پنجشنبه ۲۴ خردادساعت ۲۱:۴۵Jun 2024 13
جستجوی پیشرفته
ایمنا ۱۴۰۲/۰۱/۲۰ - ۱۵:۵۱

روزهایی که گذشت!

در 17 سالگی با یک بچه یک سال ونیمه و فرزندی در شکم به تشییع پیکر مردی نمونه می رفتم که تکیه گاه محکم زندگی ام بود. بعد از مراسم دیگر حال خودم را نمی فهمیدم. روزها به سختی و به کندی می گذشت، من دیگر آن زن کوشا و فعال نبودم و افسردگی بر من چیره شده بود. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)