سایر منابع:
سایر خبرها
رای الیوم: آزادی تدمر نقطه عطفی در بحران سوریه است
شرکت کند در موضع قوی تری خواهد بود امری که باعث می شود بر خطوط قرمز پافشاری بیشتری کند و بارزترین این خطوط قرمز رئیس جمهور سوریه است و آن چه این دیدکاه را تقویت می کند اظهارات 'ولادیمیر پوتین' رئیس جمهوری روسیه پس از دیدار سه روز پیش با 'جان کری' وزیر خارجه آمریکاست که گفت واشنگتن قانع شده است در مورد آینده بشار اسد حرفی نزند. تازه این موضوع مربوط به قبل ار پیروزی ارتش سوریه در تدمر است حالا اوضاع پس از این تحول چگونه خواهد بود؟ خاورم*1049**1566 ...
"بلک واتر" ماشین آدم کشی و ترور آمریکا
اتومبیل خودی شلیک کرده بود. پس از این جنایت "جان فرس" ، سفیر آمریکا در عراق، از مجازات این مزدوران جلوگیری کرد زیرا به نظر وی این کار می توانست روحیه بقیه افراد را کاهش دهد. در 30 می 2007، نیروهای بلک واتر یک غیر نظامی عراقی را مورد هدف قرار داده و از پای درآوردند. به گفته آنها این راننده عراقی بیش از اندازه به کاروان وزارت امور خارجه آمریکا نزدیک شده بود. اما شاید بتوان اوج ...
ممانعت وزیر مصری از تروریست خواندن حزب الله
...: سامح شکری وزیر امور خارجه مصر در گفت وگویی با روزنامه پرشمارگان الیوم السابع کشورش، اختلافات اعراب با ایران را سیاسی خواند و ضمن بیان اینکه قاهره تحولات مربوط به ایران را مثل موضوع هسته ای دنبال می کند، از تروریستی خواندن حزب الله امتناع کرد. شکری در این گفت وگو در بخشی که از ایران سوال شد، و در پاسخ به اینکه برخی تحلیلگران غربی از تقسیم مذهبی در منطقه صحبت میکنند و گویی ایران ...
مقایسه کارنامۀ اوباما با دیگر روسای جمهور آمریکا/ اوباما چقدر موفق بود؟
فلسطین و رژیم اسرائیل بود. اقدامات او به آغاز گفت وگوهای میان نمایندگان دو طرف کمک کرد و در نهایت به معاهده صلح انجامید. در مقایسه با او، به نظرتان رویکرد اوباما در قبال تلاش برای ازسرگیری مذاکرات تا چه اندازه کارآمد بوده است؟ معضل منازعه فلسطین و رژیم اسرائیل مسئله ای بدون راه حل در دسترس و موجود است؛ این نتیجه ای است که اوباما از شرایط حاکم بر منطقه در سال های اخیر گرفته است. همچنین به ...
وزیربهداشت: شرکای مابه تعهدشان عمل نکردند
حق همگانی است. اینکه دولت یازدهم برای طرح تحول سلامت اهمیت قائل شد و در برنامه های متعددی به این موضوع توجه کرد نشانه تعهد رئیس جمهوری به وعده ای است که داده بودند. از لحاظ سیاسی هم اگر بخواهیم بررسی کنیم به عقیده من کشور در موضوع دارو و درمان به وضعیت بحران رسیده بود. بالاخره مسأله بهداشت و درمان مثل مرگ و زندگی است چرا اینکه وقتی مردم برای عزیزشان مشکلی پیش می آید حاضرند خانه و فرش زیر پایشان را ...
همراه با ظریف از جاکارتا تا سیدنی+عکس
در این نشست به سؤالات تعدادی از اعضای کمیته درباره روابط با عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس، بحران سوریه، موضوع مهاجرت و آزمایش موشکی اخیر پاسخ داد و مواضع جمهوری اسلامی ایران در خصوص این موضوعات را تشریح کرد . وی در ادامه برنامه های حضورش در کانبرا با حضور در باغ ملی کانبرا یک اصله نهال دوستی کاشت . کاشت نهاله دوستی در باغ ملی کانبرا وزیر امور خارجه همچنین با خانم ...
بازتاب آزادسازی تدمر سوریه از اشغال داعش/ ادعاهای وزیر خارجه سعودی علیه ایران
اظهارات بشار اسد پس از آزادی تدمر سوریه و مواضع بان کی مون و پوتین درباره این موضوع، بروز درگیری میان گروه های معارض سوری تحت حمایت آمریکا، مشخص شدن مسئول انفجار تروریستی دیروز پاکستان، ادعاهای وزیر خارجه عربستان سعودی علیه ایران و دیدگاه مصر درباره تروریستی خواندن حزب الله، از جمله مهمترین موضوعاتی است که امروز مورد توجه مطبوعات و رسانه های بین المللی قرار گرفته است. ...
بان کی مون: آتش بس در سوریه فرصتی برای از سرگیری مذاکرات ایجاد می کند
به گزارش نامه نیوز، به نقل از سایت شبکه الجزیره، بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل در جریان سفر خود به اردن علاوه بر دیدار با عبدالله دوم، پادشاه اردن، همچنین با محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین دیدار و درخصوص روند صلح در منطقه گفتگو کرد. وی در نشست خبری خود با ناصر جوده، وزیر خارجه اردن با اشاره به مذاکراتش با ملک عبدالله دوم و محمود عباس درخصوص ازسرگیری روند صلح بر لزوم تقویت ...
