سایر منابع:
سایر خبرها
وادی السلام ثانی معراجگاه ستارگان جهان اسلام
محمد اصفهانی معروف به فاضل هندی، حکیم آقامحمد بیدآبادی، آقامیرزا محمدباقر چهارسوقی (صاحب روضات الجنات)، مریم بیگم و بانو نصرت السادات امین (بانوی مجتهده جهان اسلام) اشاره کرد. وجود بیش از هزار تن از مشاهیر مدفون در این مجموعه، یکی دیگر از دلایل اهمیت این گورستان است که در ذیل مهمترین این مشاهیر در حوزه های مختلف معرفی می گردد. بانو حاجیه نصرت امین بانو حاجیه نصرت ...
زندگی جایی پنهان شده است، این را بنویس
که به صورت مطلق به او بی توجهی شده است. وی تنها به واسطه مجموعه شعر"خندیدن در خانه ای که می سوخت"(سال 1379_ نشر کلاغ) می تواند از مهم ترین شاعران سه-چهار دهه اخیر شعر فارسی باشد. برای نقدِ شعر شیدایی نیاز به بوطیقایی مستقل است؛ بوطیقایی که از دلِ دستگاه فکری ویژه شاعر بیرون آمده باشد. و علیرضا مرادی: شیدایی شاعری دارای زبان منحصربه خود، ادراک وسیع و نگره های فلسفی به زندگی و ...
فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (24 خرداد)
عاشقان به شمار می رود. این فضا حسی ناب و بی نظیری را به شما هدیه می دهد که آن را در هیچ جای دیگر تجربه نخواهید کرد. زوج های عاشق دست به دست نیز در این فضا قدم زده و فال می گیرند. زمزمه اشعار حافظ از قسمت های مختلف حافظیه به گوش می خورد و بوی بهار نارنج شما را مدهوش می سازد. حافظیه، مکانی پر از حال خوب در شهر عاشقانه شیراز است. زندگی نامه حافظ حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری ...
قصه گویی ایرانی ثبت ملی شد
زندگی است. وی با بیان اینکه شیرین ترین قصه، قصه تولد است و بچه ها دوست دارند بارها و بارها قصه تولدشان را بشنوند، اظهار کرد: قصه ها، پایه تولید همه فرآورده های فرهنگی هستند و هرچقدر بتوانیم در حوزه قصه گویی سرمایه گذاری کنیم در سایر بخش های فرهنگی سرمایه گذاری کرده ایم. البته قصه، هنر بی هزینه است و در همه جا به راحتی انجام می شود. معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با بیان ...
گزارش/ فرش های ناپدیدشدۀ سعدآباد کجاست
به گزارش ایسنا، ساختمان حافظیه ، جایی که این فرش ها از آن خارج شده است، از جمله ساختمان های منسوب به نهاد ریاست جمهوری است که در محله سعدآباد و در کنار مجموعه کاخ های سعدآباد در بین سال های 1374 و 1376 با طراحی حسین شیخ زین الدین ، در آستانه برگزاری هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی ساخته شد. در توضیحات موجود درباره ساختمان حافظیه آمده است: باغ سعدآباد یکی از باغ های باارزش تهران است که با مجموعه ساختمان مهمانسرای حافظیه در حاشیه جنوبی آن و در زمین های احداث شده که فاقد درخت بوده و به عنوان زمین ورزشی از آن استفاده می شد. با خرید چند خانه و مدرسه و تخریب بناهای موجود در آن جا، فضای مناسبی در جلو ساختمان ایجاد شد. با آن که ساختمان در حدود 25هزار متر مربع مساحت دارد، سطح بزرگی از فضای باغ را اشغال نکرده و بسیاری از قسمت ها در زیرزمین قرار گرفته اند. درحال حاضر کاربری این ساختمان بیشتر برای برگزاری اجلاس و به عنوان مهمانسرای سران کشورها است. در اسفند سال 1398 از ساختمان حافظیه برای برگزاری جلسات ستاد کرونا استفاده می شد که نقدهایی به این تصمیم وارد شد و رئیس دفتر رئیس جمهور وقت نیز در پاسخ به آن انتقادها، گفته بود : در مجموعه پاستور سالن مناسبی برای برگزاری جلسات با پروتکل های خاص تعیین شده از سوی وزارت بهداشت وجود ندارد و ساختمان حافظیه دارای سالن جلسات مناسبی است که می توانیم با حفظ پروتکل های تعیین شده از جمله حفظ فاصله میان افراد، جلسات را در این مکان برگزار کنیم. کاخ های سعدآباد در مجموعه ای دیگر و در مجاورت ساختمان حافظیه است که رئیس جمهور تنها در یکی از آن ها از رؤسای جمهور و مهمانان خارجی استقبال رسمی می کند. اما حدود یک هفته پیش یکی از خبرگزاری ها گزارشی از ناپدید شدن فرش های ساختمان حافظیه منتشر کرد و با ارجاع به گزارشی از دولت با عنوان خروج غیرقانونی اموالی نظیر 48 تخته فرش دستباف نفیس و گران قیمت از ساختمان حافظیه سعدآباد ، نوشت: تعدادی تخته فرش نفیس در ساختمان حافظیه نهاد ریاست جمهوری در سعدآباد ناپدید شده است. در دولت سیزدهم تیم ویژه ای با همکاری سازمان های نظارتی تشکیل شده و به بررسی همه جانبه موضوع مفقود شدن فرش های نفیس در دولت قبل پرداخته شده است. در این گزارش با استناد به نظر کارشناسان با توجه به قدمت تاریخی آن فرش ها، نوع طراحی، مکتب هنری و خصوصیات فیزیکی ارزش نسبی آن ها مبلغی معادل 127 میلیارد تومان اعلام شده است. همچنین اشاره شده است که این ده تخته فرش ارزش گذاری شده جزء نفیس ترین فرش های نهاد بوده و متعلق به سبک های مشهدی (عمواوغلی)، اصفهان و تودشک است که یکی از آن ها از نظر قدمت به دوره قاجار می رسد. تصاویر برخی از این فرش ها در کتاب گنجینه تار و پود، مجموعه تصاویر دومین کلکسیون بزرگ فرش جهان در سال 91 منتشر شده است. گزارش مذکور همچنین اشاره کرده که فرش ها در بازه سال های 1392 تا 1395 از ساختمان خارج شده است. تا کنون واکنش های مقامات دولت های قبل و حال حاضر تایید کرده که این فرش ها، که البته در تعداد و سال خروج آن ها ابهام مطرح شده، از ساختمان حافظیه خارج شده اند. اما سوال این است که، اگر آن چنان که در گزارش های برخی رسانه ها اشاره شده این فرش ها قدمت و ارزش تاریخی داشته، چرا فهرست آن ها تا کنون در اختیار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان متولی حفاظت از اموال تاریخی قرار نگرفته است؟ مطابق ماده 3 آیین نامه اموال فرهنگی، هنری و تاریخی نهادهای عموم ...