خانه
سایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
بی پرده با فرج اله مومنی!/ و اما انتخابات ...
بگوییم جمعیت فعلی و مقیم رومشکان چیزی حدود 35 هزار نفر می باشد که از این 35 هزار نفر 31 هزار رأی اخذ شده. خب مردم خودشان قضاوت کنند که غارت از این روشن تر؟؟؟ شما چه فرد یا افرادی را مسوول این غارت انتخاباتی بزرگ می دانید؟ صد البته بنده نظام جمهوری اسلامی، رهبری معظم انقلاب، شورای نگهبان و دولت در سطح کلان را مبرّا از این گناه می دانم. حتا هیئت نظارت استان را کم تر گناهکار می دانم ...
دروغی که صداوسیما باور کرد!/رمزگشایی یک عضو موتلفه از 7 برجام آینده/انتقاد شدید یک خطیب جمعه از ...
تحولات در گذر است و خبر هیچ گاه متوقف نخواهد شد. خبرهایی رسمی و گاه غیر رسمی؛ خبرهایی که مورد توجه قرار می گیرد یا ممکن است همه به راحتی از کنار آن بگذرند. رسانه های خبری هر یک به فراخور وابستگی جناحی خود، خبرهایی را برجسته می کنند و در مواردی هم از کنار آن می گذرند. اگر خبر به ما هو خبر موضوعیت داشته باشد، وابستگی جناحی نباید در کم رنگ و پر رنگ منتقل کردن آن تأثیری داشته باشد. رصد ...
هیاهوی رسانه ای یارِ غار احمدی نژاد در فضای مجازی
سابق دانست که به بهانه های مختلف به دنبال ایجاد موج رسانه ای به نفع طیف موسوم به خود است. او که مسئولیت تشکلی به نام هما که مخفف هوادران محمود احمدی نژاد است را عهده دار است، ابایی ندارد که هرازگاهی با سخنانی تند و تیز برخی چهره های بزرگ و شناخته شده انقلاب را به باد انتقاد بگیرد. چه آنکه در کانال تلگرامی و دیگر صفحات اجتماعی اش به تناوب به نقد آیت الله هاشمی می پردازد و به مثابه دیگر هم ...
رفتار هاشمی؛ غفلت یا خیانت؟ مساله این است
...> متن کامل این مطلب به شرح زیر است: شاید به دلیل گذر زمان، برخی فراموش کرده باشند که مواضع دشمن شاد کن هاشمی رفسنجانی و پاسخ های روشنگرانه و صریح امام خامنه ای، تنها به موضع اخیر هاشمی درباره موضوع موشکی باز نمی گردد بلکه حداقل در سال گذشته، چهار مورد مواضع قابل تامل و دشمن شاد کن از سوی هاشمی رفسنجانی اظهار شده که رهبری انقلاب با هدف صیانت از انقلاب اسلامی از تریبون عمومی به آن پاسخ ...
عیدانه پر حاشیه آیت الله
با یک تکذیبیه جدید خبرساز شدند. این بار برای تکذیب ارتباط حساب توییتر منتسب به هاشمی رفسنجانی با مواضع او؛ حسابی که با یک جمله در میانه تعطیلات نوروزی به شدت خبر ساز شده بود؛ دنیای فردا، دنیای گفتمان هاست، نه موشک ها... بحث بر سر این جمله از آنجا بالا گرفت که رهبر معظم انقلاب روز چهارشنبه در سخنان خود در جمع مداحان با انتقاد شدید از کسانی که روزگار و دنیای فردا را دنیای مذاکره می دانند و نه موشک ...
کمک های مستشاری "سپاه قدس" به امنیت "بغداد" و "دمشق"/تروریسم "اماراتی-سعودی" تهدیدی برای منطقه
...: سپاه قدس تنها نامی برای یک حقیقت به شمار نمی رود؛ حقیقتی که از مبارزه با اشغالگری رژیم صهیونیستی و شیطان بزرگ به اشغال پایتخت کشورهای عربی و بازوی خارجی ایران برای اجرای طرح های این کشور در منطقه تبدیل شده است. بازویی ایرانی که امنیت خلیج (فارس) و کشورهای عربی به استثنای "تل آویو" را مورد تهدید قرار داده است. این مجله در ادامه اظهارات بی پایه و اساس خود نوشت: ادغام ایران در نظام بین ...
نوبخت: اقتصاد مقاومتی برای ما بحث جدیدی نیست
نیز برای سال 95 در نظر بگیریم. کمااینکه در سال 93 و 94 نیز ضمن برنامه ریزی، اقدام نمودیم. اظهارات سخنگوی دولت مبنی بر تقریر تمام اقتصاد مقاومتی و سیاستهای آن در سال 87 یا 88 در حالی مطرح شد که این واژه اولین بار در سال 89 توسط رهبر معظم انقلاب وضع شد. همچنین تا قبل از این محمدباقر نوبخت و سایر مسئولین دولتی از تبیین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در لایحه پنج صفحه ای پیشرفت دفاع ...
پرورش یافتگان مکتب خمینی کبیر تسلیم تخریب ها نخواهند شد
بر می دارم و بر راه خود مصمم تر می شوم و انشاله در پیشگاه دادگاه عدل الهی مورد قضاوت عادل مطلق قرار خواهیم گرفت . آری در قاموس خمینی کبیر(ره) سازش بر سر اصول انقلاب و بی توجهی به حقوق ملت چیزی جز خیانت نیست و هیهات که پرورش یافتگان مکتبش تسلیم فشارها و تخریب ها شوند . با این همه باز مورد اعتماد بخشی زیادی از شما مردم قدرشناس اراک، خنداب و کمیجان قرار گرفتم و این اعتماد احساس ...
جای خالی انقلاب اسلامی و فقه حکومتی در متون درسی حوزه/ حوزه علمیه باید آرمان تمدن اسلامی را محقق سازد
محسن نصری در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، با اشاره به وجود واحد درس انقلاب اسلامی در دانشگاه های کشور و عدم وجود چنین واحد درسی در حوزه علمیه، گفت: این موضوع به این معنا است که یک طلبه در دوران تحصیل خود از نظر درسی کاری به انقلاب اسلامی و مسائل سیاسی کشور نخواهد داشت و سیستم آموزشی فاقد چنین دروس مهم و مؤثری است. وی ادامه داد: مسأله دیگر این است که حوزه علمیه باید بحث علوم انسانی اسلامی را تحوی ...
اصلی ترین شاخصه انقلابی بودن
حرف زده و شنیده ایم؟ تا بدانجا که فریاد رهبری دلسوز و دردآشنای انقلابمان بلند شد که کمتر حرف بزنید و بلکه در حوزه مبارزه با مفاسد اقتصادی طرحی نو و اقدامی قاطع و انقلابی دراندازید و در همین راستا سران سه قوه و مسؤولان امر را در دستورالعمل 8 ماده ای مخاطب قرار دادند؛ و اکنون وقت آن است که مسؤولان امر در محکمه وجدان خویش پاسخ گویند که چه میزان از دغدغه های رهبری انقلاب و مردم شریف ایران را در عمل ...
دلیل اصرار هاشمی بر ماندن!
...> وقتی 38 سال قبل نظام جدید ایران که ماهیت دینی و ایدئولوژیک داشت، ساختار روابط تهران با واشنگتن را برهم زد، به دلیل این تغییر ماهیت این سؤال برای آمریکایی ها مطرح شد: چه تصویر و تعریفی از موقعیت ایران به واقعیت نزدیک تر است؟ به دنبال این موضوع، سؤال استراتژیک بعدی که برای رهبران آمریکا مطرح گردید، این بود که بر پایه این تصویر و تعریف، چه سیاستی را باید در مورد ایران دنبال کرد یا آن که ...
