فردا همه هستی به تماشا می نشیند

شب در بهتی عمیق ایستاده. اختران پیر بر کنگره نور، بی تاب نشسته اند و خورشید، سر گِران از صهبای شوق، در سجودی بلند آرمیده است. گفتی توسنِ زمان از تک فرو مانده... اینجا وادی حیرت است! هستی، یکپارچه هنگامه تماشاست. موسای کلیم از پس ِِقرن ها، چشم بر آستانه زمان دارد که امشب موعود تورات می رسد. ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)