خانهسایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
شبکه گفتمان انقلاب اسلامی چقدر موفق بوده است؟
تعیین جایزه می شد. به این ترتیب که 100 برابر آن به عنوان جایزه مسابقه به خانواده شرکت کننده اهدا می شد. با توجه به استقبال خوب مخاطبان سری دوم این مستند مسابقه هم به تولید و پخش رسید. این مستند مسابقه که کاری از خانه مستند انقلاب اسلامی است، به نوعی مروج سبک زندگی اسلامی – ایرانی و اقتصاد مقاومتی مبتنی بر فرهنگ صرفه جویی بوده است. اعمال سیاست های سیاسی صهیونیست ها علیه فلسطینیان ...
فاصله 40 میلیونی دخترک 3ساله تا آغوش پدر +تصاویر
موضوع را فهمیده که دیگر ماشین گُنده نمی خواهد. مادر ریحانه، زنی 30 ساله است که در آغاز دهه چهارم زندگی اش، تلخی های روزگار حسابی او را آب دیده کرده و بیشتر از سنش نشان می دهد. از وقتی که شوهرش زندانی شده، برای ریحانه هم حکم مادر را دارد هم پدر؛ بدون اینکه دستش را پیش مرد و نامرد دراز کند، دختر 3 ساله اش را زیر بال و پر گرفته و با کار در خانه، خرج و مخارج زندگی را کج دار و مریز تأمین می ...
ترامپ به ایران می رفت، آنها را می ستود
جهانی امسال قهرمان شد. آنها تعدادی از بهترین کشتی گیران جهان را در تیم خود دارند. شرایط خوبی که دارند باعث خوب بودن آنها می شود . این جالب است زیرا من در هفت سال کار در سطح بین الملل، هرگز به یک کشتی گیران ایرانی نباختم اما آنها در سطح تیمی همیشه بهترین هستند. این پنجمین جام جهانی من بود. در همه از این مسابقات، ما به ایرانی ها باختیم. این نشان می دهد که آنها در سطح بسیار بالایی هستند. آنها ...
کارگری شب عید با مدرک لیسانس
اما شرکت ترجیح می دهد با شناس ها کار کند: ساعت پنج و نیم، 6 صبح بیدار می شویم تا 7 سر کار باشیم. آدرس ها را از روز قبل بهمان داده اند. دیگر شرکت نمی رویم. یعنی وقت نمی شود. مستقیم می رویم برای کار. معمولاً روزانه کار یک جا را انجام می دهیم. گاهی هم پیش می آید دو جا را در یک روز برویم. قرارداد شرکت برای 8 ساعت کار در روز است اما اضافه کار می مانیم چون همیشه بیشتر طول می کشد. گاهی کار یک خانه دو سه ...
چگونه همسرتان را با دیگران مقایسه نکنید؟
تان دقت کنید، خیلی زود خانه تان همان بهشت پر آرامشی می شود که دوست دارید. در مورد مقایسه همسرتان نیز بهتر است این نکته را رعایت کنید. آیا دلتان می خواهد مدام شوهر شما از زن های دیگر تعریف کند و کاستی هایتان را به رخ تان بکشد؟ مثلا بگوید همسر دوستم چقدر دستپخت خوبی دارد اما تو نمی توانی مانند او آشپزی کنی. به سر انگشت های خود خوب دقت کنید. انگشتان شما آنقدر منحصر به فرد است که در دنیا ...
بازتعریف داستان انقلاب در هزار و یک جشن
خبرگزاری فارس – گروه کتاب و ادبیات: در رمان هزار و یک جشن ما با ماجراهایی روبرو هستیم که زمان داستانی آن با زمان تقویمی یکی است. در سال 1329 شمسی محمدرضا شاه پهلوی که با همسر مصری خود؛ ملکه فوزیه متارکه کرده تصمیم به ازدواج مجدد با ثریا اسفندیاری می گیرد. ثریا اسفندیاری دختر خلیل اسفندیاری از خوانین ایل بختیاری است که در اصفهان سکونت دارد. خوب است بدانید که خلیل اسفندیاری پسر اسفندیارخان سردار ...
بازگشت 70درصد فرار از منزل ها با کمک پلیس به کانون خانواده
نتیجه رسیدیم که وقوع فرار از منزل بیشتر در خانواده های آشفته که با فقدان پدر یا مادر در منزل همراه است اتفاق می افتد. وی افزود: برخی دیگر از فرارها در منازلی اتفاق می افتد که پدر و مادر به ظاهر در کانون خانواده وجود دارند اما والدین به قدری درگیر مشکلات و دغدغه های خود هستند که وقتی برای رسیدگی به فرزندان خود ندارند و یا روش ها و مهارت های لازم برای ارتباط صحیح با فرزند خود را دارا نیستند و ...
شهیدی که جای مزارش را هم تعیین کرد
توانم این حرف ها را بپذیرم و قبول ندارم کسی که دختر حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (سها) است خودش متوجه نباشد که حجابش کنار رفته است. این ها تهمت و بی احترامی به حضرت زینب است. پیش از رفتن، همان طور که رفقایش می گویند، از خودش و علایقش گذشت، حتی کوچکترین آن ها تا بتواند پربکشد: یکی از آخرین شب های قبل از رفتن به سوریه قرار گذاشتیم و با هم بیرون رفتیم. خیلی اصرار کردم که نرود ولی آماده رفتن بود. دفاع از ...
12 فیلمنامه کودک و نوجوان برای 12 ماه سال نیاز است
برگزیده در یک جشنواره به مرحله تولید نزدیک شود. ستاره پیرخدری برنده بهترین فیلمنامه بیست و هشتمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان با نام پدر قهرمان من با تاکید بر اینکه برگزاری این جلسات باید مداوم باشد، گفت: باید اولویت و شاخص های اصلی در نگارش یک فیلمنامه خوب از سوی تهیه کنندگان بیان شود تا داستانی نوشته شود که مورد استقبال برای ساخت قرار بگیرد. نویسنده فیلمنامه بلند تلویزیونی یک روز ...
17 اسفند زن در قرآن: آسیه همسر فرعون
یکی از دختران بنی اسرائیل، که خواهر موسی است، می خواهد که این کودک را شیرداده وبزرگ نمایند. برطبق نقل کتاب مقدس موسی، دوران شیرخواری ورشد اولیه را در میان خانواده خویش ونه در کاخ فرعون طی می کند و پس از آن نیز به عنوان فرزند دختر فرعون وارد کاخ او می شود. آخرین مرحله نقش آفرینی آسیه در ماجرای موسی (ع)، موقعی بود که موسی به عنوان پیامبر خدا به ملاقات فرعون آمده و او را به ...
