لحظه ی رها کردن کودک تبریزی به روایت جلال آل احمد

لباسش را تنش کردم. سرش را شانه زدم. خیلی خوشگل شده بود....کار من تمام شده بود. بچه ام سالم به آنطرف خیابان رسیده بود. از همانوقت بود که انگار اصلاً بچه نداشته ام. آخرین باری که بچه ام را نگاه کردم درست مثل این بود که بچه مردم را نگاه می کردم! ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)