تولد یک روح با چشمان بسته

مصطفی چشمانش را با همه دنیا عوض نمی کرد. حاضر بود دستهایش را، دستهایی که قلم را بر بوم به رقص در می آورد، از تن جدا کنند، پاهایش را که او را به سرزمینهای سلوک کشانیده بودند از دست بدهد، ولی چشمانش را هرگز! چشم برای او مساوی با همه هستی اش بود. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)