مذاکرات هسته ای به روایت تقویم شمسی سال 94
کردند و نهایتاً طی سال 2006 میلادی، با پیوستن روسیه، آمریکا و چین، گروه 1+5 تشکیل شد. در این گزارش سعی داریم مروری کوتاه بر مذاکرات هسته ایران طی چندسال اخیر به خصوص وقایع رخ داده در سال 94 داشته باشیم: آغاز دیپلماسی دولت یازدهم در مسئله هسته ای کشور با سفر رئیس جمهور برای شرکت در اجلاس سران کشورهای جهان به سازمان ملل کلید خورد. توافقنامه ژنو در 3 آذر 92 ...
اطلاعاتی درباره جنگ ناشناخته حزب الله در بوسنی
به گزارش گروه بین الملل دفاع پرس ، با این حال به نظر می رسد عنوان گزارش متناسب با بحران فعلی لبنان و تحت تأثیر فشارهایی که از سوی کشورهای عربی خلیج فارس، حزب الله را نشانه رفته، انتخاب شده است. همچنان که سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله لبنان طی هفته های اخیر و در پاسخ به تبلیغات سنگینی که می کوشد مقاومت در لبنان را به دشمنی با منافع مسلمانان اهل سنت ...
راز دیدارهای پی د رپی هیئت های اروپایی با رییس جمهور سوریه چیست؟
با "دکتر بشار الجعفری" نماینده دائم سوریه در سازمان ملل و رئیس هیئت مذاکره کننده این کشور در اجلاس ژنو 3 (میان دولت سوریه و مخالفان آن با میانجی گری استفان دی میستورا نماینده دبیرکل سازمان مل در امور سوریه) خبر داده بودند. از خروجی این دیدار 2 ساعته مطلبی به بیرون درز نکرد اما برخی منابع نزدیک به هیئت سوری از "درخواست طرف اروپایی برای همکاری های نزدیک اطلاعاتی بویزه در موضوع پرونده ...
ریابکوف: مذاکرات سوریه باید پایدار باشد
معاون وزیر خارجه روسیه با استقبال از گفت وگوهای سوریه خواستار تداوم این مذاکرات شد. سرگئی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه با استقبال از مذاکرات در راستای حل بحران سوریه گفت که گفت وگوهای ژنو پیشرفت هایی داشته است و باید ادامه داشته باشد. اخبار مرتبط پاکسازی دو منطقه راهبردی عراق از داعش + تصاویر مذاکرات ایران و 1+5 پایان و رسماً تا 10 تیر 1394 تمدید شد آمریکا ما را قبول کند اسرائیل را قبول می کنیم! عروسی که زنان جهان را به نکاح با داعش دعوت می کند! +تصاویر محکومیت یک صدای تکفیر با حضور 320 عالم شیعه و سنی در قم اردوغان با ایجاد منطقه حائل خطای بزرگی را مرتکب خواهد شد ...
سفر روحانی به اسلام آباد، بهار روابط ایران و پاکستان
درباره مهمترین مسایل دوجانبه، منطقه و بین المللی روحانی ظهر شنبه با ممنون حسین همتای پاکستانی خود نیز دیدار کرد دو طرف در این دیدار 70 دقیقه ای، درباره مهم ترین مسایل دوجانبه، منطقه ای و بین المللی با یکدیگر گفت وگو و تبادل نظر کردند. روحانید در این دیدار تاکید کرد که جمهوری اسلامی ایران از توسعه روابط تهران - اسلام آباد در همه عرصه های مورد علاقه استقبال می کند. رییس جمهوری با اشاره ...
درسی که اردوغان و سلمان باید از رضاخان بیاموزند!
متحدان غربی خود قرار می گیرند که برای تأمین امنیت در خانه خود هم که شده، خواستار دامن زده شدن بیش از پیش به تنش ها در منطقه نیستند. به نظر می رسد، این اختلاف رویکردها میان متحدان قدیمی، در آینده ای نه چندان دور اوضاع را بر خلاف میل اردوغان، سلمان و نتانیاهو پیش خواهد برد و نشانه های این روند از هم اکنون نیز آشکار شده است. در مورد ترکیه، دولت رجب طیب اردوغان تا همین چند ماه پیش بر آن بود ...
خلاء قدرت در لبنان/ صلح فلسطین و مساله جانشینی محمود عباس
رئیس پارلمان لبنان به موضوع مذکور بیشتر نزدیک باشد. چراکه طرف های مختلف در لبنان اختلاف نظرهایی را در مورد دیدگاه هایشان نسبت به قضیه سوریه و منطقه دارند و احیاناً ممکن است سر این اختلاف نظر با یکدیگر وارد چالش شوند ولی بهتر است برای جلوگیری از جنگ، چارچوب هایی را مشخص کنند و این کار که بری صورت داده به نظر برای همین موضوع یعنی جلوگیری از جنگ و افزایش بحران صورت گرفته است. از این رو معتقدم که ...