مدافعان اقتصاد دولتی مانع تحقق اقتصاد مقاومتی هستند
. *مردم را باید شریک کارهای اقتصادی نظام کرد حبیبی بر ضرورت واگذاری اقتصاد به مردم تاکید کرد و افزود: واگذاری اقتصاد به مردم فقط به معنای دعوت از چند سرمایه گزار بزرگ داخلی و خارجی نیست؛ همان گونه که مردم در مواضع سیاسی شریک انقلاب هستند باید خود را در مسیر اقتصادی نیز شریک نظام بدانند. *نسخه درمان اقتصاد کشور وی با تاکید بر اینکه نسخه درمان اقتصاد کشور ...
مذاکره و تفاهم رمز توفیق در اقدام و عمل
احترام متقابل، رشد نادرست قدرت طلبی ها، رشد فرصت طلبی ها، ضعف در نظام نظارت ملی، نبود فضای نقد و انتقاد سازنده، بی توجهی و حرمت شکنی نسبت به سرمایه های ملی و انسانی و ناخشنودی نخبگان و نیروهای موثر و فرهیختگان در حوزه علم، فرهنگ، هنر و سیاست می باشد . اگر به دو تجربه موفق پس از پیروزی انقلاب توجه کنیم و از آنها خوب بیاموزیم و بر اساس آموزه های این دو تجربه برنامه ریزی و عمل کنیم قطعاً در ...
ربنای ایران برای شفای شجریان
محمدرضا رستمی: هنوز دقایقی از آغاز سال نو شمسی نگذشته بود که انتشار ویدئویی از استاد آواز ایران محمدرضا شجریان جامعه ایران را در بهت و حیرت فروبرد. استاد شجریان در این ویدئو سال نو را به همه هم وطنان و فارسی زبانان سایر کشورها تبریک گفته بود، اما ظاهر او در این ویدئو باعث شد تا مخاطبان پیش از دقیق شدن در متن حرف های این چهره سرشناس موسیقی ایران به علل و عواملی فکر کنند که باعث شده تا شجریان با ...
کرنش ذلت بار منحرفان ازخط امام/عقب نشینی ازتوان موشکی مغایرقانون
ریخت و پاش اموال عمومی هستند و برخلاف امام (ره) نسبت به اطرافیان و فرزندانشان به هیچ وجه ملاحظه ای ندارند. وی ادامه داد: وقتی آقازاده هایشان مثل شتر مست به جان اموال عمومی می افتند نه تنها واکنشی نشان نمی دهند، بلکه مصالح مردم و نظام را فدای مفاسد فرزندانشان می کنند. عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس افزود: برخی شخصیت های سیاسی کشور در سال های گذشته مصالح نظام و انقلاب و مردم را ...
فرهنگ در رسانه
ها می توانند جوانان انقلابی کار کنند، امروز و فردا برای جوانان است . در سال هایی که رهبر انقلاب پیوسته از شبیخون فرهنگی و تهاجم فرهنگی سخن گفته اند و مسؤولان و مردم انقلابی و خانواده ها را به حفظ ارزش ها در حوزه فرهنگ و هنر تذکر داده اند، شاهد جانفشانی عناصر ارزشی در دیگر بخش های مهم کشور مثل شهادت نخبگان علمی در زمینه انرژی هسته ای و موشکی و حراست و پاسداری از مرزهای کشور بوده ایم، این رخدادها ...
زندگی طوفانی مشروطه خواه ضدمشروطه
...، از کرده اش ابراز پشیمانی کرد و خود را آلت فعل انعقاد قرارداد جدید نفت (در سال 1312) دانست. اما گناه سیاسی این دولتمرد در بستن قرارداد جدید با پوزش خواهی غیر مستقیم او پاک نمی شود. اصول متمم قانون اساسی مشروطیت در این مورد روشن و شفاف بود و بر تخلف او گواهی می داد.. اصل 64 متمم صراحت داشت که وزرا نمی توانند احکام شفاهی یا کتبی پادشاه را مستمسک قرار داده سلب مسئولیت از خودشان بنمایند. بنابراین ...
بجای گرا دادن به دشمن در خط رهبری نظام و مردم باشید
کنیم توان دفاعی و موشکی کشور خط قرمز ماست و به هیچ وجه از آن دست بر نمی داریم. حجت الاسلام بحرانی افزود: اگر برای مردم محرز شود که برخی افراد از نظام فاصله گرفته اند و خط خود را از خط نظام و رهبری جدا کرده اند و منافع ملی را با اظهارات نسنجیده تهدید و دشمن را با حرف های غلط خود امیدوار می کنند مردم همان برخوردی که با سران فتنه کردند با آنان خواهند داشت. وی ادامه داد: قرار نیست ...
توان موشکی؛ الگویی بر درونزایی
افزارهای پیشرفته در داخل یک کشور است. حقیقتی که جمهوری اسلامی ایران در زمان دفاع مقدس هشت ساله به خوبی آن را دریافت، زمانی که به دلیل تحریم ها هیچ کشوری حاضر نبود حتی به قیمت های گزاف یک موشک به ایران بفروشد. همین تجربه سبب شد تا مسوولان نظام از روزهای آغازین جنگ و حتی تا امروز مقاومت و تکیه بر توان داخلی را سرلوحه خود در عرصه های مختلف دانش، صنعت و اقتصاد قرار دهند. تضمین و تجربه اجرایی ...
از نامه به مسئولین آمریکا تا پرداختن به پدیده زیرمیزی در بین پزشکان
فراوانی را در طول سال 94 روی خروجی رسانه های کشور قرار داد. اخطارهای متعدد درباره سفر اردوغان به ایران، هشدار درباره عدم رعایت خطوط قرمز در برجام، نامه به هاشمی رفسنجانی، نامه به وزیر ارشاد، نامه به مسئولین آمریکا، واکنش به فاجعه منا و مواردی از این دست را می توان در زمره عملکرد یکسال گذشته این تشکل دانشجویی قرار داد. (خاطر نشان می شود جدول زیر تمامی برنامه ها، مواضع و دیگر اقدامات این ...
چرا هاشمی اصرار به خروج از حاکمیت دارد؟
بخصوص جریان حزب اللهی است برای مثال تنها به یک نمونه از اظهارات متناقض رفسنجانی در مورد اصلاحات اشاره می کنیم: انتقاد هاشمی از جریان اصلاحات این سیاه نمایی ها تقریبا بعد از دوم خرداد 76 شروع شده است،به طوری که حتی افتخارات نظام،دفاع مقدس و حضرت امام راحل را هم زیر سوال بردند. ) هفته نامه پرتو سخن،7 بهمن 81،) دوم خرداد ذاتا می توانست تکامل دوران سازندگی باشد، البته اگردرست عمل کرده ...
