شبکه اجتهاد: امروزه سخن از رابطه میان فقه و اخلاق و مقایسه علم شناختی میان این دو سخنی است که برای آشنایان ابتدایی این دو علم بدیهی می نماید. پس باید به تأثیرات متقابل این دو برابر با آموزه ها و تعالیم دینی پرداخت. یکی از محورهای مهم فلسفه های ناظر به علوم اسلامی به ویژه علم اخلاق و فقه، بررسی تاثیر و تاثر متقابل چنین رشته های علمی است. ممکن است برخی از این تاثیرات و تعاملات چالش برانگیز باشد و برخی از عالمان این دو رشته آن را برنتابند؛ ولی چون شیوه علمی است باید برای آن پاسخی بیابند. دیدگاه هایی درباره این تعاملات و نسبت ها میان فقه و اخلاق وجود دارد که برخی، اخلاقیات را به دیده مستحبات و مکروهات فقهی می نگرند و برخی فقه و استنباط های آن را لایه دیگر اخلاق می دانند؛ لکن باید پذیرفت این دو علم، مستقل از یکدیگر و هر یک ساحت خاصی را به عهده دارند؛ هرچند تشابهات و تفارقاتی میان آنهاست، ولی نباید تعاملات و تاثیرات هر یک بر دیگری را انکار کرد. امروز نه تنها مکلفان بلکه دیدگان دیگری مترصّد آن است که فتاوای فقها را با ریزبینی در سنجه آموزه ها یا اصول و قواعد مسلم اخلاقی قرار بدهند تا میزان اخلاقی و ارزشی بودن آنها را دریابند و این وظیفه فقیهان و صاحبان فتوا را ...
هم انجام می دهیم، بنابراین در هر چه بخوریم آزاد هستیم؛ این استناد در حالی است که این آیه در مورد مسلمینی است که قبلاً مبتلا به شرابخواری و از این بابت ناراحت بودند و به پیامبر عرض کردند که آیا بابت هرچه در گذشته خوردیم معاقب می شویم و خدا فرمود اگر ایمان بیاورید و عمل صالح داشته باشید، گذشته بخشیده می شود؛ آیه در جواب کسانی است که سابقه خوبی ندارند، نه ناظر به امروز مسلمین. معرفت و عمل ...
...، شاه همه کاره مملکت بود و دستورات مستقیم او باعث انجام کارها می شد. از آنجایی که وسایل حمل و نقل امروزی در دسترس نبود و شاه به علت مشغله فراوان نمی توانست مستقیماً با سفر به قم بر کار توسعه نظارت داشته باشد، تلگراف نقشی اساسی در انتقال مستقیم و سریع دستورات مورد استفاده قرار گرفت. مثلاً در سال 1290 هجری اعتضادالدوله با تلگرافی به شاه چنین می نویسد: در باب تعمیرات عمارات دیوانی و صحن ...
راه های دیگری در دسترس است. شرط تحقق اجماع اولین نکته در بررسی این ادعا توجه به این قاعده اصولی است که اجماع و اتفاق فقها هنگامی محقق می شود که همگی در موضوع مورد بحث، اظهارنظر یکسان کرده باشند و اگر برخی فقها در موضوع مورد بحث اظهارنظر نکرده باشند، نمی توان ادعای اتفاق فقها در آن موضوع را داشت. آیا تمامی فقها درباره کفر مسلمان غیر امامی (اعم از ظاهری و باطنی) اظهار نظر کرده ...
خانه