روابط صمیمانه لاریجانی با سردار سلیمانی و سیدحسن نصرالله
... مثلا در چه موردی؟ در کنفرانس چهارم فلسطین در تهران، روسای بسیاری از مجالس و رهبران فلسطینی در ایران بودند. آن زمان سودان تحت فشار آمریکایی ها بود. این موضوع برای ما مهم بود چون ما از آنجا به غزه سلاح می فرستادیم. این تحت فشار بودن، روحیه سودان و رئیس جمهور آن کشور را تحت تاثیر قرار داده بود. او به دلیل اتهام نسل کشی تحت فشار و در معرض ارجاع به دادگاه لاهه بود. در حالی که اساسا او به ...
بازتاب گسترده سفر روحانی به اسلام آباد در رسانه های خارجی
گواتر تصمیم دارد تا با کمک ایران و چین یک پروژه بلندپروازانه 46 میلیارد دلاری را برای گسترش روابط تجاری و حمل و نقل مرزی اجرایی نماید. بخش انگلیسی شبکه خبری "صدای امریکا" نیز با انتشار گزارشی اشاره کرده است که سفر روحانی به پاکستان امیدها برای حل و فصل اختلافات میان تهران – ریاض را افزایش داده بود. این شبکه خبری می نویسد:"روحانی در حالی که به پاکستان سفر کرده است که آن کشور خود پیشنهاد ...
واکنش وزیر خارجه عربستان به اظهارت روحانی: تهران باید رفتارش را تغییر دهد/ درها برای عادی سازی روابط باز ...
به پیشرفت، رفاه و توسعه نیازمند است و این به دست نمیاد مگر در سایه صلح و امنیت. رئیس جمهوری ایران در ادامه بر وجود اختلاف نظر میان تهران و ریاض در خصوص سوریه تاکید کرد و افزود: متاسفانه، هیچ روابطی میان ایران و عربستان برای ایجاد فضای گفت وگو بر سر موضوعات مختلف وجود ندارد و ما معتقدیم که اختلافات در جهان اسلام باید از طریق گفت وگو حل شود. * نامه نیوز ...
من و جان کری همدیگر را درک می کنیم
بودند ایران و آمریکا با هم در مذاکرات مقدماتی مسقط به توافق رسیده اند و قرار است توافق توسط آنها مورد تأیید قرار بگیرد، بنابراین به آن واکنش نشان دادند که این هم درواقع یک خصلت تاریخی است. فرانسوی ها در شورای امنیت هم همین گونه رفتار می کنند و معمولا مراحل تصمیم گیری برای شان مهم است که آن را هم در ژنو 2 نشان دادند. **شما در پاسخ به یک سوال مردمی از خوانندگان شرق گفتید که از رابطه خودتان با ...
ارتباط نامزد جمهوری خواهان با 5 زن!/روایت سرافراز از ممنوع التصویرها/ قذافی به دنبال کشتن پادشاه عربستان ...
....وی گفت: مسلمانان هدف حمله قرار گرفته اند اما با بودایی ها نیز با خشونت برخورد شده است. وحشت برای هر دو طرف وجود دارد. سوچی که رهبر حزب لیگ ملی برای دموکراسی است، به علت محکوم نکردن آزار و اذیت مسلمانان، مورد انتقاد قرار گرفته است.سوچی پیش از این هم به علت سکوت در قبال جنایات بودایی های افراطی علیه مسلمانان روهینگیا مورد انتقاد گروه های حقوق بشری قرار گرفته بود.به گفته سازمان ملل مسلمانان روهینگیا ...
آلمان میزبان کنفرانس مبارزه با تروریسم خواهد بود
فرانک والتر اشتاین مایر وزیر امور خارجه آلمان در گفتگو با رسانه های این کشور از تصمیم دولت برلین برای برگزاری کنفرانس مبارزه با تروریسم در اواسط سال میلادی جاری (2016) خبر داد. به گفته وی، اصلی ترین موضوع مورد بحث در این کنفرانس، ممانعت از فریب خوردن جوانان از سوی گروه های تروریستی عنوان شده است. آلمان در حال حاضر ریاست سازمان امنیت و همکاری اروپا (او اس سی ای) را بر عهده ...
جهان در اولین هفته فروردین 95
دستیابی به راهکاری سیاسی برای حل بحران سوریه از طریق مذاکرات ژنو را متذکر می شود. رایزنی کری با مقام های روسی درباره سوریه سخنگوی رئیس جمهور روسیه اعلام کرد، وزیر خارجه آمریکا در جریان سفر دوروزه خود به مسکو مسائل امنیتی و اوضاع خاورمیانه از جمله سوریه را مورد رایزنی قرار خواهد داد. مذاکرات صلح یمن 28 فروردین برگزار می شود یک مقام در دولت مستعفی یمن اعلام ...
مخالفت معارضان سوری با حضور بشار اسد در مرحله انتقالی
این مذاکرات قرار است در سوئیس نهم تا یازدهم آوریل ( 21 تا 23 فروردین) برگزار شود. در همین زمینه "سرگئی رباکف،” معاون وزیر امور خارجه روسیه، پس از دیدار "جان کری،” وزیر امور خارجه آمریکا، با "ولادیمیر پوتین،” رئیس جمهور روسیه، در مسکو گفت واشینگتن در حال درک موضع مسکو درباره ضرورت بررسی نکردن آینده بشار اسد رئیس نظام سوریه در مرحله کنونی است. وی افزود روند سیاسی به سبب درک موضع اصولی ...