شوالیه های مرگ
به گزارش شفاف، و خروجی روز، مرگ است و ارمغان شب، مرگ؛ که روز، هر لحظه مرده می آورند، با بدن های تکه تکه، دست و پای سوخته، گوشت های پخته، استخوان های سیاه، چشم های از حدقه درآمده و شب، برای آنها، برای شوالیه های قدرتمند مرگ با خیال مرگ و کابوس آن می گذرد ... با آوازی غمناک، غمناک خروجی آن ... به گزارش شفاف، و خروجی روز، مرگ است و ارمغان شب، مرگ؛ که روز، هر لحظه مرده می آورند، با بدن های تکه تکه، دست و پای سوخته، گوشت های پخته، استخوان های سیاه، چشم های از حدقه درآمده و شب، برای آنها، برای شوالیه های قدرتمند مرگ با خیال مرگ و کابوس آن می گذرد ... با آوازی غمناک، غمناک خروجی آن روزها هم برای شناسندگان مرگ که در همسایگی مردگان تهرانی خانه دارند، مرگ بود؛ وقتی تن های سوخته و استخوان های جداشده آتش نشان های شهید را آوردند و گفتند: شناسایی کنید. آنها گفتند شناسایی کنید و آن 9 نفر دست به کار شدند؛ 9 پزشکِ پزشکی قانونی استان تهران که دو هفته نخوابیده بودند و حالا کم کم داشت آماده باش شبانه روزی شان تمام می شد. و چه چیز سخت تر از باز کردن لباس های آتش نشان هایی که هیچ ازشان نمانده بود؟ وقتی زیپ لباس هایشان را باز می کردیم، اسکلت ها و گوشت های پخته شان می ریخت. جمجمه هایشان هم کاملا از بین رفته بود ولی پودر نشده بود. یک سری دیگر هم از همان اول که آوردند، استخوان بودند. و چه چیز سهمناک تر از دیدن تن های تکه تکه آتش نشان های ناجی پلاسکو، بعد از آن همه سروصدا، بعد از شنیدن شیون تازه عروسان مردان آتش زده، بعد از آن همه عکسی که شاید کمترین شان، صورت گریان و تکیده مردی بود که جفتش، قُل همیشه یاورش، زیر خروارها خاک و آتش، خُرد شده بود. همین سختی ها هم بود که بغض 15ساله عباس ساداتیِ 50ساله را شکست؛ بغض او را که معاون سالن تشریح پزشکی قانونی تهران است و حالا چسبیده به دیوارهای سرد ساختمان قدیمی کهریزک، زیر آن نور سفید، وسط ویزور چشم های زن جوان کنجکاو تازه از راه رسیده، از روزهایی می گوید که شبانه روز آماده باش بود و وقتی یکی، یکی اجساد آتش نشان ها را برای شناسایی آوردند، اشک، گلوله سهمناکی شد که ریز ریز و پنهانی از چشم های دنیادیده اش به بیرون پرتاب شد. درست است که ما به این کار عادت کرده ایم ولی باز هم خیلی وقت ها موقع کار، احساساتی می شویم و گریه می کنیم. مثلا این حادثه پلاسکو خیلی ما را ناراحت کرد؛ اصلا قبل این که جسدها را ببینیم، اشک ما را درآورده بود. نمی دانم چه مظلومیتی در این بچه ها بود که قبل از این که بدن هایشان پیدا شود، اشک همه را درآورد؛ شاید مظلوم بودنشان و این که از قشر ضعیفند و همیشه با مردمند. حادثه حله و قطار هم ما را بسیار ناراحت کرد. عباس ساداتی یکی از قدیمی ترین هاست؛ یکی از شناخته شده ترین پزشکان سالن تشریح، آن جا که به قول خودش، هر روز کالبد دست کم 30 مرده را می گشایند، در جست وجوی یافتن حقیقت، برای زبانِ دفاع شدنِ بی زبان های دست از دنیاکوتاه. آن روزهایی هم که آتش نشان های معروف تهرانی را می آوردند تا نامشان مشخص شود و هویتشان، دکتر ساداتی مثل همیشه خط مقدم بود، با بغضی سنگین در گلو و زبانی آرام بخش برای هشت دکتر سالن تشریح و تکنیسین های سالن که خودشان به آنها پروسکتور می گویند. چند روز اول منتظر بودیم که جسدی نیاوردند. بعد از آن من یک شب این جا کشیک بودم که یک نفر را آوردند و خود بازپرس کشیک هم آمده بود. موقعی که آمد، داشت تلوتلو می خورد. می گفت چند روز است که نخوابیده ام ولی می خواهم ببینم زمان مرگ این فرد کِی بوده است. اجساد اولیه ای که آوردند همان هایی بودند که می گفتند در موتورخانه گیر کرده بودند. درست است؟ درباره زمان مرگ آنها حرف و حدیث های زیادی بود. بله، اما زمان مرگ با همان زمان وقوع حادثه جور درمی آمد، چون فاسد شده بودند. آنها همان روز اول فوت کرده بودند. یک وقت سنگ به سر آدم می خورد و درجا می میرد، یک وقت زلزله می آید و زیر آوار، جایی هست که بتواند پناه بگیرد و برای یکی، دو ساعت زنده باشد ولی در مورد پلاسکو، بعضی از این افراد جا در جا مرده بودند و بعضی دیگر هم که جا در جا نمرده بودند، بعد از چند ساعت فوت کردند، در همان روز حادثه؛ یعنی این طور نبود که دو، سه روز کسی زنده مانده باشد. ما اجساد را دیدیم، آنها فساد نعشی داشتند و بررسی هایمان نشان داد که روز حادثه فوت کرده بودند. ساعت مرگشان دقیقا به همان روز می خورد. بقیه را هم که روزهای بعد آوردند، بدنشان متلاشی شده بود و از آنها دی ان ای گرفتیم. آمار فوت شده ها هم همانی بود که مراجع قضائی اعلام کردند. نفر آخری را هم که آوردند و گفتند کارگر بوده، من خودم دیدم، اعضای بدنش کاملا متلاشی شده بود. و غم یادآوری، لبخند گشاده و ملایم ساداتی را چنگ می زند و قورت می دهد: تمام فیلم های پلاسکو را در تلفن همراهم ذخیره کرده بودم؛ آن آتش نشانی که در پنجره بود، نتوانسته بود وارد سبد نجات شود و فوت کرد. جمجمه او شکسته بود و ما سرش را دوباره درست کردیم. فیلم او را در گوشی ام داشتم، می گفتند یکی، دو ماه مانده بود تا خدمتش تمام شود، خب، این برای ما خیلی ناراحت کننده بود. مرده ها نقش اول زندگی دکتر ساداتی اند؛ زندگی کسی که از نگهبان های ساختمان پزشکی قانونی در کهریزک که بامعنا به بهشت زهرا چسبیده است تا منشی ها و حراست و تکنیسین ها، او را زبان گویای تاریخ پزشکی قانونی می دانند. حالا هم او که در یک صبح سرد و بعد از یک شب تا صبح شیفت، نشسته در اتاقش و با صورتی خندان و بشاش، از روزهای پرتلاطم حادثه پلاسکو می گوید، اشاره اش مدام به نقش مرده ها در زندگی اش است، در کارش و روحیه اش: خب، لحظاتی