بیست و سه ( نگاهی به نمایش زندانی خیابان دوم ، به کارگردانی رضا حقی)

ساختار متن نمایش از تقارنی شیرین برخوردار است، و بی شعبده و جادو؛ خوشا که هیچ برگی از سرباز و شاه و بی بی؛ تا پایان بازی، بر زمین نمی ماند.به گواه آنچه دیدم، هیچ ذهنی تا پایان اجرا نمی رمد، دهانی به خمیازه نمی افتد؛ و پایی خواب نمی رود! ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)