ارتباط نامزد جمهوری خواهان با 5 زن!/روایت سرافراز از ممنوع التصویرها/ قذافی به دنبال کشتن پادشاه عربستان ...
...، برای مخاطبان آماده می کند؛ خبرهایی که گاه به ملاحظه جناح های سیاسی مورد توجه قرار نمی گیرند و گاه به دلیل کم توجهی رسانه ها به حاشیه می روند، ولی همین خبر ها، اخباری هستند که مخاطبان را از پشت پرده جریانات سیاسی آگاه می کنند. در رصدخانه تیتر و خلاصه ای از مهم ترین اخباری که اطلاع از آن ها ممکن است برای مخاطبان مهم و قابل توجه باشد، در اختیار مخاطبان قرار می گیرد و اینک رصدخانه ...
نگاهی به سفر عالی ترین مقام اجرایی ایران به پاکستان بعد سالیان متمادی
گرفته است، اما این میزان از تعامل و میل به همکاری را می توان به نزدیکی آرای دو رئیس جمهور وقت و هیات های اجرایی هر دو کشور در مورد حوزه های مشترک کشور متبوعشان مرتبط دانست. سفر دو روزه ی روحانی بعد از سفر آیت الله خامنه ای در زمان ریاست جمهوری شان در سال 1364 یکی از مهم ترین سفرهای هیات عالی رتبه ایرانی به پاکستان به شمار می رود. آن هم در حالی که گروه های تروریستی کشورهای منطقه را تهدید ...
مصر: ملت سوریه درباره رئیس جمهور کشورشان نظر می دهند
درباره موضع قاهره در قبال بشار اسد رئیس جمهور سوریه نیز گفت مصر در جایگاهی نیست که با هریک از طرف های مسئله به گونه ای تعامل کند که یکی را بر دیگری ترجیح داده و اولویت ها را تعیین کند زیرا این امر در حیطه اختیارات ملت سوریه است. شکری تلاش کرد تا از اهمیت گفته ها درخصوص وجود بحران پنهانی در روابط مصر و عربستان بکاهد و گفت که وی و عادل الجبری همتای سعودی اش از درک به گفته وی "این شایعات ...
غرضی: آقای مصباح با طناب احمدی نژاد رای نیاورد
فقط می خواهند از طریق اسرائیل با ما مذاکره کنند. امروز ایران به عنوان قدرت برتر در منطقه مطرح شده است و بقیة قدرت ها توانایی مورد اعتراض قرار دادن ایران را ندارند. صرف نظر از آمریکا و اروپا و روسیه، عربستان در منطقه برای خود شأن و شؤونی قائل است که برای او نیز اثبات شده که این شأن و شؤون آنی نیست که سلمان و پسرش تصور می کنند. سیاست ترکیه نیز واقعیت های اجتماعی خاورمیانه را نمی شناسد. ...
برخی جاها مواد مخدر و سلاح را می شد مثل نان خرید
چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل [...] چون بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! گروه بین الملل مشرق – در قسمت قبل این نوشتار (که ترجمه ای است از سفرنامه ی فهمی هویدی به افغانستان طالبان در سال 1377 شمی با عنوان طالبان، سپاهیان خدا در نبردی اشتباهی! ) ماجرای چگونگی آغاز سفر نویسنده به افغانستان را خواندیم و ایراداتی که به او گرفته می شد تا از این سفر منصرف شود را مرور کردیم. همچنین دیدیم که نویسنده چطور خود را به پاکستان رساند و از آنجا چطور برای وارد شدن به افغانستان به سمت مرز حرکت کرد. ماجرای مواجه با اولین نیروی طالبان و آخرین نیروی طالبان هم ذکر شد. بخش دوم این خاطرات را با هم می خوانیم: حالا ما داخل یک دولت، در دلِ دولت پاکستان هستیم. روی نقشه اگر بخواهی حساب کنی، هنوز از پاکستان بیرون نرفته ایم، و هنوز داخل مرزهای آن هستیم. اما در حقیقت امر، داستان طور دیگری است. این نقطه که حدودا 55 کیلومتر را در بر می گیرد، در اصل تحت سلطه ی حقیقی حکومت پاکستان قرار ندارد. یک جورهایی می توانی بگویی یک منطقه آزاد است. مسئولین این منطقه و اداره کنندگان امورش، شیوخ مشهور قبایل باتان هستند که در دوطرف مرز (یعنی هم در پاکستان و هم در افغانستان) پراکنده اند و حضور دارند. از آنجا که این منطقه، منطقه ی آزاد است، به همین دلیل هرچه در پاکستان ممنوع است، در اینجا مجاز است. از تجارت سلاح گرفته تا تجارت مواد مخدر. از این بگذریم که اینجا، ایستگاه اصلی قاچاق به هر دو کشور است. این اطلاعات برای من تازه نبود، بیست سال پیش هم که در سفرم به افغانستان از اینجا دیدن کردم، مواد مخدر در پیاده رو هم فروخته می شد. سلاح هم –که بخشی از آن در همان منطقه تولید می شد- مثل نان در کنار جاده ها در دسترس بود! از همان جهت که این منطقه منطقه ای آزاد است، در طول سال های گذشته جریان برق را به صورت مجانی