هست که کم می آورم و حتی می زنم زیر گریه. مثلا در قضیه حادثه حله باز توانستم خودم را جمع و جور کنم با این که حدود 40–50 نفر را این جا آوردند که بدن هایشان متلاشی شده بود، ولی در حادثه پلاسکو گریه کردم، به نظرم این آتش نشان ها هیچ فرقی با شهدای غواص ندارند با این فرق که شهدای غواص می دانستند که دارند به سمت شهادت می روند ولی این بنده خداها نمی دانستند که قرار است بمیرند و آن روز با بقیه روزها فرق می کند. آنها بیرون آمده بودند و باز به داخل ساختمان رفتند تا مردم را نجات دهند. بعد از پلاسکو، من خودم را بارها جای خانواده های آتش نشانان قرار می دادم و گریه می کردم تا خودم را خالی کنم. من خانواده های آنها را می دیدم که برگه به دست در راهروهای این جا می رفتند و می آمدند و گریه می کردند. گریه خیلی خوب است، خیلی بد است که می گویند مردها نباید گریه کنند، آدم هایی که گریه نمی کنند، یک دفعه می ترکند. و اینجاست که زنگ قدیمی تلفن اتاق رنگ و رورفته معاون سالن تشریح، حس او را به هم می ریزد؛ صحبت از یک جسد یخ زده است، جسدی که آن را از خارج کشور آورده اند و گذاشته اند بدنش نرم و جواز برایش صادر شود و حالا این دکتر ساداتی است که باید مهر دفن شدن او را برای زیر خاک منتظر پذیرنده گورستان بزند پایین پرونده اش. جواز مرگ صادرکردن برای مرده ها سال هاست در سرنوشت اوست؛ مثل سرنوشت محمدجواد هدایت شده ، رئیس تالار تشریح پزشکی قانونی که وقتی پیراهن سفید دکتری اش را می پوشد و جا می گیرد پشت میز رنگ و رورفته اتاقش، دستی به چال چونه ته ریش دارش می کشد و حرف هایش را مثل معاونش از پلاسکو شروع می کند؛ از آن روزها که سخت ترین شدند در یادش برای سال های سال. اولین آتش نشانی که آمد از بیمارستان مطهری به این جا منتقل شد و قابل شناسایی بود؛ چون چهره اش سالم مانده بود. هر چه یافتن پیکرها با تأخیر اتفاق افتاد، شناسایی از طریق چهره ها سخت تر شد. شناختن کسانی که در روزهای اول از زیر آوار پیدا شدند، از چهره راحت تر بود ولی بعد از آن به دلیل حجم آوار و میزان حرارت، دیگر پیکرها از روی ظاهر قابل شناسایی نبودند. البته متعلقاتی اطرافشان بود ولی مشخص نبود که مال آن شخص باشد. با آن وضعیت، ما برای این که ضریب اطمینان را بالا ببریم، آزمایش دی ان ای انجام دادیم. نکته مهمی که وجود دارد این است که در این حوادث دسته جمعی، حضور پزشکی قانونی در صحنه الزامی است؛ در صورتی که در مدیریت بحران ما چندان نقش پزشکی قانونی را در آن مرحله پررنگ نمی بینند، یعنی فکر می کنند که خب ما پیکرها را پیدا می کنیم و بعد می فرستیم که شما بقیه کارها را انجام دهید. آمار جانباخته ها همانی بود که اعلام شد؟ بله، 16 آتش نشان بودند که شناسایی شدند؛ 5 تا هم جانباخته غیرآتش نشان؛ کلا 21 نفر. هنوز هم از بین نخاله ها قطعات و تکه های اجساد را برای شما می فرستند؟ بله، برای ما می فرستند و ما هم می فرستیم آزمایش ژنتیک، هنوز جواب قطعی به دست ما نرسیده است. آمار ما همان آمار قبلی است. یعنی در نخاله ها کسی پیدا نشده است؟ مثلا آن نگهبان؟ آن نگهبان، پنجمی بود که پیدا کردند. مابقی که برای ما فرستادند، قطعات استخوان کوچک و بزرگ بود که هنوز جواب قطعی آنها نیامده است. از نگهبان هم قطعاتی از بدنش به این جا آمد؟ یک پیکر نیمه کامل بود، با آزمایش ژنتیک تطبیق دادیم و احراز هویت قطعی انجام شد. آن روزها همه پزشکان و تکنیسین های پزشکی قانونی استان تهران در ساختمان کهریزک هر دقیقه منتظر بودند که کسی را بیاورند برای شناسایی، تا جوابی داشته باشند برای گفتن به خانواده های چشم انتظارشان؛ محبوبه عسگری 42ساله، زن تر و فرز و باتجربه کادر پزشکی هم یکی از آنها بود. او یکی از سه زنی است که در کادر پزشکان پزشکی قانونی کار می کند و حالا با ناخن های لاک زده و صورتی ریز و قشنگ و با پلک هایی که خستگی شیفت از شب تا صبح دیروز، آنها را با شیب ملایمی روی حدقه هایش چشمش انداخته، از نیمه دوم امسال می گوید که یکی از سخت ترین تجربه های کاری اش بود؛ نمونه اش همین حادثه پلاسکو. او یکی از شناسندگان آتش نشان های شهید و سوخته بود. مرگ آتش نشان ها خیلی ها را جریحه دار کرد، همه آماده باش بودند. در سالن تشریح بالای سر آنها بودم و با همکارانم، جواز دفن می دادیم، خیلی تأسف آور بود. لباس های آتش نشان ها نسوخته بود ولی وقتی آنها را باز می کردیم، فکر می کردیم که جسد سالم است، در حالی که کامل از بین رفته بود، برخی تبدیل به استخوان شده بود. و حال و روز او هم آن روزها مثل بیشتر همکارهایش بود. خب خیلی تأثیر منفی روی ما می گذاشت، خیلی متأثر می شدم اما با دقت هر چه تمام تر، برای تعیین دی ان ای، کارشان را انجام دادیم، فرستادیم برای بخش دی ان ای، پیگیری های لازم انجام شد، کالبدشکافی خوب انجام شد و حنجره ها را خوب نگاه کردیم آنهایی که عضله مانده بود و استخوان هایی که سالم بود به دی ان ای فرستادیم. به هر حال مردم منتظر بودند و چشمشان به نظر ما. این که آن روزها می گفتند بدن هایشان به پودر تبدیل شده بود، درست نبود؟ نه پودر نشده بودند ولی بعضی استخوان ها به طور شدیدی از بین رفته بود به طوری که فقط قسمت هایی از استخوان مانده بود. برای بعضی دیگر هم حرارت زیاد، باعث شده بود فساد اتفاق بیفتد. مهم ترین فاکتور فساد جسد، حرارت بالاست، چون حرارت محیط بالا بود، میکروب هایی که باعث فساد می شوند، در داخل ریه و روده بزرگ هستند و شروع به فعالیت می کنند. در روز تشییع جنازه، حستان چطور بود، وقتی دیدی که آن جمعیت زیاد به بدرقه آنها آمده بودند. آن روز این جا غم عجیبی داشت. اسامی شان را که اعلام می کردند، مدام با خودم می گفتم اینها را از زیر دست ما با آن وضعیت بردند، آنها را ما شناسایی کردیم، من همه شان را دیدم. و دنبال حرف های محبوبه عسگری را نیکو دهقانی زاده ، دیگر پزشک زنی که جزو اصلی ترین شناسندگان اجساد در پزشکی قانونی است، پی می گیرد؛ زنی با صورتی تپل، چشم هایی روشن و با تجربه و صدایی نازک که حس، اولین نکته بیرونی آن است. او تازه از سالن تشریح آمده با دستکشی سفید روی دست های گوشتالو و ماسکی سفیدتر که به اعتقاد همکارهایش عبور می دهد میکروب هایی را که باید سدشان شود؛ تا بیاید دستکش ها را دربیاورد و امضاهای لازم را برای اجساد تر و تازه امروز بنشاند پایین پرونده های سبز، فرصت، خودش را نشان می دهد برای حرف زدن درباره آن روزهای خون و آتش: من جزو کسانی بودم که آن روزها از این ماجرا خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم؛ خیلی، خیلی، خیلی. واقعا خیلی. این ماجرا خیلی فرق می کرد. یادم است سقوط هواپیمای آنتونوف که اتفاق افتاد هم همین حال را داشتم. همه جسدهایی را که بررسی می کردم، با خودم می گفتم که خب هر کدام اینها عازم جایی بوده اند و حالا این جا خوابیده اند؛ مدام گریه می کردم. برای پلاسکو هم در خود سالن تشریح گریه می کردم. همکارها خودشان را کنترل می کردند ولی من همین طور کار می کردم و حین کار گریه می کردم. موقع در سالن تشریح کارکردن، وقتی بدانی که آن ماجرا یک اتفاق بولد است، خب برایت خیلی تأثیرگذار است. در آن چند روز عکس هایشان را دیده بودیم و وقتی آنها را برای شناسایی آوردند، خیلی سخت بود، واقعا سخت بود. وقتی جسد به سالن تشریح می آید، نباید وارد حواشی آن بشوی، این که بستگانش چه کسانی بوده و چه اتفاقی افتاده است، وگرنه خیلی اذیت می شوی. روز تشییع آتش نشان ها این حس را داشتم که اینهایی که با آن شکوه روی دست مردم تشییع می شدند، ما بالای سرشان بودیم و تشخیص شان دادیم. خیلی حس عجیبی بود. اما مرگ، چطور خودش را به آنها نشان می دهد، وقتی که هر روز. . . گرداگرد آنها را مردگانی زیبا فراگرفته اند آنها 9 نفرند؛ با حدود 20 نفر دستیار که مسئول اصلی شکافتن بدن مرده هایند؛ با گله ای همیشگی که چرا همه فکر می کنند ما بدن های اجساد را تکه و پاره می کنیم؟ آنها 9 نفرند با ماهی حدود سه تا چهار میلیون حقوق و یک دنیا سختی؛ 9 نفر و دستیارانی که در طول سال، 10 تا 11 هزار جسد، ماهانه بین 900 تا 1000 و روزانه بین 30 تا 35 جسد را در سالن تشریح پزشکی قانونی تهران بررسی می کنند. هیچ کدام از پزشکان پزشکی قانونی را سرنوشت به سالن تشریح نکشاند؛ همه شان انتخاب کردند. مثل دکتر ساداتی که هر چند عجیب ولی انتخابش درنهایت کارکردن با مرده ها شد: این را شنیده اید که می گویند هر کس از چیزی بدش بیاید، ناخودآگاه به سمتش می رود؟ من بچه که بودم و حتی بزرگتر که شدم، مدرسه ام را یک بار به این دلیل که کنار بیمارستان بود، عوض کردم؛ یک بار به این دلیل که کنار قبرستان بود و جالب است که اگر یک بار در خیابانی بودم که تابوت و جنازه ای را از آن می بردند، من دیگر از آن خیابان رد نمی شدم. اما زندگی هر روز، مرحله ای را جلوی پای آدم ها می گذارد که خودشان فکرش را هم نمی کنند. در زمان پزشکی عمومی، با وجود همه اینها باز هم وقتی یک جسد را در بیمارستان می دیدم، خیلی کمتر تحت تأثیر قرار می گرفتم تا مثلا وقتی در قبرستان می دیدم که تابوتی را می بردند، حسش کاملا متفاوت بود ولی وقتی وارد پزشکی قانونی شدم، همان ماه اول وارد تالار تشریح شدم. جسد هم انواع و اقسام داشت؛ یک وقت هایی جسد تر و تمیز است، ولی جسد فاسد، جسدی که زیر خاک بوده آن را درآورده اند و برخورد خانواده ها و مسائل احساسی هم مطرح بود؛ اینها مسائلی بود که اوایلش روبه رو شدن با آنها سخت بود و کم کم به آن خو گرفتم. او یادش می آید آن اول که در تالار تشریح پارک شهر کار می کرد، همکار آذری زبانش همیشه حرف شیرینی به او می زد: او به من می گفت دکتر ساداتی از مرده ها نترس، از زنده ها بترس؛ می گفت امروز داشتم می آمدم در اتوبوس مردم داشتند من را له می کردند، این مرده ها که کاری به کار ما ندارند. این جمله او برای من قشنگ بود، دیدم واقعا راست می گوید و مرده هایی که ما با آنها کار می کنیم، بی ضررترین و بی خطرترین آدم ها هستند ولی به هر حال این کار سخت است، آلودگی و بیماری دارد ولی باز هم بیماری هایی که از طرف آدم های زنده ما را تهدید می کند، خطرشان خیلی بیشتر از این مرده های بی آزار است. منظور از بیماری ها، اچ آی وی و هپاتیت و سل ریوی است، کافی است زمان خونگیری سوزن به دست ما فرو برود، این موضوع ما را خیلی تهدید می کند. همه اش اما این انواع و اقسام بیماری ها نیست؛ ساداتی از تجربه هایی می گوید که در این سال ها، زندگی او را پر و پرتر کرده است؛ تجربه هایی خاص از مرگ: فقط این حوادث جمعی نیستند که ما را ناراحت می کنند؛ مثلا من معمولا شب های سال تحویل این جا کشیک هستم. آن لحظه ای که عید می شود و مثلا پدری می آید که نیم ساعت پیش بچه هایش تصادف کرده اند و دو سه تایی با هم مرده اند، نمی توانید تصورش را کنید که چقدر برای ما سخت است. همین الان هم که دارم درباره اش صحبت می کنم، بغض کرده ام یا مثلا نیم ساعت مانده به سال تحویل، جسد یک پیک موتوری را می آورند که چیزی را جایی می برده تا خرج زن و بچه اش را دربیاورد و حالا با مغز ترکیده در تصادف، او را برای شناسایی می آورند؛ خب اینها ما را خیلی اذیت می کند. و راست می گوید، بغض مانعی می شود برای ادامه دادن. یا مثلا صبح های زود می آییم و می بینیم که یک کارگر شهرداری یا سوپوری را که در خیابان ها کار می کنند با همان لباس کارشان آورده اند، چون