حالا دیگر گریه هایم از خوشحالی است...

اوایل خیلی ناراحت بودم، آن قدر گریه کردم که چشمم از بین رفت. مادر مرحومم می گفت: چرا این قدر گریه می کنی؟ باید افتخار کنی که مادر شهید هستی. کم کم به این نتیجه رسیدم که حق با مادرم است. الان از این قضیه خیلی خوشحالم، اگر هم گاهی گریه می کنم، از روی خوشحالی است. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)