از حکومت پاکستان دریافت می کرد، آبش را هم از چاه های همان منطقه به دست می آورد. به دلیل فشار بحران اقتصادی ای که کشور به آن دچار بود، حکومت اسلام آباد تصمیم گرفت برای برقی که به این منطقه می داد، مبلغی را تعیین کند. این چیزی بود که موجب تحریک شیوخ قبائل بر علیه حکومت و اعلام شورش آنها شد. و بستن و حمله به راه های تجاری این منطقه یکی از نشانه های این شورش است و همین، چیزی بود که موجب شد نیروهای حکومتی در پیشاور، دیروز به ما اجازه عبور به طورخان را ندهند. در آن ساعات اولیه صبح، با وجود هیبت و هراس انگیز بودن کوه ها[ی سر به فلک کشیده]، جاده، آباد و آرامش بخش به نظر می رسید. شدت حرکت در آن زیاد بود و کاروان ماشین های پر از کالا، با سرعت کم و احتیاط از لبه های کوه در حرکت بودند. البته می ترسم کلمه پر ، نتواند منظور مرا برساند، چون ماشین های باری ای که من می دیدم در اصل در حکم یک سری تپه و کوه متحرک بودند، از بس که جنس در آن گذاشته بودند و ابعاد ماشین را (طولی و عرضی و ارتفاعی) بزرگ کرده بودند! دلیل مسئله این بود که هر کالای صنعتی و تولیدی ای که افغانستان چند میلیون نفری (که حالا بیش از بیست میلیون نفر جمعیت داشت) لازم داشت از طریق پاکستان وارد می شد، حالا یا خود پاکستان هم از خارج وارد کرده بود یا ساخت پاکستان بود. این مطلب نشانگر میزان سودی بود که اقتصاد پاکستان از ادامه ی به هم ریختگی اوضاع در افغانستان و توقف ماشین تولید (در همه ی زمینه ها) در آن کشور می برد. این مطلب تقریبا می توانست تأییدی باشد بر حرف برخی آدم های خبیث که می گویند سودی که پاکستان از جنگ در افغانستان می برد کمتر از استفاده ای که می خواهد در سایه ی صلح به آن برسد، نیست. این نکته هم از چشم آدم مخفی نمی ماند که وانت هایی که به افغانستان می رفتند جنس های صنعتی یا کنسرو بود، اما ماشین هایی که داشت از افغانستان برمی گشت یا آدم سوار کرده بود یا مواد خام بار زده بودند (یا چوب یا تولیدات کشاورزی، از قبیل انگور و سیب و انار) یا آنکه خالی بودند و آمده بودند تا از نو جنس بار زده و به افغانستان ببرند. *** وقتی چشم مان افتاد به لشگری از مگس ها که در هوا می چرخیدند، و سر و صدا و هیاهوی بلندی به گوشمان رسید، و حجم انبوهی از افراد پیاده را دیدیم، و پلیس لاغری را که داشت با عصایی بلند دختربچه ای را به جلو می راند، و دستفروش هایی که در دو طرف راه هرچه خوردنی و نوشیدنی که ممکن بود می فروختند، و ارزفروش هایی که برای جلب نظر، پشت میزهای چوبی بلندی نشسته بودند، دیگر آن موقع لازم نبود کسی خبرمان کند که حاجت روا شده و به طورخان رسیده ایم، دروازه ی ما برای ورود به امارت اسلامی افغانستان . در بین این چیزها، هیچ کدام برای من جدید به نظر نمی رسید. من خودم اهل کشوری بودم که با این قبیل تصاویر مأنوس بود، از مگس ها گرفته تا سر و صدای مردم و جمعیت عظیم آدم های پیاده، و حتی چوب پلیس و فحش هایش. چیزی که بیش از همه ی اینها در آن صحنه نظرم را جلب کرد، چیز دیگری بود که برای اولین بار در زندگی ام می دیدم: صف طولانی ای از بچه های کوچک به چشم می خورد که از پنجره ی ماشین، شبیه صف مورچه هایی بود که در سکوت روی زمین راه می رفتند و اول صف، که داخل خاک افغانستان بود (پشت پست بازرسی ای که چیزی نبود جز یک سری آهن که راه را قطع کرده بود) دیده نمی شد. آخر صف هم با حرکتی یکنواخت و آرام، جلوی چشم همه به سمت عمق اراضی پاکستان پیش می رفت. هر بچه ای روی دوشش یک تکه آهن گرفته بود. برخی آهن ها بزرگ تر یا بلندتر بودند و آنها را دو بچه، هن هن کنان و عرق ریزان، حمل می کردند. پرسیدم داستان چیست، گفتند این بچه ها برای برخی تاجران اجناس اسقاطی و قراضه کار می کنند. می گفتند این تاجرها توانسته بودند از طریق تجارت با بقایای سلاح های روسی خراب که بی صاحب در تمام افغانستان ریخته شده بود، ثروت های هنگفتی به جیب بزنند. چون جا به جایی صدها تانک و توپ سنگین سخت بود، این تجار تصمیم گرفته بودند آنها را به تکه های کوچک تقسیم کرده و بعد به داخل پاکستان قاچاق کنند و بعد آنها را بفروشند. این تکه ها در پاکستان ذوب، و برای مصارف دیگر به کار گرفته می شد. تعجبم وقتی