چهارشنبه ۲۶ اردیبهشتساعت ۰۲:۵۰May 2024 15
جستجوی پیشرفته
عصر ایران ۱۴۰۱/۰۳/۰۱ - ۱۶:۰۶

لالایی نسلِ ما، صدای"جنگ" بود!

من اما امید دارم، یقین دارم. دیگر نشانی از جنگ نمی ماند، تنِ هیچ انسانی از شلیک گلوله به رعشه نمی افتد، نان هیچ پرنده ای از منقارش نمی افتد، چکمه های جنگ، به جای له کردن گل ها، خود گلدان می شوند و تفنگ؟ گلوله؟ مسخره ترین چیزهای جهان. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)