در خیابان ماشین به آنها زده و کشته شده اند. کلا سوپورها به دلیل این که لباس شبرنگ تنشان است، کمتر دقت می کنند و فکر می کنند راننده ها آنها را می بینند ولی راننده ها خیلی راحت آنها را می زنند. خیلی وقت ها صبح ها در راه سازمان، ما آنها را می بینیم که خیابان ها را تمیز می کنند و بعد دو ساعت می بینیم که جسدشان را با همان لباس کارشان آورده اند. خب اینها ما را ناراحت می کند. کاش به آنها آموزشی داده شود، چون خیلی بی محابا در خیابان کار می کنند. این حرف همه کسانی است که در سالن تشریح پزشکی قانونی کار می کنند؛ نگاه مردم به آنها، ترسشان، کلیشه های معمولی که سال هاست با آنها دست به گریبانند و احتیاط های افراطی که سبک زندگی شان شده؛ محبوبه عسگری ، یکی از سه پزشک زن سالن تشریح هم سال هاست درگیر این حرف هاست. مردم از ما می پرسند از مرده ها نمی ترسید؟ نام پزشکی قانونی که می آید، همه فکر می کنند یک جسد روی دست ماست. اما واقعیت این نیست، من کمیسیون پزشکی برای قصور پزشکی می روم، فوت هایی که در بیمارستان ها رخ می دهد یا درصد ارش و دیه که انجام می شود، آن جا دیگر مرده ای وجود ندارد. به عنوان پزشک جنایی و قتل اگر باشد، سر صحنه فوت می رویم، این جا موارد خاصی می آورند، گلوله خوردگی و چاقوخوردگی یا در مراکز نگهداری می شوند یا از سالمندان و... علت فوت آنها را هم تعیین می کنیم. 5 درصد کار پزشکی قانونی تشریح است. اگر بروید در معاینات، آنها اصلا تشریح نمی بینند، ارش و دیه می بینند، کسی که در کمیسیون کار می کنند، اصلا جسد نمی بیند. شما این جا فقط روی زنان کار می کنید؟ نه؛ در سالن تشریح من فقط روی زن ها کار نمی کنم. مردها هم خانم ها را می بینند ولی اگر خانم جوان باشد، ممکن است خانم ها ببینند، باید نمونه برداری از واژن انجام شود. تعداد زنانی که این جا می آورند نسبت به مردان کمتر است؟ مردان بیشتر هستند چون حادثه کار بیشتر برای مردان است. اوردوز بیشتر مربوط به آقایان است یا سکته های قلبی. خودکشی های اگرسیو، بیشتر برای مردهاست و.... خیلی ها ممکن است تا متوجه شوند شغل تان این است، فکر کنند که تأثیر این کار روی زندگی شما چه می تواند باشد؟ من بابت هر یک موردی که می بینم ناراحت می شوم مثلا جوانها را که می بینم، قتل و گلوله ای. نگرانی در من ایجاد می شود، اما این که هیچ حقی ضایع نشود، قتلی صورت گرفته، وضعیتی ایجاد شده، این که این قتل بوده یا خودکشی و... برای من مهم است که حقش ضایع نشود. وقتی استراحت می کنم یا در خواب، می فهمم که این کار رویم تأثیر می گذارد، در خانه که به این مسأله فکر می کنم، احساس می کنم چه تصادف سختی بود یا مثلا در برنامه های تلگرام می بینم، کسی که خودکشی کرده، همه ابراز تأسف می کنند، من آن روز آن جسد را دیده ام اما نمی توانم حرف بزنم، چون اینها اسرار پزشکی به شمار می رود. در خانه هم کسی از من سوالی نمی پرسد، عادتشان دادم. امروز چند تا جسد دیده اید؟ من دیشب کشیک بودم، امروز از ساعت 6:30 تا 8، 10 تا جسد دیدم. دیروز هم سر یک صحنه احتمال قتل رفتم، هم بیمارستان رفتم و هم خانه رفتم صحنه دیدم، نمونه های بیمارستان را هم دیدم، یک سری موارد در خیابان آمده بودند، مجهول الهویه آورده بودند، آن را هم دیدم. بررسی هر جسد حدودا چقدر طول می کشد تا کار تمام شود؟ بستگی به کیس دارد، اگر مورد جراحی باشد، ممکن است یک ساعت هم طول بکشد، اگر گلوله خورده باشد باید سر تا پایش را عکس بگیرم که ببینم آثار گلوله وجود دارد یا ندارد. و در میان همه این تجربه های معمول، دیدن کدام مرده برای آنها خاص تر از همیشه بوده است؟ چرا که... مرگ، مسخی است دردناک در کوچه های شایعه برای من دیدن جسد یک بچه بسیار سخت است. بارها شده که حتی گریه کرده ام و هیچ وقت برایم عادی نمی شود. مرگ هیچ وقت برای ما عادی نمی شود، درست است که کارمان است ولی نه، آن ترومایی که باید در روح و روان و جسم ما بگذارد، می گذارد. آن حالت محتاط بودن و... را در ما ایجاد می کند؛ مثلا من همیشه نگرانم که برای اطرافیانم و فرزندانم نگرانم. اینها حرف های نیکو دهقانی زاده است؛ دیگر پزشکی که می نشیند به گفتن خاطره های جور و واجورش در این سال های گشایندگی کالبد. مثلا یک پرونده داشتم، موقعی که یزد کار می کردم. از طبس پزشکمان زنگ زد گفت جسدی در خیابان افتاده بوده، تصادفی و له و لورده، گفت خانم دکتر جوازش را بدهم؟ من همیشه در ذهنم این بود که باید به این نوع جسدها خیلی حواست جمع باشد چون ممکن است او را به قتل رسانده و برای اختفای موضوع، او را به حالت تصادف در خیابان رها کرده باشند. خلاصه به دکتر گفتم ببین اگر علایم زمان حیات دارد و واقعا تصادفی است، جوازش را بده، اگرنه به هیچ وجه. گفت دادستان خیلی اصرار دارد که جوازش را صادر کنیم، خلاصه فردایش جسد را فرستادند مرکز و رفتم بررسی کردم، هیچی از جسد نمانده بود یعنی نمی شد فهمید سرش کجاست و تنش کجا، به همکارها هم گفتم و آنها گفتند تصادفی است. بعدش به پروسکتورمان که جسد را باز می کند، گفتم پشتش سه تا سوراخ کوچک است، گفتم پشتش را باز کن، سوآپ زدیم دیدیم رفت تا قفسه سینه، گفتم وای خاک عالم، یک وقت این گلوله نباشد؟ بعدش فرستادیمش رادیولوژی، دیدیم گلوله است. بعدش همکارم گفت واقعا که تو شوالیه ای، چطوری فهمیدی؟ اینها ولی همه خاطره های خاص نیستند؛ جالب ترین خاطره ها را شاید دکتر ساداتی، معاون سالن تشریح می گوید با آن شوقی که برای گفتن و گفتن دارد: اجساد هنرمندان و ورزشکاران بارها شده که به این جا منتقل شده؛ مثلا اولادی و خدابیامرز هادی نوروزی را که بازیکنان پرسپولس بودند، برای کالبدشکافی این جا آوردند. من پرسپولیس دوآتشه ام، خودم بالای سر اولادی بودم موقع کالبدشکافی. روزی هم که هادی نوروزی فوت کرد، من شیفت بودم، زنگ زدم به بچه ها گفتم برای هادی خیلی مواظب باشند. مثلا همین اولادی را خودم کالبدگشایی کردم. بچه مازندران بود و من هم بچه مازندرانم و وقتی دیدم پدرش در برنامه 90 صحبت و گریه می کرد، یک ساعت گریه کردم. ما خیلی از این هنرمندان را می شناسیم و اجسادشان را می آورند و ما بررسی شان می کنیم. و حالا نوبت گفتن از تلخ ترین خاطره است: ما این جا همکاری داشتیم که پنجشنبه ها می آمد و به ما کمک می کرد. یک روز صبح که آمدم سر کار، دیدم یک پرونده ای آمده و اسم همین آقا که همکارمان بود روی آن است، به خودم گفتم حتما اشتباه است یا اسمش شبیه همکارمان است ولی بعد یکی از همکارها گفت که همان است و دستور قضائی بر کالبدگشایی بود. هیچ کس حاضر نبود که کار را انجام دهد، خلاصه همه کنار کشیدند و رئیس تالار گفت دکتر ساداتی شما سابقه ات از همه بیشتر است، شما زحمت را بکش. دلیل مرگش عارضه قلبی بود و خب آن روز خیلی به من سخت گذشت. این روز و شب های سخت اما کم نیستند: شب هایی که این جا کشیک هستیم، صبح ساعت 6 که از خواب بیدار می شویم، وارد سالنی می شویم که حدود 30 جسد را کنار هم خوابانده اند؛ شما حساب کن بیشتر صبح های ما این طوری شروع می شود. این اجساد هم انواع و اقسام دارند؛ مثلا یکی را می بینی با کت و شلوار و کراوات روی تخت است، بعد می بینیم که مثلا با کیف سامسونت در فرودگاه بوده و داشته می رفته خارج کشور اما سکته کرده و مرده است. این جا به ما آموخته است که زندگی واقعا همین است؛ طرف با کت و شلوار و آمال و آرزو دارد می رود مثلا سواحل بارسلونا، یک دفعه سر از پزشکی قانونی درمی آورد یا مثلا یک بار استاد دانشگاه خودمان را که 70سالش بود در سالن تشریح دیدیم و یکی، دو نفر از پزشکانمان تا ظهر در شوک بودند. و آخرین حرف ها از زبان محمدجواد هدایت شده ، رئیس تالار تشریح است. او از اجساد مجهول الهویه می گوید و مومیایی کردن بعضی از آنها. تعداد اجساد مجهول الهویه زیاد است؟ تعدادشان خیلی زیاد نیست. شاید در روز، متوسط دو تا سه نفر باشند که ممکن است فردی در اماکن عمومی فوت کرده باشد و کارت هویت همراهش نباشد. این جا کاری که انجام می شود عکس و فیلم گرفته می شود. با هماهنگی با پلیس آگاهی داریم این عکس ها را در اختیار آنها قرار می دهیم. کسی که گمشده ای دارد، اول به پلیس مراجعه می کند. پزشکی قانونی روالش این است که اگر بخواهد عکس های ما را ببیند باید از مراجع انتظامی و قضائی نامه ای داشته باشند. به همین دلیل افراد ابتدا به کلانتری و آگاهی مراجعه کنند و آن جا عکس ها را به خانواده نشان می دهند و بعد ما در جریان قرار می گیریم. با این روند، 90 درصد افراد مجهول الهویه هویت دار می شوند. آنهایی که نمی شوند، با هماهنگی قوه قضائیه دفن می شوند، البته اینها طی یکی، دو ماه شناسایی می شوند. در ماه مشخص است که چه تعداد اصلا شناسایی نمی شوند؟ شاید زیر 10 نفر باشند. جای خاصی این اجساد را دفن می کنند؟ احتمالا؛ ما در تهران این اجساد را به بهشت زهرا منتقل می کنیم. چون به هرحال هم سردخانه ما محدودیت دارد و هم این که جسد بعد از مدتی فاسد می شود. سردخانه نقش کُند کردن فساد جسد را دارد نه متوقف کردن آن. جسدی که سه روزه فاسد می شود، در سردخانه دو هفته ای فاسد می شود. ما نمونه برداری و مستندسازی می کنیم. بعد از دستور قضائی جسد دفن می شود، مثلا بعد از 6 ماه اگر خانواده آمدند، ما با نمونه برداری که کردیم، مطابقت می دهیم و به این ترتیب جسد هویت دار می شود. درخواست مومیایی کردن جسد هم می شود؟ معمولا از طرف چه کسانی و چقدر هزینه اش می شود؟ مومیایی کردن اجساد، برای اجسادی است که از کشور خارج می شوند، چون اینها باید در هواپیما قرار گیرند. دلیل این کار هم جلوگیری از فاسد شدن جسد و انتقال بیماری است. این کار را ما با درخواست اولیای دم با مواد تثبیت کننده ای انجام می دهیم که مانع از فساد جسد می شود. چون به هرحال این جسد قرار است در بار مسافر و داخل هواپیما قرار گیرد، هزینه آن هم براساس تعرفه های دولتی که مصوب قوه قضائیه است، تعیین می شود. هزینه آن چقدر است؟ الان فکر می کنم حدود دو میلیون تومان است. درِ بزرگ و سفید پزشکی قانونی نزدیک ظهر بسته می شود؛ با سروصدایی که به صدای خودرو بزرگ حمل اجساد درمی آمیزد، خودرو بزرگی که بدن های امروز را آورده برای پزشک های منتظر تا شناسایی شوند، دلیل مرگشان مشخص شود و... و آنها زبانی بشوند برای بی زبان ها، در برزخ مرده ها. مهمترین نکات حرف های پزشکان تالار تشریح به گفته این پزشکان بیشتر پیکرهای آتش نشانان حادثه پلاسکو به کلی از بین رفته و از آنها تنها قطعاتی باقی مانده بود پزشکان سالن تشریح پزشکی قانونی می گویند همه زیرآوارماندگان حادثه پلاسکو همان روز اول جانشان را از دست داده بودند در طول سال، 10 هزار تا 11 هزار جسد، ماهانه بین 900 تا 1000 و روزانه بین 30 تا 35 جسد برای بررسی به سالن تشریح پزشکی قانونی تهران می آیند در حال حاضر در پزشکی قانونی استان تهران 9 پزشک، مسئول شناسایی و تشخیص علت مرگ اجسادند از این 9 پزشک، 6 نفر مرد و 3 نفر زن هستند پزشکان پزشکی قانونی هرماه بین سه تا چهار میلیون تومان حقوق می گیرند بر اساس عرف پزشکی قانونی، حوادثی که بالای 12 کشته داشته باشند، حوادث بحرانی اند هرماه حدود 10 جسد مجهول الهویه وارد سالن تشریح پزشکی قانونی تهران می شوند معمولا هویت 90 درصد اجساد مجهول الهویه تهرانی مشخص می شود هزینه مومیایی کردن اجساد برای خروج از کشور دو میلیون تومان است منبع:روزنامه ی شهروند ...
