ماندن پای هم

مرتضی برزگر لابد حالا هر چه حرف بوده را گفته اند. از مظلومیت اهواز. از تیرهای سرد نشسته بر داغی رگ مردها، زن ها و کودک ها و از خون، خون پاک رفیق های ما که ریخته بر آسفالت تازه جارو خورده اهواز و راه افتاده به جنوب، همان طور که همیشه و سایه سنگین نبودنشان، بغض شده، بغضی تلخ و گس ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)