بیشتر شد که فهمیدم این صف ها، از اوایل دهه ی نود میلادی به صورت منظم و مستمر ادامه دارد، چون حجم عظیمی از سلاح های شوروی خراب شده در خاک افغانستان وجود دارد. ممکن نبود به ذهن کسی خطور کند که آخر کار سلاح های شوروی که برای به زانو درآوردن و سرکوب افغان ها به آن کشور فرستاده شده بود به اینجا بکشد، هر چند این سرنوشت، بعد از سرنوشتی که خود اتحاد شوروی به آن دچار شد و ممکن نبود به ذهن بشری خطور کند، دیگر چندان عجیب به نظر نمی رسید. با نیشگون همراهم به خودم آمدم، تذکر داد نیامده ایم اینجا که بمانیم، آمده ایم که از اینجا رد شویم و داخل افغانستان برویم. حرفش را پذیرفتم. جلو راه افتاد و رفتیم به ساختمانی که در آن چند پلیس پاکستانی با هیکل های قشنگ و قامت های بلندشان نشسته بودند. کاری که باید می کردیم را انجام دادیم و بعد از پله پایین رفتیم و وارد اتاق دیگری شدیم. در آن اتاق خلایقی را دیدم که انگار ریش را با ترازو به مساوات بینشان تقسیم کرده بودند، و از چهره شان سرسختی و تندی پیدا بود. نمی توانستم در بینشان رئیس را از مرئوس تشخیص دهم، کما اینکه نمی توانستم کارمند را از ارباب رجوع تشخیص دهم. همراهم که متوجه حیرتم شده بود در گوشم گفت: اینها جماعت طالبان اند! آمدن از یک طبقه به طبقه ی دیگر، شبیه رفتن از عصری و زمانی به عصر و زمان دیگری بود. سریعا به کسانی که نشسته بودند سلام کرد، با تعجب نظرشان به سمتم جلب شد. خطوط چهره شان وقتی گذرنامه ام را دیدند و فهمیدند عرب و مسلمانم باز شد. سریعا آمدند به سمتم و با خوشحالی آشکاری شروع کردند به خوشامدگویی و دست دادن، انگار دوستانی باشیم که بعد از مدت ها دوری باز همدیگر را ببینیم. ناگهان با جوان های طالبان رو در رو شده بودم و این، باعث شوک و حیرتم شده بود، جوان هایی که از وقتی در افق افغانستان ظاهر شدند همه ی دنیا را به خود مشغول و مردم را حیران کرده اند. البته تعجب و شوکم خیلی طولانی شد، چون بعد از آنکه گذرنامه ی مرا مهر کردند یکی شان گذرنامه را به دستم داد و به فارسی گفت: خداحافظ حالا باید سریع می رفتیم سوار ماشین مان می شدیم تا به کابل برویم. انسان کلی عذاب می کشد تا به کابل برسد. وقتی هم به آنجا می رسد، شوکه می شود. و خیلی خوش شانس خواهد بود اگر بعد از مدتی ماندن در آنجا افسردگی نگیرد! به دلیل اینکه فرودگاه کابل تعطیل، و در تیررس سلاح های احمد شاه مسعود –فرمانده مخالف طالبان که در پایگاهی در 25 کیلومتری پایتخت مستقر است- قرار دارد، کسانی که می خواهند به کابل بیایند راهی ندارند جز آنکه از ماشین و راه های زمینی استفاده کنند. مشکل اینجاست که ماشین در دسترس است ولی آنچه راه خوانده می شود، اصلا اینطور نیست! اینکه یک راهی روی نقشه ترسیم شده باشد، لزوما به این معنی نیست که الان در عالم واقع هم بر روی زمین وجود داشته باشد! بله، در افغانستان، راه هایی قبل از سالهای جنگ داخلی وجود داشت، اما به طول انجامیدن 20 ساله ی جنگ موجب شد که دو طرف درگیر یعنی هم کمونیست ها و هم مجاهدین [1]، راه ها را اهدافی نظامی در نظر بگیرند که می شد با نابود کردن آنها جلوی حرکت دشمن را گرفت یا محاصره اش کرد. هیچ کدام از طرف های درگیری هم در انجام این کار کوتاهی نکردند! من گواهی می دهم که در این مأموریتشان پیروزی بزرگی به دست آوردند، شاید اصلا این نابود کردن راه های مواصلاتی، بزرگترین پیروزی طرف های درگیر بوده باشد! ضمنا به این دلیل که جریان بمباران و موشک باران و خمپاره باران، راه ها را چند قرنی به عقب برگردانده بود، شاید بتوانم بگویم راه های مواصلاتی افغانستان به دوره ماقبل عصر نقل و انتقال برگشته است! راه ها حالا تبدیل شده است به مجموعه ای از حفره های عمیق که بین هر دو حفره، یک حفره ی سوم وجود دارد! مسئله به همین جا ختم نمی شود، چرا که قسمت هایی از راه ها که از سر تصادف از آسیب خمپاره باران جسته، باران ها و سیل ها به سروقتش آمده و این هم همراه شده با اهمال و عدم صیانت از راه ها، از همین رو آنجا ها هم خود به خود و در سکوت، به سریال حفره های خمپاره باران ها پیوسته است! با توجه به مجموعه این دلایل، حالا راه ها هیچ نقشی ندارند جز آنکه به ماشین ها نشان دهند که