عزیزتر ز تو آیا به چاه افتاده؟(چشم به راه سپیده)

تو آن عصری و آن صبحی سرم را می زنم از بی کسی گاهی به درگاهی نه با خود زادراهی بردم از دنیا، نه همراهی اگر زاد رهی دارم همین اندوه و فریاد است نه بر مژگان من اشکی نه بر لب های من آهی غروبی را تداعی می کنم با شوق دیدارش تماشا می کنم عطر تنش را هر سحرگاهی ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)