پندها و بندها در تحلیل ماجرای انتخابات
اصولگرایان و هر جناح سیاسی دیگر، اگر خواهان باقی ماندن و دوام یافتن در عرصه سیاسی کشور هستند، باید از خوی تحمیل گری و دیکته کردن دست بردارند و به مردم احترام بگذارند. میدان 72 / حجت الاسلام بهمن شریف زاده: پس از روشن شدن نتیجه آراء در انتخابات اخیر، تحلیل های گوناگونی از سوی افراد و جناح های سیاسی ارائه شد. البته همه تحلیل ها را با وجود تفاوت هایی که دارند، می توان واجد سهمی از حقیقت دانست؛ زیرا هر تحلیلگری از زاویه نگاه خود به دنبال کشف حقیقت است و هم از این رو به بخشی از حقیقت، دست می یابد. لکن برای دست یافتن به بهره بیشتر از حقیقت، می توان مشترکات تحلیل های متفاوت را احصاء و مختصات هر یک را تبیین کرد. برای آنکه بتوانیم این تحلیل ها را درست بررسی کرده و به تحلیلی دقیق تر برسیم، لازم است ابتدا برخی از مسلمات کنونی جامعه خود را شماره کنیم تا در ارائه تحلیل بر خلاف امور مسلم حرکت نکنیم، چراکه حرکت بر خلاف مسلمات، آغاز خطا در تحلیل است. یکی از مسلمات اکثرمردم، کاهش سطح رفاه در جامعه است. مردم از وضعیت معیشت خود راضی و خشنود نیستند. هیچ فرد یا جناحی مدعی بهبود وضعیت معیشت در دولت یازدهم نیست، حتی هیچ یک از اصلاح طلبان هم تا کنون مدعی بهبود وضعیت معیشت مردم نشده است. فقر در بین مردم گسترش و افزایش یافته است و مردم از تهیه بخش قابل توجهی از نیازهای خویش، ناتوان یا کم توان شده اند. دومین امر مسلم این است که مردم، سهم قابل توجهی از وضعیت بَد زندگی خود را معلول ناتوانی دولت می دانند و در حالت خوش بینانه می گویند: دولت نتوانسته در این زمینه موفق عمل کرده و کاری برای مردم انجام دهد. اگرچه برخی امید به بهبود وضعیت اقتصادی پس از تصویب برجام داشتند؛ اما این امید هم با ندیدن تغییری محسوس در کشور، رو به کاهش گذاشته است. سومین امر مسلّم این است که در مدت دو سال و نیمی که از دولت یازدهم می گذرد، محبوبیت دکتراحمدی نژاد پیوسته رو به افزایش بوده است. برای اثبات این مدعا نیازی به اقامه دلیل و برهان نیست، تصریح آقای هاشمی بر اینکه “خطر بازگشت احمدی نژاد را نباید نادیده گرفت” ، اذعان به وجود رأی ده تا پانزده میلیونی احمدی نژاد از سوی صادق زیباکلام و تصریح برخی اصلاح طلبان بر خطر بازگشت احمدی نژاد به سبب عمل نکردن دولت به وعده های اقتصادیش، قسمتی از شواهد من بر این مدعا است، اگرچه این تصریح از سوی اصلاح طلبان، اعترافی بر دومین امر مسلم؛ یعنی تقصیر دولت در وضعیت بد معیشتی مردم نیز هست. تخریب بی وقفه احمدی نژاد از سوی روزنامه ها و رسانه های اصلاح طلب در این مدت نیز گویای همین معنا است که احمدی نژاد چیزی دارد که نباید از او غافل شد و باید پیوسته از او ترسید و احساس خطر کرد و این در حالی است که آقای احمدی نژاد در دو سال و نیم گذشته از هرگونه موضع گیری اجتناب کرده و چیزی نگفته که کسی بخواهد در برابر حرف او موضع بگیرد. اتخاذ این مواضع برعلیه آقای احمدی نژاد نشان دهنده افزایش محبوبیت او است؛ چراکه در غیراین صورت، نیازی به تقابل با احمدی نژاد نبود و کافی بود او را رها کنند تا به مرور فراموش شود. اما آنچه مشهود است، این است که هرگاه آقای احمدی نژاد به جایی رفته و در بین مردم حضور پیدا کرده، توپخانه رسانه ها به شدت بر علیه او فعال شده و بر احتمال بازگشت او تأکید کرده اند. با در نظر گرفتن مسلمات پیشگفته، اصولگرایان پیش از انتخابات به این تحلیل رسیدند که نارضایتی مردم از دولت آقای روحانی، اقتضا می کند که مردم به حامیان او، یعنی اصلاح طلبان و اعتدال گرایان، رأی ندهند، اما آنها با این پرسش روبه رو بودند که آیا مردم با وجود این مقتضا، به نقطه مقابل آنها یعنی اصولگرایان رأی خواهند داد؟ آنها طعم شکست را در انتخابات ریاست جمهوری 92 چشیده بودند و احتمال عدم اقبال مردم به خود را می دادند، اما در همین حال، از محبوبیت رو به افزایش احمدی نژاد آگاه بودند، پس بخش قابل توجهی از آنها طرحی در افکندند و تصمیم گرفتند آقای احمدی نژاد را مصادره کنند. در این راستا به صورت سلسله وار برنامه های تلویزیونی ساخته شد که در آن آقای احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور اصولگرا در کنار مجلس اصولگرا معرفی می شد. البته این کافی نبود، کار دیگری که کردند این بود که به سراغ برخی احمدی نژادی ها رفتند و از ابزارهایی چون نگرانی آنها نسبت به انقلاب و نفوذ دشمن بهره جستند، تا بخشی از سایت ها و رسانه های طرفدار آقای احمدی نژاد را در پازل اصولگرایان وارد سازند. این تلاش تا آنجا ادامه یافت که برخی از هواداران دکتر به ارائه لیست هایی اقدام نمودند که نزدیک به 70 در صد آن با لیست ائتلاف بزرگ اصولگرایان مشترک بود در حالیکه دفتر دکتر احمدی نژاد بارها اعلام کرده بود که دکتر از هیچ جناح و لیستی حمایت نمی کند . این اقدام یک کار هدفمند و برنامه ریزی شده با این تحلیل بود که نارضایتی مردم از تیم آقای روحانی به دلیل وضعیت سخت معیشتی، رشد کرده و مردم دل خوشی از این جریان ندارند، پس به آنها “نه” خواهند گفت. اما از آنجا که نسبت به “آری” گفتن مردم به اصولگرایان تردیدهای جدی وجود داشت، باید از موضوع مسلم سوم، یعنی محبوبیت آقای احمدی نژاد بهره می جستند، پس رسماً از نام دکتراحمدی نژاد بهره برداری کردند و متأسفانه برخی از حامیان رسانه ای آقای احمدی نژاد هم با این برنامه همسو شدند و آقای احمدی نژاد را یک اصولگرا معرفی کردند، درحالی که همین اصولگرایان پیوسته از دکتر، اعلام برائت می کردند و او را منحرف از اصولگرایی معرفی کرده و مطرود می خواندند و در بهترین حالت می گفتند: احمدی نژاد یک زمانی از اصولگرایان بود، اما پس از مدتی از جمع اصولگرایان طرد شد و بیرون رفت. رسانه ملی هم که مدت ها حاضر نبود یاد نیکی از آقای احمدی نژاد بکند، در روزهای قبل از انتخابات، مکرراً اسم او را به عنوان “رییس جمهور اصولگرا” مطرح می ساخت و از آنجا که یک برنامه ریزی بزرگ رسانه ای برای این کار صورت گرفته بود، تکذیب های مکرر دفتر دکتراحمدی نژاد هم چندان شنیده نمی شد، تا با این ترفند آقای احمدی نژاد یک اصولگرا شمرده شده و رأی دوستدارانش به سَبَد اصولگرایان ریخته شود. اما پس از انتخابات و در تحلیل عِلل شکست اصولگرایان در تهران، بازی دیگری آغاز شد. برخی کوشیدند احمدی نژاد را به عنوان عامل باخت اصولگرایان معرفی کنند. در اردوگاه اصلاح طلبان، آقای عباس عبدی اصولگرایان را افراد محترمی معرفی