انگار هیچ کس زنده نیست

پیرزنی یائسه را می مانْد. هفت شکم زاییده. هوسی برنمی انگیخت. سوخته از آفتاب برهنه. نقاب در هم کشیده و گوشه ای خزیده در خود. چشمی برای دیدنش دزد نمی شود، که چشم می دزدند از دیدنش. چنان دست های زمخت و پینه بسته ای که احساس نوازش، یخ کرده در آن... یخ کرده، چنان مُرده. پیکر نعش واره اش افتاده زیر پا ...

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)