رقص شمشیر نوبهار
با بوسیدن دست پدر و مادر آغاز می شود موقع باران در ایام عید به ویژه روز قبل و سه روز نخست، خانم ها و دختر خانم ها آب باران را می گیرند و با آن موهایشان را می شویند و بر این اعتقادند که آب باران موهایشان را رشد می دهد. صبح عید، اول به سبزه نگاه می کنند چون سبزه در این روز نور چشم را زیاد می کند، صبح عید به صورت بچه ای نگاه می کنند که خوش رو و خوش قدم باشد و هنگامی که اهل خانواده از خواب بیدار ...
قصه پرغصه کولبرانی که زیر سنگینی بارها له می شوند/پلاسکو ایمنی می خواست و کولبران، شغل
از هرآنچه بوی توسعه بدهد خالی است. عدم به کار گیری افراد بومی در پست های مسئولیتی، از استانداری گرفته تا مدیران ادارات جزء، باعث نابودی توسعه انسانی شد. به کارگیری افراد غیر بومی، حتی در پست های اداری و خدماتی، منجر به بیکاری شد. عدم احداث کارخانه ها و کارگاه های تولیدی به این بیکاری بیشتر دامن زد. اکنون کار به جایی رسیده که گفته می شود بالای چهل درصد جوانان بیکار هستند. در چنین شرایطی زمینه برای ...
کارگردان سیاهپوست؛ اوباما و فیلمی که امتیاز 100 گرفته است
زندگی می کنیم که نژادپرستی با سیاست درآمیخته است. آن دوران را پشت سر گذاشتیم که مردم سعی داشتند وانمود کنند که نژاد وجود ندارد. خود پیل دونژادی است. او با مادر سفیدپوستش در نیویورک بزرگ شد و ارتباط خیلی کمی با پدر سیاه پوستش داشت که 18 سال پیش از دنیا رفت. او به زادی اسمیت گفت به نظرش نژاد یک مفهوم مضحک است و اینکه بخواهیم کودکان را از نظر هویت نژادی شان تعریف کنیم دیوانه وار است. ...
آقای خواننده راز بلندبودن موهایش را فاش کرد! +عکس
کرد و پس از پرتاب دارت 41 امتیازی، اظهار داشت: همه چیز مانند غروب جمعه غصه دارم می کند و سفر و گردش حالم را خوب می کند. حجازی خطاب به خانواده خود گفت: خوانندگی و بازیگری هیچ ارزشی ندارد و من فقط شما را دارم و عاشقانه دوستتان دارم، تشکر میکنم از اینکه در کنارم بودید و من را حمایت کردید. وی در خصوص علاقه و پیشنهاد حرفه بازیگری توضیح داد: بعید نیست که وارد عرصه بازیگری شوم، اما ...
فرصتی تا نوروز نمانده نیازمندان را فراموش نکنیم/ از درد دلهای محصلی بیکار تا فروش ماهی قرمز در زاهدان
عیدت را روشن کند. بیا فقط لحظه ای تصور کنیم کودکی هستیم پر از شوق آمدن بهار و در عین حال لبریز حسرت های حاصل از نداری های پدر و مادر. کاش کمی هم دل نگران اطرافیانمان باشیم و در آستانه سال نو خنده را جایگزین اشک های چشمشان افرادی کنیم که نیازمند یاری هستند. فرصتی تا نوروز نمانده است، بیائیم با همت والای خود ایام زیبای نوروز را برای خانواده های نیازمند نیز خاطره انگیز و رویایی بسازیم. انتهای پیام/ ...
صندوق نجات کودکان: بهداشت روانی کودکان سوری در خطر است
دیده اند، نشانه های اضطراب شدید داشته و از حمایت روانی لازم محروم هستند. والدین آنها نیز نتوانسته اند خود را با شرایط وفق دهند. این آسیب های روانی شامل اختلالات خواب، اقدام به خودآزاری و خودکشی در این کودکان است.گروهی از آنان نیز قدرت سخن گفتن را از دست داده اند. این نتایج با بررسی هفت استان و مصاحبه از بیش از 450 کودک، پدر، مادر ، معلمان این کودکان و روانشناسان بیشتر در مناطق تحت کنترل ...
نوید نوروز با صدای پای "تکم" در کوچه پس کوچه های اردبیل
این امر بنا به ذائقه و سلیقه هر یک از افراد متفاوت بوده است. در این رسم زنان و مادران خانه با غبارروبی و شست و شوی وسایل منازل خود عید را آغاز و خود را برای این ماه آماده می کنند که این رسم را به معنی پشت سر گذاشتن کهولت، کسالت، تنبلی و هرچه غم و اندوه است می دانند و با این کار خود را برای آغاز سالی نو و پر از خیر و برکت و همراه با شادمانی و استقبال گرم از فصل بهار و سالی جدید آماده می ...
امروز سالروز شهادت سردار محمدابراهیم همت است
گروه فرهنگ مقاومت: محمدابراهیم همت، دوازدهم فروردین سال 1334 در خطه ذوق پرور اصفهان و قمشه به دنیا آمد. پیش از تولد به زیات امام حسین (ع) رفت به گزارش بولتن نیوز ، قبل از این که متولد شود، در دوران بارداری مادرش به زیارت امام حسین (ع) رفت. محمدابراهیم در سایه محبت های پدر و مادر پاکدامن، وارسته و مهربانش دوران کودکی را سپری کرد. این دوران نیز همانند زندگی بسیاری از کودکان هم ...
مسئولیت پذیری با 12 راهکاری که پیشرفت شما را تضمین می کند
دیر از خانه خارج شده اید. البته باید بپذیریم که زندگی همیشه منصفانه نیست. بعضی از افراد نسبت به دیگران، زندگی و شرایط سخت تری دارند. این افراد نمی توانند از پس مشکلات شان بربیایند مگر اینکه اشتباهات خود را بپذیرند و تغییری در زندگی خود ایجاد کنند. اگر دائما از همه چیز شکایت کنید و دید منفی به رویدادها و تعاملات زندگی داشته باشید، با مشکل مواجه می شوید مخصوصا اگر به عنوان یک فرد غرغرو و ...
