بی ادبیات

بهار اصلانی سایه ادبیات مستدام که آینه تمام نمای احساسات بشر است.آن قدر با شعر هم ذات پنداری می کنم که انگار در لحظه حاضرم و از چشم شاعر جهان را می بینم. مثلا آنجا که می فرماید: عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو؟ دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست؟ مطمئنم برق قطع و شاعرکلافه بوده. ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)