"ونایی" گریزی از بشر ندارد

به اعتبار گذشته پر شورم لبخندی تلخ می زنم، حال این روز و شب های من پر از بوی زمستان شده، دلم حال و هوای یک نفس بهار کرده... آیا سوزنده تر از این هم تقدیری هست؟ دلم گرفته، رهایی می خواهم. جان به لبانم رسیده و گردش حزن آلود ایامم هر روز مرا به پوسیدگی و غربت بیش تر واصل می کند... ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)