کرد که به خاطر ارتباط با احمدی نژادی ها شکست خوردند و آنگاه نتیجه گرفت که اصولگرایان باید احمدی نژادی ها را از خود بِرانَند تا مقبولیت پیدا کنند. برخی رسانه های اصولگرا هم همین موضوع را مورد تأکید قرار داده و مدعی شدند که علت شکست اصولگرایان، احمدی نژاد و خاطرات مردم ازعملکرد بَدِ او بوده است. همانگونه که در انتخابات ریاست جمهوری نیز اصلاح طلبان خواستند پیروزی آقای روحانی را شکست احمدی نژاد وانمود کنند، حال آنکه دکتراحمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری نماینده ای نداشت. اصولگرایان نیز مانند بیشتر اوقات، بازی اصلاح طلبان را خوردند و در موضعی منفعلانه به فرافکنی پرداخته و باخت خود را به گردن احمدی نژاد انداختند. البته دراین بین، عده ای کوشیدند که با انتشار لیستی تلفیقی، ترفند “جناحی نشان دادن” احمدی نژاد را خنثی سازند. اگرچه لیست مذکور، ارتباطی به دکتراحمدی نژاد نداشت؛ اما مانعی دربرابرجنگ روانی اصلاح طلبان ایجاد کرد. اصلاح طلبان پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، با تمام توان کوشیدند، شکست اصولگرایان را، شکست احمدی نژاد معرفی کنند و چنانکه اشاره شد(درتحلیل آقای عباس عبدی) تا کنون از این تحلیل(که آن را مبارزه با احمدی نژاد می دانند) دست نکشیده اند. آنها بارها با گزاره ها و تحلیل های گوناگون کوشیده اند این معنا را به جامعه تلقین کنند که مردم، پشت به احمدی نژاد کرده و از او بیزار شده اند. بدون شک معرفی احمدی نژاد به عنوان یک چهره اصولگرا، می توانست، خوراک تبلیغاتی خوبی برای اصلاح طلبان بسازد تا احمدی نژاد را به عنوان یک چهره شکست خورده معرفی کنند و با این ترفند، اصولگرایان را منفعل ساخته و همصدا سازند؛ چنانکه پس از انتخابات ریاست جمهوری نیز شاهد همین اتفاق بودیم؛ لکن با انتشاراین لیست، قدرت مانور آنها کاهش یافت. البته فارغ از این نکته، لیست مذکور حکایت از آن داشت که احمدی نژاد، شخصیتی فراجناحی است. موضوع عدم اعتقاد آقای احمدی نژاد به رویکردهای انحصاری حزبی و جناحی، مسأله ای است که از مدتها قبل، مکرراً به آن پرداخته ام و این موضوع را تبیین کرده ام که آقای احمدی نژاد جناحی فکر نمی کند و به دنبال سرکوب هیچ جریانی نیست بلکه معتقد است همه جناح ها باید به صحنه بیایند و البته تصریح کردم که این رویکرد با نگاه اعتدالی آقای روحانی که با افراطی و تفریطی خواندن جریان های سیاسی، آنها را به سمت اضمحلال می بَرَد، متفاوت است. احمدی نژادی که من شناختم معتقد است که همه افکار باید در صحنه سیاسی کشور حضور داشته باشند. آنچه از نظر او نباید باشد ستم، اجحاف، استکبار و خودبرتربینی است. جالب آنکه نتیجه انتخابات به نحوی رقم خورد که به دیدگاه آقای احمدی نژاد نزدیک است و یک ترکیب بدون اکثریت مطلق از همه افکار راهی مجلس شدند. یک جبهه قوی از اصولگرایان در کنار یک جبهه قوی از اصلاح طلبان و جبهه دیگری از مستقل ها در مجلس شکل گرفت و در واقع تئوری آقای احمدی نژاد در این مجلس محقق شد. انتشار لیست جبهه توحید وعدالت ازآن جهت مهم بود که در هیاهویی که رسانه ملی وجریان اصولگرا و حتی برخی رسانه های هوادار احمدی نژاد برای اصولگرا نشان دادن احمدی نژاد به راه انداختند، دکتر را از جهت گیری جناحی تبرئه کرد و به دیدگاه آقای احمدی نژاد که بارها اعلام کرده بود که من نه اصولگرا هستم و نه اصلاح طلب، نزدیک تربود. با ذکر این مقدمه اکنون به بررسی و تحلیل آراء بعد از انتخابات می پردازم. در هر انتخاباتی با دو گونه تحلیل روبه رو می شویم: نخست، تحلیلی است که “آری” گفتن و خواستن را اصالت داده و نخواستن را فرع آن می نامد. و دوم “نه” گفتن و نخواستن را اصل، و خواستن را تابع آن می خواند. در انتخابات این دوره مجلس، همه اصولگرایان و اصلاح طلبان، آراء مردم را به شکل نخست تحلیل کردند و نخستین تحلیل را برگزیدند. هر دو جریان سیاسی کشور، انتخاب مردم را از نوع آری گفتن به وضعیت موجود جامعه دانستند. البته اصولگرایانازانتخاب مردم، ابراز تأسف کرده و اهالی تهران را به باد انتقاد و اهانت گرفتند، در حالی که اصلاح طلبان از این انتخاب خرسند شده و به تحسین تهرانی ها پرداختند. اصولگرایان گاه از کاهش سطح دیانت مردم پایتخت گفتند و تهرانی ها را علاقه مند به سبک زندگی غربی خواندند و گاه اهل کوفه و بی وفا به ولایت. البته اصلاح طلب ها هم برخلاف تحسینی که از تهرانی ها کردند، مردم شهرستان ها را به خاطر رأی کمتری که به آنها دادند، فاقد بلوغ سیاسی نامیدند. به هر حال هر دو جریان، تحلیلی یکسان از انتخابات داشتند که عبارت از رضایت به وضعیت موجود بود. این همان تحلیل آری گفتن است که “نه” گفتن به اصولگرایان، فرع بر آن و تابعی از آن دانسته شد. باید توجه داشت که در این تحلیل، آری گفتن اصالت دارد؛ به این معنا که هدف مردم، ابراز رضایت از وضعیت موجود تلقی شده است؛ یعنی مردم به آری گفتن فکر می کردند که لازمه اش رأی نیاوردن اصولگرایان بوده است؛ چنانکه آقای روحانی هم این انتخابات را مهر تأییدی از سوی مردم بر عملکرد دولت خود تلقی کرد. اما درباره این انتخابات، تحلیل دیگری می توان داشت که متفاوت با تحلیل دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب است. این تحلیل، تحلیلی از نوع دوم است که بر طبق آن، رأی مردم از نوع “نه” گفتن و نخواستن است و ارتباطی به رضایت آنها از وضعیت موجود ندارد. البته طبیعی است که “نه” گفتن آنها به اصولگرایان، منجر به رأی آوردن اصلاح طلبان شد. به نظر من مردم در این انتخابات به اصلاح طلبان، آری نگفتند و از وضعیت موجود، ابراز رضایت نکردند؛ بلکه به اصولگرایان “نه” گفتند و آنها را نخواستند، همچنانکه در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نیز به اصولگرایان “نه” گفتند و نتیجه آن، رأی آوردن آقای روحانی شد. البته منظورمن از این تحلیل، نفی کلی رأی “آری” به اصلاح طلبان نیست؛ زیرا به هر حال، جریان اصلاح طلب، حامیانی دارد که همیشه به گزینه های این جریان رأی آری می دهند؛ همچنانکه اصولگرایان هم حامیانی دارند که همیشه به گزینه های جریان اصولگرایی رأی آری می دهند. مقصود من از مردم، آن بخش گسترده ای است که در ذیل هیچ جریان سیاسی قرارنگرفته و با عنوان هوادار دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب، شناخته نمی شوند. “آری گفتن” آنها به اصلاح طلبان، برای آن نبوده که از وضعیت زندگی خویش راضی باشند و عملکرد دولت یازدهم را مثبت ارزیابی کنند یا آنگونه که برخی پنداشته اند: وضعیت معاش، برایشان مهم نباشد و به فرهنگ غربی بیندیشند؛ بلکه “آری” گفتن آنها به تبع “نه” گفتن به اصولگرایان پدید آمده است. اکنون پرسش این است که چرا مردم به اصولگرایان “نه” گفتند؟ مگر مردم ازاصولگرایان چه دیدند و به آنها چه احساسی داشتند که ایشان را وکیل خویش نکردند؟ بی شک مردم اشکالاتی دراصولگرایان می دیدند که به آنها “نه” گفتند. یکی از اشکالاتی که مردم سال ها و به ویژه در ماه های اخیر از اصولگرایان مشاهده کردند، تحمیل، اجبار و الزامی است که در قالب دفاع از اسلامیت و آرمانهای انقلاب از ایشان دیدند و می بینند. بسیاری ازاصولگرایان به تحمیل و دیکته کردن افکار و خواسته های خود، که آن را مساوی با دینداری وآرمانهای انقلاب می دانند، عادت کرده اند. فشاری که مردم از این تحمیل احساس می کردند درچند هفته پیش از انتخابات شدت گرفت؛ زیرا اصولگرایان، انقلابی بودن و ولایی بودن را فقط در رأی دادن به لیست اصولگرایان تعریف کردند و لیست جناح دیگر، سازشکار و غربزده و... معرفی شد. اصولگرایان باید می فهمیدند احساس بَدی که از اتهام دور شدن از اسلام، ولایت و آرمانهای امام و انقلاب به مردم دست می دهد، همیشه آنها را وادار به تبعیت از اصولگرایان نمی کند، بلکه چه بسا فاصله مردم از اصولگرایان را بیشتر می کند. آنها باید این حقیقت را باور کنند که “آزادی” و “اختیار” از اصلی ترین فطریات مردم است که نادیده گرفتن آن، سبب نفرت مردم وانزوای اصولگرایان خواهد شد، پس به هیچ بهانه ای نباید نادیده گرفته شود حتی اگر پای آرمانهای انقلاب در میان باشد. “آزادی” و “اختیار” ازنخستین گرایش های فطری و اساسی ترین و مهم ترین خواسته های انسان است. انسان، با اختیار و اراده، انسان تعریف می شود و رشد او نیز وابسته به داشتن اختیار است. اگر جلوی اراده انسان گرفته شود، رشد نمی کند و کوچک می ماند، از این رو وقتی آزادی از فردی سلب شود به لحاظ روانی خود را در تنگنایی احساس می کند که حتی نفس کشیدن برای او سخت خواهد شد. این اصل فطری از نخستین و مهم ترین آرمان های انقلاب ما نیز بوده است تا آنجا که می توان گفت که مقدم بودن “استقلال” بر “آز ادی” در اساسی ترین شعارانقلاب یعنی “استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی” فقط برای رعایت وزن و قافیه شعار بوده است وگرنه “آزادی” تقدم رُتبی بر دو بخش دیگر شعار دارد. مردم ایران برای آزاد شدن از استبداد قیام کردند و انقلاب اسلامی تا زمانی که در حال حرکت به سمت آزاد کردن و توسعه اختیار انسان ها است، پایدار و باقی می ماند. اصولگرایان باید هرچه زودتر به این دَرک برسند که با دیکته کردن نمی توان مردم را مطیع و تابع ساخت. البته این توصیه شامل حال دیگر جریان های سیاسی کشور همچون اصلاح طلبان و اعتدال گرایان نیز می شود. اصلاح طلبان با وجود شعارهایی که حکایت از توجه ویژه به حق آزادی و اختیار دارد، کارنامه درخشانی از خود در رعایت این حق، برجا نگذاشته اند. قلع و قمع اساسی و گسترده اصولگرایان از مناصب گوناگون (مناصب قوه مجریه) در دوره اصلاحات، و به کارگیری فرهنگ “داس” به جای فرهنگ “کلید” نسبت به هواداران محمود احمدی نژاد در دولت یازدهم، فشار روانی شدیدی بر جامعه وارد ساخت که از جریان اصلاح طلب و جریان اعتدال، چهره خشنی ترسیم کرد، اگرچه اصلاح طلبان به سبب دور بودن یازده ساله از قدرت در ساحت سیاسی و اجرایی کشور، قادر به دیکته کردن به مردم نبودند در حالی که جریان اصولگرا همیشه واجد قدرت بوده و مع الاسف تحمیل و الزام، همیشه در گفتار و کردار ایشان، مشهود بوده است. این تفاوت (نبودن اصلاح طلبان در عرصه قدرت) چهره معتدل تری از اصلاح طلبان نسبت به اصولگرایان در ذهن مردم، ترسیم کرده است که عاملی برای ترجیح اصلاح طلبان شد. فشاروالزام اصولگرایان زمانی که با عدم پایبندی بخشی از آنها به آرمان ها همراه شد، فاصله مردم را آز آنها بیشتر کرد. مردم از سویی الزامات اصولگرایان را احساس می کردند و از سوی دیگر عدم صداقت آنها در پایبندی به آرمان های انقلاب را مشاهده می کردند. برای مثال، تجمل گرایی، آفتی بود که سال ها به زندگی مسؤولان نظام راه یافته بود تا جایی که فریاد رهبر انقلاب را از پانزده سال پیش درآورده و هر سه قوه کشور را مأمور مبارزه با آن کرده بودند و این در حالی بود که رسیدگی به مستضعفان از مهم ترین آرمان های انقلاب بود. مردم شاهد بودند که این آفت نه تنها از بین نرفت که در زندگی بسیاری از مسؤولان، توسعه هم پیدا کرد. فاصله طبقاتی پدید آمد و به صورت زشت و زننده ای شدت گرفت و جلوه هایی از آن برای همه مردم عیان شد تا جایی که فضایی از بی اعتمادی به مسؤولان نظام پدید آمد و رو به گسترش گذارد. این بدبینی به اندازه ای رشد کرد که اگر نبود ساده زیستی تعدادی از رادمردان دولت احمدی نژاد، قطار انقلاب به پرتگاه سقوط نزدیک شده بود. اینکه رهبر انقلاب، بارها و بارها از احیای آرمان های انقلاب در دولت احمدی نژاد سخن گفتند، کنایه ای تلخ از رسوخ آفات گوناگون به زندگی مسؤولان نظام داشت که مع الاسف بخش قابل توجهی از آنها اصولگرا بوده و هستند. البته باید توجه داشت که احمدی نژاد و یاران واقعی او، بخش کوچکی از مسؤولیت های کشور را در اختیار داشتند و تلاش بی وقفه آنها در هشت سال پرفراز و نشیب، اگرچه باب بسیاری از کانال های ثروت را بر اشخاص خاص بست و رو به مردم گشود، اما با مقاومت و توطئه ثروت اندوزان اجحافگر، ادامه پیدا نکرد. اکنون شاهدیم که بارها با بهانه های مختلف تلاش شده که این کانال ها بر مردم بسته شود. بارها از قطع یارانه ها سخن به میان آمد، خانه های ارزان قیمت در طرح مسکن مهر، هنوز تحویل نمی شود یا با مشقتی مثل جان دادن، تحویل می شود. سود وام های بانکی که روزی به دوازده درصد رسید و بنابر آن بود که تک رقمی شود، با مخالفت مجلس به اصطلاح و در ادعا اصولگرا پله های ارتقاء را طی کرد و به جای پیشین خود بازگشت و در آرزوی ترقی به مراتب بالاتر است. این ها همه از دوگانگی بین مدعیان آرمان های انقلاب و عملکرد آنها حکایت دارد. بنابراین مردم از مدعیان اصول و آرمان های انقلاب، هم تحمیل و اجبار بسیار دیدند و هم شاهد بی صداقتی بسیاری از آنها در پایبندی به همان آرمان ها بودند. بدیهی است که این دو عامل برای “نه گفتن” به مدعیان کافی بود. در اینجا توجه به چند نکته لازم به نظر می رسد: نکته اول آنکه “نه گفتن” مردم به اصولگرایان، نه تنها “نه گفتن” به اصول و آرمان های انقلاب نبود، بلکه این آرمان گرایی و ایمان مردم به اسلام و انقلاب بود که آنها را به این نتیجه رساند که به مدعیان بی عمل اصول و آرمان ها، “نه” بگویند. به نظر بنده مردم به اصولگرایی “نه” نگفتند، بلکه به مدعیان اصولگرایی؛ یعنی اصولگرایان موجود، نه گفتند.