در صحراهای وسیع افغانستان باید به کدام سمت برانند. در این وضعیت، عاقل کسی است که به جای حرکت بر روی این جاده، از کنارش حرکت کند و حرکت بر روی کوه و تپه ها را بر حرکت بر روی این جاده ترجیح دهد. بدشانس کسی که باور کند که این جاده است و از روی آن حرکت کند یا اینکه در برخی اوقات مجبور بشود از روی آن حرکت کند. البته در هر حال، هر دویشان قربانی این وضعیت اند. چون سفری که قاعدتا باید دو ساعت یا سه ساعت طول بکشد، حالا هشت یا حتی نُه ساعت به طول می انجامد. چون ماشین ها در این مسیر با سرعت متوسط بیست کیلومتر یا حتی احیانا ده یا حتی پنج کیلومتر در ساعت می رانند. حالا اگر این ماشین، یک وانت یا کامیون حامل اجناس باشد که دیگر باید با نهایت آهستگی و احتیاط و لاک پشتی حرکت کند! روی همین حساب، رسیدن از یک شهر به شهر دیگر، با مسافتی که بینشان هست سنجیده نمی شود [مثلا گفته نمی شود بین این شهر تا آن شهر 50 کیلومتر فاصله است] بلکه با ساعت هایی که مسافر باید بین این دو شهر در راه باشد سنجیده می شود. [مثلا گفته می شود از این شهر تا آن شهر 5 ساعت راه است!] مثلا فاصله بین طورخان (در مرز با پاکستان) تا کابل 300 کیلومتر است و در شرایط عادی، می تواند حداکثر طی سه ساعت طی شود، ولی در آن اوضاع که ما می خواستیم مسیر را طی کنیم، 12 ساعت طول کشید! و مجبور شدیم در بین راه، شب را در جلال آباد توقف کنیم و فردا صبحش باز به مسیرمان ادامه دهیم. عذاب راه فقط در سختی هایش و ساعت های طولانی که آدم باید در جاده باشد خلاصه نمی شود، بلکه خستگی و کوفتگی ای که آدم (از کثرت بالا و پایین رفتن ماشین و گیر کردنش و تکان های شدیدش در طول مسیر) به آن دچار می شود هم هست. مسئله ای که باعث می شود آدم وقتی به مقصد مورد نظرش می رسد بیشتر شبیه جسدی بی جان باشد! ممکن نیست بتوانی سختی راه و رنج هایش را بفهمی مگر اینکه اوضاع جغرافیایی افغانستان را بشناسی. شمال افغانستان منطقه ای دشتی است که عبارت است از دامنه ی کوه های پامیر و هندوکش. در جنوب غربی افغانستان هم منطقه ای دشتی که البته رود هلمند که از کوه های هندوکش جاری است به آن نفوذ می کند. اما وسط این دو، منطقه ای پر از بلندی هاست که دوسوم وسعت کشور را در بر می گیرد و امتداد بلندی های پامیر محسوب می شود که جغرافی دانان، آن را سقف دنیا نامیده اند و کوه های مشهور هیمالیا از آن منشعب می شود. شاخصه ی اساسی آن هم کوه های سر به فلک کشیده ی هندوکش است و شاخه های آن. ممکن نیست کسی بتواند این کوه ها را تخیل و تصور کند مگر وقتی که خودش با چشم آنها را ببیند و شدت هیبت و سرسختی ای که دارد را درک کند، کوه هایی که در برخی موارد ارتفاعشان به 7620 متر می رسد! تقدیرمان این بود که همین منطقه ی مرکزی کشور محل مورد نظر ما و هدف اولمان باشد. پایتخت کشور و مقر حکومت، کابل، در قلب همین منطقه واقع شده است، اگرچه قندهار (محل استقرار رهبر طالبان که به او امیرالمومنین می گویند) در ارتفاعات جنوبی واقع شده است. چیزی که در راه مابین پیشاور و طورخان دیده بودیم را باز در مسیرمان در فاصله ی طورخان و جلال آباد و حتی کابل مشاهده کردیم. ماشین های باری پُر و ماشین های سواری [اتوبوس یا مینی بوس های] رنگارنگ با پرچم های سیاهشان که خیال می کردند با آنها چشم زخم را از خود دور می کند، در برخی موارد هم راننده، یک میمون کوچک (که به آن نسناس میگویند) بالای ماشینش بسته است، شاید معتقد است خوش شانسی می آورد. البته تصویری که در این موضوع در افغانستان دیدیم از سه جهت با تصویری که در پاکستان دیدیم فرق دارد: جهت اول اوضاع بسیار وحشتناک و بد جاده هاست که به آن اشاره کردیم. دوم اینکه جاده های افغانستان هنوز در بین صحنه های نبرد قرار دارد و تانک ها و توپ های سوخته، بالای صخره ها و شن ها دیده می شوند و اتاقک ماشین ها در جای جای مسیر افتاده است. البته ساکنین و مسافران هم با این مسئله سازگاری پیدا کرده اند و مثلا اتاقک ماشین ها تبدیل شده به سایه بان هایی که در پناه آن در سایه بنشینند و گاهی هم این اتاقک ها تبدیل شده به مغازه های کوچکی که به ساکنین چادرها[ی آوارگان] جنس می فروشد. در مورد بقایای تانک ها و توپ ها هم بچه ها