آتشی که زبانه می کشد

فروغ فکری| همسرم داشت بساط چای را جور می کرد. بچه ها هنوز خواب بودند. ناگهان زمین زیر پاهایم لرزید. لحظه ای نگذشته بود که فروریختن ساختمان ها را دیدم. زن و فرزندانم در اتاق بودند. همه آنها زیر آوار رفتند. می دانم همه شان کشته شده اند ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)