن حرکت طالبان و شکست همه ی مجاهدین از این حرکت تازه تأسیس گردید. از سران مجاهدین می توان به احمد شاه مسعود، برهان الدین ربانی، گلبدین حکمتیار، عبدرب الرسول سیاف و شهید عبدالعلی مزاری نام برد. قسمت های قبل: مقدمه قسمت 1 Let’s block ads! (Why?) منبع: مشرق کد مطلب : سایر اخبار ...
مرزهای ایران و پاکستان باید امن شود؛ برای حل مشکلات منطقه هم فکریم
خواهد شد . رییس جمهور درباره اقدامات جمهوری اسلامی ایران برای کاهش تنش ها با عربستان سعودی نیز تصریح کرد: علاقه مند به افزایش تنش ها با عربستان سعودی نیستیم. ایران کشور بزرگی در جهان اسلام است و عربستان هم جایگاه مهمی دارد. اگر مشکلی بین دو کشور وجود دارد باید حل و فصل شود و کشورهایی از جمله پاکستان برای حل این مشکل تلاش کرده اند . روحانی ادامه داد: لازم است که جهان اسلام از ...
عبدالملک الحوثی؛ فارغ التحصیل سیاست در آکادمی آتش و خون + تصاویر و فیلم
...، در سال 122 یا 121 ه.ق در دوران خلافت هشام بن عبدالملک اموی بر ضد حکومت ظلم و جور امویان در کوفه قیام کرد و با جمع کثیری از یارانش به شهادت رسید. البته زید بن علی، مورد احترام شیعه امامیه هم هست، چرا که به خونخواهی قیام عاشورا علیه امویان قیام کرد، لیکن امامت را در حضرت باقر و اخلاف ایشان جاری می دانند. زیدی ها تنها برای 5 شخصیت عصمت قائل هستند: پیامبر اسلام(ص)، حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س ...
بردباری هندوئیسم
مطالعه ی من در متن پنج حرفی مقدس شیوا شبهه نکنند. با این همه روح من همواره از یاد نقش صورت زیبای (کرشنا)ی کودک، شاد می شود که محبوب دختران (گپی) (38) بود (آپایادیکشیته) (39) می گوید: من اختلاف اساسی بین (شیوا) رب العالمین، و (ویشنو) روح جهان، نمی بینم با اینکه به شیوا علاقه ی قلبی دارم. پیروان دین زرتشت که به واسطه ی ظهور اسلام از ایران رانده شدند در هند پناه جستند و امروز در هیچ جای دیگر ...