را می دیدم که رویش می پرند یا پشتش مخفی می شوند، آن هم در بین گله های بز و گوسفند که آنها هم در حرکت و پریدن روی این وسایل با بچه ها همراهی می کنند! سومین تفاوت بین مسیر در افغانستان و پاکستان هم خود را در شکل محل های استقرار آوارگان نشان می دهد. در طول سال های جنگ اوضاع شهرهای اصلی افغانستان به کلی بهم ریخت و برخی از ساکنین آنها ترجیح دادند برای پناه جویی به جنوب کشور بروند و سازمان های بین المللی در آغاز برای سرپناه یافتن آنها چادرهایی برپا کردند که در ادامه تبدیل شدند به خانه های فقیرانه ی آنها که بیشتر شبیه جعبه های گلی چیده شده کنار هم به نظر می رسند. این خانه ها بعد از آنکه ساکنینش به دیار خود برگشتند همچنان باقی ماند و تا الان هم برجاست و شاهدی است از آن دوره. تا وقتی به ورودی کابل نرسیده بودیم برخوردی با نیروهای طالبان نداشتیم. آنها، پنج تایشان برای استراحت کنار جاده نشسته بودند و چای سبز می نوشیدند و پشتشان یک وانت دوکابینه بود که پشتش مسلسل سبک کارگذاشته بودند. چون ماشین گرد و خاک گرفته بود و به جای اینکه پلاک داشته باشد، سلاح داشت، راننده سریعا فهمید که ماشین، ماشین حکومت است، فلذا به محض دیدنش ضبط ماشین را خاموش کرد و نوار کاست را به آرامی در جیبش گذاشت. آن موقع داشتیم به آوازهای زیبایی از یکی از مشهورترین خوانندگان زن افغان به نام نغمه گوش می کردیم که بعد از وارد شدن طالبان به کابل و ممنوع شدن آواز و موسیقی توسط آنان به پاکستان رفته بود. برایم تعریف کردند که صدای شیرین او و خواننده ی محبوب پشتون عبدالله مقری با نوار کاست هنوز در همه ی خانه ها پخش می شود، نوارهای کاست این دو هم در حجم عظیم از پاکستان به افغانستان قاچاق می شود. آواز نغمه که گوش می کردیم می گفت: آقای ملای من، به دادم برس. معشوقم تب کرده و منتظر دعایی است که تو برایش بنویسی، شاید جان را به تنش برگرداند! صحنه خالی از پارادوکس هم نبود، نغمه داشت با آواز مخاطب خودش ملا را صدا می کرد، و کمی بعد چند نفر از ملاهای طالبان در جاده پیدا شدند! [در زبان افغان ها، به نیروهای طالبان ملا هم گفته می شود.] ادامه دارد ... پی نوشت ها: 1- مجاهدین ، به نیروهای اسلام گرایی گفته می شد که با گرایش های سیاسی و بینشی مختلف، در دوران حکومت کمونیستی و حضور شبه اشغالگرانه ی ارتش سرخ شوروی در خاک افغانستان (از اواخر دهه ی 50 شمسی)، به عنوان جهاد ، شروع به جنگ با آنان کردند. در بین این نیروها، هم نیروهای دارای گرایش های بازترسیاسی دیده می شد و هم نیروهای اسلام گرای سنتی و هم برخی نیروهای سلفی. مجاهدین از احزاب و گروه های مختلفی تشکیل شده بود که پس از پیروزی بر کمونیست ها و اخراج شوروی از افغانستان در سال 92 نتوانستند بین خود به توافق برسند و جنگ داخلی بین خود آنان آغاز شد که در نهایت موجب به وجود آمدن حرکت طالبان و شکست همه ی مجاهدین از این حرکت تازه تأسیس گردید. از سران مجاهدین می توان به احمد شاه مسعود، برهان الدین ربانی، گلبدین حکمتیار، عبدرب الرسول سیاف و شهید عبدالعلی مزاری نام برد. قسمت های قبل: مقدمه قسمت 1 Let’s block ads! (Why?) منبع: مشرق کد مطلب : سایر اخبار ...
اظهارات جنجالی شاه اردن درباره ترکیه
که اردوغان به راه حل اسلام رادیکالی برای منطقه خاورمیانه ایمان دارد. وی همچنین تصریح کرد: ترکیه در جست وجوی راه حل دینی در سوریه برآمد در حالی که ما به دنبال عناصر میانه رو در جنوب سوریه هستیم. به گزارش العالم، پادشاه اردن در ادامه اظهاراتش، ترکیه را بخشی از چالش راهبردی بین المللی دانست که جهان در زمان حاضر با آن مواجه است. وی گفت: به تلاش برای حل مشکلات تاکتیکی ...
روحانی درباره تنش در روابط ایران و عربستان چه گفت؟
اسلام باید از این تنش ها دور باشد. جهان اسلام به پیشرفت، رفاه و توسعه نیازمند است و این به دست نمیاد مگر در سایه صلح و امنیت. رئیس جمهوری ایران در ادامه بر وجود اختلاف نظر میان تهران و ریاض در خصوص سوریه تاکید کرد و افزود: متاسفانه، هیچ روابطی میان ایران و عربستان برای ایجاد فضای گفت وگو بر سر موضوعات مختلف وجود ندارد و ما معتقدیم که اختلافات در جهان اسلام باید از طریق گفت وگو حل شود. ...