ساعتی در کنار "خوب" هایی که "زود" رفتند...

از دوپله ای که پیش رویم بود بالا رفتم، همه بودند ولی انگار من نبودم. گویی اینجا بزمی است تمام نشدنی، صدای به هم خوردن پلاک ها، دایره ی شادی شان و عطر دلنشینی فضا را احاطه کرده است. اینجا زمین نیست، انگار قطعه ای از آسمان است، آرام آرام قدم هایم را از یک گوشه شروع به برداشتن کردم ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)