نکته دوم اینکه آنها که به اصولگرایان، رأی “آری” دادند، درحقیقت به اصولگرایی و نه اصولگرایان، رأی دادند. بسیاری از کسانی که به لیست اصولگرایان رأی دادند، ابراز می کردند که رضایتی از افراد لیست ندارند، بلکه برای رأی نیاوردن اصلاح طلبان به لیست اصولگرایان، رأی می دهند. بنابراین اصولگرایان نباید همه آرایی که برای آنها به صندوق ریخته شده را حاکی از باورمندی مردم به خودشان بدانند، بلکه بسیاری از این آراء در حقیقت، تابع رأی “نه” به اصلاح طلبان است که این مؤید تحلیل ما نسبت به آراء مردم در این انتخابات است. در حقیقت، بسیاری از مردم به اصولگرایان “نه” گفتند و بسیاری به اصلاح طلبان. رأی “آری” به هیچیک از دو جریان، اصالت نداشت. آنها که از دیکته کردن اصولگرایان و بی صداقتی اغلب آنها به تنگ آمده بودند، به آنها “نه” گفتند و آنها که به اصولگرایان “آری” گفتند نیز در حقیقت به اصلاح طلبان (به هر دلیلی) “نه” گفتند. پس رأی “آری” اغلب مردم به اصلاح طلبان به خاطر رضایت از وضعیت موجود نبود و رأی “آری” بقیه مردم به اصولگرایان نیز، حاکی از باور ایشان به اصولگرایان نبود، بلکه این دو “آری” تابعی از رأی “نه” بوده است. به نظرمی رسد این واقعیتی است که سزاوار است هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا پذیرای آن باشند، اگرچه موجب ناخرسندی آنها باشد. مردم ما پایبند به ارزش های انسانی- الاهی اسلام و آرمان های فطرت پسند همان انقلابی هستند که خود برپا کرده اند، پس بیگانگان نپندارند که نه گفتن به اصولگرایان، نتیجه سُست شدن ایمان آنها به اصول و ارزش های خود است. اصولگرایان هم سزاوار نیست که همین نغمه را ساز کنند و مردم تهران را به سُست ایمانی متهم سازند. آنها باید به جای ایراد اتهام بر مردم، به ایراد اتهام به خود بپردازند. البته تنها از اهل انصاف می توان توقع داشت که به جای متهم کردن مردم به سُست ایمانی، جناح خویش را به بی صداقتی و تحمیل گری نسبت به مردم، متهم سازند. اهل انصاف کسانی هستند که اسلام و انقلاب را مساوی خویش نمی پندارند. آنها که اسلام و انقلاب را محدود و منحصر به خود می دانند، خود را معیار سنجش درست از نادرست می پندارند و همیشه مواضع حق به جانب دارند، پس اگر مردم به آنها بِگِرَوند، انقلابی و مؤمن هستند و اگر از آنها روی بگردانند، به سُست ایمانی و غربزدگی متهم می شوند. نکته سوماین است که تغییر پیام انتخابات به وسیله هر جناح سیاسی، مانع از رشد سیاسی جناح های سیاسی کشور می شود و حرکت آنها را در بالندگی با اختلال روبه رو می سازد. اگر حقیقت پیام مردم در انتخابات اخیر، “نه” به بی صداقتی و تحمیل و دیکته کردن باشد، تحلیل نادرست آن به “رضایت از وضعیت موجود” حال چه با تحسین اصلاح طلبان همراه باشد و چه با تقبیح اصولگرایان، تغییر پیام انتخابات از حقیقت خویش است و این کار، اگر آگاهانه انجام شود، سِرقت پیام مردم است. اصلاح طلبان اگر واقعا به آزادی های اجتماعی و حقوق انسانی اهمیت می دهند، نباید با تحلیل نادرست از نتیجه انتخابات به “رضایت از وضعیت موجود” پیام مهم مردم در “نه” گفتن به تحمیل و سلب اختیار را پنهان ساخته و نادیده بگیرند؛ چرا که با این کار، مانع از رشد خود و دیگر جریان های سیاسی کشور خواهند شد. آیا اصلاح طلبان، خود را محتاج پیام آزادی خواهی و صداقت طلبی مردم نمی دانند؟! آیا آنها می خواهند که پس از گذشت دوره جدید مجلس، با “نه گفتن” اغلب مردم روبه رو شوند. انتشار و ترویج پیام واقعی انتخابات، سبب رشد همه جریان های سیاسی کشور می شود؛ چرا که همه می آموزند که اولا هیچ وقت، نظر خویش را بر مردم به هیچ شکلی تحمیل نکنند و ثانیا به نظر مردم، هرگونه که باشد، احترام بگذارند، نه آنکه مثل برخی اصولگرایان، مردم تهران را سُست ایمان و غربزده بخوانند یا همچون برخی اصلاح طلبان، مردم دیگر استان ها را، فاقد بلوغ سیاسی بنامند. نکته چهارم اینکه با تحلیل درست از انتخابات، دیگر جایی برای ابراز خوشحالی از شکست هیچ جریان و جناحی باقی نمی ماند. آنچه جای خشنودی دارد، حق طلبی مردم و شکست ظلم به حقوق آنها است. ما باید از پیروزی مردم سالاری یا همان دموکراسی خشنود باشیم نه از پیروزی فلان جریان و جناح. مردم ایران، هیچگاه از آرمان های انقلاب فاصله نگرفتند که اصولگرایی(نه اصولگرایان) شکست خورده باشد؛ بلکه از بی صداقتی و تحمیل و دیکته کردن متنفر شده اند و مدعیان اصولگرایی را به عقب رانده اند و این پیروزی آرمانگرایی و اصولگرایی است؛ زیرا آزادی از آرمان های اساسی انقلاب است. همچنین به اصلاح طلبان، آری نگفته اند که پیروزی اصلاح طلبان باشد؛ بلکه در “نه گفتن” به بی صداقتی و تحمیل، از صداقت و حق انتخاب خود، دفاع کرده اند که این پیروزی اصلاح طلبی(نه اصلاح طلبان) است. پس مردم اصولگرایانی هستند که پیوسته به اصلاح آفات پدید آمده درجامعه گرایش نشان می دهند و این، معنایی به جز پیروزی مردم ندارد. شاید بارها از زبان افراد گوناگون شنیده ایم که پیروز انتخابات، مردم هستند، ولی تبیین شفافی از این جمله نداشتیم. برخی نیز این جمله را تنها یک شعار برای از دست ندادن قافیه می دانند؛ اما اکنون می توان تحلیل واضحی از این جمله داشت که مردم ضمن پایبندی به باورهای الاهی و انقلابی خویش، به تحمیل و بی صداقتی مدعیان همان باورها، “نه” می گویند تا وضعیت موجود و مسؤولان و مدیران نظام را اصلاح کنند و به حقوق خویش دست یابند، پس سنگر به سنگر برای احقاق حقوق خویش، پیش می روند و همیشه فاتح هستند، اگرچه از بد عهدی ها لطمه ها خورده باشند. نکته پنجم اینکه مردم با هیچ جناح و جریان فکری و سیاسی در کشور دشمنی و مخالفت ندارند. مردم برخلاف برخی افراد جناحی، آنقدر بزرگوار و آزاداندیش هستند که هیچ جناحی را به خاطر نوع اندیشه اش، متهم و محکوم نسازند. مردم، معیارهای ویژه خود را برای داوری و انتخاب دارند. آرمان های انسانی و گرایش های فطری، یگانه معیار سنجش مردم است. صداقت، آزادی، شجاعت، تواضع، مردانگی، عدالت خواهی، حق جویی، کِبرستیزی و... معیارهایی هستند که مردم ما، “اصولگرا” “اصلاح طلب” “اعتدالگرا” و “عدالتخواه” را با آن می سنجند. از همین رو است که نتیجه آراء آنها در