دودی که اول به چشم باباعلی می رود...

نگاه ترحم آمیزم از قطره های عرق پیشانی بلندش به دستان پیر و پبنه بسته اش سر می خورد، دستانی که روزی مانند دستان من و همسن و سالانم شاداب بود اما او وقتی همسن من بود بارسنگین مرد خانه بودن به روی دوشش افتاد و شد کوچک مرد بزرگ خانه. ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)