به خاطر برانکو پرسپولیسی ام / رک هستم و حرف هایم را بدون پرده می زنم
تکلیف خودم را روشن کنم. 13 سالم بود که به تیم ملی جوانان یوگوسلاوی پیوستم. در 15 سالگی نخستین بازی ام برای تیم ملی بزرگسالان را انجام دادم و در 16 سالگی نخستین قرارداد رسمی ام را با تیم ستاره سرخ بلگراد به امضا رساندم. اینها خاطرات خوب من است؛ اما خاطرات بد من مربوط به جنگ می شود. جایی که یوگوسلاوی فرو ریخت و تجزیه شد. از جنگ بیزارم و از همین جا به صلح سلام می کنم. درباره جنگ که حرف می زنم اعصابم ...
در آستانه بهار دست گیر نیازمندان باشیم
به گزارش خبرگزاری صداوسیما ، خانم جواهر ابوالقاسمی درزلزله ویرانگر رودبار ومنجیل تمام اعضای خانواده واقوامش را ازدست داد. پدر ، مادر ، برادران وخواهران به همراه سه فرزندش کسانی بودند که دراین زلزله از بین رفتند. او از آن حادثه دردناک به همراه پسردو ساله و فرزند داخل شکمش زنده بیرون آمدنداما اکنون زنده بودن برای شان به سختی رقم می خورد . حدود 26 سال است که این سه نفر با مشقت ...
همت چگونه همت شد؟/ چشم مجنون خاری در چشم دشمن / از نبرد با ضد انقلاب تا سرداری خیبر
همراه با پدر و مادر عازم کربلای معلی و زیارت قبر سالار شهیدان شد گویی از همان ابتدای شوق دیدار مولایش امام حسین(ع) را در دل داشت و آخر نیز همانند سید الشهدا جانش را در راه اسلام فدا کرد و به دیدار مولایش شتافت. محمد ابراهیم در خانواده مستضعف و متدین دوران کودکی را پشت سر گذاشت و بعد وارد مدرسه شد. در دوران تحصیلش از هوش استعداد فوق العاده ای برخوردار بود و با موفقیت تمام دوران دبستان و ...
روایت ده قرن تاریخ در مسجدجامع ساوه/ 75بقعه متبرکه میزبان مسافران
زمین با پوشش مرمر و کاشی است. این فضا با ایوان طاق نمای ورودی به فضای اول متصل می شود و در مجموع 25 متر است که در میانه صندوق منبت با طرح های هندسی و گلدانی مقبره ام سلمه به چشم می خورد که او دختر عمو و همسر علی صالح و مادر عبدالله ثانی است که امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) به آن دو همسران صالح و شایسته می گفتند. بقعه چهل اختران (بقعه میانی) این امامزاده نیز مدفن سکینه و بانوان فاطمی است ...
میشایل هانکه از کار، زندگی و نوشتن می گوید
همیشه میل بازیگری در من بود و حتی می خواستم مدرسه را رها کرده و دنبال بازیگری بروم. از آن جا که مادر و پدرم بازیگر بودند، حس می کردم چند گام از بقیه علاقه مندان جلوترم. اما وقتی برای حضور در این رشته تست دادم و با این که اساتید من و پدر و مادرم را می شناختند، ردم کردند، آن جا بود که حس کردم باید به راهی دیگر بروم. بعد از این اتفاق به طور جدی تر روی نوشتن تمرکز کردم. در رادیو و چند مجله هم نقد فیلم و ...
پسر ارشد آیت الله از دیدار خانواده هاشمی با رهبری می گوید
بالاتر می رود. دفترش شلوغ و پر رفت و آمد است، موبایل و تلفن نیز مرتب زنگ می خورند. خدا خدا می کنم که در هنگام مصاحبه کسی نیاید و تلفن زنگ نخورد. در گفت وگو نشانی از داغ فقدان پدر نیست؛ بیشتر با افتخار از پدرش سخن می گوید. اخیرا دیداری با رهبر انقلاب داشته و کوتاه از آن سخنی به میان می آورد. اعلام می کند که حاضر نیست درباره بحث های اخیری که بر سر خاطرات برخی چهره ها از پدرش مطرح ...
راهکاری برای افزایش صمیمیت بین زوجین
خاطر من این غذا را پخته ای ، می دانم به خاطر من این لباس را پوشیده ای ازت سپاسگزارم ، ممنون که امشب زود به خانه آمدی ، ممنون که به من این مطلب را گفتی و من را محرم رازت دانستی ، خیلی خوشحالم که به من اعتماد کردی و حرفت را به من زدی ، از اینکه به خاطر دل من فلان جا آمدی، ازت تشکر می کنم و... به خاطر هر کاری می توانیم تشکر و قدردانی خودمان را نشان دهیم. باید هر روز مثل یک کار روتین همانند ...
زندگی چالش برانگیز خانواده های محروم در مازندران/ دخترک گرسنه سر بر بالین می گذارد!
رسانه ای شود، مادر خانواده ناراحتی اعصاب و روان داشته و پدر این خانواده هم به دلیل درد عضلانی و مشکل اعتیاد توان کار کردن ندارد، تنها دختر خانواده گاهی برای رفع نیازمندی های خویش دست به دامان همسایه ها زده و گاهی هم با گریه و التماس های و پیگیری های مادر از مسؤولان شهری فقط نانی پیدا می کنند که شب با شکم گرسنه نخوابند. اوضاع مسکن آنها چندان تعریفی ندارد، در فصل بارندگی شاهد نفوذ آب باران ...
به بهانه هشت مارس و روز زن؛ به آن ها حمله نکنید
اهمیت دارد و باید مورد توجه قرار بگیرد. سهیلا جلودارزاده : در جامعه، زنان ما به سرعت به سمت فقر می روند و برنامه ریزی برای فقرزدایی زنان، بزرگ ترین ضرورت جامعه امروز است. ما نمی گوییم زنان در خانه بنشینند و مردان کار کنند اما برای ما زندگی مطلوب خانوادگی مهم است. زن می تواند با همدلی کمک کند به حفظ خانواده اما وقتی شرایط اجتماعی خاص می شود خانم ها ناگزیرند که کار کنند. ...
مسئولین از بسیجی ها در انتقال فرهنگ جهاد عقب مانده اند/ بازگویی ناگفته های جنگ رسالتی زینبی بر دوش ...
نداشت و پوشش نامناسبی داشت؛ به شلمچه، هویزه و مناطق دیگر رفته و در پایان سفر اصلا دگرگون شده و می گفت: من نمی خواهم برگردم اینجا همه چیز زیباست. وی در پایان صحبت های خود اضافه می کند: بله در اینجاست که می آیند و می روند و در این آمد و شدها می آموزند؛ که حجاب کنند، نماز اول وقت بخوانند، به پدر و مادر خود احترام کنند، خوب درس بخوانند و به حال جامعه خود مفید باشند و چه و چه و چه... ...