نسبت با جریان ها و جناح ها، گوناگون و متفاوت است تا آنجا که این تفاوت، تحلیل نادرستی را در ذهن برخی بزرگان به وجود آورده بود که می گفتند “مردم ایران، قابل پیش بینی نیستند”. در حالی که اگر ما معیار وضابطه مردم را به درستی بشناسیم، خواهیم دید که مردم ما همیشه بر معیارهای انسانی و فطری خویش، ثبات داشته و دگرگون نشده اند وهم از این رو، انتخاب آنها همیشه بهترین انتخاب بوده است. تفاوتی که در نتیجه انتخاب دیده می شود، ناشی از تغییرات دائمی جناح ها و جریان های سیاسی در عملکرد خویش است که اگر پیام مردم را به درستی دریافت کنند، بی تردید رشد خواهند کرد. ساده تر بگویم اگر می بینیم که در طول تاریخ انقلاب، آراء مردم گاه به این جناح و گاه به آن جناح، متمایل شده است، باید توجه داشته باشیم که این تمایل، نه به موجب تغییر معیارهای مردم است و نه به سبب بازیگری جناح ها و فریب خوردن مردم از بازیگری آنها است، بلکه این تغییر، معلول میزان منفی یا مثبت بودن عملکرد جناح ها است. البته باید توجه داشت که عملکرد ضعیف جریان های سیاسی و منازعه آنها با یکدیگر، کار را به آنجا رسانده است که تغییرات، بیشتر بر اساس اندازه نگاه منفی به جریان ها انجام می شود نه بر پایه اندازه نگاه مثبت به آنها؛ یعنی مردم به هر جریان سیاسی که امتیاز منفی بیشتری دهند، مسیر برای جریان سیاسی دیگر باز می شود که این، حکایت تلخی از اصالت رأی منفی، و تابعیت رأی مثبت مردم به جریان ها است. این زنگ خطری است که چند سالی می شود که برای دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب به صدا درآمده است. در اینجا لازم می بینم به اشکالی که بر این تحلیل از انتخابات وارد کرده اند، بپردازم. در مصاحبه ای که با روزنامه فرهیختگان داشتم پس از ارائه فشرده این تحلیل، با پرسشی از سوی مصاحبه کننده روبه رو شدم که مهم و قابل تأمل است. پرسش این بود که اگر انتخاب مردم را از سنخ “نه گفتن” تحلیل کنیم، چرا مردم این “نه” را با شرکت نکردن در انتخابات، اعلام نکردند؟ مردم می توانستند احساس خویش را با عدم مشارکت در انتخابات ابراز کنند. آیا لزومی داشت که بیایند و “نه” بگویند؟ اگرچه روزنامه مذکور در تنظیم مصاحبه، این پرسش را درعبارات گوناگون بعدی، تفصیل داد تا تحلیل مذکور را ناتوان از حل این اشکال نشان داده و جانب “آری گفتن به وضعیت موجود” را تقویت کند، لکن باید توجه داشت که تحلیل ما بر مسلمات پیشگفته استوار است و با هیچ حقیقت مسلمی ناسازگار نیست در حالیکه “رضایت از وضعیت موجود” با وجود تعطیل بسیاری از کارگاهها و بیکار شدن بسیاری از کارگران و کارمندان و رشد قیمت ها و ده ها معضل پیش آمده در دولت یازدهم، شباهت بسیار به مزاح دارد یا اهانت به شعور مردم است. اما پاسخ به پرسش مذکور با توجه به نکات پیشگفته، آسان و سهل است. همانطور که در نکته دوم گفته شد: مردم ما پایبند به ارزش های انسانی- الاهی اسلام و آرمان های فطرت پسند همان انقلابی هستند که خود برپا کرده اند ونه گفتن آنها به اصولگرایان، نتیجه سُست شدن ایمان آنها به اصول و ارزش هایشان نیست. هم از این رو است که در انتخابات، مشارکت می کنند و با انقلاب، قهر نمی کنند. مردم اگر بخواهند به جریان های سیاسی کشور پیامی بدهند، از باورهای خود فاصله نمی گیرند. به عبارت دیگر به گونه ای عمل نمی کنند که دشمنان انقلاب از آن سوء استفاده کنند. مردم ایران به اندازه ای فهیم و هوشیارند که بهانه ای به دست دشمنان انقلاب نمی دهند. همچنین چنانکه در نکته پنجم گفته شد: مردم با هیچ جناح و جریان فکری و سیاسی در کشور دشمنی و مخالفت ندارند. آنها با بی صداقتی و تحمیل و بی اعتنایی به مردم مخالفند و با خوی بزرگوارانهخود، بارها فرصت خدمتگزاری به جناح های سیاسی کشور داده اند. اما آیا جناح های سیاسی، قدر نعمت دانسته اند یا با برخی رفتارهای خویش، از اعتماد مردم به خود کاسته اند؟ اما پندهایی که با تکیه کردن برتحلیل مورد نظر می توان گرفت، از این قرار است: نخست آن که اصولگرایان و هر جناح سی اسی دیگر، اگرخواهان باقی ماندن و دوام یافتن در عرصه سیاسی کشور هستند، باید از خوی تحمیل گری و دیکته کردن دست بردارند و به مردم احترام بگذارند. با آنها صادق باشند و از شعار بی عمل بپرهیزند و این تنها با دریافت صحیح پیام انتخابات، ممکن است. اصولگرایان نباید مثل اصلاح طلبان بپندارند که با اتصال به این یا آن شخصیت، دوام می یابند. اگر اصلاح طلبان برای بقای سیاسی خویش، متمسک به آقای هاشمی رفسنجانی شدند و ماکیاول مآبانه در زیر چتر کسی قرارگرفتند که هیچ تناسبی با مَنِش سیاسی او نداشتند و آنگاه برای توجیه هواداران خویش، مدعی دگرگونی آقای رفسنجانی شدند، اما اصولگرایان نباید به ارائه چهره ای دگرگون شده از دکتر احمدی نژاد بپردازند و بپندارند که با مصادره دکتر احمدی نژاد، می توانند به حیات سیاسی خویش ادامه دهند. احمدی نژاد کسی نیست که برای بازگشت به قدرت با کسی معامله کند و از آنچه که هست و باور دارد، فاصله بگیرد. آنها اگر احمدی نژاد را باور دارند، باید از کوتاهی ها و ستم هایی که در حق او و همراهانش روا داشتند، پوزش بخواهند و با این بازگشت، تحول را آغاز کنند. دوم آن که اصلاح طلبان نیزاگر واقعا به اصلاح، اعتقاد دارند، باید از سیاست ماکیاولی دست بکشند و همان جلوه کنند که هستند. مردم از بوی معامله بر سر قدرت و ثروت، متنفر و بیزارند، پس اگر چنین بویی به مَشامِشان برسد، از آنها بیزار خواهند شد. سوم آنکه هواداران دکتر احمدی نژاد هوشیار باشند که هیچ جریان و جناحی برای احمدی نژاد شناسنامه جناحی صادر نکند که عظمت و محبوبیت دکتر به فراجناحی بودن او بستگی دارد. اما با دقت به این نکته هم توجه کنند که معنای فراجناحی بودن دکتر، مقابله او با جریان های سیاسی کشور نیست؛ چرا که در اینصورت، او خود تبدیل به جریانی شبیه دیگر جریان های سیاسی کشور می شود که هر کدام خود را مساوی درستی و حقیقت، تعریف می کنند؛ هم از این رو احمدی نژاد دست ردّ به سینه هیچ جناحی نمی زند؛ اما به رنگ آن جناح هم درنمی آید. او حاضر نخواهد شد که هیچ جناحی برای او شناسنامه جناحی جعل کند؛ اما با روی گشاده از هم پیمانی جریان های سیاسی برای خدمت به مردم و مقابله با ستم و اجحاف و استکبار، استقبال می کند. پس اگر اصولگرایان یا هر جناح دیگری به سوی او رفتند، این نباید به معنای جناحی شدن احمدی نژاد تفسیر شود. امید که بندها را بگسلیم و از پندها بهره مند شویم. کد مطلب : سایر اخبار ...
