باد، پدر تعمیدی من است

پریسا اختیاری/ خبرنگار به هیچ چیز فکر نمی کردم. دست چپم را زیر دست راستم گذاشتم. هفت تیر را همانطور که در فیلم ها می بینیم، نگه داشته بودم. صدای قلبم را می شنیدم و شدت ترس او را حس می کردم... پدرم تسلیم شده بود. خود را مثل شل ها عقب می کشید. مثل حلزون. با قیافه درهم کشیده، زورکی لبخند می زد ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)