جلالی 94: من شعار اشد مجازات برای سران فتنه ندادم/ جلالی 88: مجلس خواهان اشد مجازات برای موسوی و کروبی ...
نماینده - کاظم جلالی در گفتگو با خبرآنلاین در مورد اتفاقات سال 88 و مطرح شدن این موضوع که در مجلس هشتم خواستار اشد مجازات برای سران فتنه بوده؛ ولی در انتخابات مجلس دهم در لیست انتخاباتی قرار گرفته است که شعار آنها رفع حصر است، گفت؟ من نمی دانم این حرف را از کجا آورده اند، چون من معمولا مواضعم در ایام سال 88 مواضع روشنی است. وی افزود: همیشه شعار من و امثال آقای مطهری و دیگران این بود که ...
غرب در مبارزه با تروریسم دچار تناقض در عمل و گفتار است
مشکل کرده است . رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در ادامه سخنان خود و در پاسخ به درخواست نخست وزیر اسبق فرانسه در خصوص کمک به حل بحران تروریسم، گفت: ما از ابتدای انقلاب دچار تروریسم حاد شده ایم و تنها در انفجار حزب جمهوری اسلامی، رئیس قوه قضاییه و 70 نفر از سران و در ترورهای دیگر رئیس جمهور و شماری از مسؤولان را از دست دادیم. دو سال درگیر شورش های متعدد بودیم و چند شهر مهم کشورمان در معرض ...
از رابطه با ساواک تا نوژه و خلق مسلمان
مجله ی گاردین در مورد اوضاع کشور بعد از انقلاب مصاحبه کرد که بعضاً نظرات انتقادی مطرح کرد. (همان ،198 ) در 29 خرداد، آیات : گلپایگانی ، نجفی و شریعتمداری با امام ملاقات کردند و راجع به مسائل جاری مملکت صحبت نمودند؛ در 15 آذر همان سال رادیو و تلویزیون تبریز توسط حزب خلق مسلمان اشغال شد ( همان ،199 ) آنها با گفتن الله اکبر، رادیو و تلویزیون تبریز را به دست گرفتند و با قطع اخبار ساعت 2 صدای جمهوری ...
هاشمی: باران مردم همه چیز داشت!
اکنون این درخت دیگر تنومند شده و خود قدرت دفاع دارد. امروز دیگر مدافعان درخت اعتدال ملتی هستند که در 7 اسفند وفادار خود را به آرمان های انقلاب و امام نشان دادند و با آرایشان این پیام را می دهند که اجازه نخواهند داد مخالفان اعتدال به این درخت نزدیک شوند. در روزی که برای گفت و گو به دفتر آیت الله هاشمی رفتیم چهره او بشاش بود؛ چهره ای که در سال های قبل 92 کمتر اینگونه راضی بود و در سال 94 رای مردم ...
ایران خواستار گشایش بدون قربانی کردن مبانی انقلاب است
اصلاحات در نظام پرداخت یارانه- آسان نخواهد بود. زیرا با اینکه هم رئیس جمهور و هم رهبر معظم انقلاب این را می دانندکه زمان همکاری با غرب درباره مسائل اقتصادی فرا رسیده است، رویکردهایشان با یکدیگر تا حد زیادی متفاوت است. به هر حال، آیت الله خامنه ای با توجه به نقش خود در نظام سیاسی ایران، مسئولیت دفاع از اظهارات ضدغربی را دارد که نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس آن بنا شده است. از این ...
اظهارات و مواضع ترامپ در صدر انتقاد دولت و مسوولان آمریکا
تشکیل حزب سوم در آمریکا، تهدید به لغو توافق هسته ای با ایران به عنوان یک توافقنامه بین المللی، مجاز دانستن کره جنوبی و ژاپن برای دستیبابی به بمب اتم و تهدید به لغو برخی از قوانین فدرال، موجب شده است تا انتخابات این دوره موجب نگرانی بسیاری از سران کشورها و افکار عمومی جهان شود. اظهارات جنجالی و ساختار شکنانه ترامپ به تنهایی می تواند، نظام انتخاباتی و ماشین حزبی آمریکا را زیر سوال ببرد. به ...
آمریکایی ها به آنچه وعده دادند عمل نکردند
کنار آمد و با قبول تحمیل های آن، از برخی مواضع، اصول و خطوط قرمز صرف نظر کرد. رهبر انقلاب اسلامی افزودند: در توافق اخیر هسته ای نیز که مورد تأیید قرار گرفت و مذاکره کنندگان کشورمان نیز مورد قبول بودند، همین اتفاق افتاد و در مواردی، وزیر محترم امور خارجه به من گفت: ما نتوانستیم برخی خطوط قرمز را حفظ کنیم . حضرت آیت الله خامنه ای افزودند: این یعنی وقتی طرف مقابل دولتی مثل ...
زمانی درهای حوزه هنری به روی ما بسته بود
* امروز محسن مومنی شریف عهده دار مدیریت مرکزی است که بعنوان متولی فرهنگ و هنر انقلاب شناخته می شود؛ در مقطع وقوع انقلاب زندگی چه مختصاتی داشت و دغدغه های شما چه بود؟ من در آن سال ها تازه به تهران آمده بودم و دانش آموز کلاس پنجم ابتدایی بودم. خانواده ام در در روستایی در اطراف بیجار سکونت داشتند و من برای تحصیل به خانه پدربزرگم آمده بودم. قطعا تهران برایم جذابیت های خاصی داشت... * شرایط تحصیل پنجم ابتدایی در بیجار نبود یا به دلایل دیگری به تهران آمدید؟ چند دلیل داشت. مهم ترینش این بود که در روستای ما مدرسه را ...
